Στη δική μου περίπτωση, βέβαια, κατά το ήμισυ γυμνή: γυμνός από μέσα κι από έξω μακρύ παλτό. Κάτι όμως δεν προέβλεψα σωστά και με σταμάτησε η αστυνομία περνώντας με για επιδειξία.
Επειδή όμως οι καιροί μας είναι περίεργοι, με έψαξαν επιπλέον για πιστόλια, χειροβομβίδες, δέσμες πλαστών χρημάτων, πυρηνικό υλικό και διακίνηση γυναικών – διότι το ποδήλατό μου πίσω διαθέτει και σχάρα. Εγώ το μόνο που κουβαλούσα στο σακίδιο μου ήταν νερό, ένα ξυστήρι για την πλάτη και ένα ξεφλουδιστήρι για πατάτες που μου έπεσε κατά λάθος μέσα.
Γενικότερα προτιμώ τις μπαγιάτικες πατάτες που είναι πιο μαλακές, γιατί οι φρέσκες εκτός του ότι είναι σκληρές, τις πουλάνε και γεμάτες χώματα για να φανεί ότι μόλις μαζεύτηκαν από το πατατοχώραφο. Μια φορά ο μανάβης έφτασε να μου πουλήσει σκέτους σβώλους χώμα χωρίς πατάτες μέσα, εγώ όμως σε μια έκρηξη θυμού τους έπλασα μαζί με πηλό κι έφτιαξα ένα νάνο για το μπαλκόνι. Η μάνα μου, δραττόμενη της ευκαιρίας, μου τον άρπαξε και με απείλησε ότι δε θα τον ξαναδώ εάν δεν της επιστρέψω τα τάπερ.
Μόλις ολοκλήρωσαν οι αστυνομικοί τις παραπάνω έρευνες, μου ζήτησαν ευγενικά την ταυτότητα. Επειδή όμως δεν την κουβαλούσα μαζί μου, σκέφτηκα να τους δώσω το κινητό μου, ώστε να τηλεφωνήσουν σε οποιονδήποτε επέλεγαν από τον τηλεφωνικό μου κατάλογο για να πιστοποιήσει τα στοιχεία μου. Από τα 100 ονόματα του καταλόγου επέλεξαν το πιο ανεπιθύμητο εκείνη τη στιγμή: της Στέλλας που μόλις πριν λίγο είχαμε μαλώσει. Στο τηλέφωνο τους είπε ότι δεν ξέρει κανένα Γιάννη παρά μόνο κάποιον συνονόματό του που παλιότερα της μιλούσε τρυφερά και τη χάιδευε με τις ώρες, ενώ τώρα της φέρεται με αδιαφορία, χώρια που όταν πάνε σινεμά μιλάει περισσότερο κι από τον πρωταγωνιστή της ταινίας.
Στη συνέχεια οι αστυνομικοί πληκτρολόγησαν το νούμερο του ασφαλιστή μου, όμως εγώ πρόλαβα και τους το έκλεισα προτείνοντας να με προσαγάγουν κατευθείαν στο τμήμα. Δε δίστασα πάντως να διαμαρτυρηθώ, γιατί θέλανε να με χώσουν στο περιπολικό χωρίς το ποδήλατό μου. Στο ζήτημα αυτό υποχώρησαν και έτσι δοκιμάσαμε να το βάλουμε στο πορτ-μπαγκάζ αλλά εξείχαν οι ρόδες. Ύστερα το δέσαμε στην οροφή του περιπολικού, όμως δε φαινόταν η σειρήνα – θα ήταν λίγο δύσκολο να προειδοποιούν τον κόσμο με μία ρόδα ποδηλάτου που αναβοσβήνει. Αποφασίσαμε τελικά να το χώσουμε στο πίσω κάθισμα κι εμένα με πήρε στην αγκαλιά του ο συνοδηγός αστυφύλακας, αφού πρώτα μου έδεσε καλά το παλτό για να μην εξέχουν πράματα.
Πριν περάσει πολλή ώρα το περιπολικό έκανε αναγκαστική στάση, γιατί είχα ζουλήξει τη σοκολάτα που φύλαγα στην τσέπη του παλτού. Κι όχι μόνο αυτό, κατάφερα και λέρωσα και τον καβάλο του αστυφύλακα πίσω μου, ο οποίος απέκτησε ένα χρώμα σκατί. Πήγαμε να τον πλύνει σε μια κοντινή βρύση, η οποία όμως είχε να χρησιμοποιηθεί καιρό. Τώρα ο καβάλος του αστυφύλακα απέκτησε ένα χρώμα σκουριασμένο σκατί. Στη συνέχεια περιέλουσα κατά λάθος τον καβάλο του με υγρό ασβέστη, μια γριά του έριξε απόνερα μπουγάδας κλπ. κλπ. Ωστόσο, ο αστυφύλακας δεν πρέπει να πτοήθηκε από όλα αυτά, γιατί λίγο καιρό αργότερα προσέθεσε στον καβάλο του μερικές ακόμα πινελιές ακουαρέλα με επιρροές από Γκογκέν και τον πούλησε στο μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Ο επόμενος καβάλος του, ωστόσο, επικρίθηκε από τους Γάλλους τεχνοκριτικούς ως πολύ εξπρεσιονιστικός και αποφάσισε να τον πλύνει με χλωρίνη.
Στο αστυνομικό τμήμα με έβαλαν να περιμένω σε μια αίθουσα μαζί με έναν τύπο που φορούσε μόνο εσώρουχα. Τον είχε ανακαλύψει κάποιος σύζυγος σε μια ντουλάπα να δοκιμάζει τα κοστούμια του. Η δικαιολογία του συλληφθέντα ήταν ότι απεχθανόταν τις μπουτίκ και τον γοήτευε ο μινιμαλισμός μιας ντουλάπας. Μετά από πολύωρες διαπραγματεύσεις με το σύζυγο αγόρασε τρία από τα κοστούμια της ντουλάπας, όμως ο σύζυγος αρνιόταν να του κόψει ΦΠΑ και έτσι ο τύπος με τα εσώρουχα, χωρίς να χάσει χρόνο, μετέβη στο αστυνομικό τμήμα για να τον καταγγείλει. Δεν του βγήκε πάντως σε καλό, γιατί αποδείχθηκε σεσημασμένη περίπτωση. Συγκεκριμένα οι έρευνες έδειξαν ότι πλήρωνε ενοίκιο για ακόμα τρεις ντουλάπες, τις οποίες μοιραζόταν με τις φιλενάδες του, ενώ για τα καλοκαίρια έχτισε παράνομα μια ντουλάπα λίγα μέτρα από την παραλία. Εντούτοις, κατάφερε να την νομιμοποιήσει λαδώνοντας υπαλλήλους στην Πολεοδομία, πήρε ρεύμα και δε δίστασε να ζητήσει άδεια και για τέσσερα ακόμα συρτάρια.
Επιτέλους ήρθε κάποια στιγμή η σειρά μου να φωτογραφηθώ. Το ποδήλατό μου φωτογραφήθηκε ανφάς λόγω μάκρους. Στη συνέχεια, έχοντας παραπεμφθεί με την κατηγορία του επιδειξία, με οδήγησαν στην αίθουσα αναγνώρισης κι εκεί αναγνώρισα έναν συμμαθητή μου με τον οποίον καθόμασταν μαζί στη Γ' δημοτικού. Εκείνος έπεισε τους αστυνομικούς ότι ήμουν ο Γιάννης, ότι εργαζόμουν ως διανομέας καλλυντικών και ότι η μύτη μου ήταν πραγματική. Το δικαστήριο τελικά αποφάσισε να μου επιτάξει το ποδήλατο για τις Πανελλαδικές εξετάσεις, ενώ παράλληλα αποφάνθηκε ότι στερούμουν ενοχοποιητικών στοιχείων, κάνοντας αποδεκτή την κατάθεση της Στέλλας ότι δεν είχα εις το ελάχιστον τα προσόντα για επιδειξίας.
σχόλια