Τα Χριστούγεννα του 1977, η διαβόητη πανκ μπάντα βρισκόταν ήδη σε φάση αποσύνθεσης υπό το βάρος της φήμης και του σκανδάλου που είχε προκαλέσει η εκρηκτική της παρουσία στην «ασπρόμαυρη» ακόμα τότε και συντηρητική βρετανική κουλτούρα.
Τον προηγούμενο Ιούνιο, ο τραγουδιστής και αδιαμφισβήτητος ηγέτης των Pistols, Johnny Rotten είχε περικυκλωθεί στο δρόμο από «φιλομοναρχικούς» τύπους που δεν είχαν δει μα καλό μάτι την επιτυχία τραγουδιών όπως το "Anarchy in the UK" "God Save the Queen" (και τα δύο είχαν πάει στο Νο.1 των βρετανικών charts), οι οποίοι τον χάραξαν με ξυράφι. Τον ίδιο μήνα, σε αντίστοιχο περιστατικό, ο ντράμερ Paul Cook είχε ξυλοφορτωθεί αγρίως με σιδερολοστό.
Η μεγάλη περιοδεία που είχε προγραμματιστεί ανά το Ηνωμένο Βασίλειο είχε καταρρεύσει καθώς η μία μετά την άλλη συναυλία ακυρώνονταν από τα τοπικά δημοτικά συμβούλια. Οι Sex Pistols ήταν διάσημοι αλλά δεν είχαν πού να παίξουν στη χώρα τους.
Εκτός από την κωμόπολη του Χάντερσφιλντ στην βορειοανατολική Αγγλία και μάλιστα ανήμερα Χριστουγέννων. Επρόκειτο για μια φιλανθρωπική συναυλία υπέρ του τοπικού Συνδικάτου Πυροσβεστών που έκαναν απεργία ζητώντας αύξηση του μισθού τους. Ήταν μια εκδήλωση που κλείστηκε από τον περιβόητο, δαιμόνιο μάνατζερ της μπάντας, Μάλκολμ ΜακΛάρεν: Οι «επικίνδυνοι», «κοινωνιοπαθείς» Sex Pistols θα έπαιζαν αφιλοκερδώς σε μια απογευματινή, φιλανθρωπική, οικογενειακή, χριστουγεννιάτικη γιορτή. Η συναυλία θα είχε δύο μέρη. Στο πρώτο θα έπαιζαν ενώπιον παιδιών και στο δεύτερο ενώπιον των οπαδών τους από την γύρω περιοχή.
Από το δεύτερο μέρος της εκδήλωσης προέρχονται οι ανέκδοτες μέχρι σήμερα φωτογραφίες του Kevin Cummins - ο οποίος θα εξελισσόταν σε έναν από τους πιο διάσημους ροκ φωτογράφους όλων των εποχών - που συγκεντρώνονται στο φωτογραφικό λεύκωμα με τίτλο "Sex Pistols: The End Is Near 25.12.77". Εκείνο το απόγευμα, ο νεαρός Cummins είχε φύγει στη μέση του παραδοσιακού χριστουγεννιάτικου γεύματος από το πατρικό του στο Μάντσεστερ για να προλάβει τη συναυλία. «Ο πατέρας μου δεν μου μιλούσε για τον επόμενο μήνα», σημειώνει ο φωτογράφος στην εισαγωγή του βιβλίου.
Κανείς δεν μπορούσε να γνωρίζει τότε ότι αυτή θα ήταν η τελευταία εμφάνιση του γκρουπ στην πατρίδα τους. Την πρωτοχρονιά του 1978 θα αναχωρούσαν για μια μικρή περιοδεία στις ΗΠΑ, η οποία θα περνούσε επεισοδιακά από τον Αμερικανικό Νότο για να καταλήξει στο Σαν Φρανσίσκο, όπου θα έληγε οριστικά και άδοξα η ιστορία των Sex Pistols με τον Johnny Rotten να απευθύνεται στο κοινό με τη φράση που έμελλε να μείνει ως η θλιβερή κατακλείδα του μύθου τους: «Έχετε νοιώσει ποτέ ότι σας καπηλεύονται; Καλή νύχτα». Λίγο καιρό μετά, ο Σιντ Βίσιους θα ήταν νεκρός.
Στις φωτογραφίες του Cummins όμως από εκείνο την συναυλία στο ταπεινό Ivanhoe's (το όνομα του συναυλιακού χώρου) του Χάντερσφιλντ , φαίνεται ακόμα ζωντανή η φλόγα και η αίσθηση αποστολής της μπάντας παρότι υπήρχε ήδη η αίσθηση ότι ο κύβος ερρίφθη, όπως σημειώνει στην έκδοση ο επιφανής μουσικοκριτικός Paul Morley, γράφοντας ότι στα τέλη του 1977, «οι Sex Pistols ήταν ήδη κομμάτι της βρετανικής κουλτούρας όσο και ο Τσόρτσιλ, τα κόκκινα γραμματοκιβώτια των Βασιλικών Ταχυδρομείων, ο Ρομπέν των Δασών, ο Σέρλοκ Χολμς, ο Σαίξπηρ».
