ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κοντευει 4 και ακομα να κοιμηθω,ακομα και αν πρεπει να παω στη σχολη αυριο..ακουω μουσικη-μια μιξη απο Σιδηροπουλο,Cure και Elliott Smith- και κλαιω..δεν ειναι η πρωτη φορα,αλλα ειχα καιρο να το κανω...σκεφτομαι ολα αυτα που συμβαινουν η δεν συμβαινουν,γυρω μου,μπροστα μου,μεσα μου..και ολα μοιαζουν τοσο δυσκολα αλλα και ξενα απο μενα..μουδιασμενος και δεν μπορω να κανω κατι..προβληματα αρκετα και το μελλον αβεβαιο..και εγω στον κοσμο μου γτ δεν ξερω αν θα αντεξω να τα αντιμετωπισω καταματα ολα αυτα,ακομα και αν ειναι ασημαντα μπροστα στα προβληματα αλλων ανθρωπων,δικων μου η μη..απλα γραφω-εδω,στις τελευταιες σελιδες των τετραδιων-ολα αυτα..κατι που εκεινη μου θυμισε ποσο μπορει να βοηθησει..γραφω και για εκεινη,η οποια δε φευγει στιγμη απο το μυαλο μου..ειδικα οταν ακουω τα τραγουδια που ακουγαμε και σιγοτραγουδουσαμε μαζι,αυτες τις ελαχιστες στιγμες που ημαστε μαζι και δεν μας ενοιαζε τιποτα..ακομα και αν δεν ηταν κατι μεγαλο η δυνατο..για εκεινη τουλαχιστον,για μενα ηταν γτ μου θυμισε πως ειναι να νιωθεις..και οσο φτανω προς το τελος δεν ξερω πως να κλεισω..αρχισα παλι να φλυαρω..ενα εχω μονο να πω..αγαπη ρε,μονο αυτη θα μας σωσει..υ.γ. σορρυ για την παντελη ελλειψη συνοχης..βασικα οχι σορρυ,δε μετανιωνω και δε ζηταω συγνωμη γ τιποτα..αυτο να κανετε και εσεις..καλη συνεχεια,ισως τα ξαναπουμε.