Διαφορετικό τέλος για το «κορίτσι που εξαφανίστηκε»

Διαφορετικό τέλος για το «κορίτσι που εξαφανίστηκε» Facebook Twitter
8


Να χαρούμε ή να στενοχωρηθούμε; Η Gillian Flynn άλλαξε το τέλος του βιβλίου της «το κορίτσι που εξαφανίστηκε» για να μην χάσει θεατές του σινεμά. Το θρίλερ αυτό (καταπληκτικό βιβλίο!) περιγράφει τον φρικτό, μαύρο και σκοτεινό γάμο του Νικ και τις Έιμι. Τη μέρα της πέμπτης επετείου του γάμου τους, η Έιμι εξαφανίζεται και σύντομα μοιάζει ότι υπεύθυνος για την εξαφάνισή της είναι ο Νικ.


Το τέλος του βιβλίου δεν είναι αναμενόμενο, αλλά είναι τέτοιο που προκάλεσε διαφόρων ειδών αντιδράσεις. Τι να μαγείρεψε η Flynn γι' αυτό το τόσο ιδιαίτερο βιβλίο;


«Υπήρξε κάτι συναρπαστιό στο να πάρω αυτό το έργο για το οποίο χρειάστηκα δύο χρόνια και πολύ κόπο για να το συναρμολογήσω με όλα τα οχτώ εκατομμύρια κομμάτια Λέγκο και να πάρω ένα σφυρί και να το διαλύσω και να το ξανασυναρμολογήσω σε μια ταινία» είπε η Gyllian Flynn.


Η ταινία με πρωταγωνιστή τον Μπεν Άφλεκ στο ρόλο του Νικ θα σκηνοθετηθεί από τον David Fincher και θα κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους τον Οκτώβριο. Από τη μια – δεν κρατιέμαι να δω αυτό το καταπληκτικό βιβλίο σε μεγάλη οθόνη, και μάλιστα με διαφορετικό τέλος – από την άλλη – θα είναι άλλη μια κλασική διαπίστωση του «η ταινία ποτέ δεν είναι τόσο ωραία όσο το βιβλίο;»


"Τι σκέφτεσαι, Έιμι; Αυτή είναι η ερώτηση που έκανα πιο συχνά κατά τη διάρκεια του γάμου μας, έστω κι αν την έκανα από μέσα μου και όχι στο πρόσωπο που θα μπορούσε να μου απαντήσει. Φαντάζομαι πως αυτές οι ερωτήσεις μαζεύονται σαν σύννεφα που προμηνύουν καταιγίδα πάνω από όλους τους γάμους: Τι σκέφτεσαι; Τι νιώθεις; Ποιος είσαι; Τι κάναμε ο ένας στον άλλον; Τι θα κάνουμε ο ένας στον άλλον;"


Οι πρώτες φωτογραφίες από τα γυρίσματα έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν:

Διαφορετικό τέλος για το «κορίτσι που εξαφανίστηκε» Facebook Twitter
Διαφορετικό τέλος για το «κορίτσι που εξαφανίστηκε» Facebook Twitter
Διαφορετικό τέλος για το «κορίτσι που εξαφανίστηκε» Facebook Twitter

To κορίτσι που εξαφανίστηκε κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Βιβλίο
8

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Marwan Kaabur: «Αγωνιζόμαστε και στον αραβικό κόσμο για δικαιώματα κι ελευθερίες, αλλά προκρίνουμε τον δικό μας τρόπο, στο πλαίσιο της δικής μας κουλτούρας»

Lgbtqi+ / Κι όμως υπάρχουν και «αραβικά καλιαρντά»!

Λίγο πριν από την αθηναϊκή παρουσίαση της αγγλόφωνης έκδοσης του «Queer Arab Glossary» μιλήσαμε με τον συγγραφέα του Marwan Kaabur, για τα «αραβικά καλιαρντά», την ομοφυλοφιλία και την queer συνθήκη στον αραβικό κόσμο, το «pink washing», αλλά και τη συχνά παρεξηγημένη πρόσληψή τους από τη Δύση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Βιβλίο / Tα συγκλονιστικά Ημερολόγια Καρκίνου της Όντρι Λορντ και άλλα 4 βιβλία που διαβάζουμε τώρα

Πέντε αποκαλυπτικά βιβλία για τις γυναίκες με καρκίνο, για τον κόσμο, τα σκουπίδια ακόμα και για τη μακρινή Ιαπωνία ξεχωρίζουν ανάμεσα στις εκδόσεις της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής καλύπτοντας ένα μεγάλο εύρος θεμάτων και ενδιαφερόντων.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Βιβλίο / Δύο άγνωστες φωτογραφίες του Ρεμπό από τη γαλλική Κομμούνα

Σαν σήμερα γεννήθηκε το 1854 ο Αρθούρος Ρεμπό. Ο ποιητής, μουσικός και μπλόγκερ Aidan Andrew Dun έπεσε τυχαία σε δύο εντελώς άγνωστες φωτογραφίες, βγαλμένες στην Place Vendôme, και βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη: ο έφηβος Αρτίρ Ρεμπό, όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Θανάσης Τριαρίδης: Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι

Βιβλίο / Θανάσης Τριαρίδης: «Οι μετανάστες θα σώσουν τον κόσμο. Χωρίς αυτούς είμαστε χαμένοι»

Έγινε αντιρρησίας συνείδησης, γιατί πιστεύει ότι ο στρατός είναι μια δοξολογία εκμηδένισης του άλλου. Άφησε τη Θεσσαλονίκη επειδή τον έπνιγε ο εθνοφασισμός της. Στην Αντίς Αμπέμπα υιοθέτησε την κόρη του, Αργκάνε. Ο συγγραφέας της «Τριλογίας της Αφρικής», Θανάσης Τριαρίδης, αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «φόνισσα» εξομολογείται

Το πίσω ράφι / Η Hannah Kent έγραψε τη δική της «Φόνισσα», την Άγκνες που ζούσε στην Ισλανδία τον 19ο αιώνα

Η Αυστραλή συγγραφέας δεν πίστευε ποτέ ότι, χάρη στα «Έθιμα ταφής», οι κριτικοί θα την τοποθετούσαν δίπλα σε λογοτέχνες όπως η Μάργκαρετ Άτγουντ και ο Πίτερ Κάρεϊ.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Χριστίνα Ντουνιά: «Ο Καρυωτάκης μάς δίνει ελπίδα και μας παρηγορεί»

Βιβλίο / «Ο Καρυωτάκης άφησε "το αδέσποτο Τραγούδι" του να μας συντροφεύει»

Στο βιβλίο της «Το όνειρο και το πάθος», η Χριστίνα Ντουνιά, ομότιμη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας και συγγραφέας αποκαλύπτει αθέατες όψεις του ποιητή και νέα στοιχεία για τη σχέση του με τον Καβάφη μέσα από μια άγνωστη, ως τώρα, επιστολή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύ της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Βιβλίο / «Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύς της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Ο Ούγγρος κάτοχος του φετινού Νόμπελ λογοτεχνίας γράφει με μαγικό τρόπο για τις αποπνικτικές επιπτώσεις της πολιτικής καταπίεσης, περιφρονώντας την προθυμία των ανθρώπων να τις αποδεχτούν.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Βιβλίο / Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Οι καθηγητές Peter Jeffreys και Gregory Jusdanis συνεργάστηκαν και έγραψαν από κοινού τη βιογραφία του μεγάλου ποιητή που φέρει τον τίτλο «Κωνσταντίνος Καβάφης – Ο άνθρωπος και ο ποιητής». Ο Gregory Jusdanis μίλησε στη LifO για το βιβλίο και για τον ποιητή που ήταν «παραδοσιακός και ταυτόχρονα μεταμοντέρνος, ο πρώτος “viral” ποιητής διεθνώς»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

LiFO politics / Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

Ο Αλέξης Πατέλης, επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού την περίοδο 2019-2024, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για την οικονομική πορεία της χώρας αυτά τα χρόνια, τις δύσκολες αποφάσεις αλλά και τις στιγμές δικαίωσης μέσα από την οπτική ενός τεχνοκράτη που βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο της πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λάσλο Κρασναχορκάι: ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης βραβεύεται με Νόμπελ

Βιβλίο / Ο Λάσλο Κρασναχορκάι, ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης, κέρδισε το Νόμπελ

Φέτος, το βραβείο δόθηκε στον Ούγγρο συγγραφέα που κατά τη Σουηδική Ακαδημία αποτελεί ένα ελπιδοφόρο βήμα προς τον χαμένο ανθρωπισμό, την υψηλή λογοτεχνία και τη στοχαστική ακρίβεια.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Βιβλίο / Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του που έχει τίτλο “House of Cards”, ο Σουηδός πρώην διεθνής Γιόνας Έρικσον περιγράφει τις ταπεινωτικές μετρήσεις βάρους στα σεμινάρια διαιτητών της UEFA
THE LIFO TEAM
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει το διήγημα «Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ» της Πατρίσια Χάισμιθ

Lifo Videos / Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει ένα διήγημα της Πατρίσια Χάισμιθ

«Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ»: Μια ιστορία έρωτα, αγάπης, αφοσίωσης, ανταγωνισμού, μίσους και φόνου μεταξύ ενός ζευγαριού και ενός σιαμέζικου γάτου, ένα μυστηριώδες διήγημα της δημιουργού των πιο σαγηνευτικών αντιηρώων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

5 σχόλια
η αληθεια είναι πως λιγο με το τελος κ εγω δεν ευχαριστηθηκα.κατι άλλο περιμενα,δεν ξερω τι..αναμενω την ταινια μηπως ικανοποιηθώ τελικα!αν κ νομιζω τα "αισχμηρα αντικείμενα" θα ηταν προτιμότερα για ταινια!
Καταπληκτική η Flynn και συναρπαστικό το "Gone girl". Θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να το αφήσω καθώς το διάβαζα (ευτυχώς σε διακοπές/άδεια!).Η Flynn έχει ένα μοναδικό τρόπο να σκιαγραφεί χαρακτήρες, τους οποίους θα ήθελες πολύ να αντιπαθήσεις, αλλά δεν μπορείς, γιατί βρίσκεις σε αυτούς οικεία στοιχεία και, τελικά, δεν σου μένει παρά να ταυτιστείς, εν μέρει, με το εκάστοτε δράμα τους (πολύ καλό και το "dark places", αλλά και το "sharp objects", αν και αρκετά προβλέψιμο.Ανυπομονώ για την ταινία, για το εναλλακτικό τέλος από την ίδια τη συγγραφέα!Κρίμα όμως για το ατυχές-κατά τη γνώμη μου- casting...Θα προτιμούσα άλλον στο ρόλο του Nick, όχι τον Ben Affleck...
Αν και το τέλος του βιβλίου αρχικά με είχε ενοχλήσει πολυ,τελικά νομίζω ότι ήταν πολύ ταιριαστό και ο καθένας τους πήρε ότι άξιζε(και ήθελε? !). 'Εχω απορία τόσο για το διαφορετικό τέλος,όσο και για την σκηνοθετική προσέγγιση,αν δηλαδή θα επιδιωχθεί οι θεατές να ταυτιστούν με την πλευρά του ΝΙκ,της Έιμι,η κανενός απο τους δυο! Αυτό θα κάνει τεράστια διαφορά στην ταινία κατά την γνώμη μου.
«η ταινία ποτέ δεν είναι τόσο ωραία όσο το βιβλίο;»Γιατί συνεχίζουμε να συγκρίνουμε το βιβλίο με τον κινηματογράφο παρόλο που είναι δύο εντελώς διαφορετικά μέσα? Σόρρυ για το off topic αλλά το έχω απορία.
Συμφωνώ μαζί σου σε αυτό που λες,είναι δυο διαφορετικά μέσα...Όμως σκέψου λίγο...όταν διαβάζεις ένα βιβλίο σου δημιουργεί κάποια συναισθήματα,έτσι δεν είναι;;Θεωρώ πως στο σινεμά πας με την ελπίδα βλέποντας την ταινία να νιώσεις ξανά τα συναισθήματα που ένιωσες διαβάζοντας το βιβλίο...Αυτό δεν συμβαίνει πάντα γιατί συνήθως στις ταινίες αλλάζουν πολλές σκηνές που είχαν ενδιαφέρον κατά τη γνώμη του αναγνώστη και είναι τόσο μα τόσο απογοητευτικό όσο όμορφη και αν είναι η ταινία σαν ταινία...Αν δεν σου συμβαίνει αυτό,τότε θεωρώ πως είσαι τυχερός πολύ γιατί μπορείς να τα απολαύσεις κ τα δύο χωρίς να έχεις την απογοήτευση που έχω εγώ στο τέλος.
Μα μία ταινία διαρκεί 2-3 ώρες ενώ ένα βιβλίο το διαβάζεις για μία βδομάδα/μήνα/κλπ. Το λέω αυτό για να τονίσω ότι πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές εμπειρίες, συνεπώς δεν θα μπορούσαν εξαρχής να σου προκαλέσουν τα ίδια συναισθήματα.Όσον αφορά τις αλλαγές στο σενάριο, εγώ είμαι μέσα εφόσον εξυπηρετούν την ταινία. Στην τελική, η ταινία δεν είναι tribute στο βιβλίο αλλά ένα αυτοτελές έργο και προτιμώ να το κρίνω ως τέτοιο.