ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
27.6.2020 | 11:01

Αιώνια φοιτήτρια!?

Γεια σας παιδιάΠριν πολλά χρόνια πέρασα σε μια αρκετά υψηλόβαθμη σχολή ...Όταν ήρθα Αθήνα ,έκανα πολλές παρέες και γενικά τα χρόνια πέρναγαν με εμένα να διασκεδάζω συνεχώς και η σχολή να πάει πίσω..Τα χρόνια πέρασαν ,πέρασαν κατά πολύ και όλοι μου οι φίλοι σχεδόν πήραν πτυχίο και είτε έφυγαν εξωτερικό είτε συνέχισαν εδώ κάνοντας όμως άσκηση και γενικώς τελείως διαφορετική ζωή από την δική μου...Έφτασα 7ο έτος,ναι ναι με χρωστούμενα σχεδόν όλη την σχολή.......Τον Ιανουάριο ψιλοστρωθηκα αλλά πέρασα 3(!) Από τα 8 που έδωσα ....Γενικώς έχω μείνει μόνη μου,καθώς όπως σας είπα με όλη την παρέα μου σπάσαμε λόγω διαφορετικού τρόπου ζωής πλέον...Μου φαίνεται βουνό να βγάλω την σχολή,έχω οικονομική στήριξη από γονείς αλλά μέχρι πότε!?Μου αρέσει η σχολή μου,θέλω να πάρω πτυχίο αλλά η εξεταστική Ιανουαρίου με αποθάρρυνε αρκετά...Σχολή όταν πάω εννοείται είμαι μόνη μου καθώς παρακολουθώ μαθήματα ακόμα και πρώτου έτους που όλοι είναι πολύ μικρότεροι μου και γενικώς έχουν σχηματίσει παρέες Έχω χάσει όλη μου την όρεξη για ζωή,κάθομαι κλεισμένη σπίτι ,αγχωμενη για το μέλλον μου...Θέλω σε δύο χρόνια να έχω ξεμπερδεψεις,αλλά δνε το βλέπω εφικτό...Νιώθω ότι διαβάζω και ο κόπος μου πάει χαμένος..Καμιά συμβουλή από ομοιοπαθη?Δεν μαρεσει η ζωή μου καθόλου ..
10
 
 
 
 
σχόλια
Παιδιά σας ευχαριστώ όλους εναν έναν ξεχωριστά που αφιερώσατε χρόνο και απαντήσατε..Μου δώσατε Κουραγιο και γκάζι να συνεχίσωΌσο αναφορά την δουλειά προτιμώ να μην μέχρι να τελειώσω αφού σχεδόν όλα τα χρόνια δούλευα σε μπαρ και καφετέριες Και γενικώς επειδή κουραζομουν σωματικά,τις άλλες μέρες δεν πήγαινα σχολή ή προτιμούσα να κάνω κάτι άλλοΕλπίζω σε δύο χρόνια από τώρα δηλαδή 9 έτος(!!!!!!) Να έχω πάρει πτυχίο και όλο αυτό να είναι απλά μια ανάμνηση.....Βέβαια ότι θα πάρω πτυχίο στα 26 και θα τελειώσω την πρακτική στα 28 περίπου δεν είναι ότι καλύτερο για μένα αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο στη φάση που βρίσκομαι Κρίμα πραγματικά,θα μπορούσαν να ήταν όλα αλλιώς
Πληρώνεις τώρα τις αμαρτίες των παρελθόντων ετών πιθανότατα.Αν θέλεις να τελειώσεις τη σχολή, ξεκίνα από αυτό: στρώσου, διάβασε, και δίνε εξετάσεις, κάποια στιγμή θα τελειώσεις. Μετά, έχει ο Θεός.
Συγγνωμη αλλα με εκνευριζει απιστευτα η τεμπελια καποιων ανθρωπων.Καταλαβαινω απο τα λεγομενα οτι θελεις να συνεχισεις γιατι ειδες οτι δε σε παιρνει αλλο να κανεις τη φοιτητρια αφου ολοι προχωρησαν εκτος απο εσενα!και τοσα χρονια κοροιδευεις τους δικους σου και ακομα σε στηριζουν αυτοι..ευχαριστω να λες που το ανεχονται αυτο..αλλοι θα σε κραζανε, θα σε αφηναν να βρεις δουλεια σερβιτορας για τα εξοδα σου και ετσι μονο θα εβαζες μυαλο αλλα υποψιαζομαι οτι για να λες υψηλοβαθμη σχολη κτλ.θα ειστε απο αυτους που δεν καταδεχονται να κανουν τετοιες δουλειες και να φανοτν χρησιμοι και να δωσουβ μια ανασα στους γονεις τους. Αφου δεν εισαι ετσι και αφου τοσα χρονια τεμπελιαζες στρωσου τωρα βαλε στοχο μεσα στις επομενες εξεταστικες να τελειωσεις..και μετα να πιασεις δουλεια να βγαζεις τα εξοδα σου και να ζεις αξιοπρεπως και οχι παρασιτικα!
Σαρεσει η σχολη σου αλλά την έγραψες για 7 ολόκληρα χρόνια :ΡΠρεπει να μάθεις να συνδιασεις σχολή και παρέα με ανθρώπους γιατί πας από το ένα άκρο στο άλλο. Τώρα μπορείς να πηγαίνεις σχολή και να κάνεις κ μια δραστηριότητα χορό πχ για να βλέπεις κόσμο. Επίσης να πας στις πανεπιστημιακες ομάδες, θεατρική κτλ. Δεν μπορείς να βασίζεσαι συνεχώς στο αν υπάρχουν άνθρωποι γύρω δυστυχώς πρέπει να κάνεις κάτι για σένα. Αν παρακολουθεις τα μαθήματα κ διαβάζεις τις σημειώσεις μετά από κάθε μάθημα δεν θα κοβεσαι. Καλύτερα μόνη σχολή να είσαι κ συγκεντρωμένη.
Καλημέρα φίλη μου. Εγώ ουσιαστικά άρχισα τη σχολή στο 5 έτος. και τελείωσα στο 8ο. Αφάνταστα άγχος, κυρίως προερχόμενο από μένα μέσα από σύγκριση του εαυτού μου με τους φίλους μου που έχουν τελειώσει. Ένιωθα μειονεκτικά και αυτό μου είχε ωθήσει στο να την τελειώσω όσο πιο γρήγορα μπορώ. Η μόνες "συμβουλες" που μπορώ να σου δώσω είναι να παρακολουθείς τις παραδόσεις, να έχεις μια καλή αλλά όχι παρασιτική σχέση με τους καθηγητές, και τέλος να αλληλουποστηριζεσαι με άλλους φοιτητές. Α επίσης το διάβασμα στο σπίτι δεν παλεύεται όποτε εξωτερικοί χώροι με λιγότερους περισπασμους επιβάλλονται.Εύχομαι να βγάλεις μια άκρη σύντομα.
Θα ξεκινήσεις να δίνεις όλα τα εύκολα μαθήματα. Για να πέσει γρήγορα ο αριθμός χρωστουμενων. Σε νορμάλ συνθήκες 3 μαθήματα δεν είναι κακή επίδοση, γιατί αντιστοιχεί σε 9(3*3) το χρόνο,45(9*5) τα πέντε χρόνια. Γενικά προσπάθησε να κατεβαίνεις σε όσα περισσότερα μπορείς, μπορεί να σταθείς τυχερή σε κάποια από αυτά,είτε να μπορέσεις να αντιγράψεις σε κάποια άλλα για να ρίξεις γρηγορότερα τα μαθήματα και να πάρεις ψυχολογία.
1) θα πρεπει να ωριμάσεις το διαβασμα σου. Εχεις 7 χρονια φοιτητικής ‘εμπειρίας’, μεχρι τωρα θεωρητικά θα επρεπε να ξερεις τι να κανεις ώστε οταν δινεις ενα μάθημα να το περνας. Μπορεις να πηγαίνεις τελεια διαβασμενη; Καθε φορα. Σωστα διαβασμένη. Έχοντας λύσει ολα τα παλιά θέματα και να ξερεις όλες τις ασκήσεις.. Και ας διαβάζεις μεχρι τα ξημερώματα. Έδωσες πανελλήνιες κάποτε και περασες, πρεπει να μπεις στο ιδιο fighting mode. Και θα τελειώσεις και νωριτερα. Οσο προχωράς, η εμπειρία και η γνώση θα το κανει ακομα πιο εύκολο να τα περνας. Οταν λες θελω να τελειωσω σε 2 χρονια, αλλα ωωχ έδωσα 8 και πέρασα τα 3.... ακούγεται λες και έγινε κατι στην τύχη, λες και δεν ήξερες πως να διαβάσεις.. θα δινεις 8 και στόχο θα χεις να περνας τα 7. Με προγραμμα, και σωστο διαβασμα. 2) Το αγόρι μου χρωστούσε 22/23 μαθήματα σε σχολή του Πολυτεχνείου. Πέρασε 21 μαθήματα σε 1 εξεταστική. Believe it or not. Δεν πίστευα ουτε εγω οτι γινεται.. Και στο λεω μονο για να το εχεις ως reference στο μυαλο σου3) Δε σ αρεσει η ζωή σου... ναι γιατι η ζωή μας ειναι αυτη που φτιάχνουμε. Δε γινεται απο μονη της να ναι παντα ετσι ανέμελη οπως οταν ειμαστε στα 20s (ασχετως που δεν ειναι ανέμελη η ζωή για όλους στα 20s). Το πτυχίο δε θα ρθει ετσι αβίαστα μονο του. Πρεπει να βάλεις προγραμμα και προσπάθεια και με λίγη τύχη θα εχεις τη ζωή που σ αρεσει να ζεις. Εχεις την πολυτέλεια οι γονεις σου να μπορούν να σε υποστηρίξουν οικονομικά για οσο χρειαστεί. Αν σου έλεγαν εχεις 6 μηνες, θα παρακαλούσες για λιγο χρονο ακομη για να τελειώσεις τη σχολή. 4) Ακούγεσαι λες και δεν εχεις περασει δυσκολίες, ή λες και δεν εχεις προσπαθήσει πολυ, καντο τωρα που τα πραγματα ειναι εύκολα. Να ξερεις τα δυσκολα ειναι μετα, που θα βγεις στον πραγματικό κοσμο.
Είσαι σε φαύλο κύκλο.Για να ξεφύγεις πρέπει να θέσεις βραχυπρόθεσμους στόχους που σε καθοδηγούν στον πολυπόθητο μακροπρόθεσμο. Αν ήμουν στη θέση σου θα έλεγα ότι ο μακροπρόθεσμος είναι η οικονομική ανεξαρτησία, αλλά εσύ μάλλον ξέρεις καλύτερα τις δικές σου επιθυμίες στη ζωήΡώτα τον εαυτό σου:1. Πόσα μαθήματα χρωστάω για πτυχίο; (π.χ. 20)2. Σε πόσα δυνατόν λιγότερα εξάμηνα είναι εφικτό να τα περάσω όλα; (3 εξάμηνα από 7, 7, 6 μαθήματα; 4 εξάμηνα από 5; βρες εσύ τι σου πάει)3. Θα κάνω μεταπτυχιακό;4. Αν ναι, θα χρειαστεί να εργαστώ ταυτόχρονα;5. Αν όχι, πόσο γρήγορα μπορώ να βρω δουλειά;Ελπίζω να βοήθησα, αν και δεν είμαι ή υπήρξα ομοιοπαθής.
Εφόσον έχεις οικονομική υποστήριξη από τους γονείς κι έχεις παράλληλα το φόβο του μέχρι πότε (φαντάζομαι εννοείς πως οι γονείς κάποια στιγμή φεύγουν), σε 3 χρονάκια αν στρωθείς μπορείς να τη βγάλεις. Ακόμα και πιο πριν. Κάνε κάποια φροντιστήρια αν ζορίζεσαι. Είναι φοιτητές που το κάνουν αυτό και βάλε ένα στόχο π.χ. 65 μαθήματα σε 9 εξεταστικές που έχουν 3 έτη, πρέπει να περάσεις γύρω στα 7 μαθήματα στην κάθε εξεταστική. Παράλληλα μπορείς να βρεις μια ημιαπασχόληση, π.χ. σε καφέ, εστιατόρια, για να γεμίζεις το χρόνο σου ή να κάνεις κάποια άλλη δραστηριότητα, όπως γυμναστήριο, χορό. Αυτή τη στιγμή προηγείται το πτυχίο σου κι όχι οι φιλίες, οι οποίες έχουν βρει το δρόμο τους από όσα μας λες. Θα κοιτάξεις το δικό σου καλό, το οποίο θα το συνδυάσεις με τις φιλίες, ουδείς αγάπησε τη μοναξιά, δεν κλαιγόμαστε όμως για τις φιλίες, όταν προηγούνται πιο σοβαρά θέματα. Καλή τύχη!!!