Fata Libelli: Επιτέλους, ο Πειραιάς απέκτησε το πρώτο του μικρό, εκλεκτικό βιβλιοπωλείο

Fata Libelli: Επιτέλους, ο Πειραιάς απέκτησε το πρώτο του μικρό βιβλιοπωλείο Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LifO
0

«Pro captu lectoris habent sua fata libelli» ή «σύμφωνα με τις δυνατότητες του αναγνώστη, τα βιβλία έχουν τη μοίρα τους». Πρόκειται για μια φράση του γραμματικού και λόγιου Terentianus Maurus από το 1286, που σίγουρα δεν χωράει ολόκληρη σε μια ταμπέλα μαγαζιού.

Όμως ο Σπύρος Βαλτετσιώτης πιστεύει ότι με κάποια πράγματα διασταυρωνόμαστε μοιραία κι έτσι αποφάσισε να κρατήσει τις δύο τελευταίες λέξεις για τον χώρο του, που, όπως έγραψε ένας φίλος, «το άνοιγμά του είναι ένα γεγονός για το βιβλίο στον Πειραιά».

Ξέρει πως οι περαστικοί αλλά και οι πιο ψαγμένοι αναγνώστες είναι πολύ πιθανό να μη γνωρίζουν από πού προκύπτει και τι θέλει να πει το όνομα αυτού του νέου βιβλιοπωλείου. Αλλά ο ίδιος είναι εκεί για να συζητήσει. «Μπορώ να το εξηγήσω και να δώσω σε κάποιον κάτι που δεν γνώριζε ή, ακόμα καλύτερα, μπορεί να το δει και να αναζητήσει τη σημασία του μόνος του. Έχει να κάνει με την ομορφιά του να διαβάζεις, να ανακαλύπτεις κάτι από ένα ερέθισμα».

Δραστηριοποιείται στον χώρο του βιβλίου από το 1996, έχει περάσει από δύο εκδοτικούς και αρκετά βιβλιοπωλεία, με τελευταίο το Λεξικοπωλείο του Παγκρατίου. Σπούδασε συντήρηση έργων τέχνης, όμως δεν τόλμησε ποτέ να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα.

«Εκείνη την εποχή μπορούσες να βρεις πολύ εύκολα δουλειά. Θυμάμαι ότι νεότερος δεν είχα ποτέ στο μυαλό μου ότι θα μείνω άνεργος. O χώρος, φυσικά, δεν αμείβεται τόσο καλά όσο άλλοι, μπορείς να πεις ότι είναι μια ζημιά για μένα. Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και όταν βρισκόμουν μόνος μου σε έναν όροφο, στο ξενόγλωσσο επιστημονικό τμήμα ενός εκδοτικού, ακόμα και όταν έλεγα “τι σχέση έχω με τις θετικές επιστήμες;”, έκανα αυτό που αγαπούσα. Είμαι τρελός βιβλιόφιλος».

Από μικρός είχε εμμονή με τη Γαλλία, τη μουσικότητα της γλώσσας της. Θυμάται την αγορά των πρώτων του βιβλίων ‒ αυτά ήταν η Μαντάμ Μποβαρί του Γκιστάβ Φλομπέρ, ο Φάουστ του Γκαίτε, η Λολίτα του Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ. Βέβαια, υπάρχουν πολλά κλασικά αριστουργήματα τα οποία συνήθως συναντάμε σε λίστες με τίτλους «τα χ βιβλία που πρέπει να έχεις διαβάσει πριν πεθάνεις», όμως εκείνος δεν τα έχει πιάσει ποτέ, «πάντα επέλεγα από ένστικτο ό,τι μου έκανε κλικ».

Βιβλιοφιλική περιοχή θεωρείται εκείνη στην οποία υπάρχουν βιβλιοπωλεία τα οποία ανθούν με κάποιο τρόπο, πάνε καλά, είναι γνωστά και παραέξω, που αποτελούν προορισμό ακόμα και για ανθρώπους που δεν κατοικούν κοντά τους, όπως περιγράφει.

«Παλαιότερα υπήρχαν μικρά βιβλιοπωλεία στις γειτονιές, αλλά συνήθως είτε λειτουργούσαν κυρίως ως χαρτοπωλεία είτε ήταν επιχειρήσεις κληρονομημένες, το έπαιρνε ο γιος από τον πατέρα, που το είχε ανοίξει το ’60. Τα τελευταία δέκα χρόνια υπάρχει μια τάση να δημιουργούνται μικροί βιβλιοφιλικοί χώροι, οι οποίοι μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες των πιο απαιτητικών, έχουν μια πιο ζεστή και οικεία αντιμετώπιση, ενώ παράλληλα φιλοξενούν κάποιες εκδηλώσεις, ωστόσο ο Πειραιάς είναι άδειος και στερημένος από πολιτισμό. Όμως τον αγαπώ πολύ, εδώ μεγάλωσα».

Fata Libelli: Επιτέλους, ο Πειραιάς απέκτησε το πρώτο του μικρό βιβλιοπωλείο Facebook Twitter
Το Fata Libelli έχει σχεδιάσει η αρχιτέκτονας Άννα Γιωτάκου. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LifO

Από μικρός είχε εμμονή με τη Γαλλία, τη μουσικότητα της γλώσσας της. Θυμάται την αγορά των πρώτων του βιβλίων ‒ αυτά ήταν η Μαντάμ Μποβαρί του Γκιστάβ Φλομπέρ, ο Φάουστ του Γκαίτε, η Λολίτα του Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ. Βέβαια, υπάρχουν πολλά κλασικά αριστουργήματα τα οποία συνήθως συναντάμε σε λίστες με τίτλους «τα χ βιβλία που πρέπει να έχεις διαβάσει πριν πεθάνεις», όμως εκείνος δεν τα έχει πιάσει ποτέ, «πάντα επέλεγα από ένστικτο ό,τι μου έκανε κλικ».

Απολαμβάνει την αισθητική των παλιών ευρωπαϊκών βιβλιοπωλείων. Γι’ αυτό ήθελε η πρόσοψή του να παραπέμπει σε αυτά, σε κάτι παραδοσιακό που να δένει με σύγχρονα στοιχεία, έτσι το αποτέλεσμα θα σας κάνει να κοντοσταθείτε για να το θαυμάσετε.

Περνώντας την πόρτα του Fata Libelli, που έχει σχεδιάσει η αρχιτέκτονας Άννα Γιωτάκου, στα δεξιά σας θα βρείτε τη λογοτεχνία και αριστερά ό,τι δεν είναι, τα δοκίμια, τα παιδικά και λίγα κόμικς. Ο Σπύρος θα παρατηρήσει πώς θα κινηθείτε στον χώρο, τι θα πιάσετε από τα ράφια, προκειμένου να σας καταλάβει καλύτερα.

«Δεν είναι τόσο απλό να προτείνεις βιβλία σε κάποιον που δεν γνωρίζεις, έτσι θέλω να μάθω περισσότερα για εκείνον που θα μπει εδώ, να πάρω όσο περισσότερα στοιχεία μπορώ. Δεν θα προτείνω σε όλους τον “Οδυσσέα” του Τζόις στη λογική ότι κάποια πράγματα πρέπει να τα έχουν διαβάσει όλοι. Το να ευχαριστηθείς ένα βιβλίο είναι το σημαντικότερο κι εγώ θέλω αυτό που θα πάρεις να σε κερδίσει, σίγουρα περιμένω να μου πεις αν σου άρεσε ή όχι και να το συζητήσουμε την επόμενη φορά που θα έρθεις. Το να αναπτύξει κάνεις κριτική σκέψη για κάτι που διάβασε είναι ό,τι σημαντικότερο, αυτή είναι η διαδικασία που καλλιεργεί τη φιλαναγνωσία.

Fata Libelli: Επιτέλους, ο Πειραιάς απέκτησε το πρώτο του μικρό βιβλιοπωλείο Facebook Twitter
Ο Σπύρος Βαλτετσιώτης δραστηριοποιείται στον χώρο του βιβλίου από το 1996. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LifO

»Πιστεύω ότι τα βιβλία έχουν να μας δώσουν πολλά, αλλά δεν είμαι από τους ανθρώπους που θα πω σε κάποιον “διάβασε”. Μπορεί κάποιος να μαγειρεύει ή να κάνει σκι, να μιλήσεις μαζί του και να είναι τόσο φιλοσοφημένος γύρω από το αντικείμενό του που να σε εντυπωσιάσει. Δεν σημαίνει ότι επειδή κάποιος διαβάζει έχει φιλοσοφήσει τα πράγματα, υπάρχουν και άνθρωποι που καταναλώνουν βιβλία, είναι γι’ αυτούς μια έξη, αλλά δεν έχουν πάει παρακάτω. To θέμα, λοιπόν, είναι πώς συνδεόμαστε με ό,τι καταπιανόμαστε».

Για τον ίδιο, τα σπουδαιότερα εκδοτικά γεγονότα της χρονιάς είναι το «Όλοι οι άνθρωποι» του βασιλιά του Ρόμπερτ Πεν Γουόρεν και η μετάφραση της Μαργαρίτας Ζαχαριάδου για το «Αβεσσαλώμ, Αβεσσαλώμ!» του Γουίλιαμ Φώκνερ, ενθουσιάστηκε με τα «Θραύσματα από τη ζωή τριών φίλων ‒ Τα ορυχεία στη Φάλουν» του Ε.Τ.Α. Χόφμαν.

Εκ των πραγμάτων, ένα μικρό βιβλιοπωλείο δεν μπορεί να προσφέρει ολόκληρη την εκδοτική παραγωγή, η οποία είναι κυριολεκτικά γιγάντια, ακόμα και στην Ελλάδα. «Αναγκαστικά, λοιπόν, θα μου παραγγείλει κάποιος κάτι, έχω ένα μηχανάκι και προσπαθώ να καλύπτω γρήγορα τις ανάγκες. Θέλω ο Πειραιώτης να μη στερηθεί κάτι από την εξυπηρέτηση που θα έβρισκε σε ένα βιβλιοπωλείο της Αθήνας, που μπορεί επίσης να μην έχει το βιβλίο που ψάχνει».

Fata Libelli: Επιτέλους, ο Πειραιάς απέκτησε το πρώτο του μικρό βιβλιοπωλείο Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LifO

Συζητούσαμε για το ηλεκτρονικό βιβλίο, «έχω τις αντιρρήσεις μου σχετικά με τον όρο, συμφωνώ να το λέμε “ηλεκτρονικό κείμενο”, αλλά δεν μπορεί να υποκαταστήσει το βιβλίο ως αντικείμενο». Λίγο πριν συζητούσε με μια γειτόνισσα, μια παλιά Πειραιώτισσα που κατέβηκε από τη διπλανή πολυκατοικία, έχοντας στο χέρι τις πυκνογραμμένες χειρόγραφες σημειώσεις της. Ζητούσε ποιητικές συλλογές του Ελύτη που κυκλοφορούν μεμονωμένα, «δεν τα θέλω συγκεντρωμένα σε ένα βιβλίο με την ερμηνεία τους, επηρεάζεται η σκέψη μου έτσι, θέλω να τα καταλάβω μόνη μου».

Φεύγοντας πήρα μαζί μου το «Η μέρα χωρίς όνομα» του Φρίντριχ Άνι, «ένα βιβλίο που το προτείνω άφοβα, το οποίο, μολονότι έχει για ήρωα έναν αστυνομικό, δεν είναι η λύση της υπόθεση και τερματισμός το ζητούμενο», και το «Δώδεκα δοκίμια για τον άνθρωπο, την τέχνη, και την αρχιτεκτονική 1980-2018» του Γιούχανι Πάλασμαα, «που μπορεί να μιλάει για την αρχιτεκτονική, αλλά στην ουσία του είναι ένα φιλοσοφικό έργο, ένα αριστούργημα», όπως μου είπε.

Δεν ξέρω πόσοι είναι οι βιβλιόφιλοι του Πειραιά. Είμαι βέβαιη όμως ότι το Fata Libelli θα γίνει ένα στέκι για ρομαντικούς.

Fata Libelli, Πραξιτέλους 161-163, Πειραιάς, 210 4296681

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κεχαγιάς

Βιβλίο / «Το να εκδίδεις βιβλία στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις στο καζίνο»

Η Γεννήτρια είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος αφιερωμένος στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο εκδότης της, συγγραφέας και μεταφραστής, Παναγιώτης Κεχαγιάς, μιλά για τις δυσκολίες και τις χαρές του εγχειρήματος, για το πώς σκοπεύει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής αγοράς, καθώς και για τους πρώτους τίτλους που ετοιμάζεται να εκδώσει.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός» ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Νίκος Μπακουνάκης / Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός»

Ο πρόεδρος του ΕΛΙΒΙΠ, στην πρώτη του συνέντευξη, μιλά στη LIFO για τους στόχους και τις δράσεις του ιδρύματος και για το προσωπικό του όραμα για το βιβλίο. Ποιος ο ρόλος των μεταφράσεων στην πολιτιστική διπλωματία και πώς θα αυξηθεί η φιλαναγνωσία; 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζόναθαν Κόου

I was there / Τζόναθαν Κόου: «Το να είσαι κυνικός δείχνει τεμπελιά στη σκέψη»

Ο διάσημος Βρετανός συγγραφέας βρέθηκε στην Αθήνα και μίλησε για τη συγγραφή ως «πολυτέλεια για λίγους», την εκλογή Τραμπ ως «έκφραση απόγνωσης» και τη «woke» κουλτούρα ως πράξη ενσυναίσθησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πολ Όστερ (1947-2024): Ο Mr. Vertigo των ονειρικών μας κόσμων

Σαν σήμερα  / Πολ Όστερ: «Οι χαμένες ευκαιρίες αποτελούν μέρος της ζωής στον ίδιο βαθμό με τις κερδισμένες»

Σαν σήμερα 30 Απριλίου, το 2024 πεθαίνει ο σπουδαίος Αμερικανός συγγραφέας και μετρ της σύμπτωσης, που κατάφερε να συνδυάσει την προοπτική των άπειρων φανταστικών κόσμων με το ατελείωτο κυνήγι των ευκαιριών και τη νουάρ ατμόσφαιρα με τα πιο ανήκουστα αυτοβιογραφικά περιστατικά.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ηλίας Μαγκλίνης: «Η ανάκριση»

Το Πίσω Ράφι / «Γιατί δεν μου μιλάς ποτέ για τον εφιάλτη σου, μπαμπά;»

Η «Ανάκριση» του Ηλία Μαγκλίνη, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πεζά των τελευταίων χρόνων, φέρνει σε αντιπαράθεση έναν πατέρα που βασανίστηκε στη Χούντα με την κόρη του που «βασανίζεται» ως περφόρμερ στα χνάρια της Μαρίνα Αμπράμοβιτς.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Πέντε κλασικά έργα που πρέπει κανείς να διαβάσει

Βιβλίο / 5 κλασικά βιβλία που κυκλοφόρησαν ξανά σε νέες μεταφράσεις

Η κλασική λογοτεχνία παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη, κι αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς ανατρέχοντας στους τίτλους της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής και σε έργα των Τζόις, Κουτσί, Κάφκα, Αντρέγεφ και Τσβάιχ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τάσος Θεοφίλου: «Η φυλακή είναι το LinkedΙn των παρανόμων» ή «Το πορνό και το Κανάλι της Βουλής είναι από τα πιο δημοφιλή θεάματα στη φυλακή»

Βιβλίο / Τάσος Θεοφίλου: «Όταν μυρίζω μακαρόνια με κιμά θυμάμαι τη φυλακή»

Με αφορμή το βιβλίο-ντοκουμέντο «Η φυλακή», ο Τάσος Θεοφίλου μιλά για την εμπειρία του εγκλεισμού, για τον αθέατο μικρόκοσμο των σωφρονιστικών ιδρυμάτων –μακριά απ’ τις εικόνες που αναπαράγουν σειρές και ταινίες– και για το πώς η φυλακή λειτουργεί σαν το LinkedIn των παρανόμων.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Βιβλίο / Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Chanel, Dior και πολλοί ακόμα οίκοι υψηλής ραπτικής «ντύνουν» τα shows τους με τη μουσική του. Στο «Remixed», την αυτοβιογραφία-παλίμψηστο των επιρροών και των εμμονών του, ο ενορχηστρωτής της σύγχρονης catwalk κουλτούρας μας ξεναγεί σε έναν κόσμο όπου μουσική και εικόνα γίνονται ένα.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Βιβλίο / Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Λίγοι είναι οι ποιητικά γραμμένοι εκκλησιαστικοί στίχοι που δεν φέρουν τη σφραγίδα αυτού του ξεχωριστού υμνωδού και εκφραστή της βυζαντινής ποιητικής παράδοσης που τίμησαν οι σύγχρονοί μας ποιητές, από τον Οδυσσέα Ελύτη μέχρι τον Νίκο Καρούζο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Βιβλίο / Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Η τελευταία μεγάλη μορφή της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας που πίστευε πως «η λογοτεχνία μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα» έφυγε την Κυριακή σε ηλικία 89 ετών. Ξεχωρίσαμε πέντε από τα πιο αξιόλογα μυθιστορήματά του.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
bernhard schlink

Πίσω ράφι / «Φανταζόσουν ότι θα έβγαινες στη σύνταξη ως τρομοκράτης;»

Το μυθιστόρημα «Το Σαββατοκύριακο» του Μπέρνχαρντ Σλινκ εξετάζει τις ηθικές και ιδεολογικές συνέπειες της πολιτικής βίας και της τρομοκρατίας, αναδεικνύοντας τις αμφιλεγόμενες αντιπαραθέσεις γύρω από το παρελθόν και το παρόν.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ