ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πραγματικά ο,τι καλύτερο έχω διαβάσει αυτές τις μέρες

Ωραίο για editorial. Κυρίως καλοκαιρινού τεύχους, από αυτά που λένε στο τέλος και ''καλό καλοκαίρι, από Σεπτέμβρη και πάλι εδώ''.
Μερικές φράσεις που ξεχώρισα:
'' αγάπη είναι να πηγαίνεις ταξίδια και εκδρομές''
''αγάπη είναι να πίνεις φτηνές μπύρες από το περίπτερο κάπου με θέα στο τίποτα, ''
(βέβαια αν είχε λεφτά κάποιος για να πηγαίνει ταξίδια κι εκδρομές δεν θα έπινε και φτηνές μπύρες από το περίπτερο με θέα στο τίποτα)
''αγάπη είναι να χορεύεις μόνος σου χωρίς μουσική σε έναν άδειο δρόμο στις 4 το πρωί,''
(ο ψυ μου θα το έλεγε και απελπισία σε δημόσια θέα)
''αγάπη είναι να βγάζεις ασπρόμαυρες φωτογραφίες περαστικών και να σκέφτεσαι πως και εσύ όπως και αυτοί είσαι κάτι το φευγαλέο,''
(δεν είναι ηθικά σωστό να φωτογραφίζουμε ανθρώπους χωρίς να τους ρωτάμε)
'' αγάπη είναι να παίζεις επιτραπέζια παιχνίδια και να χαίρεσαι ακόμα και αν χάνεις''
(είναι συμπαθητικά τα επιτραπέζια παιχνίδια αλλά λίγο βαρετό να μετακινείσαι κάθε λίγο και λιγάκι στην απέναντι θέση παριστάνοντας τον συμπαίκτη)
Γενικά το 'πιασα όμως αυτό που λες.
Η αγάπη είναι ένα τουρλουμπούκι δηλαδή, τουρλού-τουρλού, πολλά πράγματα μαζί, φέρε κι από τούτο φέρε κι από εκείνο.

Εγώ πάλι, όλα αυτά που περιέγραψες, θα πω πιο απλά ότι σου αρέσουν και τα κάνεις. Η αγάπη όμως για μένα, είναι κάτι πολύ βαθύτερο. Συμφωνώ με την παράγραφο στο τέλος, ότι το να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου συνεπάγεται ότι τον ξέρεις · επομένως φροντίζεις να κάνεις όλα αυτά που τον ευχαριστούν καθώς και να αποφεύγεις όσα τον δυσαρεστούν. Το ότι χρησιμοποιούμε καταχρηστικά τον όρο πχ "αγαπώ τη Φύση" ή "αγαπώ να ακούω μουσική", δε σημαίνει ότι είναι μία λέξη -πασπαρτού που ανοίγει όλες τις κλειδαριές.
Φροντίζοντας βέβαια να κάνεις όλα αυτά (ή και άλλα) που περιγράφεις πιο πάνω, αποδεικνύεις μέσα σου κάθε στιγμή, ότι αγαπάς τον εαυτό σου. Αυτό με τη σειρά του, σου δημιουργεί συναίσθημα χαράς και σου αυξάνει την αυτοπεποίθηση.
Επομένως, αγάπη είναι ο τρόπος που έχεις βρει ώστε να φροντίζεις να κάνεις αυτά που σε ευχαριστούν και που τα θεωρείς σωστά ή ωφέλιμα για σένα, αγαπάς τον εαυτό σου λοιπόν.
Ομοίως, φροντίζοντας να κάνεις αυτά που ευχαριστούν τον άλλο και που σου έχει πει ότι τα θεωρεί σωστά ή ωφέλιμα για εκείνον, είναι ο τρόπος να αγαπάς αυτόν τον άλλο.
Και τότε ακριβώς, παίρνει η "αγάπη" το βαθύτερο νόημά της και σε εξυψώνει. Γιατί κάποια από τα πράγματα που ευχαριστούν τον άλλο, μπορεί να μην ευχαριστούν κατ' απόλυτη ανάγκη και ουσία εσένα.
Αυτό το τελευταίο το γράφω, επειδή αν επιμένεις να τα κάνεις όσο και να σε δυσαρεστούν δεν λέγεται πλέον αγάπη, αλλά μαζοχισμός · οπότε, πρόκειται για κατάντια.