ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
13.12.2018 | 01:27

Ακραίος

Ότι σκέφτομαι, κάνω ή αισθάνομαι είναι ακραίο. Όσο μπορώ να κατανοήσω τον εαυτό μου, πάντα είχα μια ακραία αντίδραση στο οτιδήποτε, συνήθως εντός του κοινωνικά αποδεκτού πλαισίου. Δεν ξέρω πως να ξεφύγω απο αυτό και να έχω μια ισσοροπημένη ζωή, στην προσπάθεια μου να ταιριάζω με ανθρώπους. Αλλα έχω αρχισει να σκέφτομαι μήπως δεν πρέπει να ξεφύγω απο αυτό, αλλα να το εμβαθύνω. Μήπως να ενδώσω λίγο περισσότερο στο υπερεγώ μου, με κίνδυνο να στερηθώ την κοινωνικότητα; Μεχρι στιγμής αποτυγχάνω να έχω μια ρουτίνα και μια ισσοροπία. Όταν προσπαθώ να δημιουργήσω ένα πρόγραμμα, συνήθως ξεφεύγω απο την πρώτη διαδικασία και αλλα προσπαθώντας να το ακολουθήσω γίνομαι ψυχαναγκαστικός, με αποτέλεσμα να απογοητεύομαι. Αυτό που με γεμίζει είναι να καταπιάνομαι με κάτι συγκεκριμένο, που νιώθω οτι έχει αξία και να ασχολούμαι με αυτό με όλη μου την προσοχή. Αλλα δεν λειτουργούν έτσι οι περισσότεροι άνθρωποι που γνωρίζω. Αν έχει κάποιος καμία ιδέα για το αν θα μπορούσα να εξισσοροπήσω προσωπική/κοικωνική ζωή, παραγωγή εργου/διασκέδαση, υγινή ζωή/διαλλείματα, ρουτίνα/αποδράσεις, θα ήμουν πολύ θετικός στο να την ακούσω.
2
 
 
 
 
σχόλια
Μου αρέσει που ρωτάς στις εξομολογησεις της λιφο, για να λύσεις το υπαρξιακό σου!Ακόμα και να θέλαμε να βοηθήσουμε (προσωπικά το 'χω το θεματακι σου) θα μας έπαιρνε δύο υπερδιπλα σεντόνια και μια παπλωματοθηκη σχόλια, για να το αναλύσουμε, μέσα στα οποία σίγουρα θα χάνονταν η μπάλα, γιατί θα χρειαζόταν και το feedback από σένα.Θα έπρεπε, δηλαδή, να γίνει συζήτηση στην οποία να συμμετέχεις ΕΣΎ, ώστε να έχουμε κάποια, ίσως, ασφαλή συμπεράσματα. Τα υπόλοιπα είναι να 'χαμε να λέγαμε. Για να μη λες πάντως, ότι δεν ασχοληθήκαμε και με την εξ σου, να σου πω με απλά λόγια, ότι οι δεξιότητες που αναζητάς, ξεκινούν να αναπτυσσονται στο νηπιαγωγείο με την αλληλεπιδραση με τα άλλα παιδάκια και καλλιεργούνται στη μετέπειτα σχολική ζωή. Δημοτικό, γυμνάσιο, στο λύκειο... Καταλαβαίνεις για τι χαμό μιλάμε...Πάνε βρες έναν ειδικό με άνετο δερμάτινο καναπέ και ξεκίνα να μιλάς. Κάπου εκεί θα βρεις τα κενά σου και θα εκπαιδευτείς να τα συμπληρώνεις.Προλαβαίνεις.
Με μπέρδεψες λίγο... Δεν μας λες τι εννοείς όταν λες "ακραίο".Εφόσον δεν ξέρω τι εννοείς με το ακραίο, θα σου πω αυτό που μου έβγαλες εμένα. Υπεραναλύεις το τι κάνουν/σκέφτονται οι άλλοι, τι κάνεις/σκέφτεσαι εσύ, βλέπεις που δεν κολλάνε και πας να αλλάξεις τον εαυτό σου. Δεν χρειάζεται να μοιάζουμε όλοι με όλους (στην τελική θα ήταν τρομερά βαρετό), ο κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του αντιδράσεις, τον δικό του χαρακτήρα, τον δικό του τρόπο σκέψης, τα δικά του ιδανικά, κλπ, κλπ, και αυτό είναι το ωραίο. Μήπως πρέπει να αποδεχτείς τον εαυτό σου και αν σταματήσεις να προσπαθείς να τον αλλάξεις, μπορεί να μην ταιριάζεις με όλους (So what?) αλλά σίγουρα θα βρεις ανθρώπους που θα "κολλήσεις"...