Είδαμε την τολμηρή χοροθεατρική παράσταση που φέρνει τους Svalbard Company στην Αθήνα Facebook Twitter

Είδαμε την τολμηρή χοροθεατρική παράσταση που φέρνει τους Svalbard Company στην Αθήνα

3

Σάββατο απόγευμα και σε μια αποθήκη στον Βοτανικό έχει στηθεί μια τελετή. Οκτώ άνθρωποι πάνω σε μια μεγάλη σκηνή επιδίδονται σε κινήσεις τέλεια χορογραφημένες, μα και αυτοσχεδιαστικές.

Μια γυμνόστηθη Αφροδίτη έχει εναποθέσει ήρεμα το σώμα της πάνω σε ένα «χαλί» από αναποδογυρισμένα ποτήρια, σαν σύγχρονη αναστενάρισσα, εύθραυστη, αλλά εξωστρεφής. Από πάνω της αιωρείται ένας ακροβατικός κρίκος, στον οποίο είναι κρεμασμένα δυο κατακόκκινα σουέτ γοβάκια.

Μόλις έχει αρχίσει να νυχτώνει και μια επιδαπέδια λάμπα φτύνει σκληρό, ανακριτικό φωτισμό και δημιουργεί παιχνιδίσματα σκιών. Ένα αγόρι κι ένα κορίτσι αφήνονται εναλλάξ να πέσουν και να ξανασηκωθούν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Μια γυναίκα μεγαλύτερης ηλικίας –η μητέρα της χορογράφου, θα μάθω έπειτα– τους πλαισιώνει με σταθερό βηματισμό.

Δύο τύποι από εκείνους που δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω τους, ο ένας με ένα top που αφήνει ακάλυπτη την κοιλιά του και κάτι σαν γούνα και ο άλλος με μπλε γυαλιστερό παντελόνι, επιδίδονται σε ένα μουσικό πάρε-δώσε, με πλήκτρα στο αρμόνιο και λαρυγγισμούς. Έχει προηγηθεί ένα αυτοσχέδιο cover του «Forever Young» του Μπομπ Ντίλαν.

Η σύλληψη της παράστασης έχει τις ρίζες της σε ένα δυσάρεστο περιστατικό, τον θάνατο της γιαγιάς της Μαρίας. «Παρατηρώντας το σώμα της, καθώς πέθαινε, που τελικά κατέληξε σε ένα κουτί, σκεφτόμουν την ανάγκη των ανθρώπων να πλαισιώνονται καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους».

Κάποιος από τους υπόλοιπους εισβάλλει στον χώρο του τραγουδιστή. Φιλιούνται πάνω στο μικρόφωνο, καθώς του απαντά στο στιχουργικό ερώτημα που τον βασανίζει εδώ και δέκα λεπτά («Do you see me now?»), ενώ δίνει τον ρυθμό.

Κάποιος κινεί τα νήματα στο όλο τελετουργικό, δίνοντάς τους τις συνθήκες για να κολυμπήσουν, αφήνοντάς τους όμως απόλυτη δημιουργική ελευθερία καθώς συντονίζουν τις ενέργειές τους.


Το «Σώμα σε 64 κινήσεις» ανακαλύπτει αυτές τις μέρες τη μορφή του. Τέσσερις Ελληνίδες περφόρμερ συμπράττουν με την ομάδα Slavbard Company, ένα πολυεθνικό γκρουπ καλλιτεχνών σωματικού θεάτρου και σύγχρονου τσίρκου που δέχτηκε την πρόσκληση της χορογράφου Μαρίας Λάππα να έρθουν για πρώτη φορά στην Αθήνα και να παρουσιάσουν, για τέσσερις βραδιές, μια παράσταση που είναι δύσκολο να κατηγοριοποιηθεί, αφού διαθέτει υλικά χορού, πρόζας, πρωτότυπης μουσικής, τραγουδιού, τσίρκου, αρχιτεκτονικής και ποίησης σε διαφορετικές γλώσσες.

Είδαμε την τολμηρή χοροθεατρική παράσταση που φέρνει τους Svalbard Company στην Αθήνα Facebook Twitter
Φωτο: Karol Jarek

Η σύλληψη της παράστασης έχει τις ρίζες της σε ένα δυσάρεστο περιστατικό, τον θάνατο της γιαγιάς της Μαρίας.

«Παρατηρώντας το σώμα της, καθώς πέθαινε, που τελικά κατέληξε σε ένα κουτί, σκεφτόμουν την ανάγκη των ανθρώπων να πλαισιώνονται καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Το σπίτι, το μπάνιο, ο φόβος να μην είμαστε έκθετοι στα φυσικά φαινόμενα. Παίρνουμε το ευθύγραμμο τμήμα που ενώνει τη ζωή και τον θάνατο και πάνω του δημιουργούμε σχήματα» περιγράφει η ίδια.

«Εκείνη την περίοδο, λοιπόν, διάβαζα τη Λήθη του Δημητριάδη. Ο Δημήτρης κάνει πολλές επαναλήψεις, έτσι μέτρησα πόσες φορές αναφέρει τη λέξη "σώμα". Ήταν 64. Μετά άρχισα να ερευνώ αυτό τον αριθμό. Τόσες είναι οι κινήσεις στο σκάκι, οι συνδυασμοί του DNA, κατέληξα πάλι στην απαρχή της ζωής μέσα από τη διαδικασία του τέλους.

»Το συγκεκριμένο πρότζεκτ εξελίχθηκε αρχικά στη Θεσσαλονίκη το 2015 με διαφορετικό crew. Έπειτα άρχισαν να μου γεννιούνται καινούργιες ιδέες για κατασκευές και το αρχιτεκτονικό γραφείο Loopo Studio μου έστελνε προτάσεις με μακέτες για το πώς μπορούν να κινηθούν αυτές οι ιδέες στον χώρο.

»Γνωρίζοντας τις δυνατότητες του Αλέξη Ακροβατάκη ως ακροβάτη, χορευτή και περφόρμερ, του έκανα κρούση για να αυτοσχεδιάσουμε. Ο Αλέξης μου εξήγησε ότι πρέπει να δουλέψω με τους Svalbard. Ακολούθησε η χορηγία του NEON και με κάποιον τρόπο όλοι, από εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο, κάνανε jump-in, κι έτσι έχουμε καλλιτέχνες απ' όλο τον κόσμο εδώ, έναν Άγγλο, έναν Γερμανό, έναν Σουηδό».

Είδαμε την τολμηρή χοροθεατρική παράσταση που φέρνει τους Svalbard Company στην Αθήνα Facebook Twitter
Φωτο: Karol Jarek


Οι Svalbard Company κάνουν δικές τους παραγωγές που λαμβάνουν διθυράμβους στο εξωτερικό, αλλά ακολούθησαν το ένστικτό τους για να καταδυθούν στο όραμα της Μαρίας και στην εμπιστοσύνη τους στον Αλέξη, που είναι μέλος τους.

«Ξέρεις, κάποιοι ψάχνουν συχνά για συνεργάτες, που έρχονται και φεύγουν, για να γίνει μια δουλειά. Εμείς ψάχνουμε για μαχητές, συν-χτίστες. Η Μαρία ανθίζει και σαπίζει και ζει και νιώθει. Υπάρχουν εικόνες στο μυαλό της, τις επικοινωνούμε, βρίσκουμε διεξόδους, φτιάχνουμε παζλ, βρισκόμαστε σε ένα ερευνητικό στάδιο μονίμως, καθώς η συνειδητότητά μας μεγαλώνει» περιγράφει ο Αλέξης και η Μαρία συμπληρώνει:

«Οι πρόβες είναι μια διαδικασία αυτοσχεδιαστική, με βάση κάποια tasks και τις κατασκευές, αλλά η προεργασία έχει γίνει ήδη από όλους, οπότε, μπαίνοντας, όλοι συντονίζονται. Καθένας βουτάει μέσα στο σώμα του που λειτουργεί ως κανάλι για το παγκόσμιο σώμα, γίνεται ένας παλλόμενος περφόρμερ για να περάσουν ιδέες».


Αυτό που θα δούμε, λοιπόν, είναι ένα χοροθεατρικό υβρίδιο με στοιχεία γερμανικού εξπρεσιονισμού, πρωτότυπα κείμενα που προκύπτουν στις πρόβες, κατά τη διάρκεια των οποίων οι ερμηνευτές δουλεύουν τη φωνή με το σώμα, αλλά και γνωστά κείμενα του Δημητριάδη, του Γκίνσμπεργκ, του Μπέκετ, του Βαφόπουλου, που εισάγονται μέσα από τη σωματική διαδικασία και κινούν την όλη δραματουργία, δίνοντας τον ρυθμό. Κάπως έτσι μάλλον θα μοιάζει η τέχνη του αύριο.

 

Είδαμε την τολμηρή χοροθεατρική παράσταση που φέρνει τους Svalbard Company στην Αθήνα Facebook Twitter
Φωτο: Karol Jarek
Είδαμε την τολμηρή χοροθεατρική παράσταση που φέρνει τους Svalbard Company στην Αθήνα Facebook Twitter
Φωτο: Karol Jarek
Είδαμε την τολμηρή χοροθεατρική παράσταση που φέρνει τους Svalbard Company στην Αθήνα Facebook Twitter
Φωτο: Karol Jarek
Είδαμε την τολμηρή χοροθεατρική παράσταση που φέρνει τους Svalbard Company στην Αθήνα Facebook Twitter
Φωτο: Karol Jarek
Είδαμε την τολμηρή χοροθεατρική παράσταση που φέρνει τους Svalbard Company στην Αθήνα Facebook Twitter
Φωτο: Karol Jarek
Είδαμε την τολμηρή χοροθεατρική παράσταση που φέρνει τους Svalbard Company στην Αθήνα Facebook Twitter
Φωτο: Karol Jarek
Είδαμε την τολμηρή χοροθεατρική παράσταση που φέρνει τους Svalbard Company στην Αθήνα Facebook Twitter
Φωτο: Karol Jarek
Είδαμε την τολμηρή χοροθεατρική παράσταση που φέρνει τους Svalbard Company στην Αθήνα Facebook Twitter
Φωτο: Karol Jarek
Είδαμε την τολμηρή χοροθεατρική παράσταση που φέρνει τους Svalbard Company στην Αθήνα Facebook Twitter
Φωτο: Karol Jarek

Ιnfo:

Χορογραφία/εικαστική επιμέλεια: Μαρία Λάππα

Αρχιτεκτονική επιμέλεια: Loopo Studio

Σκηνοθετική επιμέλεια : Αλεξάνδρα Καζάζου

Πρωτότυπη ζωντανή μουσική: Robert Moon Smith

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Καφετζή

Ερμηνεύουν: Ελένη Καναβού, Tom Brand, Robert Moon Smith, Simon John Wiborn, Ειρήνη Αποστολάτου, Μυρτώ Πετροχείλου, Αλέξης Ακροβατάκης, Κωνσταντίνα Τρίμμη


Σύγχρονο Θέατρo, (Ευμολπιδών 45, Γκάζι, 210 3464380)

14, 15, 21, 22/2, 21:15

Εισ.: 12-15 €

ΑΓΟΡΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Θέατρο
3

Αλέξανδρος Διακοσάββας

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας γεννήθηκε το 1987 και μεγάλωσε στη Ρόδο. Σύντομη θητεία στους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς της Πολυτεχνικής Σχολής Πάτρας και συνέχιση σπουδών στη Βιολογία του ίδιου Πανεπιστημίου τον οδήγησαν τελικά στο να θέλει να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

2 σχόλια
Εχω την αίσθηση ότι δεν είναι ακριβώς "το είδος μου"...Ομως, γιατί όχι; Αφήστε όλα τα λουλούδια ν' ανθίσουν. Κι ίσως, ποιός ξέρει; Ισως κάποια μέρα, να γίνει ξαφνικά "το είδος μου"...Καλό κουράγιο πάντως. Φαίνεται δύσκολο.
Έχει γεμίσει η καθημερινότητα μας από εικόνες του γυμνού σώματος. Ως επί το πλείστον σεξιστικού ύφους και υπονοουμένων, παρουσιάζοντας το ανθρώπινο σώμα αποκλειστικά ως χρήση σκεύους ηδονής και θεωρούμε τολμηρή την όποια καλλιτεχνική δημιουργία που περιέχει γυμνό, μη μπορώντας να διακρίνουμε και να διαχωρίσουμε αυτά τα δύο.