Διαφορετικό τέλος για το «κορίτσι που εξαφανίστηκε»

Διαφορετικό τέλος για το «κορίτσι που εξαφανίστηκε» Facebook Twitter
8


Να χαρούμε ή να στενοχωρηθούμε; Η Gillian Flynn άλλαξε το τέλος του βιβλίου της «το κορίτσι που εξαφανίστηκε» για να μην χάσει θεατές του σινεμά. Το θρίλερ αυτό (καταπληκτικό βιβλίο!) περιγράφει τον φρικτό, μαύρο και σκοτεινό γάμο του Νικ και τις Έιμι. Τη μέρα της πέμπτης επετείου του γάμου τους, η Έιμι εξαφανίζεται και σύντομα μοιάζει ότι υπεύθυνος για την εξαφάνισή της είναι ο Νικ.


Το τέλος του βιβλίου δεν είναι αναμενόμενο, αλλά είναι τέτοιο που προκάλεσε διαφόρων ειδών αντιδράσεις. Τι να μαγείρεψε η Flynn γι' αυτό το τόσο ιδιαίτερο βιβλίο;


«Υπήρξε κάτι συναρπαστιό στο να πάρω αυτό το έργο για το οποίο χρειάστηκα δύο χρόνια και πολύ κόπο για να το συναρμολογήσω με όλα τα οχτώ εκατομμύρια κομμάτια Λέγκο και να πάρω ένα σφυρί και να το διαλύσω και να το ξανασυναρμολογήσω σε μια ταινία» είπε η Gyllian Flynn.


Η ταινία με πρωταγωνιστή τον Μπεν Άφλεκ στο ρόλο του Νικ θα σκηνοθετηθεί από τον David Fincher και θα κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους τον Οκτώβριο. Από τη μια – δεν κρατιέμαι να δω αυτό το καταπληκτικό βιβλίο σε μεγάλη οθόνη, και μάλιστα με διαφορετικό τέλος – από την άλλη – θα είναι άλλη μια κλασική διαπίστωση του «η ταινία ποτέ δεν είναι τόσο ωραία όσο το βιβλίο;»


"Τι σκέφτεσαι, Έιμι; Αυτή είναι η ερώτηση που έκανα πιο συχνά κατά τη διάρκεια του γάμου μας, έστω κι αν την έκανα από μέσα μου και όχι στο πρόσωπο που θα μπορούσε να μου απαντήσει. Φαντάζομαι πως αυτές οι ερωτήσεις μαζεύονται σαν σύννεφα που προμηνύουν καταιγίδα πάνω από όλους τους γάμους: Τι σκέφτεσαι; Τι νιώθεις; Ποιος είσαι; Τι κάναμε ο ένας στον άλλον; Τι θα κάνουμε ο ένας στον άλλον;"


Οι πρώτες φωτογραφίες από τα γυρίσματα έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν:

Διαφορετικό τέλος για το «κορίτσι που εξαφανίστηκε» Facebook Twitter
Διαφορετικό τέλος για το «κορίτσι που εξαφανίστηκε» Facebook Twitter
Διαφορετικό τέλος για το «κορίτσι που εξαφανίστηκε» Facebook Twitter

To κορίτσι που εξαφανίστηκε κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Βιβλίο
8

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Στα τέσσερα»: Το πιο καυτό και αμφιλεγόμενο βιβλίο του φετινού καλοκαιριού

Βιβλίο / «Στα τέσσερα»: Το πιο καυτό και αμφιλεγόμενο βιβλίο του φετινού καλοκαιριού

«Κάποιες το λάτρεψαν, άλλες το σιχάθηκαν»: Το βιβλίο της Miranda July για την ερωτική περιπλάνηση μιας γυναίκας στη μέση ηλικία που χαρακτηρίστηκε ως «το πρώτο μεγάλο μυθιστόρημα για την περιεμμηνόπαυση», είναι η λογοτεχνική επιτυχία της χρονιάς.
THE LIFO TEAM
Πατρίτσια Χάισμιθ: «Ο κόσμος και τα μαρτίνι του είναι δικά μου!»

Βιβλίο / Πατρίτσια Χάισμιθ: «Ο κόσμος και τα μαρτίνι του είναι δικά μου!»

Τα πολυσυζητημένα ημερολόγια της Χάισμιθ αποκαλύπτουν κρυφές σκέψεις της συγγραφέως του «Ταλαντούχου κύριου Ρίπλεϊ», τους άγνωστους έρωτες και την εξάρτησή της από τη γραφή και το αλκοόλ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Μπεν Γουίλσον: «Η χαοτική εικόνα της Αθήνας είναι το μυστικό της αντοχής και της επιτυχίας της»

Βιβλίο / Μπεν Γουίλσον: «Η χαοτική εικόνα της Αθήνας είναι το μυστικό της αντοχής της»

Από τη Βαβυλώνα ως την Αθήνα, ο διάσημος ιστορικός και συγγραφέας βλέπει τις πόλεις ως ζωντανούς οργανισμούς, όπου η ιστορία γράφεται από τους ανθρώπους και όχι από τα κτίρια – με δημόσιες διεκδικήσεις και αντιστάσεις στο gentrification.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
10 βιβλία που διαπνέονται από 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Βιβλίο / 10 βιβλία για 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Δεν είναι λίγα τα βιβλία που ξεδίπλωσαν και ενίοτε αποθέωσαν κρυφές ή φανερές μεριές της Ελλάδας και κατέληξαν να γίνουν συνώνυμα συγκεκριμένων τόπων. Από τις ονειρικές, σχεδόν ψυχεδελικές Σπέτσες στον Μάγο του Φόουλς μέχρι τη Μάνη του Φέρμορ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ / Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

Ο Αυτοκράτορας της Χαράς είναι ένα λογοτεχνικό επίτευγμα. Ένα μεγάλο μυθιστόρημα με ιστορίες απλών ανθρώπων που τις σχέσεις τους ορίζουν η καλοσύνη και η αλληλεγγύη. Με αφορμή την κυκλοφορία του, ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς της γενιάς του μιλάει για τη λογοτεχνία, τους ήρωές του, την queer ταυτότητα και την κατάσταση όπως διαμορφώνεται στην Αμερική του Τραμπ σε μια συνέντευξη-ποταμό.
M. HULOT
Η Λυδία Κονιόρδου διαβάζει τον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο oυρανός κατακόκκινος»

Lifo Videos / «Ιδού εγώ»: Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει το «Ουρανός Κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη στο LIFO.gr

O απολογισμός ζωής μιας γυναίκας που βλέπει γύρω της τον κόσμο να διαλύεται, η προσωπική εμπλοκή στη συλλογική μνήμη, μια ποιητική εκδοχή της δυστυχίας που γεννά η σύγχρονη πραγματικότητα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

5 σχόλια
η αληθεια είναι πως λιγο με το τελος κ εγω δεν ευχαριστηθηκα.κατι άλλο περιμενα,δεν ξερω τι..αναμενω την ταινια μηπως ικανοποιηθώ τελικα!αν κ νομιζω τα "αισχμηρα αντικείμενα" θα ηταν προτιμότερα για ταινια!
Καταπληκτική η Flynn και συναρπαστικό το "Gone girl". Θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να το αφήσω καθώς το διάβαζα (ευτυχώς σε διακοπές/άδεια!).Η Flynn έχει ένα μοναδικό τρόπο να σκιαγραφεί χαρακτήρες, τους οποίους θα ήθελες πολύ να αντιπαθήσεις, αλλά δεν μπορείς, γιατί βρίσκεις σε αυτούς οικεία στοιχεία και, τελικά, δεν σου μένει παρά να ταυτιστείς, εν μέρει, με το εκάστοτε δράμα τους (πολύ καλό και το "dark places", αλλά και το "sharp objects", αν και αρκετά προβλέψιμο.Ανυπομονώ για την ταινία, για το εναλλακτικό τέλος από την ίδια τη συγγραφέα!Κρίμα όμως για το ατυχές-κατά τη γνώμη μου- casting...Θα προτιμούσα άλλον στο ρόλο του Nick, όχι τον Ben Affleck...
Αν και το τέλος του βιβλίου αρχικά με είχε ενοχλήσει πολυ,τελικά νομίζω ότι ήταν πολύ ταιριαστό και ο καθένας τους πήρε ότι άξιζε(και ήθελε? !). 'Εχω απορία τόσο για το διαφορετικό τέλος,όσο και για την σκηνοθετική προσέγγιση,αν δηλαδή θα επιδιωχθεί οι θεατές να ταυτιστούν με την πλευρά του ΝΙκ,της Έιμι,η κανενός απο τους δυο! Αυτό θα κάνει τεράστια διαφορά στην ταινία κατά την γνώμη μου.
«η ταινία ποτέ δεν είναι τόσο ωραία όσο το βιβλίο;»Γιατί συνεχίζουμε να συγκρίνουμε το βιβλίο με τον κινηματογράφο παρόλο που είναι δύο εντελώς διαφορετικά μέσα? Σόρρυ για το off topic αλλά το έχω απορία.
Συμφωνώ μαζί σου σε αυτό που λες,είναι δυο διαφορετικά μέσα...Όμως σκέψου λίγο...όταν διαβάζεις ένα βιβλίο σου δημιουργεί κάποια συναισθήματα,έτσι δεν είναι;;Θεωρώ πως στο σινεμά πας με την ελπίδα βλέποντας την ταινία να νιώσεις ξανά τα συναισθήματα που ένιωσες διαβάζοντας το βιβλίο...Αυτό δεν συμβαίνει πάντα γιατί συνήθως στις ταινίες αλλάζουν πολλές σκηνές που είχαν ενδιαφέρον κατά τη γνώμη του αναγνώστη και είναι τόσο μα τόσο απογοητευτικό όσο όμορφη και αν είναι η ταινία σαν ταινία...Αν δεν σου συμβαίνει αυτό,τότε θεωρώ πως είσαι τυχερός πολύ γιατί μπορείς να τα απολαύσεις κ τα δύο χωρίς να έχεις την απογοήτευση που έχω εγώ στο τέλος.
Μα μία ταινία διαρκεί 2-3 ώρες ενώ ένα βιβλίο το διαβάζεις για μία βδομάδα/μήνα/κλπ. Το λέω αυτό για να τονίσω ότι πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές εμπειρίες, συνεπώς δεν θα μπορούσαν εξαρχής να σου προκαλέσουν τα ίδια συναισθήματα.Όσον αφορά τις αλλαγές στο σενάριο, εγώ είμαι μέσα εφόσον εξυπηρετούν την ταινία. Στην τελική, η ταινία δεν είναι tribute στο βιβλίο αλλά ένα αυτοτελές έργο και προτιμώ να το κρίνω ως τέτοιο.