5 βιβλία που προτείνουμε ανεπιφύλακτα

5 βιβλία που προτείνουμε ανεπιφύλακτα Facebook Twitter
0

Guy Debord
Η κοινωνία του θεάματος

Μτφρ. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, Μεταίχμιο

Το βιβλίο που λειτούργησε ως μανιφέστο και ορόσημο της γενιάς του γαλλικού Μάη σήμερα μοιάζει περισσότερο επίκαιρο από ποτέ. Η κοινωνία του θεάματος εξακολουθεί να παρασύρει, να πείθει και να καταγράφει αδήριτες σχεδόν αλήθειες: είναι πια εκκωφαντική η κατίσχυση των εικόνων που μας απομακρύνουν ακόμα και από την ίδια μας την επιθυμία, αναγκάζοντάς μας να μην ελέγχουμε ούτε τις πιο στοιχειώδεις αντιδράσεις. Όλα αυτά τα κατέγραψε με εκλεκτή διορατικότητα και πυρακτωμένη γλώσσα που ακροβατούσε ανάμεσα σε διαφορετικά είδη –κοινωνιολογία, φιλοσοφία, ποίηση– το αγαπημένο τέκνο-πρότυπο του Μάη του '68, ο Γκυ Ντεμπόρ. Όχι τυχαία, η Κοινωνία εκδόθηκε μόλις έναν χρόνο πριν από την Εξέγερση, από το ιδρυτικό μέλος και θεμελιωτή της Καταστασιακής Διεθνούς και εν τέλει στοχαστή που πλήρωσε τις ιδέες του με τη ζωή του. Προτού, όμως, αυτοκτονήσει με μια σφαίρα στην καρδιά, ο Ντεμπόρ κατάφερε να δώσει όλο του το είναι στις επαναστατικές προκηρύξεις που μοιάζουν σαν να γράφονται σήμερα, κάπου στην άκρη του δρόμου. Επηρεασμένος τα μάλα από τον Μαρξ και τον Έγελο, μπόρεσε να αναγνωρίσει στην Κοινωνία του θεάματος τα φαινόμενα της αλλοτρίωσης και της υπεραξίας, αναζητώντας τον δικό μας ρόλο σε ένα παραδεδομένο και ψευδεπίγραφο σύστημα. Ήξερε, άλλωστε, ότι τα πράγματα τελειώνουν όταν το βίωμα ξεπέφτει στη λογική της αναπαράστασης και η αλήθεια και το αληθινό δεν είναι παρά μια στιγμή του ψεύδους.

Ιβάν Τουργκένιεφ
Πατέρες και γιοι

Μτφρ. Ελένη Μπακοπούλου, επίμετρο: Prosper Merimée-Virginia Wolf, Άγρα

Αριστούργημα! Αυτή είναι η μόνη λέξη που μπορεί να χαρακτηρίσει ένα από τα κλασικότερα βιβλία της ρωσικής Ιστορίας, το βιβλίο που έκανε γνωστό τον συγγραφέα του αλλά και τον καταδίκασε για πάντα. Στο πρόσωπο του Μπαζάροφ, του κεντρικού μηδενιστή ήρωά του, ο οποίος από πραγματικός ριζοσπάστης καταλήγει ηττημένος από τον έρωτα και τελικά κωμική εκδοχή του εαυτού του, οι Ρώσοι είδαν τον αιώνιο αντίπαλό τους πολύ προτού ξεσπάσει η επανάσταση και έρθουν στο φως οι αιώνιες ιδεολογικές αντιθέσεις. Ο ισοπεδωτικός μηδενισμός δεν άρεσε στους σλαβόφιλους της ορθόδοξης πλευράς ούτε όμως και οι αρνητές των παραδεδομένων αξιών και αντιλήψεων μπορούσαν να νιώσουν ότι τους εκφράζει η ισοπεδωτική άρνηση των πάντων. Κάπου εκεί όλοι συνασπίστηκαν από κοινού ενάντια στον εμφανώς φιλοδυτικό συγγραφέα του βιβλίου, αναγκάζοντάς τον να εκπατριστεί και να αναζητήσει κατανόηση ανάμεσα στους Βρετανούς και Γάλλους φίλους του. Στην πραγματικότητα, αυτό που διατράνωνε με κάθε εκφραστικό μέσο ο Τουργκένιεφ στο Πατέρες και Γιοι (1862) είναι η άρνησή του να πάρει θέση ως συγγραφέας, καταθέτοντας τον πρώτο εμβληματικό αντι-ήρωα σε μια εποχή γεμάτη ιδεολογικές αντιθέσεις. Κάθε ήρωάς του, άλλωστε, εμφορείται ταυτόχρονα από υψηλά ιδανικά και ανθρώπινες αδυναμίες: ο ανθρωπιστής και συμφοιτητής του Μπαζάροφ, Αρκάντι, θέλγεται αρχικά από τη γοητεία των λόγων του φίλου του, αλλά σύντομα αλλάζει γνώμη, όπως αντίστοιχα ευμετάβλητοι απέναντι στις μεγάλες αποφάσεις φαίνονται οι πατέρες των δύο φίλων: τόσο ο ορθόδοξος και συντηρητικός πατέρας του Μπαζάροφ όσο και ο πιο δημοκρατικός και ανθρωπιστής πατέρα του Αρκάντι. Οι χαρακτηριστικές εσωτερικές συγκρούσεις και εκπληκτικές περιγραφές αναδεικνύουν τον Τουργκένιεφ σε πρώτης τάξεως συγγραφέα, ο οποίος τελικά δείχνει να αποδίδει πρωτεύοντα ρόλο στον έρωτα, ικανό να διαρρήξει κάθε άτεγκτη πνευματική εμμονή και ιδέα.

Άρης Μαραγκόπουλος
Πολ και Λόρα - Ζωγραφική εκ του φυσικού

Τόπος

Διακαώς μοντέρνος και καινοτόμος ως προς τα ευρήματα, ο Άρης Μαραγκόπουλος προσεγγίζει το υπάρχον με συγκινητική ευρηματικότητα και φαινομενική ταύτιση: ξεκινώντας δηλαδή από κάτι απτό, όπως η ιστορία δύο πολύπαθων ερωτευμένων, ακροβατεί διαρκώς ανάμεσα στο πραγματικό –ή, μάλλον, στην προφάνειά του– και σε αυτό που η μυθοπλασία ήθελε διαρκώς να αποτινάξει. Ξένες λέξεις, ειρωνικές καταστάσεις, εναλλαγές στο ύφος, είναι μερικά μόνο από τα διαφορετικά «κουστούμια» που αλλάζει ο συγγραφέας σε ένα μυθιστόρημα που εν πρώτοις θα αποκαλούσε κανείς επικό, ανατρεπτικό αλλά και συμβολικό για τους καιρούς που άλλαξαν ή μάλλον δημιούργησαν τον κόσμο. Αλλά το μυθιστόρημα είναι πολλά πέρα από αυτό. Η ιστορία του Πολ Λαφάργκ, του συγγραφέα του πονήματος Δικαίωμα στην τεμπελιά, και της κόρης του Καρλ Μαρξ, Λόρα, δεν είναι μόνο συγκινητική αλλά και ενδεικτική τού πώς θα ήταν σήμερα η πραγματικότητα αν οι πρωταγωνιστές της την έραιναν με δόσεις επαναστατικότητας. Ενδεικτικό σε αυτό το σημείο είναι το παράδειγμα του Μανέ, του οποίου ο πίνακας κοσμεί το εξώφυλλο του βιβλίου –ένα αδιάφορο γεύμα στη χλόη–, σε ένα φαινομενικά παραστατικό έργο που κατάφερε να βάλει φωτιά στα καλλιτεχνικά δεδομένα. Και αυτό, ωστόσο, έγινε με τρόπο φυσικό, με την απαραίτητη ειρωνεία, όπως ακριβώς στήνει το μυθιστόρημά του ο Μαραγκόπουλος γύρω από μια απολύτως πραγματική ιστορία, αλλά με ρομαντικές δόσεις ανατροπής. Οι «ασυμμόρφωτοι αγίοι» του, όπως αποκαλεί τον Πολ και τη Λόρα σε προηγούμενα βιβλία του ο συγγραφέας, είναι η αφορμή να ξαναγραφεί η ιστορία ενός ζευγαριού που, αντί για γράμμα αποχαιρετισμού, όταν αυτοκτονούσε, άφησε ένα μανιφέστο-ύμνο στην αναγκαιότητα της ουτοπίας.

Σβετλάνα Αλεξιέβιτς
Το τέλος του κόκκινου ανθρώπου

Μτφρ. Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, Πατάκης

O κόκκινος άνθρωπος ή, αλλιώς, Homo Sovieticus, δεν ήταν απλό αποτέλεσμα κάποιας συγκυρίας, καθώς είχε επιβληθεί ως εσωτερικό πρότυπο σε κάθε κάτοικο της παλιάς κομμουνιστικής αυτοκρατορίας και είχε κατευθύνει, με τρόπο διαβρωτικό, επιλογές και συνειδήσεις. Απόδειξη ότι κανείς δεν κατάφερε να μετατρέψει το άτεγκτο αυτό πρότυπο σε ελεύθερη συνείδηση, ούτε τον καιρό της περεστρόικα, ούτε και μετά τη διάλυση της άλλοτε κραταιάς ΕΣΣΔ. Αντίθετα, ο παλιός «κόκκινος άνθρωπος» μεταλλάχθηκε από απηνή γραφειοκράτη σε δεινό καπιταλιστή, διαθέτοντας την ίδια εξοντωτική μανία όπως τα προηγούμενα χρόνια. Αυτές οι διαπιστώσεις δεν είναι αποτέλεσμα μιας στρεψόδικης διάθεσης κάποιου Δυτικού αλλά συνιστούν προϊόν χρόνιας επεξεργασίας ενός βλέμματος που ήξερε να παρατηρεί και να καταγράφει τα πάντα: κυρίως τις ανθρώπινες ψυχές που τις άφησε εσκεμμένα να βυθιστούν σε απύθμενα σκοτάδια για να βγάλουν αλήθειες που άγγιζαν το πανανθρώπινο αίσθημα. Ίσως γι αυτό, ακόμα και αν διαφωνεί κανείς με τα συμπεράσματα της Αλεξίεβιτς και με την επιλογή της Σουηδικής Ακαδημίας να την αναδείξει σε νομπελίστρια, δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητος και ανεπηρέαστος από τη δύναμη της γραφής της στο συγκλονιστικό αυτό βιβλίο. Όπως τόνισαν στο σκεπτικό τους οι σοφοί, το Νόμπελ απονεμήθηκε στη Λευκορωσίδα δημοσιογράφο και όψιμα λογοτέχνη «για τα πολυφωνικά της γραπτά, ένα μνημείο στον πόνο και το κουράγιο στην εποχή μας». Οι προφορικές μαρτυρίες που χρησιμοποιεί στο βιβλίο της ταράζουν ακόμα και τον πιο ουδέτερο αναγνώστη και η γραφή της κάνει ακόμα βαθύτερο το ιστορικό τραύμα που μας πληγώνει από καιρό, μετατρέποντας τη δημοσιογραφική μαρτυρία σε λογοτεχνικό τρόπο.

Σπύρος Σακελλαρόπουλος, Γρηγόρης Σακελλαρόπουλος
Έτσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα. Πλήρη πρακτικά και ιστορικό των δικών Μπελογιάννη - Τα σήματα Βαβούδη

Τόπος

Για πρώτη φορά έρχονται στο φως, χάρη σε αυτή την έκδοση που επιμελήθηκε ο πανεπιστημιακός Σπύρος Σακελλαρόπουλος (ενώ την έρευνα την είχε ξεκινήσει ο πατέρας του Γρηγόρης) τα πλήρη πρακτικά των δικών του Ν. Μπελογιάννη και των συντρόφων του (1951 και 1952) καθώς και τα λεγόμενα «σήματα» Βαβούδη, δηλαδή τα αποκρυπτογραφημένα ραδιοτηλεγραφήματα στα οποία στηρίχτηκε το κατηγορητήριο περί κατασκοπείας. Ο Βαβούδης αυτοκτόνησε κατά τη σύλληψή του και οι υπόλοιποι καταδικάστηκαν με τον γνωστό τρόπο που τότε είχε ξεσηκώσει φωνές διαμαρτυρίας και συμπαράστασης απ' όλο τον πλανήτη. Τα πρακτικά είναι σημαντικά όχι μόνο γιατί καταγράφουν ένα ολόκληρο κλίμα και περιγράφουν ανάγλυφα τον ιστορικό περίγυρο αλλά και γιατί φέρνουν στο φως πλήθος σκοτεινά σημεία, τόσο για τον ρόλο των ΗΠΑ όσο και του ίδιου του Κομμουνιστικού Κόμματος. Πολλά καταλαβαίνει ο αναγνώστης για τη στάση του Νίκου Ζαχαριάδη –όχι τυχαία είχε προηγηθεί η μεγάλη εμφυλιακή ήττα–, ενώ σημαντικές φαίνονται να είναι οι ευθύνες που βαραίνουν τα κόμματα του Κέντρου και της κυβέρνησης Πλαστήρα. Έκπληξη επίσης προκαλεί το γεγονός ότι η πλειονότητα των κομμουνιστών που καταθέτουν στη δίκη σπεύδουν να αρνηθούν την πίστη τους στο Κόμμα, κάτι που σκόπιμα αποσιωπούσε το ΚΚΕ όλα αυτά τα χρόνια. Όλοι μέχρι σήμερα γνώριζαν την απολογία του Μπελογιάννη, της Έλλης Παππά και του Τάκη Λαζαρίδη, αλλά λίγοι ήξεραν πόσοι ήταν οι σύντροφοι που λιποτάκτησαν και τι έλεγαν. Ωστόσο από την παρούσα έκδοση δεν λείπει το χιούμορ, τα ευτράπελα ενσταντανέ και διάφορες λεπτομέρειες που μετατρέπουν τα πρακτικά από ιστορική μαρτυρία σε απολαυστικό ανάγνωσμα.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κεχαγιάς

Βιβλίο / «Το να εκδίδεις βιβλία στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις στο καζίνο»

Η Γεννήτρια είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος αφιερωμένος στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο εκδότης της, συγγραφέας και μεταφραστής, Παναγιώτης Κεχαγιάς, μιλά για τις δυσκολίες και τις χαρές του εγχειρήματος, για το πώς σκοπεύει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής αγοράς, καθώς και για τους πρώτους τίτλους που ετοιμάζεται να εκδώσει.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ