Κάθριν Γκράχαμ, η γυναίκα που έριξε τον Νίξον

Κάθριν Γκράχαμ, η γυναίκα που έριξε τον Νίξον Facebook Twitter
Χαμογελώντας με το άλλο έντυπο που εξέδιδε, το περιοδικό Newsweek.
1

Όταν δει κανείς το The Post του Στίβεν Σπίλμπεργκ καταλαβαίνει γιατί πήρε την απόφαση να βάλει για λίγο στην αναμονή το Ready Player One για να γυρίσει μία ταινία με άκρως επίκαιρο και σαφές μήνυμα που αφορά στην ελευθερία του τύπου και στη θέση της γυναίκας. Αυτά τα δύο καίρια στοιχεία ενσαρκώνονται υπέροχα από τη Μέριλ Στριπ που παίζει τον ρόλο της Κέι Γκράχαμ, της πρώτης γυναίκας εκδότριας εφημερίδας στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η Κάθριν «Κέι» Γκράχαμ ήταν ένα από τα πέντε παιδιά του Γιουτζίν Μέγιερ, οικονομολόγου και δεινού επενδυτή που αγόρασε την εφημερίδα Washington Post σε έναν πλειστηριασμό λόγω πτώχευσης το 1933. Η μικρή Κέι και τα αδέλφια της μεγάλωσαν με τη φροντίδα νταντάδων, φροντιστών και υπηρετικού προσωπικού καθώς οι γονείς τους ήταν πολυάσχολοι και ταξίδευαν διαρκώς.

Ο πατέρας τους ως πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ απουσίαζε κυρίως λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, όπως και η μποέμ, φιλότεχνη και ακτιβίστρια μητέρα, προκειμένου να συμμετάσχει σε κοινωνικές εκδηλώσεις και να συναντά καλλιτέχνες, επιστήμονες και άλλες σπουδαίες προσωπικότητες με τις οποίες έτρεφε φιλικούς δεσμούς, όπως ο γλύπτης Ωγκύστ Ροντέν, οι λαμπροί επιστήμονες Μαρί Κιουρί και Άλμπερτ Άινσταϊν και ο συγγραφέας Τόμας Μαν.

Ντροπαλή εκ φύσεως, η μέλλουσα σπουδαία κυρία των ΜΜΕ, σύμφωνα με την αυτοβιογραφία της, μεγάλωσε στη σκιά αυτών των δύο κραταιών προσωπικοτήτων. Η δύσκολη και οριακά τοξική σχέση με τη μητέρα της, η οποία αμφισβητούσε διαρκώς τις ικανότητές της, γέννησε στην Κάθριν πλείστες ανασφάλειες και την άφησε να αμφιβάλλει για την αξία, τη νοημοσύνη, τον χαρακτήρα και την εμφάνιση της. Ως αγαπημένο παιδί του πατέρα της όμως ανέπτυξε ένα μεγάλο ενδιαφέρον και αγάπη για την οικογενειακή εφημερίδα και για τη δημοσιογραφία. 

Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές της εργάστηκε αρχικά στο Σαν Φρανσίσκο για λίγο ως βοηθός σύνταξης, και στη συνέχεια στην Washington Post ώσπου γνώρισε και παντρεύτηκε τον Φίλιπ Γκράχαμ. Τότε, όπως πρόσταζαν τα ήθη της εποχής και άρμοζε στην οικονομική επιφάνεια της οικογένειάς της, εγκατέλειψε κάθε όνειρο για σταδιοδρομία στη δημοσιογραφία και αφοσιώθηκε στον ρόλο της συζύγου και μητέρας. 

Μετά τα έγγραφα του Πενταγώνου που δημοσίευσε αψηφώντας την δικαστική εντολή, την πολιτική πίεση και τις έντονες αντιδράσεις των νομικών και οικονομικών της συμβούλων, οι ρεπόρτερ της Washington Post έφεραν στο φως της περιβόητη υπόθεση Γουότεργκεϊτ που κόστισε στον Νίξον την προεδρία.


Το 1946 ο πατέρας της επέλεξε να μεταβιβάσει τις μετοχές του και να ορίσει διάδοχο στο πηδάλιο της εφημερίδας τον σύζυγό της, ο οποίος ήταν δικηγόρος και είχε εργαστεί στην Washington Post μόλις για έξι μήνες. Για να αιτιολογήσει το ότι δεν επέλεξε την ίδια του την κόρη, που αρχικά είχε ασχοληθεί επί χρόνια με το έντυπο έπειτα από δική του παρότρυνση, ο Γιουτζίν Μάγιερ είπε χαρακτηριστικά στην κόρη του: «Κανένας άνδρας δεν πρέπει να εργάζεται για την γυναίκα του». 

Στα απομνημονεύματά της αργότερα ομολόγησε πως τότε, το γεγονός ότι ο πατέρας της δεν σκέφθηκε ότι θα μπορούσε εκείνη να διοικήσει την εφημερίδα, της φαινόταν απολύτως λογικό.

Κάθριν Γκράχαμ, η γυναίκα που έριξε τον Νίξον Facebook Twitter
Η εκδότρια της Washington Post μπροστά από την είσοδο του κτιρίου της εφημερίδας.

Όταν πήρε ο σύζυγός της τα ηνία, εκείνη απλά εξακολούθησε να εκτελεί τα οικογενειακά καθήκοντά της και να δεξιώνεται επιτυχώς την ελίτ της Ουάσινγκτον: τους προέδρους Τζον Φ. Κένεντι και Λίντον Μπ. Τζόνσον, τον Κίσιντζερ, τον Μακναμάρα και άλλες σημαντικές προσωπικότητες της εποχής, λειτουργώντας όπως όλες οι σύζυγοι της κοινωνικής της θέσης. Υποστηρικτικά, ως μπιμπελό, που πλαισιώνει ιδανικά την κινητήρια δύναμη του σπιτιού.

Το ότι ήταν εξίσου ικανή δεν θα το μάθαινε ίσως ποτέ κανείς αν ο Φιλ δεν έπασχε από μανιοκατάθλιψη και ο θεράπων ιατρός του δεν είχε προτείνει αντί για φαρμακευτική αγωγή να διαβάζει υπαρξιστές φιλοσόφους. Έπειτα από αρκετά επεισόδια, μία νευρική κατάρρευση κατά την διάρκεια ενός συνεδρίου και μακρά παραμονή σε ψυχιατρική κλινική, ο Γκράχαμ αυτοκτόνησε στο μπάνιο του εξοχικού τους στην Βιρτζίνια.

Αφού επιλύθηκαν κάποια κληρονομικά ζητήματα η Κάθριν βρέθηκε επικεφαλής της Washington Post. Όμως μετά από τόσο χρόνια στη σκιά των κοντινών της προσώπων, δεν πίστευε ούτε η ίδια πως θα τα καταφέρει. 

Η ταινία του Σπίλμπεργκ σκιαγραφεί πολύ καλά την προσωπικότητα αυτής της γυναίκας που είχε ανατραφεί για να λειτουργήσει ως αξεσουάρ των ανδρών στη ζωή της, μαζί και το άκρως σεξιστικό εργασιακό περιβάλλον που αμφισβητεί ανοιχτά το δικαίωμα μιας γυναίκας να παίρνει σοβαρές αποφάσεις, ακόμα και για την ίδια την περιουσία και την επιχείρησή της.

Οι δισταγμοί και οι αμφιβολίες της Μέριλ Στριπ λειτουργούν άψογα ώστε να γίνει κατανοητή η πατριαρχική αντίληψη που εκφράζεται μέσα από το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας και τους νομικούς συμβούλους, όμως η αλήθεια είναι πως όταν προέκυψε το ζήτημα των εγγράφων του Πενταγώνου το 1971, η Γκράχαμ ήταν ήδη εκδότρια της Washington Post επί οχτώ χρόνια και είχε ήδη αποκτήσει αυτοπεποίθηση ώστε να διαχειριστεί την εξαιρετικά λεπτή θέση στην οποία βρέθηκε.

Κάθριν Γκράχαμ, η γυναίκα που έριξε τον Νίξον Facebook Twitter
Αριστερά η Κάθριν Γκράχαμ και δεξιά η Μέριλ Στριπ που την υποδύεται στην ταινία «The Post» του Στίβεν Σπίλμπεργκ.

Άλλωστε η επιλογή του Μπεν Μπράντλι ως διευθυντή της εφημερίδας ήταν αμιγώς δική της, όπως και το να του δώσει carte blanche ώστε να στελεχώσει την Post με ρεπόρτερ ικανούς να αναζητήσουν σπουδαία θέματα. Η διστακτική κληρονόμος σιγά σιγά βρήκε τη δική της φωνή μέσα στην οχλαγωγία των ανδρών που στην πλειοψηφία τους ήθελαν να την παραγκωνίσουν. Οι τολμηρές αποφάσεις που πήρε στη συνέχεια της επέτρεψαν να εκτοξεύσει την περιορισμένης εμβέλειας εφημερίδα στην κορυφή της έντυπης δημοσιογραφίας. 

Οι δημοσιογραφικές επιτυχίες της ομάδας της όχι μόνο πουλούσαν φύλλα αλλά έμελλε και να καθορίσουν τον ρου της πολιτικής ιστορίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Μετά τα έγγραφα του Πενταγώνου που δημοσίευσε αψηφώντας τη δικαστική εντολή, την πολιτική πίεση και τις έντονες αντιδράσεις των νομικών και οικονομικών της συμβούλων, οι ρεπόρτερ της Washington Post έφεραν στο φως της περιβόητη υπόθεση Γουότεργκεϊτ που κόστισε στον Νίξον την προεδρία.

Το ότι η ίδια η Γκράχαμ καθοδηγούσε και στήριζε ακράδαντα τους δημοσιογράφους της αποδεικνύεται και από το μένος που εκδήλωνε εναντίον της το επιτελείο του Νίξον, γεγονός που φαινόταν να τη διασκεδάζει.

Η Σάλι Κούιν, δημοσιογράφος της Post δήλωσε πρόσφατα πως δεν την είχε δει ποτέ πιο εύθυμη από όταν ο Τζον Μίτσελ, υπουργός Δικαιοσύνης του Νίξον είχε απειλήσει σχετικά με το ρεπορτάζ για το Γουότεργκεϊτ πως «η Κέιτι Γκράχαμ θα βρει το βυζί της μαγκωμένο σε μια μεγάλη πρέσα αν δημοσιευθεί αυτό»Μετά από λίγο καιρό η Γκράχαμ τύπωσε την απειλή αυτή και την ανάρτησε στα γραφεία της εφημερίδας.

Παρότι βρισκόταν σε θέση ισχύος, η Γκράχαμ δεν θεωρούσε τον εαυτό της φεμινίστρια. Ωστόσο οι επαφές και οι συζητήσεις της με την ακτιβίστρια και συγγραφέα Γκλόρια Στάινεμ ενίσχυσαν την πεποίθηση της πως όφειλε να συμβάλει στο να καταλυθεί ο διάχυτος σεξισμός που δεν αφορούσε μόνο τις εργαζόμενες γυναίκες αλλά και τις «προνομιούχες» φίλες της.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της έμπρακτης αντίθεσής της με την κοινωνική αντίληψη περί της θέσης της γυναίκας ήταν όταν σε ένα πάρτι μετά το δείπνο αρνήθηκε να «αποσυρθεί» μαζί με τις άλλες κυρίες στο σαλόνι, όταν οι άνδρες άρχισαν να συζητούν σοβαρά θέματα. Με ευγένεια, αλλά ευθαρσώς, είπε στον οικοδεσπότη πως θα προτιμούσε να πάει σπίτι της και να διαβάσει από το να πάει να κουτσομπολέψει, και εκείνος συμφώνησε μαζί της.

Αργότερα η ίδια έγραψε πως εκείνο που την ενοχλούσε πιο πολύ ήταν το ότι η ίδια ήξερε περισσότερα για τα θέματα που συζητούσαν, παρά εκείνοι.

Κάθριν Γκράχαμ, η γυναίκα που έριξε τον Νίξον Facebook Twitter
Με τον Μπεν Μπράντλι μετά την ανακοίνωση της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου που ήρε την απαγόρευση δημοσίευσης των εγγράφων του Πενταγώνου (1972).

Το χιούμορ, η οξύνοια και η αβρότητα της την κατέστησαν μέσα σε μερικά χρόνια μία από τις πιο αγαπητές φιγούρες της υψηλής κοινωνίας ενώ οι επιχειρηματικές της ικανότητες της επέτρεψαν να χτίσει έναν ειδησεογραφικό κολοσσό που στη συνέχεια κληροδότησε στα παιδιά της, μέχρι την εξαγορά του από τον Τζεφ Μπέζος της Amazon το 2013.

Υπό την καθοδήγηση της η Washington Post εισήχθη στην λίστα Fortune 500 ενώ σε προσωπικό επίπεδο τα απομνημονεύματά της με τίτλο Personal History βραβεύθηκαν με Πούλιτζερ και η ίδια έλαβε το 1987 το βραβείο Γουόλτερ Κρόνκαϊτ για Αριστεία στην Δημοσιογραφία.

Το άλλοτε ντροπαλό κορίτσι -που κατά τα λεγόμενά του δεν καταλάβαινε πώς ο όμορφος και χαριτωμένος σύζυγός της την επέλεξε για σύντροφο- βρέθηκε να είναι η επίτιμη καλεσμένη του πιο πολυσυζητημένου κοσμικού γεγονότος στην ιστορία, του Black and White Ball που διοργάνωσε το 1966 ο Τρούμαν Καπότε, και περιζήτητη συντροφιά για την ελίτ της χώρας.

Η επίδραση της παρέμεινε ισχυρή ακόμα κι όταν παρέδωσε τη σκυτάλη του ειδησεογραφικού ομίλου στον γιο της Ντόναλντ, το 1979, και από τα πολυήμερα πάρτι που διοργάνωνε στις διάφορες κατοικίες της παρέλαυναν διάσημοι, πολιτικοί και η πριγκίπισσα Νταϊάνα.

Ο τέως πρόεδρος Μπους την είχε περιγράψει ως «πραγματική ηγέτιδα και αληθινή κυρία, ατσάλινη αλλά και ντροπαλή, ισχυρή αλλά ταπεινόφρονα, γνωστή για την ακεραιότητα της, πάντα αβρή και γενναιόδωρη προς τους άλλους».

Σε κάθε περίπτωση η Κάθριν Γκράχαμ αξίζει τον θαυμασμό μας γιατί υπερπήδησε όχι μόνο τους κοινωνικούς περιορισμούς που την εποχή εκείνη δεν επέτρεπαν στις γυναίκες να κατακτούν θέσεις ισχύος, αλλά και τις προσωπικές της αδυναμίες και να αναδυθεί ισχυρή παραμένοντας ευγενής, κάτι που σπάνια συναντά κανείς.

Κάθριν Γκράχαμ, η γυναίκα που έριξε τον Νίξον Facebook Twitter
Η Κάθριν Γκράχαμ ήταν η επιίτιμη καλεσμένη του Τρούμαν Καπότε στο περίφημο Black and White Ball το 1966. Φωτο: Harry Benson/Express/Getty Images
Oscars News
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μπεν Μπράντλι: Τι θα έκανε ο εμβληματικός «εφημεριδάνθρωπος» την εποχή του Τραμπ;

TV & Media / Μπεν Μπράντλι: Τι θα έκανε ο εμβληματικός «εφημεριδάνθρωπος» την εποχή του Τραμπ;

Πιο επίκαιρο δεν θα μπορούσε να είναι το νέο ντοκιμαντέρ του HBO για τα έργα και τις ημέρες του ιστορικού διευθυντή της Ουάσιγκτον Ποστ - τον οποίο υποδύεται φέτος ο Τομ Χανκς στο επερχόμενο «The Post»
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ποιος θυμάται τον Σπίρο Άγκνιου και πώς σχετίζεται με ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα του Τραμπ;

Διεθνή / Ποιος θυμάται τον Σπίρο Άγκνιου και πώς σχετίζεται με ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα του Τραμπ;

Οι κινήσεις του ειδικού ανακριτή Mueller στην έρευνα για τις σχέσεις Τραμπ - Ρωσίας θυμίζουν σε κάποιους το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ, την κυβέρνηση Νίξον και τον αμαρτωλό αντιπρόεδρο Σπίρο Άγκνιου
THE LIFO TEAM
Το νέο πρόσωπο των media: Ο αντιπρόεδρος των «New York Τimes» Αχιλλέας Τσάλτας μιλά στη LiFO

TV & Media / Το νέο πρόσωπο των media: Ο αντιπρόεδρος των «New York Τimes» Αχιλλέας Τσάλτας μιλά στη LiFO

Μια συζήτηση με τον ελληνικής καταγωγής αντιπρόεδρο του εκδοτικού κολοσσού για το μέλλον των εντύπων, την επιρροή των social media, τα fake news και το κυνήγι της δημοσιογραφικής ποιότητας
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, αναμενομένες πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Οθόνες / Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Χάρι Λάιτον, όπου ο Χάρι Μέλινγκ συνάπτει μια BDSM σχέση με τον Σκάρσγκαρντ, ήδη από το τρέιλερ έχει πυροδοτήσει συζητήσεις για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του Σουηδού πρωταγωνιστή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Με το «Chasing Dragons» ο Άκης Ζιάκκας ένωσε μονομιάς τις τρεις δρακολίμνες

Οθόνες / Ο Άκης Ζιάκας ενώνει σε μία διαδρομή τις τρεις Δρακόλιμνες

«Chasing Dragons»: 120 χιλιόμετρα, 8.000 μέτρα υψομετρική διαφορά σε μία μέρα. Μια ταινία που διαρκεί μία ώρα και καταγράφει αυτή τη συγκλονιστική διαδρομή που ξεπερνά τα όρια της αντοχής, σωματικής και ψυχολογικής.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Mπιλ Κίντερ στη LiFO: «Oι ταινίες κινουμένων σχεδίων δεν είναι μόνο για παιδιά»

Οθόνες / Mπιλ Κίντερ: «Oι ταινίες κινουμένων σχεδίων δεν είναι μόνο για παιδιά»

Ο συνεργάτης του Κόπολα και υπεύθυνος μοντάζ και post-production σε ταινίες όπως το «Wall-e» μάς μίλησε για το μοντάζ στο animation, για την Pixar και για τότε που ένα στούντιο πλήρωσε 80 εκατομμύρια δολάρια τον Κόπολα για να μη γυρίσει μια ταινία. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τζάρεντ Λέτο, Έμα Τόμσον, ο σκύλος Ίντι και άλλοι δύο λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Τζάρεντ Λέτο, Έμα Τόμσον, ο σκύλος Ίντι και άλλοι δύο λόγοι να πάτε σινεμά

Η τρίτη και χειρότερη κατάθεση στο σύμπαν του «Tron», η πολυσυζητημένη ταινία τρόμου «Good Boy», το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Νταγκ Γιόχαν Χάουγκερουντ και η Έμα Τόμσον ως ένοπλη προστάτιδα. Τι παίζει στα σινεμά από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μακρά αποκαθήλωση του Kanye West

Οθόνες / Η μακρά αποκαθήλωση του Kanye West

Το νέο ντοκιμαντέρ με τίτλο «In whose name?» παρουσιάζει τον Kanye West ως μια ιδιοφυΐα εγκλωβισμένη στο σώμα ενός παιδιού που βρίσκεται πάντα στα πρόθυρα ενός ακόμα κακομαθημένου ξεσπάσματος. Αρκεί αυτό για να αγνοήσουμε τα σφάλματά του;
THE LIFO TEAM
10 ταινίες για να μπείτε σε φθινοπωρινή διάθεση

Οθόνες / 10 ταινίες που θέλεις να βλέπεις και να είναι φθινόπωρο

Είναι τα κίτρινα φύλλα του Central Park; Η μελοδραματική ατμόσφαιρα; Αγγλικά τοπία στη βροχή; Κάτι πάντως ενώνει αυτές τις δέκα ταινίες και όταν τις βλέπεις θες να είναι και ο καιρός αλλιώτικος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ