Ο στενός κύκλος του Χίτλερ: άγνωστες πτυχές

Ο στενός κύκλος του Χίτλερ: άγνωστες πτυχές Facebook Twitter
O ίδιος ο Χίτλερ, που είχε βιώσει ήδη σε μεγάλο βαθμό την προδοσία, αλλάζοντας ριζικά τον κύκλο των φίλων του μετά το αποτυχημένο «πραξικόπημα της μπιραρίας», είχε δώσει αρκετές φορές εντολή να οδηγηθούν στο απόσπασμα αλλοτινοί στενοί του συνεργάτες. Φωτ.: Getty Images/Ideal Image
0

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΟΛΙΣ ΜΕΡΕΣ προτού ο Κόκκινος Στρατός φτάσει στα σύνορα του Βερολίνου, η φιλαρμονική της πόλης, σε μια σκηνή που παραπέμπει στην αντίστοιχη με το ναυάγιο του Τιτανικού, έπαιζε όσο πιο δυνατά μπορούσε στην παγωμένη, υποφωτισμένη Αίθουσα Μπετόβεν το τελευταίο κονσέρτο της αυτοκρατορίας του Γ’ Ράιχ με κομμάτια από το «Λυκόφως των θεών» του Ρίχαρντ Βάγκνερ και το μοναδικό κοντσέρτο για βιολί του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, απόδειξη του ότι τόσο ο Χίτλερ όσο και οι παρατρεχάμενοί του δεν είχαν καμία διάθεση να εγκαταλείψουν, ακόμα και όταν όλα γύρω τους κατέρρεαν.

Η σκηνοθεσία, άλλωστε, του πιο μαζικού αγώνα εξόντωσης από ηγέτη της Δύσης εις βάρος πάσης φύσεως αδύναμων Εβραίων, κομμουνιστών και ξένων, ήταν πολύ καλά μελετημένη σε κάθε της λεπτομέρεια και είχε ως πρωτεργάτες από απηνείς στρατάρχες και αιμοδιψείς ναζιστές έως πανίσχυρους αρχιτέκτονες, συλλέκτες τέχνης, μαικήνες αλλά και δημοσιογράφους και εκδότες, οι οποίοι συνιστούσαν την κατεξοχήν αυλή του Χίτλερ και συνέχιζαν να συναντιούνται και μετά το 1945, σύμφωνα με όλα όσα αποκαλύπτει η ιστορικός Χάικε Γκέρτεμακερ στο άκρως ενδιαφέρον και διεισδυτικό βιβλίο της ‒αποτέλεσμα πολυετούς έρευνας‒ που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Gutenberg σε μετάφραση Γιάννη Κέλογλου.

Στην περίπτωση του Χίτλερ οι απύθμενες ανασφάλειες και το χαμηλό μορφωτικό του επίπεδο δεν έφερναν στην αυλή του στοχαστές και φιλοσόφους, όπως συνέβη με τους αντίστοιχους Γάλλους ή Πρώσους ηγεμόνες, αλλά στην καλύτερη περίπτωση φωτογράφους, όπως ο Χάινριχ Χόφμαν, ή προικισμένες καλλιτέχνιδες, όπως η Λένι Ρίφενσταλ ή η κοσμοπολίτισσα Μάγκντα Γκέμπελς.

Γνωστή από τη βιογραφία της Εύα Μπράουν, η Γερμανίδα ιστορικός φέρνει στο φως νέα ντοκουμέντα από τη συνδυαστική της έρευνα σε αρχεία και άγνωστες πηγές σχετικά με τα πρόσωπα που περιστοίχιζαν τον Φίρερ, ενώ παραδέχεται πως η χρόνια ενασχόλησή της με το στενό περιβάλλον του ηγέτη των ναζί την έφερε σε επαφή με άλλοτε στενούς συνεργάτες του, όπως ο γιος του Νικολάους φον Μπέλο, που της προσκόμισαν στοιχεία, χωρίς ωστόσο η ίδια να χρειαστεί να ασπαστεί τις αναθεωρητικές τάσεις ιστορικών όπως ο Ντέιβιντ Ίρβινγκ.

Αντιθέτως, η ειλικρινής απέχθειά της για το χιτλερικό περιβάλλον τη βοήθησε να απομυθοποιήσει τις πλέον προβεβλημένες πτυχές του Φίρερ, όπως το ότι ήταν ένας μοναχικός λύκος που αποφάσιζε και δρούσε μόνος του, κόντρα σε όλους. Αντίθετα, η Γκέρτεμακερ τον εμφανίζει ως ανασφαλή, προβληματικό στη σχέση του με τις γυναίκες, ζηλόφθονο και ανταγωνιστικό έναντι των μορφωμένων, ενίοτε φοβικό ακόμα και πληκτικό για τους πλέον οικείους του, οι οποίοι προσποιούνταν ότι γοητεύονταν από αυτόν.

Απόδειξη ότι οι περισσότεροι, αν και έμειναν πιστοί στις αρχές του εθνικοσοσιαλισμού, έσπευσαν να αποποιηθούν τον στενό ρόλο που διαδραμάτισαν και την άμεση εμπλοκή τους στα μαζικά, ναζιστικά εγκλήματα, όταν είδαν ότι η ναζιστική αυτοκρατορία καταρρέει.

Επιπλέον, η ιστορικός φροντίζει να ρίξει άπλετο φως σε όλες τις φάσεις της πολιτικής και εγκληματικής δράσης του Χίτλερ, εξηγώντας αναλυτικά πώς σχημάτισε τον στενό του κύκλο, ο οποίος δεν ήταν ποτέ ομοιογενής, καθώς οι «αυλικοί» ανταγωνίζονταν ποιος θα είχε περισσότερη εύνοια από τον αρχηγό, ενώ φέρνει στο φως ντοκουμέντα όχι μόνο για τα εγκλήματα αλλά και για τις αδιανόητες οικονομικές ατασθαλίες, τα παιχνίδια και τις εξαρτήσεις ανθρώπων που δεν καθορίζονταν τόσο από τα ιδεώδη της ανώτερης, καθαρής φυλής όσο από τα προσωπικά τους συμφέροντα.

Για παράδειγμα, ο Χάινριχ Χίμλερ ήδη από τον Φεβρουάριο του 1945 διεξήγε μυστικές συνομιλίες με τους συμμάχους, παζαρεύοντας την απελευθέρωση κρατουμένων από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης με αντάλλαγμα την προσωπική του ελευθερία, ενώ το ενδεχόμενο συνθηκολόγησης με τη Δύση εξέταζαν οι πλέον στενοί συνεργάτες του Χίτλερ, όπως ο Ρίμπεντροπ και ο Γκέρινγκ.

Βέβαια, ο ίδιος ο Χίτλερ, που είχε βιώσει ήδη σε μεγάλο βαθμό την προδοσία, αλλάζοντας ριζικά τον κύκλο των φίλων του μετά το αποτυχημένο «πραξικόπημα της μπιραρίας», είχε δώσει αρκετές φορές εντολή να οδηγηθούν στο απόσπασμα αλλοτινοί στενοί του συνεργάτες, όπως ο Ολίντεκε, που είχε κάνει πολύ δουλειά για εκείνον στην Αμερική και κατάφερε τελικά να διαφύγει για πάντα στη Νέα Υόρκη, ο Βάγκενερ ή ο Ρεμ, ο οποίος, παρότι κατείχε επί σειρά ετών διάφορα αξιώματα, π.χ. αρχηγός επιτελείου της Ες-Α και μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ράιχ, τελικά εκτελέστηκε με εντολή του ίδιου του αρχηγού. Το ίδιο συνέβη και με τον αξιωματικό Χέρμαν Φέγκελαϊν, ο οποίος, παρότι ήταν γαμπρός της Εύα Μπράουν και είχε τιμηθεί με τον Σταυρό των Ιπποτών του Σιδηρού Στρατού, θεωρήθηκε ότι επίσης ανήκε στην κλίκα των προδοτών.

Επομένως, πολλά άλλαξαν στο πέρασμα των χρόνων, από τις πρώτες μαζώξεις σε μπιραρίες έως αυτές που γίνονταν στην κατοικία του στην Πριντσρεγκέντενπλατς πια και στην έπαυλη Βάχενφελντ, που χτίστηκε στα βουνά της άνω Βαυαρίας, ή στο περίφημο Λημέρι του Λύκου, με αποτέλεσμα να τροποποιηθεί σταδιακά και η αυλή.

Η συγγραφέας τονίζει την ανάγκη τόσο του ίδιου του Χίτλερ όσο και των αυλικών του για υπερλουσάτο βίο, περίτρανη απόδειξη της οποίας είναι η υπερπολυτελής κατοικία στο Μπέργκχοφ, εκεί όπου συστάθηκε ο κατοπινός πιο στενός κύκλος του, κάτι που δεν είχε τολμήσει ποτέ κανένας καγκελάριος: «Στο κτήμα μετακόμισε επίσης πολυάριθμο υπηρετικό προσωπικό: υπηρέτες, σωματοφύλακες, σοφέρ, μάγειρες, γραμματείς, γιατροί προσωπικοί υπασπιστές. Σε αυτούς προστέθηκαν στρατιωτικοί υπασπιστές τους οποίους απέστειλε το υπουργείο Άμυνας, καθώς και εκπρόσωποι της κυβέρνησης και του κόμματος, ακολουθούμενοι από έναν κοινωνικό κύκλο όπου οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ ξεχωριστών ομάδων δεν ήταν σαφώς χαραγμένες, αλλά εξαρτιόνταν από το επίπεδο της σχέσης εμπιστοσύνης της καθεμιάς με τον Χίτλερ. (...) Αυτές οι συνθήκες διαβίωσης όχι μόνο αντικατόπτριζαν την εικόνα που είχε ο Χίτλερ για τον εαυτό του, φιλοτεχνώντας τον σαν διάδοχο του Πρώσου βασιλιά Φρειδερίκου Β’, σαν δημιουργό και καθοδηγητή του κράτους, αλλά συνέβαλλαν επίσης και στο να αντιμετωπίζεται ο ναζιστής ηγέτης ως ηγεμόνας», γράφει με ακρίβεια η συγγραφέας.

Η ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ: Heike B. Görtemaker, H αυλή του Χίτλερ, Μτφρ.: Γιάννη Κέλογλου, Εκδόσεις Gutenberg, Σελ.: 523

Μόνο που στην περίπτωση του Χίτλερ οι απύθμενες ανασφάλειες και το χαμηλό μορφωτικό του επίπεδο δεν έφερναν στην αυλή του στοχαστές και φιλοσόφους, όπως συνέβη με τους αντίστοιχους Γάλλους ή Πρώσους ηγεμόνες, αλλά στην καλύτερη περίπτωση φωτογράφους, όπως ο Χάινριχ Χόφμαν, ή προικισμένες καλλιτέχνιδες, όπως η Λένι Ρίφενσταλ ή η κοσμοπολίτισσα Μάγκντα Γκέμπελς, στην οποία η Γκέρτεμακερ κάνει εκτενή αναφορά.

Σε αντίθεση με ό,τι πιστεύεται και παρά την προβληματική εκπροσώπηση των γυναικών στο στενό επιτελείο του Χίτλερ, η Γκέρτεμακερ επισημαίνει ότι ο Φίρερ επηρεαζόταν σε μεγάλο βαθμό από διαφορετικές γυναίκες, οι οποίες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή του: από την ανιψιά του Γκέλι Ράουμπαλ, η οποία μάλιστα είχε εγκατασταθεί ως ερωμένη του, όπως φημολογούνταν, στην προσωπική του κατοικία στο Μόναχο και, σύμφωνα πάλι με τις φήμες, αυτοκτόνησε, μέχρι τη διά βίου ερωμένη του και συνοδό του στον θάνατο Εύα Μπράουν.

Σημαντική, επίσης, θεωρεί η συγγραφέας την παρουσία κι άλλων γυναικών, όπως η Μάγκντα Κουάντ, μετέπειτα σύζυγος του Γκέμπελς, στο διαμέρισμα της οποίας διέμενε για μεγάλο διάστημα ο Φίρερ, όπως και άλλες ακτιβίστριες, φανατικές υπερασπίστριες του εθνικοσοσιαλισμού, όπως η Ίλζε Ες, η Έλζα Μπρούκμαν, η Χαλένε Μπεχστάιν ή η Βίνιφρεντ Βάγκνερ, και φυσικά οι γραμματείς του Κρίστα Σρέντερ και Γκέρντα Νταρανόφσκι, τις οποίες η συγγραφέας αποκαλεί «συναυτουργούς».

Κατ’ ουσίαν, αυτός ο κύκλος διαμόρφωνε ένα στενό περιβάλλον με το οποίο ο Χίτλερ αντάλλαζε σκέψεις περί καθαρότητος και εξόντωσης του εβραϊσμού σε ευχάριστες, κατά τα άλλα, στιγμές, κατά τις οποίες ενίοτε επιδίδονταν σε αδιανόητα για ένα τέτοιο περιβάλλον παιχνίδια, π.χ. μαξιλαροπόλεμο, ή σε πάσης φύσεως υπερβολές, μεταξύ των οποίων η κατανάλωση άπειρων ποσοτήτων γλυκών ‒ σε κάποια περίπτωση, για τις ανάγκες του Χίτλερ και της αυλής του έφτασαν στο εξοχικό εκατό κιλά γλυκά από τα γνωστά ντελικατέσεν Dallmayr!

Στην άλλη πλευρά ενός «ευφρόσυνου» σκηνικού εντοπιζόταν η μαζική εξόντωση αμάχων, στην οποία ωστόσο ελάχιστα αναφέρεται η συγγραφέας, καθώς η προσοχή της κατεξοχήν εστιάζει στα κλειστά δωμάτια και τα μυστικά του Φίρερ, καθώς και σε όλα όσα διαδραματίστηκαν από την πρώτη στιγμή ανάληψης της εξουσίας του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος έως το τέλος, με την αυτοκτονία του μέσα στο μπούνκερ.

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Έξι συναρπαστικές ιστορίες λεηλασίας έργων τέχνης από τους Ναζί σε μια έκθεση

Εικαστικά / Έξι συναρπαστικές ιστορίες λεηλασίας έργων τέχνης από τους Ναζί σε μια έκθεση

Οι ιστορίες λεηλασίας παρουσιάζονται στο εβραϊκό Μουσείο της Νέας Υόρκης με έργα που λεηλατήθηκαν, διασώθηκαν και έκαναν ένα μακρινό ταξίδι από την Ευρώπη στο Μανχάταν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
John Lamberton Harper: Ο Ψυχρός Πόλεμος

Βιβλίο / «Ο Ψυχρός Πόλεμος»: Μια συναρπαστική μελέτη για το «κέλυφος» του 20ού αιώνα

Το εξαιρετικό βιβλίο Ιστορίας του John Lamberton Harper ξεπερνά τις καθιερωμένες γραφές, αλλά κυρίως δίνει ερεθίσματα και για άλλες αναγνώσεις σχετικά με τον Ψυχρό Πόλεμο.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΒΑΛΛΙΕΡΑΚΗΣ
bronze horses

Πολιτισμός / Τα χάλκινα άλογα του Χίτλερ, η ιστορία τους και η επιστροφή στο γερμανικό  κράτος

Τα αγάλματα του Τόρακ προορίζονταν να κοσμήσουν τον περιβάλλοντα χώρο ναζιστικών κυβερνητικών κτηρίων και ειδικότερα του σχεδιαζόμενου, νέου κτηρίου της χιτλερικής καγκελαρίας.
THE LIFO TEAM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ιωάννα Τσιβάκου: «Δεν έχει χρόνο ο σημερινός άνθρωπος να γνωρίσει τον άλλον κι εδώ βρίσκεται η δυστυχία του»

Βιβλίο / Ιωάννα Τσιβάκου: «Δεν έχει χρόνο ο σημερινός άνθρωπος να γνωρίσει τον άλλον κι εδώ βρίσκεται η δυστυχία του»

Η συγγραφέας και ομότιμη καθηγήτρια Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου μιλά για την εποχή μας, τον χώρο της εκπαίδευσης και την ταυτότητα του νεοέλληνα.   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η άνοδος της δεξιάς συνδέεται με τις αποτυχίες της αριστεράς»

Βιβλίο / «Η άνοδος της δεξιάς συνδέεται με τις αποτυχίες της αριστεράς»

Ο Ντόναλντ Σασούν, ομότιμος καθηγητής Συγκριτικής Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου και άλλοτε στενός φίλος, συνεργάτης και επιμελητής των βιβλίων του Έρικ Χoμπσμπάουμ, μιλά στη LiFO.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η Κάλλας δεν ήταν τραγική φιγούρα και δεν εγκατέλειψε την καριέρα της για τον Ωνάση

Βιβλίο / Η Κάλλας δεν ήταν τραγική φιγούρα και δεν εγκατέλειψε την καριέρα της για τον Ωνάση

Η συγγραφέας του βιβλίου “Diva”, Ντέζι Γκούντγουιν, τονίζει με άρθρο της στον Guardian ότι το να χαρακτηρίζει κανείς τη ζωή της κορυφαίας τραγουδίστριας τραγική, σημαίνει ότι την αδικεί κατάφωρα.
THE LIFO TEAM
Η Θήβα που δεν ξέρουμε

Βιβλίο / Η Θήβα που δεν ξέρουμε

Ο Βρετανός ιστορικός Πολ Κάρτλετζ αποκαθιστά την ιστορική πόλη της αρχαιότητας που αντιμετώπιζαν υπεροπτικά οι Αθηναίοι. Δείχνει πώς τα θηβαϊκά θέματα επιβιώνουν στη σύγχρονη τέχνη, γράφει για τον Επαμεινώνδα που είχε έναν μόνο τραχύ μανδύα, παρουσιάζει την κοινωνία που δημιουργεί τον Ιερό Λόχο, ένα στρατιωτικό σώμα που αποτελείται αποκλειστικά από εραστές και ερώμενους.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Συζητώντας για ένα θέμα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας, τους δωσίλογους της Κατοχής

Βιβλίο / Oι δωσίλογοι, ένα θέμα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας

Μέσα από την έρευνά του σε αρχεία που μέχρι σήμερα παραμένουν κλειστά ο ιστορικός Μενέλαος Χαραλαμπίδης εξετάζει τα γεγονότα και τα πρόσωπα που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς κατακτητές σε μια πολύπαθη και αιματηρή για την Αθήνα περίοδο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το πρώτο μυθιστόρημα της Καλλιρρόης Παρούση μπήκε στα ευπώλητα από στόμα σε στόμα

Βιβλίο / Το πρώτο μυθιστόρημα της Καλλιρρόης Παρούση μπήκε στα ευπώλητα από στόμα σε στόμα

Το Λίγα Λόγια για μένα της Καλλιρρόης Παρούση είναι ένα μυθιστόρημα με ποιητικό λόγο που το νεανικό κοινό το ανακάλυψε μέσω word of mouth. Και όπως λέει και ένας φίλος της «ένα καλό βιβλίο είναι σαν μία νάρκη, δεν ξέρεις σε ποιανού την ψυχή θα σκάσει».
M. HULOT
Γκαζμέντ Καπλάνι «Με λένε Ευρώπη»

Το πίσω ράφι / «Με λένε Ευρώπη»: Το βιβλίο ενός Αλβανού μετανάστη για τις περιπέτειές του στην Ελλάδα

Ο Γκαζμέντ Καπλάνι εναλλάσσει την εμπειρία του στην Ελλάδα με τις μικρές οδύσσειες ανθρώπων που άφησαν πίσω την πατρίδα τους, σε ένα βιβλίο που κινείται διαρκώς μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας και καταπιάνεται με το ανεξάντλητο θέμα της μετανάστευσης και της ταυτότητας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ο Larry Gus διάβασε τον «Οδυσσέα» του Τζόις περπατώντας τους δρόμους της Αθήνας

The Book Lovers / Ο Larry Gus διάβασε τον «Οδυσσέα» του Τζόις περπατώντας τους δρόμους της Αθήνας

O Νίκος Μπακουνάκης συζητά με τον μουσικό και συνθέτη Larry Gus, aka Παναγιώτη Μελίδη, για τα βιβλία που επηρέασαν τη μουσική του. Πρόκειται για έναν εντελώς ιδιοσυγκρασιακό αναγνώστη.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
«Μέχρι τον Αύγουστο»: Το ‘χαμένο’ μυθιστόρημα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες έπρεπε να παραμείνει χαμένο

Βιβλίο / «Μέχρι τον Αύγουστο»: Το «χαμένο» μυθιστόρημα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες έπρεπε να παραμείνει χαμένο

Το βιβλίο προσφέρει στιγμιαίες απολαύσεις, αλλά είναι ολοφάνερα ημιτελές και πολλά σημεία του μοιάζουν τόσο κακογραμμένα που καθιστούν απολύτως κατανοητή την επιθυμία του συγγραφέα να μην εκδοθεί ποτέ.
THE LIFO TEAM
Ο σουρεαλιστικός «συντε(λο)γοτεχνικός» κόσμος του Αχιλλέα ΙΙΙ

Βιβλίο / Ο σουρεαλιστικός «συντε(λο)γοτεχνικός» κόσμος του Αχιλλέα ΙΙΙ

Ο βραβευμένος συγγραφέας που μόλις κυκλοφόρησε τη συλλογή διηγημάτων του με τον διφορούμενο τίτλο «Τέλος Πάντων» εξηγεί, μεταξύ πολλών άλλων, γιατί τον απασχολούσε συνέχεια το τέλος του κόσμου, σε σημείο που του έγινε εμμονή.
M. HULOT
Πέρα από τις Ακυβέρνητες πολιτείες: O Τσίρκας, ο Σεφέρης, ο Κοτζιάς και η Χούντα του 1967

Lifo Mini – Series / Πέρα από τις Ακυβέρνητες Πολιτείες: O Τσίρκας, ο Σεφέρης, ο Κοτζιάς και η Χούντα του '67

H Κωνσταντίνα Βούλγαρη σκιαγραφεί την προσωπικότητα του Στρατή Τσίρκα, μιλά για τη φιλία του με τον Σεφέρη, την πολιτική του δράση μέσα στη Δικτατορία, αλλά και για το πώς έπεισε τον Παύλο Ζάννα να μεταφράσει Προυστ, μέσα στη φυλακή. Στο podcast ακούγονται για πρώτη φορά αποσπάσματα από διάλεξη που είχε δώσει ο Σ. Τσίρκας μαζί με τον Α. Kοτζιά.
THE LIFO TEAM
Σέρχιο Πιτόλ «Συζυγική ζωή»

Το Πίσω Ράφι / «Η συζυγική ζωή»: Η απολαυστική σάτιρα του Σέρχιο Πιτόλ για τις δηλητηριασμένες σχέσεις

Μέσα από τις απέλπιδες προσπάθειες μιας γυναίκας ν’ απαλλαγεί οριστικά από τον άπιστο σύζυγό της, με τη λοξή και ειρωνική ματιά του, ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους Λατινοαμερικανούς συγγραφείς μεταμορφώνει σε φάρσα αυτό που άλλοι θα έβλεπαν ως τραγωδία.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Paul Lynch

Βιβλίο / Paul Lynch: «Υπάρχουν συγγραφείς που παίζουν στο κέντρο του γηπέδου, εγώ παίζω στα άκρα»

Ο πέμπτος Ιρλανδός συγγραφέας που παίρνει το Booker εξηγεί στη Βένα Γεωργακοπούλου γιατί στην Ιρλανδία βγαίνουν τόσο σημαντικά βιβλία, περιγράφει πως σε μια λαϊκή σχολίασαν το βραβευμένο βιβλίο του ως «πολύ μαύρο» και πως αν καθόταν να γράψει κάτι για να κερδίσει, αυτό δεν θα ήταν το «Τραγούδι του προφήτη».
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Nανά Δαρειώτη: «Ε. Ζολά, Κ. Μπλίξεν και Ε. Βουτσινά - Οι συγγραφείς που θα με συνδέουν πάντα με την κουλτούρα του φαγητού»

The Book Lovers / «Ο Ζολά, η Μπλίξεν και η Βουτσινά θα με συνδέουν πάντα με την κουλτούρα του φαγητού»

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με την δημοσιογράφο γεύσης Νανά Δαρειώτη για όλα εκείνα τα βιβλία που την διαμόρφωσαν αλλά και για τα αστυνομικά μυθιστορήματα που την ξαναέβαλαν στον κόσμο της ανάγνωσης μετά από μια βασανιστική περίοδο long covid που πέρασε τελευταία.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ