3 συγγραφείς και 3 πολυσέλιδα μυθιστορήματα που αξίζει να διαβάσετε

3 συγγραφείς και 3 πολυσέλιδα μυθιστορήματα που αξίζει να διαβάσετε Facebook Twitter
Από αριστερά: Έιρικουρ Ερτν Νόρδνταλ, Μάρλον Τζέιμς και Χάνια Γιαναγκιχάρα
1

Τα Πώς και τα Γιατί: Είναι γεννημένοι τη δεκαετία του 1970. Έχουν κάνει πολλά, έχουν μάθει πολλά, έχουν σκεφτεί πολλά και είναι απαλλαγμένοι από τις πιο πολλές ψευδαισθήσεις που γέννησαν οι λεγόμενες «μεγάλες αφηγήσεις», πάει να πει οι θρησκείες και οι ιδεολογίες, αυτοί οι πελώριοι μηχανισμοί που πρόσφεραν όραμα και νόημα, που κινητοποιούσαν τις μάζες αλλά και που οδηγούσαν σε λουτρά αίματος. Θα μπορούσαν να είναι μηδενιστές ή κυνικοί, αλλά δεν είναι. Ίσως το απέφυγαν γιατί επέτρεψαν να απλωθεί πάνω τους η σκιά μεγάλων αιρετικών και ιδιόρρυθμων ανθρωπιστών: του Τόμας Πίντσον, του Ντον ΝτεΛίλο, του Ουίλιαμ Χ. Γκας. Αλλά και των νεότερων συναδέλφων τους: του Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας και του Τζόναθαν Φράνζεν. Έμαθαν ότι το πράγμα θέλει δουλειά πολλή, θέλει να σπας τα κόκαλά σου στο διάβασμα, να κάνεις καθημερινή προσευχή σου τον στοχασμό στο Τότε, για να μπορείς να υπάρξεις, και να δημιουργήσεις, στο Τώρα. Ξέρουν να καταβυθίζονται στην Ιστορία, στις λαμπρές αλλά και στις σκοτεινές στιγμές της, για να έχουν τη δυνατότητα να μιλήσουν σε ενεστώτα χρόνο. Ναι, είναι φιλόδοξοι, αλλά δίχως την γκαζολίνη της φιλοδοξίας δεν πας μακριά. Συνηθίζουν, παρ' ότι φιλόδοξοι, να αποφεύγουν τις κακοτοπιές της αλαζονείας και της έπαρσης που κατέστρεψαν πολλούς λαμπρούς προπομπούς τους. Γράφουν, συνθέτουν μάλλον, ογκώδη, πολυσέλιδα, πολυπρισματικά, πολυφωνικά μυθιστορήματα, γιατί ξέρουν ότι μόνο έτσι μπορούν να μιλήσουν πειστικά για έναν κόσμο που γίνεται ολοένα και πιο πολύπλοκος, ολοένα και πιο απροσπέλαστος, ολοένα και πιο δυσνόητος. Διατηρούν στενές επαφές και με τις άλλες τέχνες, με τον κινηματογράφο κυρίως, αλλά και με το θέατρο, το κολάζ, την εγκατάσταση, την περφόρμανς, γιατί πλέον καμία μονοδιάστατη προσέγγιση δεν τελεσφορεί και δεν έχει μέλλον. Έχουμε να μάθουμε πολλά για τη ζωή μέσα από την τέχνη τους, και γι' αυτό καλό είναι να τους ευγνωμονούμε. Έχουν δύσκολο δρόμο μπροστά τους, και γι' αυτό καλό είναι να τους ενθαρρύνουμε και να τους επαινούμε.

Έιρικουρ Ερτν Νόρδνταλ (γεν. 1978): «Οι ναζί λάτρευαν το παρελθόν, όμως γοητεύονταν και από την τεχνολογική πρόοδο~ ήταν ταυτόχρονα μοντέρνα μουσική και ρετρό, ταυτόχρονα φύση και ατσάλι, ταυτόχρονα συστηματική εξόντωση και άτακτες μαζικές δολοφονίες, με το ένα χέρι έδιναν ομοιοπαθητικά φάρμακα και με το άλλο δηλητηριώδη αέρια, βουτούσαν στη μελέτη της αστρολογίας και της στρατιωτικής τακτικής, στην αριθμολογία και στη γραφολογία – ήταν ένα κόμμα δεξιό και αριστερό μαζί [...] Είναι το μήνυμα αυτού του βιβλίου. Είμαστε το μήνυμα αυτού του βιβλίου. Προσπαθώ να φτάσω ως την καρδιά ορισμένων πραγμάτων. Μην ξεχνάμε τη Χιροσίμα, το Άουσβιτς, την Γκερνίκα, το Περλ Χάρμπορ και τη Δρέσδη. Αν ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος μας δίδαξε κάτι, αυτό ήταν η λήθη. Να ξεχάσουμε να μην ξεχάσουμε. Να μην ξεχάσουμε να ξεχνάμε να μην ξεχάσουμε. Να μην αφήσουμε να ξεφουσκώσει η ζύμη». («Illska, Το Κακό», μτφρ. Ρούλα Γεωργακοπούλου, εκδ. Πόλις, σσ. 94-5)

Μάρλον Τζέιμς (γεν. 1970): «Ο Γιατρός της Αγάπης είχε έρθει για να πει σε όλους για τον κομμουνισμό. Να τους πει πως ο Φιντέλ Κάστρο πήρε την εξουσία από τον μεγάλο ηγέτη Μπατίστα, πως μετακόμισε στο σπίτι του και σκότωσε όλους που ήταν πριν εκεί. Πως γκρέμισε όλα τα καπιταλιστικά πράγματα, όπως τα σχολεία και τα μαγαζιά, αλλά κράτησε το στριπτιτζάδικο κλαμπ "Τροπικάνα", παρόλο που οι φήμες λένε ότι του κομαντάντε δεν του σηκώνεται ο μικρός λοχίας εδώ και χρόνια [...] Ο Γιατρός της Αγάπης μίλησε για τότε που είχε κάνει κι αυτός φυλακή και είπε ότι κάποιοι ήταν κλεισμένοι χωρίς λόγο, απλώς επειδή ήταν γιατροί, δικηγόροι ή δημόσιοι υπάλληλοι, που σημαίνει ότι ήταν αντίθετοι στον κομμουνισμό». («Σύντομη ιστορία επτά φόνων», μτφρ. Πάνος Τομαράς, εκδ. Αίολος, σ. 226)

Χάνια Γιαναγκιχάρα (γεν. 1975): «Είχε καταλάβει τη σοφία αυτής της κουβέντας, και ακόμη την καταλάβαινε, πραγματικά όμως όλοι έναν εαυτό λαχταρούσαν, επειδή όσο περισσότερο υποκρινόσουν, τόσο απομακρυνόσουν από αυτόν που πίστευες ότι ήσουν, και τόσο δυσκολότερο γινόταν να βρεις τον δρόμο της επιστροφής. Δεν απορούσε που τόσοι από τους συναδέλφους του ήταν τέτοια ερείπια. Έκαναν τα λεφτά τους, τη ζωή τους, την ταυτότητά τους υποδυόμενοι κάποιους άλλους – ήταν, λοιπόν, τόσο παράξενο που χρειάζονταν το ένα πλατό, τη μία σκηνή μετά την άλλη, για να δώσουν στη ζωή τους μορφή; Χωρίς αυτά, τι και ποιοι ήταν; Κι έτσι καταπιάνονταν με θρησκείες, και φιλενάδες, και ιερούς σκοπούς, για να τους δώσουν κάτι που θα μπορούσαν να το έχουν για δικό τους: ποτέ δεν κοιμούνταν, ποτέ δεν σταματούσαν, τους τρομοκρατούσε η μοναξιά, το να αναρωτιούνται ποιοι είναι». («Λίγη Ζωή», μτφρ. Μαρία Ξυλούρη, σσ. 543-4).

Βιβλίο
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μια «φόνισσα» εξομολογείται

Το πίσω ράφι / Η Hannah Kent έγραψε τη δική της «Φόνισσα», την Άγκνες που ζούσε στην Ισλανδία τον 19ο αιώνα

Η Αυστραλή συγγραφέας δεν πίστευε ποτέ ότι, χάρη στα «Έθιμα ταφής», οι κριτικοί θα την τοποθετούσαν δίπλα σε λογοτέχνες όπως η Μάργκαρετ Άτγουντ και ο Πίτερ Κάρεϊ.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Χριστίνα Ντουνιά: «Ο Καρυωτάκης μάς δίνει ελπίδα και μας παρηγορεί»

Βιβλίο / «Ο Καρυωτάκης άφησε "το αδέσποτο Τραγούδι" του να μας συντροφεύει»

Στο βιβλίο της «Το όνειρο και το πάθος», η Χριστίνα Ντουνιά, ομότιμη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας και συγγραφέας αποκαλύπτει αθέατες όψεις του ποιητή και νέα στοιχεία για τη σχέση του με τον Καβάφη μέσα από μια άγνωστη, ως τώρα, επιστολή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύ της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Βιβλίο / «Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύς της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Ο Ούγγρος κάτοχος του φετινού Νόμπελ λογοτεχνίας γράφει με μαγικό τρόπο για τις αποπνικτικές επιπτώσεις της πολιτικής καταπίεσης, περιφρονώντας την προθυμία των ανθρώπων να τις αποδεχτούν.
THE LIFO TEAM
Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Βιβλίο / Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Οι καθηγητές Peter Jeffreys και Gregory Jusdanis συνεργάστηκαν και έγραψαν από κοινού τη βιογραφία του μεγάλου ποιητή που φέρει τον τίτλο «Κωνσταντίνος Καβάφης – Ο άνθρωπος και ο ποιητής». Ο Gregory Jusdanis μίλησε στη LifO για το βιβλίο και για τον ποιητή που ήταν «παραδοσιακός και ταυτόχρονα μεταμοντέρνος, ο πρώτος “viral” ποιητής διεθνώς»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

LiFO politics / Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

Ο Αλέξης Πατέλης, επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού την περίοδο 2019-2024, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για την οικονομική πορεία της χώρας αυτά τα χρόνια, τις δύσκολες αποφάσεις αλλά και τις στιγμές δικαίωσης μέσα από την οπτική ενός τεχνοκράτη που βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο της πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λάσλο Κρασναχορκάι: ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης βραβεύεται με Νόμπελ

Βιβλίο / Ο Λάσλο Κρασναχορκάι, ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης, κέρδισε το Νόμπελ

Φέτος, το βραβείο δόθηκε στον Ούγγρο συγγραφέα που κατά τη Σουηδική Ακαδημία αποτελεί ένα ελπιδοφόρο βήμα προς τον χαμένο ανθρωπισμό, την υψηλή λογοτεχνία και τη στοχαστική ακρίβεια.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Βιβλίο / Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του που έχει τίτλο “House of Cards”, ο Σουηδός πρώην διεθνής Γιόνας Έρικσον περιγράφει τις ταπεινωτικές μετρήσεις βάρους στα σεμινάρια διαιτητών της UEFA
THE LIFO TEAM
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει το διήγημα «Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ» της Πατρίσια Χάισμιθ

Lifo Videos / Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει ένα διήγημα της Πατρίσια Χάισμιθ

«Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ»: Μια ιστορία έρωτα, αγάπης, αφοσίωσης, ανταγωνισμού, μίσους και φόνου μεταξύ ενός ζευγαριού και ενός σιαμέζικου γάτου, ένα μυστηριώδες διήγημα της δημιουργού των πιο σαγηνευτικών αντιηρώων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Βιβλίο / Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Ολοένα περισσότερο διευρύνεται η τάση έκδοσης κλασικών και σπάνιων κειμένων σε μικρό μέγεθος που τοποθετούνται δίπλα στο ταμείο και συνιστούν την προσπάθεια ενός εκδοτικού οίκου να φέρει σπουδαία έργα στο ευρύ αναγνωστικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Βιβλίο / I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Η θεωρητικός, εικαστικός, κριτικός, συγγραφέας και εκδότρια Κρις Κράους μπορεί να μην άλλαξε τα δεδομένα στον αγγλόφωνο κόσμο εκδίδοντας τα βιβλία των Γάλλων θεωρητικών αλλά προκάλεσε άπειρες συζητήσεις με το πρωτότυπο φεμινιστικό βιβλίο της.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT