Στο σημερινό «Α μπα»: άλλα λόγια ν’αγαπιόμαστε

Στο σημερινό «Α μπα»: άλλα λόγια ν’αγαπιόμαστε Facebook Twitter
67


__________________
1.

Αγαπητή Α, μπα,
έχεις πάει ποτέ σε στριπτιτζάδικο; Κι αν όχι, θα πήγαινες, αν σε προσκαλούσε κάποια παρέα; Και γενικότερα, πώς σου φαίνεται, ως μορφή ψυχαγωγίας;

-Spiderkid


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Με αυτή την ερώτηση μου θύμισες κάτι που είχα ξεχάσει σχεδόν τελείως. Πριν από πολλά χρόνια, είχα αγκαλιάσει μια κολώνα με όλη μου τη δύναμη ενώ με τράβαγαν από τα πόδια για να πάω με το ζόρι στο τοπικό στριπτιζάδικο «για πλάκα». Τελικά δεν με ξεκόλλησαν. Εννοείται ότι σέβομαι όσες γυναίκες επιλέγουν αυτή τη δουλειά με τη θέληση τους, αλλά αυτοί οι χώροι μου είναι πάρα πολύ ξένοι και δεν μπορώ να δω ποια είναι η πλάκα της υπόθεσης.

__________________
2.


Αγαπητή Α,μπα,
Σε πολλές απαντήσεις σου αναφέρεις τον ψυχολόγο/ψυχίατρο ως τον τρόπο για να ψαχτείς με το πρόβλημά σου και να βοηθηθείς και συμφωνώ απόλυτα! Τι γίνεται στην περίπτωση που δεν υπάρχει η οικονομική ευχέρεια για κάτι τέτοιο? Μένω σε επαρχιακή πόλη, σπουδάζω και δεν υπάρχει τίποτα δωρεάν, ούτε από το πανεπιστήμιο. Έχω την αίσθηση ότι τα θεματάκια μου έχουν φτάσει ταβάνι και δεν πάει άλλο να προσπαθώ να τα καλύπτω με ''εργασιοθεραπεία''. Υπάρχει τίποτα ή να συνεχίσω να συσσωρεύω?...(η γραμμή υποστήριξης δεν θεωρώ ότι θα με βοηθήσει μακροπρόθεσμα, γιατί θέλω έναν άνθρωπο που να έχω μια π.χ εβδομαδιαία επαφή).Ευχαριστώ για τον χρόνο σου
-_desperate teen


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Υπάρχουν ψυχολόγοι που προσφέρουν συνεδρίες μέσω σκάιπ. Δεν θα είναι δωρεάν, αλλά έχω την εντύπωση ότι είναι πιο φτηνά. Δυστυχώς για το γεγονός ότι μερικές φορές για κάποιους δεν υπάρχει δωρεάν λύση δεν μπορώ να προτείνω κάτι. Τι είναι δωρεάν στα θέματα υγείας; Είναι απορίας άξιο πώς η Ελλάδα, στην κατάσταση που είναι, έχει έστω και αυτές τις δωρεάν επιλογές στα μεγάλα κέντρα. Προτείνω να μάθεις ποιες είναι οι τιμές μιλώντας με συγκεκριμένους επαγγελματίες, γιατί η οικονομική στενότητα είναι γενική πραγματικότητα, δεν είσαι η εξαίρεση που ξεφεύγει. Μπορεί να εκπλαγείς ευχάριστα.


__________________
3.

Α,μπίτα μου λατρεμένη,
Έχω το εξής θέμα και ζητώ μια μικρή βοήθεια απο όλους εδώ.
Είμαι 25 χρονών και 55 κιλά.. 1,68 ύψος.. βλέποντας με βλέπεις μια κανονικότατη σε κιλά κοπέλα προς το αδύνατο θα έλεγα (αν τυχόν σου φανούν πολύ λίγα για το ύψος να τονίσω πως δεν έχω ΚΑΘΟΛΟΥ στήθος!) Μιλόντας με γιατρούς (θέματα υγείας αλλα οχι σοβαρά!) έχω πειστεί πως είμαι τυχερή που μένω σε αυτά τα κιλά (υποθυρεοειδισμος+πολυκυστικές ωοθήκες) και προσπαθώ με μέτρο να μένω σταθερή στα κιλά μου.
Το άγχος μου ξεκινάει με το σκεπτικό "δεν πρέπει να βάλω παραπάνω κιλά γιατί θα απορυθμιστούν ολα" αλλά και "Δεν πρέπει να χάσω κιλά γιατί τα μούτρα μου γίνονται σαν ανάποδο γαμώτο!" Και όντως δεν υπερβάλω..όσες φορές έτυχε να χάσω 3-4 κιλά όλοι με κράζανε για το πόσο εχει κόψει το πρόσωπο μου και δεν μου πάει..αλλα κι εγώ το έβλεπα! Όταν όμως περνάω στεναχώριες δεν κατεβαίνει τίποτα! Σκέφτομαι το αγαπημένο μου φαγητό και μου έρχεται εμετός..Δεν ξέρω αν σας έχει τύχει να τρώτε με αηδία.. Είμαι ένας άνθρωπος που εκτιμώ πολύ το φαγητό..το λατρεύω! Όταν ομως φτάνουν τα πράγματα εκεί απλά δεν το ελεγχω! Και γράφω σήμερα γιατί περνάω πάλι μια φάση τέτοια (2 χρόνια είχα να το πάθω). Έχω μεγάλη απογοήτευση μέσα μου και άρχισαν πάλι τα ίδια! Μόλις νιώθω λίγο καλύτερα και πάω να φάω μια μπουκιά μου σκάνε στο μυαλό όσα με πλήγωσαν και ακόμα με πονάνε και μου κόβεται η ορεξη μαχαίρι! Μου έρχεται εμετός απο το άγχος.. έχω κάνει κιόλας!
Δεν νιώθω οτι με παίρνει να βάζω το σώμα μου σε τέτοια σκαμπανεβάσματα και να χαλάω τον οργανισμό μου αλλά δεν ξέρω τι μπορεί να βοηθήσει και που να απευθυνθώ.. Σκέφτηκα τον ψυχολόγο και είναι κάτι που ούτως ή άλλως θέλω να κάνω και είναι στο πρόγραμμα αλλά σκάλωσα στο γεγονός οτι το θέμα είναι διατροφικό και δεν ξέρω κατα πόσο θα μπορούσε όντως να βοηθήσει.
Έχει κανείς να προτείνει κάτι για να καταφέρνω να τρώω σαν άνθρωπος όταν είμαι στις μαύρες μου; Πώς το κάνουν αυτοί που τρώνε τούρτες και κλαίνε;!


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Είναι πάρα πολύ συνηθισμένη η αλλαγή στην όρεξη με αφορμή το συναίσθημα, είτε από την μια, είτε από την άλλη. Αυτοί που τρώνε τούρτες κλαίγοντας δεν είναι διαφορετικοί, κάνουν ακριβώς το ίδιο με σένα, από την ανάποδη.


Ο εμετός από το άγχος δεν είναι διατροφικό θέμα. Είναι σωματοποιημένη αντίδραση. Υπάρχουν ψυχολόγοι που είναι ειδικευμένοι στις διατροφικές διαταραχές. Δεν λέω ότι ανήκεις σε αυτή την κατηγορία, το αναφέρω για να επιχειρηματολογήσω υπέρ του ότι η σχέση με το φαγητό για κάθε άνθρωπο είναι και βαθιά ψυχολογική. Η τροφή δεν είναι μόνο θερμίδες, είναι συμβολισμός. Από τα λίγα που λες νομίζω ότι ασχολείσαι πάρα πολύ με το βάρος σου, έτσι κι αλλιώς, ή ασχολείσαι υπερβολικά με αυτά που σου λένε οι άλλοι για την εμφάνισή σου, και αυτό δεν έχει να κάνει με την κατάσταση της υγείας σου. Ασχολείσαι ιδιαιτέρως με τα 3-4 κιλά που αμφιβάλλω πάρα πολύ ότι σε ασχημαίνουν, και δέχεσαι ως δίκαια τα αγενέστατα σχόλια τύπου «έχει κόψει το πρόσωπό σου και δεν σου πάει». Μου ανέβηκε η πίεση που το διάβασα, και μετά μου ανέβηκε η πίεση που κάθεσαι και τα ακούς και πιστεύεις ότι έχουν και δίκιο. Έχεις απολύτως κανονικό βάρος για να αναλύεις τον εαυτό σου τόσο πολύ. Ναι, να πας σε έναν ψυχολόγο. Θα σε βοηθήσει οπωσδήποτε.

__________________
4.

Γεια σου, Λένα μου! Θέλω τη γνώμη σου πάνω σε κάτι που με απασχολεί όλο και πιο συχνά το τελευταίο διάστημα. Είμαι 29 χρονών και είμαι με το φίλο μου 4,5 χρόνια (σχεδόν συνομήλικος μου), τον αγαπώ και με αγαπά πολύ, και το προχωράμε σοβαρά, καθώς μόλις συγκατοικήσαμε και μιλάμε για το μέλλον για γάμο και παιδιά. Το θέμα είναι πως ενώ δε μπορώ και δε θέλω να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς αυτόν από την άλλη νιώθω πως έχει χαθεί- από τη μεριά μου μόνο- η ερωτική έλξη. Δε νιώθω να με εξιτάρει σεξουαλικώς. Το σκέφτηκα πολύ το θέμα, μήπως έπαψα να είμαι ερωτευμένη, μήπως με απωθεί το γεγονός ότι έχει βάλει κιλά (πάνω από 10) αλλά νομίζω πως κατέληξα στο ότι ίσως δεν είμαι εγώ τόσο σεξουαλικό άτομο (δε θυμάμαι να είχα τέτοια θέματα στο παρελθόν βέβαια), κι αυτό γιατί πιάνω τον εαυτό μου να μην με ενδιαφέρει η ερωτική επαφή γενικά. Ωστόσο, από τη μια σκέφτομαι πως όταν αγαπάς κάποιον δε σε νοιάζει πώς είναι εξωτερικά, από την άλλη όμως σκέφτομαι πως είναι σημαντικό να σε ελκύει ο σύντροφός σου εξωτερικά, να τον ποθείς, να τον βρίσκεις σέξυ! Θυμάμαι στο παρελθόν να τον βλέπω και να σκέφτομαι «πόσο όμορφος είναι» και τώρα έχει αφεθεί, πάχυνε, δε φροντίζει ιδιαίτερα την υγιεινή του, δε φοράει κολόνιες κτλ. Έχει τύχει να δω τον πρώην μου, μεγάλος έρωτας και μεγάλος βλάκας επίσης (χαχααχα), και να είναι κομψός και στυλάτος και να κάνω σκέψεις τύπου πώς θα ήταν αν ήμασταν μαζί και την άλλη στιγμή φεύγει από το μυαλό μου, γιατί ο φίλος μου είναι ο άνθρωπος που όποια γυναίκα αγαπούσε θα την έκανε ευτυχισμένη. Ξέρω πως αυτόν τον άνθρωπο δε θέλω να τον χάσω, γιατί κάθε φορά που πάω να σκεφτώ κάποιον άλλον, αμέσως πιάνω τον εαυτό μου να τον συγκρίνω με τον φίλο μου και στη «μάχη» να κερδίζει ο φίλος μου! Επίσης, δε μπορώ να τον σκεφτώ σε σχέση και ερωτευμένο με άλλη γυναίκα. Τρελαίνομαι! Έκανα ψυχοθεραπεία στο παρελθόν για άλλους λόγους και με βοήθησε αρκετά, κυρίως γιατί εγώ ήθελα να βοηθήσω τον εαυτό μου, σκέφτομαι λοιπόν μήπως να ξεκινήσω και τώρα για να το ψάξω καλύτερα, γιατί ρε Λένα θεωρώ πως το sex ανάμεσα σε ένα νεαρό ζευγάρι που τώρα ξεκινάει τη ζωή του είναι σημαντικό και νιώθω τύψεις που ενώ ο φίλος μου θέλει, καταλήγουμε να κάνουμε sex 3 φορές το μήνα! Θα εκτιμούσα πολύ τη γνώμη σου πάνω στο θεματάκι
μου! Αννούλα


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Όταν αγαπάς κάποιον δεν σε νοιάζει πώς είναι εξωτερικά, αλλά όταν αγαπάς κάποιον και παράλληλα έχεις σεξουαλική σχέση μαζί του, φυσικά και σε νοιάζει πώς είναι εξωτερικά. Είναι αναμενόμενο, λογικό, και απολύτως υγιές να σε νοιάζει πώς είναι εξωτερικά αυτός ή αυτή με τον οποίο μοιράζεσαι το κρεβάτι σου, και αυτό δεν σε κάνει ούτε ρηχή, ούτε επιφανειακή, ούτε νυμφομανή. Δεν χρειάζεσαι ψυχοθεραπεία για να καταλάβεις γιατί δεν σου αρέσει ο φίλος σου όπως σου άρεσε πριν πάρει δέκα κιλά και αρχίσει να μην φροντίζει την υγιεινή του, μολαταύτα η ψυχοθεραπεία δεν θα σου κάνει κακό. Όμως το πρόβλημα, αν το θεωρείς πρόβλημα, δεν το έχεις μόνη σου, το έχετε μεταξύ σας, και τα δικά του προβλήματα είναι ως ένα σημείο και δικά σου προβλήματα, εφόσον μοιραζόσαστε τη ζωή σας.


Αυτό που δεν φαίνεται να αναρωτιέσαι είναι τι έκανε τον φίλο σου να πάρει δέκα κιλά και να αφήσει τα θέμα της προσωπικής υγιεινής. Μπορεί να είναι η σιγουριά της μόνιμης σχέσης, αλλά αυτά τα δύο, σε συνδυασμό, μπορεί να δείχνουν κάτι άλλο, πιο βαθύ. Χρειάζεται επικοινωνία για να το ερμηνεύσεις, η παρατήρηση δεν αρκεί. Αν ξεκινήσεις ψυχανάλυση θα προκύψει αυτή η συζήτηση, οπότε σε κάθε περίπτωση είναι καλή ιδέα.


__________________
5.

Αμπα μου να σου πω..3 μήνες τώρα έχω νέα σχέση, στην οποία περνάω όμορφα και με το αγόρι ,τώρα που αρχίζει να φεύγει ο πρώτος ενθουσιασμός προσπαθώ να καταλάβω αν ταιριάζουμε σαν χαρακτήρες και σε αλλα πράγματα εκτος απο το αγκαλιτσες-φιλακια-ταινιουλες -σεξ. Λοιπον χτές αφότου παίξαμε και οι 2 τζοκερ και όντας χερακι-χερακι ,τον ρωτησα αν κέρδιζε τι θα έκανε με τα χρήματα και μου ανακοινωσε με ενα χαριτωμένο χαμογελο πως θα χωρίζαμε γτ με ενα τοσο μεγαλο χρηματικό ποσό θα άλλαζαν πολλά πράγματα στη ζωη του και θα ήταν απολυτα φυσιολογικό καθως οι ζωες μας δεν θα συμπίπταν πλέον. εκανα ενα χαριτωμενο σχολιάκι λοιπον κι εγω, τύπου οκ αλλα για ψυχική οδυνη λόγω χωρισμού θελω μεριδιο, και εμεινε εκει. Για κάποιο λόγο όμως ρε αμπα μου, μου εκατσε άσχημα αυτη η ατακα, γτ ένοιωσα πως την εννοουσε και ενω ξερω πως οι πιθανότητες να πιασει το τζοκερ ειναι ίσες με το να γινω αστροναυτης ,ενοχλήθηκα. Ισως γτ ηταν το πρωτο που ξεστόμισε?ισως γτ αυτο με βάζει σε ενα σκεπτικο πως ο συγκεκριμένος μόνο βαση καποιων συνθηκων θα είναι μαζι μου? γενικά απ οτι τον εχω ψυχολογήσει ειναι ειλικρινής και σε ο
ρισμένα θέματα πεζός. εσυ θα το προσπερνούσες ή θα σκεφτοσουν πως ίσως είναι ενας ανθρωπος οποίος βαζει τη στυγνη λογική πάνω απο τα ανθρώπινα συναισθήματα και τις σχέσεις? είναι πολύ γλυκός μαζί μου και ουσιαστικά παράπονα δεν έχω :)
- ψειρίζω τη μαϊμού


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Εσύ αν κέρδιζες το τζόκερ θα έμενες μαζί του; Αυτό ούτε καν σου περνάει από το μυαλό ως ερώτηση, και με στενοχωρείς πάρα πολύ.


__________________
6.

 

Καλημερα (η σπερα) Αμπα, ξερεις για να πιανουμε ολες τις ωρες.
Θα ηθελα να ρωτησω για ενα θεμα που προεκυψε πολυ προσφατα. Λοιπον, ζω στην Αθηνα kai eχω ενα φιλο που ειναι αρκετα καλο παιδι. Γνωριστηκαμε στη γειτονια και μου ειπε προσφατα οτι θελει να γνωρισει επιτελους μια κοπελα. , Εχει δουλεια και μιλαει και Ελληνικα αλλα ειναι μεταναστης δεν θελω να πω απο που. Εγω δεν ξερω τι να πω. Φοβαμαι κιολας γι αυτον. Αν κατι του συμβει? Δεν ειναι κι ευκολο πραγμα ειδικα οταν εισαι αγορι. Πως να τον συμβουλεψω? Κι αν δεν τον θελουν και φαει ολο το ρατσισμο? Και πως γινεται να γνωρισεις κοριτσια οταν δεν τα εχεις στην παρεα σου? Εγω ηξερα πως ετσι γινεται. Με βοηθας να τον βοηθησω?
Αραγε ποσο ετοιμες ειναι οι γυναικες της Ελλαδας για διεθνεις σχεσεις?,


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Βρε καλό μου παιδί, οι γυναίκες της Ελλάδας δεν είναι όλες ίδιες μεταξύ τους για να σου απαντήσω για όλες λες και είναι μια. Άλλες θα είναι ανοιχτές, άλλες θα είναι ντεμί, και άλλες θα είναι φριχτές ρατσίστριες. Ο ρατσισμός υπάρχει και είναι κραταιός. Λες ο καινούριος σου φίλος να μην τον έχει ζήσει ακόμα στο πετσί του; Λες να χρειάζεται να τον προειδοποιήσεις εσύ; Και τι εννοείς «αν του συμβεί κάτι;» Και ποιο είναι το δύσκολο πράγμα ειδικά αν είσαι αγόρι;
Ξέρεις καμία κοπέλα να του γνωρίσεις; Αυτό σε ρώτησε. Δεν σου ζήτησε να εξαφανίσεις τον ρατσισμό από τη γη.

 

_________________
7.

Παντρεμενοι με παιδια και οι δυο... Είπαμε δε θα το ζήσουμε. Σωστή επιλογή . Βασική προτεραιότητα η οικογένεια...κι ομως νιωθω να χάνω . Οσο περνούν τα χρονια τοσο πιο πολυ νιωθω να τον αγαπάω. Τοσο πιο πολυ να μου αρεσει. Και ειναι αμοιβαίο. Εχουν περασει και μηνες χωρίς ουτε ενα γεια, αλλα παντα δεν αντέχουμε χωρίς καμια επαφη. Λειπει απο τη ζωή μου. Λειπω απο τη ζωή του και υποφέρουμε και οι δυο. Τσακωθήκαμε, ξεκοψαμε πόσες φορες. Αλλα τα αισθήματα υπαρχουν παρολες τις προσπάθειες να θαφτούν με βια ή με το χρονο . Οποτε σταματήσαμε την προσπάθεια. Οταν βλεπομαστε ειναι σαν να βλεπω το πιο οικείο προσωπο στον κοσμο. Δεν πιστεύω οτι ειναι μονο ο ανεκπλήρωτος ερωτας ή τα ελλείμματα του καθενός μας. Όσες φορες με έπεισα γιαυτο μου ρθε σαν κύμα η αγαπη που νιωθω και νιωθει. Απλα τον βρίσκω καταπληκτικό... Και με βρίσκει καταπληκτική . Θελω μονο το καλο του, και αυτος το ιδιο... Αλλα κατι ποναει. Που δεν γνωριστηκαμε πιο νωρις; Πιο αργα; Που δεν μπορούμε να σποχαιρετηθουμε ; Που αγαπουμε τις ζωες μας και τους ανθρωπους σε αυτές; Α μπα μαρεσει η σκεψη σου αλλα θελω να σε ρωτησω . Υπαρχει μονο η λογική; Η αγαπη απλα συμβαίνει τελικα; Και αν δεν ταιριάζει με τις δεσμεύσεις που εχουμε αναλάβει απέναντι στον εαυτό μας και τους αλλους, τι την κανεις; everlasting


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αγαπητή φίλη, το συναίσθημα χωρίς λογική στην καλύτερη περίπτωση είναι αυτοκαταστροφή, και στην χειρότερη, τρέλα. Η λογική μας προστατεύει από πάρα πολλές κακοτοπιές, και προστατεύει και τους άλλους από τις κακοτοπιές μας. Δεν είναι κάτι κατάπτυστο. Όμως όταν λέμε «λογική», χρειάζεται να προσδιορίσουμε τι εννοούμε, γιατί το πιο σημαντικό που έχουμε είναι η ειλικρίνεια με τον εαυτό μας. Τον άντρα σου μπορεί να τον απατάς χωρίς συνέπειες, αλλά αν εξαπατάς τον ίδιο σου τον εαυτό, τις συνέπειες δεν θα τις γλιτώσεις.


Η λογική που έχεις επιστρατεύσει είναι η λογική της αυτοσυντήρησης και του δικού σου συμφέροντος. Ξέρεις ότι κάνεις κάτι που δεν πρέπει, αλλά το συνεχίζεις επειδή σε κάνει να νιώθεις πάρα πολύ ωραία, επιθυμητή, ερωτεύσιμη, σπάνια, Θεά. Όμως δεν αποφασίζεις να το ζήσεις εξ'ολοκλήρου, γιατί η οικογενειακή σου ζωή σου προσφέρει ασφάλεια, διασκέδαση, σταθερότητα, ψυχική υγεία, κοινωνική αναγνώριση. Ζυγίζοντας τα, νιώθεις ότι αυτό που σε συμφέρει είναι να έχεις και τα δύο, το ένα από λίγο, γιατί είναι και επικίνδυνο. Αυτή είναι η λογική σου. Δεν είναι καθόλου κακό να σκέφτεσαι τον εαυτό σου. Κακό είναι όταν προκειμένου να είσαι εσύ καλά, εξαπατάς κάποιον άλλον, και αν ο άντρας σου πιστεύει ότι έχετε συμφωνία μονογαμίας, ακριβώς αυτό κάνεις.


Σε καμία περίπτωση δεν συμβαίνει «απλά» η αγάπη. Χρειάζεται άπειρο ξόδεμα ενέργειας για να αγαπήσεις κάποιον, πρέπει να θέλεις πάρα πολύ να παραμυθιαστείς για να ερωτευτείς, αλλιώς δεν γίνεται με τίποτα, σου φαίνονται όλοι απλές οδοντόκρεμες. Αγάπησες άλλον επειδή κάτι συμβαίνει στο γάμο σου, για τον οποίον δεν λες απολύτως τίποτα. Δεν είναι τυχαίο.


(Όταν λες «είπαμε ότι δεν θα το ζήσετε» αλλά προφανώς πού και πού το ζείτε, πώς το εννοείς;)

 

67

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#1 Προσωπικά πιστεύω ότι πρόκειται για μια μορφή ψυχαγωγίας και ταυτόχρονα για μια μορφή τέχνης, γι' αυτό άλλωστε και τα τελευταία χρόνια διδάσκεται σε σχολές με κοινό το οποίο αποτελείται από απλούς, καθημερινούς ανθρώπους.Επίσης λειτουργεία και σας ένας τόπος συνάντησης ανθρώπων μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά, όπου μπορούν να συζητήσουν πιο ήρεμα.Το μόνο κακό είναι ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχουν θαμώνες και των δύο φύλων, όπως έγινε παλαιότερα με τα καφενεία, μετακινώντας δυστυχώς το επίπεδο προς το χειρότερο.
"Τόπος συνάντησης ανθρώπων μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά, όπου μπορούν να συζητήσουν πιο ήρεμα";Ακόμη λίγο και θα μας πεις πως είναι τόπος νανουρίσματος των μικρών παιδιών. Τα ταϊζουνε και μετά τα πάνε για ύπνο.
Νομίζω ότι απλά είστε προκατειλημμένοι αρνητικά ή ότι έχετε γνωρίσει μόνο ένα μέρος τέτοιων χώρων οι οποίοι πράγματι ίσως είναι χαμηλού επιπέδου.Ωστόσο ναι, μπορεί ένας τέτοιος χώρος να είναι και ένα μέρος στο οποίο ανθούν συζητήσεις γύρω από τη φιλοσοφία, τη τέχνη ή το πολιτισμό, ακόμα και τη πολιτική.Επομένως οι συμμετέχοντες μπορεί κάλλιστα να είναι καλλιεργημένα άτομα, επιφανείς επιχειρηματίες, διάφοροι performers, καλλιτέχνες ή διπλωμάτες.
Κλείνοντας (επειδή στο προηγούμενο μήνυμα το ξέχασα!) σας δίνω τον ακόλουθο σύνδεσμο, όπου ίσως σας δώσει και μια εναλλακτική οπτική:http://www.protothema.gr/stories/article/645631/afroditi-adami-apo-pornostar-anna-maria-giatros-sto-nosokomeio-surou/
#7 Κατ αρχήν ,βγάζεις τον εαυτό σου από το αδιέξοδο,σκεπτόμενη οτι υπαρχει διέξοδος.Δεν ορίζεις τον χρόνο που θα συναντηθείς με αυτό που τώρα,για τους λόγους σου,αποκαλείς αγαπη της ζωής σου.Δεύτερον ,ουδείς εγγυάται ότι αν κάνατε κάτι, θα πήγαινε καλά.Δεν το ξέρεις αυτό,απλά,επιλέγεις να βασανιζεις τον εαυτό σου μ αυτή την σκέψη.Τρίτον,αν τόσο πολύ δεν μπορείτε χώρια,κάντε κάτι,εν γνώσει των πιθανών συνεπειών. Ή,ακόμα καλύτερα,βάλτε προθεσμία και να την τηρήσετε.Ή θα χωρίσετε,ή θα αφήσετε τους συζύγους σας.Ιστορίες α λα Κάθριν Χεπμπορν,καλώς ή κακώς, σπανίζουν. Προσεδαφιστείτε λίγο παιδιά,δεν είστε ζευγάρι στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο για να αναμένετε την συμφορά και την δυστυχία οπωσδήποτε. Υπάρχει άλλη λύση,ενώπιον σας.Δύο ζητήματα τίθενται, γιατί αποκλείσατε ασυζητητί κάθε άλλη επιλογή και γιατί (πιστεύετε ότι)ταιριάζετε.Τι συμπληρώνει ο ένας στον άλλο;Το συναίσθημα είναι μία από τις πολλές παραμέτρους.Τις άλλες είστε βέβαιοι ότι τις έχετε ανακαλύψει;Και οι γάμοι σας πού πραγματικά τοποθετούνται στο φόντο; Μήπως ,λέω μήπως,για έναν από τους δύο σας,μετρά ο γάμος του πολύ πολύ περισσότερο;
Αχ βρε rosa αρχικά κι εμένα εκεί πήγε το μυαλό μου, αλλά στην πραγματικότητα μάλλον θα ήταν κακή ιδέα. Ξέρεις ότι τα άτομα που συχνάζουν εκεί συνήθως δεν είναι εκεί μόνο από την καλή τους την καρδιά, αλλά είναι έντονα πολιτικοποιημένα. Κι εκεί υποστηρίζουν τους μετανάστες απλά και μόνο γι'αυτή τους την ιδιότητα. Δεν το κατηγορώ αυτό, αλλά το παιδί προφανώς θέλει να ζήσει τον έρωτα ισότιμα με τους ημεδαπούς και όχι με μέτρα κομμένα και ραμμένα για μια κατηγορία ανθρώπων.
#3 Να τρως σούπες. Υπάρχουν εκατοντάδες συνταγές για εύκολες, γευστικές,θρεπτικές σούπες:κοτοσουπες, ψαρόσουπες,(περιέχουν υδατοδιαλυμένες πρωτεΐνες),χορτόσουπες (περιέχουν υδατοδιαλυμένες βιταμίνες κι όχι μόνο).Οι σούπες προσφέρουν πολλά και δεν επιβαρύνουν το στομάχι,είναι παρηγορητικό φαγητό!Τα ορμονολογικά είναι δυνητικά σοβαρά, επηρεάζουν και επηρεάζονται από διάφορα, απαιτείται συχνή ιατρική παρακολούθηση.Να είσαι συνεπής στα ραντεβού σου με τον γιατρό σου και στην λήψη της θυροξίνης.
#5 Δεν μπορω να καταλαβω γιατι μια αποτομη αποκτηση μεγαλου χρηματικου ποσου θα σε κανει να ξε-ερωτευτεις το ατομο που εισαι μαζι. Προσωπικα θα σκεφτομουνα διακοπες σε εξωτικα μερη με το ετερον ημιση και οχι χωρισμους. Αυτο που ειπε ο τυπος κατα την ταπεινη μου αποψη ειναι για να σου χτυπανε πολλα καμπανακια. Σιγουρα δεν ειναι λογια ερωτευμενου ανθρωπου. Πιο πολυ για ντεμι ενδιαφερον μου κανει.
4. Μου έχει τύχει ακριβώς το ίδιο με έναν πρώην. Ακριβώς όμως. Τον αγαπούσα κι εγώ, αλλά νο κούκου. Κι όχι μόνο νο κουκου, παιζαμε κυνηγητο γυρω γύρω από το κρεβάτι για να μην κάνουμε σεξ. Δεν ήθελα, μου είχε τελειώσει η έλξη. Δεν ήταν μόνο ότι είχε πάρει 12 κιλα και είχε αφεθεί παντελώς, ήταν και άλλα. Αλλά σίγουρα τα 12 αυτά κιλά οδήγησαν στην ξενέρα την αρχική. Μετά τα υπόλοιπα ήταν απόρροια αυτών. Προφανώς και το να σε ενδιαφέρει η εμφάνισή του όταν έχετε σεξουαλικές σχέσεις δε σε κανει επιφανειακή. Απλά θα σου πρότεινα κι εγώ να δεις από που πηγάζει αυτό, αν τα πήρε γιατί αφέθηκε θεωρώντας οτι "έδεσε το γαϊδαρό του" ή αν έινάι κάτι πιο σοβαρό. Μπορεί να μπορείς να τον βοηθήσεις, μπορεί και όχι.
#3 Εγω πάντως, που είμαι ακριβώς ιδια ηλικία και ύψος, αλλά 4 κιλα λιγότερα κι επίσης χωρις στήθος, μια ζωή ακούω πως ειμαι ετσι σαν ανορεξικη και οτι δε μου παει κι οτι δεν ειναι φυσιολογικό και οτι γι αυτο δεν εχω και στηθος και πισινό και όλα αυτα τα όμορφα. Και βέβαια η υγεία μου είναι μια χαρά και οι εξετάσεις μου μια χαρά και το βάρος μου σταθερό εδώ και χρόνια ενώ τρώω κανονικότατα, αλλά τα σχόλια για το πότε επιτέλους θα βαλω κανα κιλό να γινω ανθρωπος δε σταματάνε ποτέ. (Δε συνεχιζω, τον έχω ξαναπει τον πόνο μου επ'αυτού σε αυτή τη στήλη, αλλά βρηκα αφορμή να ξαναγκρινιαξω!) Οσο για τον εμετό και το κόψιμο της ορεξης οταν εχεις στεναχώρια, νομίζω οι μισοι άνθρωποι αυτό παθαίνουν (και οι άλλοι μισοι τρώνε σαν να μην υπάρχει αύριο). Αυτά. Μην ανησυχείς, εισαι φυσιολογική.
#6.Φοβάσαι για τις αντιδράσεις όλων των άλλων,αλλά ακόμα και ανώνυμα ντρέπεσαι να πεις,ότι κάνεις παρέα με έναν Πακιστανό ή δεν ξέρω τι καταγωγής είναι ο φίλος σου."Και πως γινεται να γνωρισεις κοριτσια οταν δεν τα εχεις στην παρεα σου? Εγω ηξερα πως ετσι γινεται. Πηγή: www.lifo.gr".Κι εσύ είσαι παρέα του.Έτσι όπως το αντιμετωπίζεις όμως,πώς να τον συστήσεις στην παρέα σου και σε γνωστές σου;Επειδή,δε νομίζω ότι άμεσα θα κάνεις μια τέτοια κίνηση,ενημέρωσε τον τουλάχιστον για τα ήθη στο φλερτ εδώ.Πώς να προσεγγίσει κάποια χωρίς να την προσβάλει,πώς να κάνει καλή εντύπωση κτλ.Ίσως έχει περισσότερη τύχη μόνος του.Υ.Γ."Δεν ειναι κι ευκολο πραγμα ειδικα οταν εισαι αγορι. Πηγή: www.lifo.gr".Εγώ μια χαρά το καταλαβαίνω αυτό.Τη γυναίκα μιας "κατώτερης" φυλής δεν έχουμε πρόβλημα να τη γαμήσουμε.Ίσως είναι κι ο εύκολος στόχος,γιατί είμαστε σε θέσης ισχύος από κάθε άποψη.Όχι όμως να έρθουν κι αυτοί να μας γαμήσουν τις γυναίκες!Ο φίλος της ερώτησης μπορεί να μην το περιγράφει ή και να μην το συνειδητοποιεί ακριβώς,αλλά γνωρίζει ότι υπάρχει αυτή αντίληψη.
Δυστυχώς, πρόκειται για ακόμη μία πατριαρχική διαστροφή...είναι φοβερό πως ο μισογυνισμός πάει πιο βαθιά κι είναι πιο αυτονόητος και δεδομένος απ' τον εθνικισμό, ενώνει δε τους άντρες σ' όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη...ΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ, Ο ΜΙΣΟΓΥΝΙΣΜΟΣ ΕΝΑΣ...είναι σοκαριστικό πως έχει περάσει στην κουλτούρα μας κι έτσι κάποιοι σήμερα πλέον εξακολουθούν ν' αντιμετωπίζουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους, αυτόματα, τις γυναίκες σαν...προβατίνες...
Επίσης, να του προτείνεις να κάνει tinder. Δεν είναι οι γυναίκες μια ομοιογενής ομάδα που το θεωρεί περίεργο να βγει με ξένο, για κάποιες από εμάς είναι πολύ συνηθισμένο.
#6Σαν γυναικα που ειμαι σε σχεση με Αφρικανο, σου λεω οτι θα ξαφνιαστεις με το ποσο φυσιολογικα μας αντιμετωπιζει ο κοσμος. Τα περιεργα βλεμματα ειναι ελαχιστα εως μηδαμινα και γενικως ολα καλα. Αυτο που μετραει για μενα ειναι να εχεις την υποστηριξη απο την οικογενεια σου και τους στενους σου φιλους, που εγω ευτυχως την εχω. Απο κει και περα η καθε μια ξερει ποσο ανοιχτη ειναι σε κατι διαφορετικο. Εγω σιγουρα δεν το μετανιωσα. Στο κατω κατω οταν βλεπω τον φιλο μου (και καθε ανθρωπο) βλεπω τον χαρακτηρα του, οχι το χρωμα του.
#7Δεν θα κουραστώ να το λέω. Δεν ζείτε κάτι σπάνιο ούτε είναι τόσο δυνατή η αγάπη σας. Αυτό μπορούν να το ισχυριστούν μόνο οι άνθρωποι που αμφότεροι παράτησαν οικογένειες και τα πάντα για να είναι μαζί. Αυτοί ναι, έχουν κάθε δικαίωμα να βροντοφωνάξουν ερωτευτήκαμε, αγαπηθήκαμε και μια ζωή την έχουμε και να τους σεβαστούμε όλοι αν θες γιατί είχαν τη μαγκιά να τα φέρουν όλα τούμπα και να σταθούν ειλικρινείς και ντόμπροι απέναντι σε όλους, με πολύ βαριές συνέπειες (συναισθηματικές και υλικές). Αυτό που ζείτε εσείς είναι λίγο ξεβόλεμα πού και πού με αλατοπίπερο λίγο μη προβλέψιμο συζυγικό σεξ και το βαφτίζετε άσβεστη αγάπη. Αν όντως αγαπάς τόσο βαθιά δεν αφήνεις μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς να ενδιαφερθείς ούτε στο ελάχιστο για τον άλλο. Σαν μικρές δόσεις ενθουσιασμού μοιάζει, ένα γλέντι πού και πού και μετά τα κεφάλια μέσα.Τουλάχιστον δέξου ότι αυτό που ζεις είναι χλιαρό, τετριμμένο και τόσο κλισέ που μόνο εσένα κοροϊδεύεις ότι είναι έρωτας.
Μιλάς ωμά αλλά πολύ σωστά, εξωγήινη. Αυτή η επιβεβαίωση είναι ο εύκολος δρόμος γιατί που να τρέχουμε τώρα και να εξελίσσουμε τον εαυτό μας και να γινόμαστε στην τελική καλύτερη παρέα κι εμείς για τον σύντροφο μας, άσε, με λίγο ημι-κέρατο είναι instant το high!
Μιλάει απολύτως ρεαλιστικά η Εξωγήϊνη. Συμφωνώ Nerlander. Το λίγο (ημι)κέρατο είναι τραυμαπλάστ σε μόνιμες πληγές. Και θεοποιείται γιατί δεν έχει δοκιμαστεί για εγχείριση ανοιχτής καρδιάς όπου και θα "τα έφτυνε" χαλάρα. Το μη δοκιμασμένο φαίνεται πάντοτε ιδανικό. Δεν έχει κι απαιτήσεις.
7Πόση ανωριμότητα...Οι μοιχαλίδες μ' ενοχλούν μεν, αλλά σ' αυτήν την περίπτωση, τουλάχιστον, το αίσθημα δικαίου μου ικανοποιείται, μιας κι ο μοιχός(που κοροιδεύει παράλληλα τη γυναίκα του) πιθανότατα κοροιδεύει κι αυτήν...Ξύπνα, κοπέλα μου, δεν υπάρχει αξιοπρέπεια στο ψέμμα...
6"Και τι εννοείς "αν του συμβεί κάτι;" Και ποιο είναι το δύσκολο πράγμα ειδικά αν είσαι αγόρι;"Τι δεν καταλαβαίνεις, Α μπα; μου;Εννοεί μήπως παρεξηγηθεί κανείς που ο μετανάστης πάει να γνωρίσει ντόπια και τον σπάσουν στο ξύλο."Το δύσκολο πράγμα ειδικά αν είσαι αγόρι" είναι να μην παρεξηγηθείς ότι είσαι κάποιο αλλοδαπό, μελαψό αρσενικό που πάει να "βατεύσει" Ελληνίδα.Δεν είναι το ίδιο δύσκολο προκειμένου για κορίτσι, διότι το κορίτσι δεν ενεργεί, αλλά δέχεται το φλερτ, είναι receptive σ' αυτό, οπότε κανένα Ελληνικό αρσενικό δε θα αισθανόταν "απειλή" και κατ' επέκταση κανείς/καμιά δε θα τρόμαζε ή θα την έσπαγε στο ξύλο. Το πολύ να την εκμεταλλευόταν σεξουαλικά και να την άφηνε πιο εύκολα ή να μην ήθελε "σοβαρή" σχέση μαζί της...
Δεν μας λέει ποια είναι η γειτονιά. Σε μια άλλη γειτονιά που ξέρω, του Πειραιά, πάρτυ κάνουν οι πιτσιρίκες με τους πακιστανούς πιτσιρικάδες.Αναρωτιέμαι, όμως, αν ο μετανάστης φίλος της γράφουσας είχε την αδελφή του εδώ, θα της αναγνώριζε εξίσου το δικαίωμα να γνωρίσει κι αυτή ένα αγόρι από την Ελλάδα;
#4 Αχ κι επειδή είμαι ήδη ψιλοσίγουρη ότι θα βρεθεί τουλάχιστον ένας ν'αρχίσει τα "αν ένας άντρας σας έλεγε ότι τον πειράζουν τα κιλά θα ήταν φαλλοκρατικό γουρούνι, αλλά στη γυναίκα δίνετε δίκιο", να πω από τώρα κάτι:Όχι. Και οι άντρες και οι γυναίκες έχουν δικαίωμα να γουστάρουν όποιον θέλουν, και να πάψουν επίσης να τον γουστάρουν. Το πρόβλημα δεν είναι ένας άντρας που δεν έλκεται σεξουαλικά από γυναίκες υπέρβαρες, ή λιποβαρείς, ή χωρίς στήθος, ή πολύ ψηλές/κοντές. Θα βγαίνει με όποια του αρέσει. Κι αν τα φτι'αξει εμ κάποια που είναι κάπως και γίνει κάπως αλλιώς, μαγκιά του αν δεν τον πειράζει γιατί νοιάζεται μόνο για την ψυχή, αλλά αν τον επηρεάσει είναι κατανοητό. Όπως και μια γυναίκα. Στο ποιον βάζεις στο κρεββάτι σου δεν υπάρχει πολιτική ορθότητα και ισονομία, είναι προσωπικές επιθυμίες και ένστικτα.Το πρόβλημα είναι με ανθρώπους (και τον 2 φύλων) που, επειδή βρίσκουν κάποιον μη ελκυστικό σεξουαλικά, τον/την θεωρούν *αντικειμενικά* κατώτερο ον, που δεν έχει γενικώς δικαίωμα να διεκδικεί τη δική του σεξουαλικότητα και ζωή. Που πιστεύει ότι μια, κατά τη γνώμη του, παχιά ή άβυζη πρέπει να μην κυκλοφορεί στο δρόμο, να μην πάει στην παραλία, να ανέχεται τα απρόκλητα προσβλητικά του σχόλια κλπ. Όταν δεν τον έλκει ερωτικά αλλά τη σέβεται απόλυτα ως άνθρωπο, δεν ενοχλεί κάποιον.
Συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιό σου Iris και βλέπω συνεχώς γύρω μου πόσο τεράστια προβλήματα προκαλεί σε συνανθρώπους μας η διαδεδομένη αντίληψη που στηλιτεύεις στην τελευταία σου παράγραφο. Παλαιότερα είχα πέσει πάνω σε σχολιασμό σε άλλη στήλη όπου κάποιαν την είχε δει κατά λάθος γυμνή ο πατέρας κάποια φίλης ή κάτι αντίστοιχο τέλος πάντων και της απαντούσαν από κάτω "μπλιαχ" και "ενώ αν ήταν ο Ryan Reynolds πχ. θα ήταν αλλιώς". Ότι δηλαδή ο 50+ άντρας (χωρίς περαιτέρω περιγραφή wtf?) είναι τόσο σεξουαλικά παροπλισμένος που oύτε καν να είναι μάρτυρας εκούσιου γυμνού του αντίθετου φύλου δεν αξιώνεται να δει!
Αγαπητή εξαδέλφη Ιρις συμφωνώ απόλυτα με την δεύτερη παράγραφο, αλλά με την πρώτη δημιουργείται μια παραδοξότητα: Όταν μια πλειοψηφία αντρών/γυναικών καθορίζει τα "πρότυπα ομορφιάς" τότε έμμεσα εξαναγκάζει τους υπολοίπους να ανταποκριθούν προκειμένου να βρίσκουν ερωτικό σύντροφο. Αυτό πρέπει να το δεχόμαστε ή όχι;
Double Helixαν κι απευθύνεσαι στην Ίριδα τολμώ να απαντήσω κι εγώ στο ενδιαφέρον ερώτημά σου. Αυτό (την κυρίαρχη κουλτούρα) κάπως "αναγκαστικά" θα το αποδεχτεί κάποιος ως ένα όριο προκειμένου να βρει ερωτικό σύντροφο (ή απλούστερα βρε αδερφέ ψάχνει στην "πισίνα" αυτών που συνάδουν τα γούστα τους περί ελκυστικότητας! Υπάρχει κι αυτή η λύση). Όμως διαφέρει αυτό από την απαξίωση που εκφέρουν πολλοί εναντίον όσων διαφέρουν ως προς την παντελή άρνηση της ίδιας τους της ύπαρξης -σαν να έπρεπε να εκλείψουν από το οπτικό τους πεδίο. Και μάλιστα ειπωμένο από ανθρώπους που ΔΕΝ είναι τόσο συνεπείς ως προς τα κριτήρια οι ίδιοι προσωπικά στη δική τους εμφάνιση. Πχ. Είσαι χοντρούλα? Μην τολμήσεις να πας στην παραλία φορώντας οτιδήποτε λιγότερο από μπούρκα γιατί "προσβάλλεις αισθητική μου". (Δεν το λένε έτσι φυσικά γιατί θα τους πάρουν με τις πέτρες. Το διατυπώνουν ως "τα μπραζίλιαν μαγιώ απαιτούν και τον κατάλληλο σωματότυπο" και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες από άντρες και γυναίκες που δείχνουν πόσο δεν έχουνε αποβάλλει την βλάχα κουτσομπόλα από μέσα μας! Λες και θα μας ανέβει απότομα η οφθαλμική πίεση αν η άλλη έχει κυτταρίτιδα και φοράει στρινγκ ξέρω γω...) Ή είσαι ηλικιωμένος και "σου σηκώνεται" ακόμα αποδεικνυόμενος από το ιστορικό παρακολούθησης τσόντας στον υπολογιστή? Είσαι ένας πορνόγερος πάει και τελείωσε τσ τσ τσ γιατί στην ηλικία σου έπρεπε να είσαι με το χαμομήλι και το πλέξιμο και το ένα πόδι στον τάφο! κλπ. κλπ.Γενικώς αν δεν πληροί κάποιος συγκεκριμένα κριτήρια είναι σαν να έπρεπε να πέσει κάτω από την γη γι'αυτή την κατηγορία ανθρώπων που σκέπτονται με αυτό το σκεπτικό. Δηλαδή το αξίωμα "Το σεξ είναι για νέους κι ωραίους. Οι άλλοι δεν έχουν θέση". Και μόνο όταν είσαι νέος κι ωραίος και έχεις μείνει επανειλλημένα "στεγνός" συνειδητοποιείς ότι κάτι πολύ λάθος σου έχουν πει τόσα χρόνια με τα περιοδικά lifestyle και τις χαζοταινίες....Δεν σου χρωστάει η κοινωνία το σεξ -και δη το καλό σεξ- επειδή είσαι μπάνικος! Εσύ πρέπει να το διεκδικήσεις για τον εαυτό σου (και να το προσφέρεις στον σύντροφό σου) εφόσον σε απασχολεί το θέμα. Ο σεβασμός όμως στην σεξουαλικότητα (ή πιο σωστά στην σεξουαλική οντότητα) όλων των ανθρώπων είναι εκ των ουκ άνευ. Δεν μπορώ εγώ επειδή με αηδιάζει - φερ'ειπείν τρόπος του λέγειν- το μούσι να απαιτώ όλοι να ξυρίσουν τα πρόσωπά τους! Αυτό που θέλει θα κάνει καθένας για τον εαυτό του. Υ.Γ. Εννοείται το β'ενικό είναι για να δώσει αμεσότητα στο λόγο κι όχι για να απευθυνθεί ειδικά σε σένα.
Helix δε μπορώ να υποχρεώσω κάποιον να αλλάξει γούστα. Συμφωνώ ότι εχουν σημασία τα πρότυα πχ. που προβάλλονται από τα ΜΜΕ - τη μόδα, και αυτά καλό είναι να προσπαθούμε να τα επηρεάσουμε. Αλλά δε μπορώ να πω στον άλλο ότι δεν έχει δικαίωμα να έχει τα γούστα του. Εξάλλου κάποιος που δεν συμμορφώνεται με τα κρατούντα πρότυπα δεν σημαίνει ότι είναι αδύνατον να βρει σύντροφο. Ίσως να έχει πιο περιορισμένες επιλογές από το κουκλί (ίσως, έτσι; γιατί μπορεί να έχει χίλιες άλλες χάρες και να τον κυνηγάνε οι εραστές!) Αυτό δεν ισούται με το να μην του αναγνωρίζεις το δικαίωμα στη σεξουαλικότητα και την ύπαρξη. Ευτυχώς ή δυστυχώς, το σεξ είναι είναι κομμουνισμός, να πρέπει με το ζόρι να έχουμε όλοι τις ίδιες ακριβώς ευκαιρίες.
Θα απαντήσω και στους δύο. Σε καθαρά θεωρητικό επίπεδο συμφωνώ απόλυτα. Όμως η ζοφερή πραγματικότητα είναι πολύ πιο κυνική κάτι που καλώς ή κακώς είναι ίσως και το σωστό: Πχ φίλτατε Κάραβαν πολύ σωστά λές ότι δεν σου χρωστάει η κοινωνία το σέξ ΟΜΩΣ προκειμένου να το διεκδικήσεις αναγκαστικά θα πρέπει να το κάνεις με τους άγραφους νόμους του κοινωνικού συνόλου, εκτός φυσικά και αν είσαι τόσο τυχερός που βρείς σύντροφο όπως ακριβώς τον θέλεις. Στο παράδειγμα σου αναφέρεις ότι δεν μπορείς να αναγκάσεις κάποιον να ξυρίσει το μούσι του. Φυσικά και δεν το κάνεις άμμεσα, αλλά έμμεσα το κάνεις αφού απορρίπτοντας κάποιον μουσάτο ουσιαστικά τον ωθείς στο να κάνει αλλαγές στον εαυτό του αν και εφόσον επιθυμεί να ανταποκρίνεται στα δικά σου πρότυπα. Είναι λίγο χοντροκομμένο το παράδειγμα αλλά νομίζω ότι καταλαβαίνεις το point και φυσικά αυτό δεν γίνεται με μονάδες αλλά με σύνολα. Τώρα στα υπόλοιπα δλδ με την αποδόμηση κάποιου επειδή μόνο και μόνο δεν τον βλέπουμε σεξουαλικά συμφωνώ απόλυτα, είναι μια ακόμα παθογένεια της εποχής μας.
καλό μου #3, πρέπει να πας σε ψυχολόγο. Στο λέω έχοντας περάσει ακριβώς την ίδια κατάσταση. Όταν ήμουν στην ηλικία σου και είχα πολύ άγχος δεν μπορούσα να φάω, κάποιες φορές έκανα και εμετό. Το αποτέλεσμα ήταν σε κάποια ιδιαίτερα στρεσογόνο περίοδο να χάσω 10 κιλά, να μην μπορώ να κατεβάσω μπουκιά. Οι γύρω μου έλεγαν τι θεά που έγινα αλλά εγώ ένιωθα σκατά. Στη δική μου περίπτωση τα πράγματα βρήκαν το δρόμο τους (μεγάλη ιστορία), αλλά θα προτιμούσα κάποιος να με προτρέψει να πάω σε ψυχολόγο, θα γλίτωνα πολύ κόπο και φθορά σωματική και συναισθηματική. Μη βασανίζεις τον εαυτό σου και πήγαινε σήμερα.