Φωτιά τώρα στου Ρέντη

Διαφορετικό τέλος για το «κορίτσι που εξαφανίστηκε»

Διαφορετικό τέλος για το «κορίτσι που εξαφανίστηκε» Facebook Twitter
8


Να χαρούμε ή να στενοχωρηθούμε; Η Gillian Flynn άλλαξε το τέλος του βιβλίου της «το κορίτσι που εξαφανίστηκε» για να μην χάσει θεατές του σινεμά. Το θρίλερ αυτό (καταπληκτικό βιβλίο!) περιγράφει τον φρικτό, μαύρο και σκοτεινό γάμο του Νικ και τις Έιμι. Τη μέρα της πέμπτης επετείου του γάμου τους, η Έιμι εξαφανίζεται και σύντομα μοιάζει ότι υπεύθυνος για την εξαφάνισή της είναι ο Νικ.


Το τέλος του βιβλίου δεν είναι αναμενόμενο, αλλά είναι τέτοιο που προκάλεσε διαφόρων ειδών αντιδράσεις. Τι να μαγείρεψε η Flynn γι' αυτό το τόσο ιδιαίτερο βιβλίο;


«Υπήρξε κάτι συναρπαστιό στο να πάρω αυτό το έργο για το οποίο χρειάστηκα δύο χρόνια και πολύ κόπο για να το συναρμολογήσω με όλα τα οχτώ εκατομμύρια κομμάτια Λέγκο και να πάρω ένα σφυρί και να το διαλύσω και να το ξανασυναρμολογήσω σε μια ταινία» είπε η Gyllian Flynn.


Η ταινία με πρωταγωνιστή τον Μπεν Άφλεκ στο ρόλο του Νικ θα σκηνοθετηθεί από τον David Fincher και θα κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους τον Οκτώβριο. Από τη μια – δεν κρατιέμαι να δω αυτό το καταπληκτικό βιβλίο σε μεγάλη οθόνη, και μάλιστα με διαφορετικό τέλος – από την άλλη – θα είναι άλλη μια κλασική διαπίστωση του «η ταινία ποτέ δεν είναι τόσο ωραία όσο το βιβλίο;»


"Τι σκέφτεσαι, Έιμι; Αυτή είναι η ερώτηση που έκανα πιο συχνά κατά τη διάρκεια του γάμου μας, έστω κι αν την έκανα από μέσα μου και όχι στο πρόσωπο που θα μπορούσε να μου απαντήσει. Φαντάζομαι πως αυτές οι ερωτήσεις μαζεύονται σαν σύννεφα που προμηνύουν καταιγίδα πάνω από όλους τους γάμους: Τι σκέφτεσαι; Τι νιώθεις; Ποιος είσαι; Τι κάναμε ο ένας στον άλλον; Τι θα κάνουμε ο ένας στον άλλον;"


Οι πρώτες φωτογραφίες από τα γυρίσματα έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν:

Διαφορετικό τέλος για το «κορίτσι που εξαφανίστηκε» Facebook Twitter
Διαφορετικό τέλος για το «κορίτσι που εξαφανίστηκε» Facebook Twitter
Διαφορετικό τέλος για το «κορίτσι που εξαφανίστηκε» Facebook Twitter

To κορίτσι που εξαφανίστηκε κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Βιβλίο
8

Φωτιά τώρα στου Ρέντη

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νέα βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος του χρόνου, και κάποιες επανεκδόσεις

Fall Preview 2025 / 13 βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος της χρονιάς

Ο πάντα επίκαιρος Καβάφης, νέα, σύγχρονα και παλιότερα ονόματα της λογοτεχνικής σκηνής και κάποιες ξεχωριστές επανεκδόσεις που δικαίως θα διεκδικήσουν χώρο στη βιβλιοθήκη όλων, βιβλιόφιλων και μη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Εμανουέλ Καρέρ «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα»

Το πίσω ράφι / Ένα επτασφράγιστο μυστικό που προκάλεσε αμηχανία και πάταγο

Προκλητικός, ωμός, συχνά σοκαριστικός, ο Εμανουέλ Καρέρ εξερευνά στο «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα» το οικογενειακό του παρελθόν, φέρνοντας σε δύσκολη θέση ακόμα και τα πιο κοντινά του πρόσωπα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Αναγνώσεις / Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Πώς ήταν η ζωή στην αρχαία Αίγυπτο; Ένας Αμερικανός αρχαιολόγος περιγράφει το 24ωρο των ανθρώπων κάθε ιδιότητας και κοινωνικής τάξης στις Θήβες της αρχαίας Αιγύπτου μέσα από ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι αληθινές.
THE LIFO TEAM
Ανί Ερνό: «Όπως η σεξουαλική επιθυμία, έτσι και η μνήμη δεν σταματά ποτέ»

Βιβλίο / Ανί Ερνό: «Όπως η σεξουαλική επιθυμία, έτσι και η μνήμη δεν σταματά ποτέ»

Η Γαλλίδα συγγραφέας που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας γεφυρώνει, με τη μυθιστορηματοποίηση της μνήμης, τη μεγάλη λογοτεχνία, από τον Μαρσέλ Προυστ μέχρι τον σύγχρονό μας Εντουάρ Λουί. Γεννήθηκε σαν σήμερα το 1940.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
ΕΠΕΞΕΡΓ. Παύλος Μεθενίτης «Αμανίτα μουσκάρια»

Το πίσω ράφι / Όταν μια ολόκληρη διμοιρία ανταρτών ξεκληρίστηκε από παραισθησιογόνα μανιτάρια

Στηριγμένο σε πραγματικά γεγονότα, το μυθιστόρημα «Αμανίτα μουσκάρια» του Παύλου Μεθενίτη εξερευνά το ζήτημα των ουσιών ως καταφύγιο αλλά και ως καταστροφή, και μας παρασύρει σ’ ένα ταξίδι ποτισμένο από την ελληνική πραγματικότητα, παραμονές της οικονομικής κρίσης.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Arsenale: Το πιο απρόσμενο βιβλιοπωλείο των Κυκλάδων φτιάχτηκε στην Ανάφη

Βιβλίο / Arsenale: Το πιο απρόσμενο βιβλιοπωλείο των Κυκλάδων φτιάχτηκε στην Ανάφη

Σε ένα νησί που μετρά λιγότερους από 300 μόνιμους κατοίκους, ένα παλιό καραβόσπιτο μεταμορφώθηκε σε ένα καταφύγιο πολιτισμού γεμάτο βιβλία, μουσικές και μικρούς θησαυρούς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μαρκ Τουέιν, «Οι περιπέτειες του Χακ Φιν»

Το πίσω ράφι / Το μυθιστόρημα του Μαρκ Τουέιν που έθαψαν οι κριτικοί και το αποθέωσε ο Χέμινγουεϊ

Στις «Περιπέτειες του Χακ Φιν» ο Μαρκ Τουέιν έπλασε τον πιο ελεύθερο ήρωα της αμερικανικής λογοτεχνίας, που αρνήθηκε τους κανόνες της κοινωνίας του και ένωσε την τύχη του με έναν σκλάβο δραπέτη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ο Σάχης του Ιράν και η Αμερική που δεν μπορούσε να φανταστεί την ζωή χωρίς αυτόν

Βιβλίο / Ο Σάχης του Ιράν και η Αμερική που δεν μπορούσε να φανταστεί τη ζωή χωρίς αυτόν

Ένα νέο βιβλίο με τίτλο «Βασιλεύς των Βασιλέων», όπως αποκαλούσε τον εαυτό του ο Ρεζά Παχλαβί, εστιάζει στις διαδοχικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ που «αποδέχτηκαν πρόθυμα τις φαντασιώσεις του, τόσο για τον εαυτό του όσο και για τη χώρα του».
THE LIFO TEAM
Γωγώ Ατζολετάκη: «Οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας δεν είναι “ληγμένα προϊόντα”»

Βιβλίο / Γωγώ Ατζολετάκη: «Οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας δεν είναι “ληγμένα προϊόντα”»

Σταρ Ελλάς στα νιάτα της, διακρίθηκε ως ηθοποιός, θιασάρχης, ραδιοφωνική παραγωγός, δοκιμάστηκε επίσης στη συγγραφή έχοντας κυκλοφορήσει μέχρι τώρα επτά βιβλία μαζί με το πρόσφατο «Η τρίτη άνοιξη» (εκδ. Επίμετρο), που έδωσε και το έναυσμα γι’ αυτήν τη συνέντευξη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
O Δημήτρης Γκιώνης, οι ένδοξες μέρες της «Ελευθεροτυπίας» και το σημερινό μιντιακό σούπερ μάρκετ

Οι Αθηναίοι / O Δημήτρης Γκιώνης, οι ένδοξες μέρες της «Ελευθεροτυπίας» και το σημερινό μιντιακό σούπερ μάρκετ

Ο 81χρονος δημοσιογράφος και συγγραφέας που για δεκαετίες διηύθηνε τις πολιτιστικές σελίδες της Ελευθεροτυπίας, αφηγείται τη συναρπαστική καριέρα του στη LiFO
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Κλαίρη Μιτσοτάκη: «Η αξιοπρέπεια και η φιλία είναι τα θεμέλια της ζωής μας»

Βιβλίο / Κλαίρη Μιτσοτάκη: «Η αξιοπρέπεια και η φιλία είναι τα θεμέλια της ζωής μας»

Η σπουδαία μεταφράστρια, που έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της δουλειάς της στον Μαρσέλ Προυστ, μας ξεναγεί στον πολύπλοκο κόσμο του και εκφράζει τον θυμό της για την πανταχού παρούσα απάτη της εποχής μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η αλήθεια για τον «Συνταγματάρχη» Πάρκερ, τον διαβόητο μάνατζερ του Έλβις Πρίσλεϊ

Βιβλίο / Η αλήθεια για τον «Συνταγματάρχη» Πάρκερ, τον διαβόητο μάνατζερ του Έλβις Πρίσλεϊ

Ένα νέο βιβλίο με τίτλο «Ο Συνταγματάρχης και ο Βασιλιάς» εξερευνά τη συναρπαστική ζωή ενός ακούραστου κομπιναδόρου που προσπαθούσε απεγνωσμένα να ανακαλύψει εκ νέου τον εαυτό του.
THE LIFO TEAM

σχόλια

5 σχόλια
η αληθεια είναι πως λιγο με το τελος κ εγω δεν ευχαριστηθηκα.κατι άλλο περιμενα,δεν ξερω τι..αναμενω την ταινια μηπως ικανοποιηθώ τελικα!αν κ νομιζω τα "αισχμηρα αντικείμενα" θα ηταν προτιμότερα για ταινια!
Καταπληκτική η Flynn και συναρπαστικό το "Gone girl". Θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να το αφήσω καθώς το διάβαζα (ευτυχώς σε διακοπές/άδεια!).Η Flynn έχει ένα μοναδικό τρόπο να σκιαγραφεί χαρακτήρες, τους οποίους θα ήθελες πολύ να αντιπαθήσεις, αλλά δεν μπορείς, γιατί βρίσκεις σε αυτούς οικεία στοιχεία και, τελικά, δεν σου μένει παρά να ταυτιστείς, εν μέρει, με το εκάστοτε δράμα τους (πολύ καλό και το "dark places", αλλά και το "sharp objects", αν και αρκετά προβλέψιμο.Ανυπομονώ για την ταινία, για το εναλλακτικό τέλος από την ίδια τη συγγραφέα!Κρίμα όμως για το ατυχές-κατά τη γνώμη μου- casting...Θα προτιμούσα άλλον στο ρόλο του Nick, όχι τον Ben Affleck...
Αν και το τέλος του βιβλίου αρχικά με είχε ενοχλήσει πολυ,τελικά νομίζω ότι ήταν πολύ ταιριαστό και ο καθένας τους πήρε ότι άξιζε(και ήθελε? !). 'Εχω απορία τόσο για το διαφορετικό τέλος,όσο και για την σκηνοθετική προσέγγιση,αν δηλαδή θα επιδιωχθεί οι θεατές να ταυτιστούν με την πλευρά του ΝΙκ,της Έιμι,η κανενός απο τους δυο! Αυτό θα κάνει τεράστια διαφορά στην ταινία κατά την γνώμη μου.
«η ταινία ποτέ δεν είναι τόσο ωραία όσο το βιβλίο;»Γιατί συνεχίζουμε να συγκρίνουμε το βιβλίο με τον κινηματογράφο παρόλο που είναι δύο εντελώς διαφορετικά μέσα? Σόρρυ για το off topic αλλά το έχω απορία.
Συμφωνώ μαζί σου σε αυτό που λες,είναι δυο διαφορετικά μέσα...Όμως σκέψου λίγο...όταν διαβάζεις ένα βιβλίο σου δημιουργεί κάποια συναισθήματα,έτσι δεν είναι;;Θεωρώ πως στο σινεμά πας με την ελπίδα βλέποντας την ταινία να νιώσεις ξανά τα συναισθήματα που ένιωσες διαβάζοντας το βιβλίο...Αυτό δεν συμβαίνει πάντα γιατί συνήθως στις ταινίες αλλάζουν πολλές σκηνές που είχαν ενδιαφέρον κατά τη γνώμη του αναγνώστη και είναι τόσο μα τόσο απογοητευτικό όσο όμορφη και αν είναι η ταινία σαν ταινία...Αν δεν σου συμβαίνει αυτό,τότε θεωρώ πως είσαι τυχερός πολύ γιατί μπορείς να τα απολαύσεις κ τα δύο χωρίς να έχεις την απογοήτευση που έχω εγώ στο τέλος.
Μα μία ταινία διαρκεί 2-3 ώρες ενώ ένα βιβλίο το διαβάζεις για μία βδομάδα/μήνα/κλπ. Το λέω αυτό για να τονίσω ότι πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές εμπειρίες, συνεπώς δεν θα μπορούσαν εξαρχής να σου προκαλέσουν τα ίδια συναισθήματα.Όσον αφορά τις αλλαγές στο σενάριο, εγώ είμαι μέσα εφόσον εξυπηρετούν την ταινία. Στην τελική, η ταινία δεν είναι tribute στο βιβλίο αλλά ένα αυτοτελές έργο και προτιμώ να το κρίνω ως τέτοιο.