Ο Μπαχ του Καβάκου στην Επίδαυρο, χθες: μια ιαματική εμπειρία

Ο Μπαχ του Καβάκου στην Επίδαυρο, χθες: μια ιαματική εμπειρία Facebook Twitter
Φωτ.: Ματούλα Κουστένη/ LIFO
0

«Ο Μπαχ μοιάζει με αστρονόμο ο οποίος, με τη βοήθεια των μαθηματικών κωδικών, βρίσκει τα πλέον μεγαλειώδη άστρα». Με αυτή τη φράση ο Φρεντερίκ Σοπέν περιέγραφε την εντύπωση που του δημιουργούσε η μουσική του Γιόχαν Σεμπαστιάν Μπαχ. Oι "Σονάτες και Παρτίτες για σόλο βιολί" του 1720 είναι από τα βασικά έργα ρεπερτορίου που τοποθετούν το βιολί στο επίκεντρο. Μάλιστα θέλοντας να καταδείξει την αυτάρκεια του βιολιού ως σολιστικό όργανο, ο Μπαχ αρχικά είχε αποφασίσει πως το όνομα αυτών των κομματιών θα είναι "Εξι σόλο έργα για βιολί χωρίς συνοδεία". 

       
Όλα, λοιπόν, στην Επίδαυρο χθες το βράδυ έμοιαζαν σαν να τα έχει ενορχηστρώσει ο ίδιος ο Μπαχ. Το βιολί ήταν στο επίκεντρο του μεγαλύτερου θεραπευτηρίου του αρχαίου κόσμου. Ο Λεωνίδας Καβάκος ακριβώς επάνω στην θυμέλη σαν να ισορροπεί στον άξονα της γης. Τα κεριά αναμμένα και παραταγμένα στην ορχήστρα του θεάτρου έτοιμα για την προσευχή. Ο ήχος φυσικός, ανόθευτος, έξοχος έστελνε τις νότες που έβγαιναν από το βιολί ως τα αστέρια. Τα τέσσερα μικρόφωνα τοποθετημένα στο χώρο ώστε η μοναδική αυτή στιγμή να καταγραφεί. Οι φωτισμοί της Ελευθερίας Ντεκώ δημιουργούσαν σκιές με πολλαπλά είδωλα του κορυφαίου σολίστ στην ορχήστρα. Και το κοινό διψασμένο για Τέχνη από την έλλειψη μηνών και το "art distancing" έμοιαζε, με το που χαμήλωσαν τα φώτα, να κρατά την ανάσα του. 
       
Με μια ανατριχιαστική σιωπή περίμενε τον Λεωνίδα Καβάκο να ανέβει στην σκηνή, ακούγοντας τον νυκτόβιο γκιώνη να αντηχεί με τη χαρακτηριστική φωνή του από τα βάθη του δάσους σαν να έχει αναλάβει την αντίστροφη μέτρηση για την αρχή της μυσταγωγίας. Κανείς από τους 2.500 που αμήχανα κι αραιά -αραιά καθίσαμε στις θέσεις μας, δεν έβγαλε κιχ τα 70 λεπτά που ο Έλληνας βιολιστής ξεκινούσε με την «Παρτίτα αρ.3» με το γρήγορο και θυελλώδες φινάλε, περνούσε στην «Σονάτα αρ.1» με το αργό πρώτο μέρος της που περιγράφει έναν κόσμο ευαισθησίας και εσωτερικής ηρεμίας κι ολοκλήρωνε το θαύμα με τη δεύτερη «Παρτίτα».
Ο Μπαχ του Καβάκου στην Επίδαυρο, χθες: μια ιαματική εμπειρία Facebook Twitter
Φωτ.: Ματούλα Κουστένη/ LIFO
     
Τα φετινά Επιδαύρια ξεκίνησαν χθες γιορτάζοντας 65 χρόνια αδιάλειπτης ιστορίας του Φεστιβάλ Αθηνών με ένα γεγονός διεθνούς ακτινοβολίας, μια σπάνια στιγμή ανάτασης και πρωταγωνιστή ένα μουσικό που είχε αποφασίσει να στείλει το δικό του μήνυμα ίασης κι ανακούφισης αμέσως μετά την πανδημία.
       
Τελικά έγιναν όλα έτσι όπως τα είχε σχεδιάσει ο Μπαχ; Ή μήπως ούτε αυτός μπορούσε να φανταστεί πως το 2020 σε ένα θέατρο που μετρά αιώνες παρουσίας, υπό το βλέμμα του Ασκληπιού και το άγγιγμα του Λεωνίδα Καβάκου θα μπορούσαν οι μουσικές του φράσεις να βρουν έναν τέτοιο αστέρα για εκφραστή;
   
Απόλυτα δοσμένος στη στιγμή, πιο μαλακός από κάθε άλλη φορά, ξεκάθαρα συγκινημένος (πόσο μαγική κίνηση να υποκλιθεί στην ιστορία που γραφόταν αγγίζοντας τη θυμέλη όταν το θέατρο τον αποθέωνε) ο Καβάκος όσο περνούσε η ώρα τόσο απολάμβανε σε κάθε παύση το χειροκρότημα που γινόταν θερμότερο, χαμογελώντας, σαν να μας προδιαθέτει για το τέλος που μας επιφύλασσε.

       

Σε ένα διονυσιακό τρίτο μέρος ερμήνευσε και έκλεισε τη βραδιά με την Παρτίτα αρ. 2, όπου το τελευταίο της κομμάτι είναι η περίφημη κι ιδιαιτέρως αγαπητή Chakonne για την οποία ο Γεχούντι Μενουχίν είπε κάποτε ότι αποτελεί την σπουδαιότερη κατασκευή για σόλο βιολί. Προκαλώντας το κοινό με μια δαιμονισμένη non stop ερμηνεία να συμμετέχει σ’ αυτή την μέθεξη, ο διεθνώς αναγνωρισμένος  βιολονίστας έμοιαζε να αναμετριέται με τον εαυτό του, την ιστορία και το πολυδαίδαλο αριστούργημα του Μπαχ. Και στο φινάλε που όλοι μαζί πια τρέχαμε πίσω από τις νότες παρακαλώντας να μην τελειώσει η τελετή, εκείνος έκλεισε τη βραδιά, «σβήνοντας» το βιολί με ένα συγκλονιστικό τρόπο, αργά, συγκινητικά, σαν να χαράζει με το δοξάρι του μέσα μας τη στιγμή για πάντα...

Μουσική
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νίκος Ζιώγαλας

Μουσική / Νίκος Ζιώγαλας: «Δεν ξέρεις ποτέ πώς θα τα φέρει η ζωή, να είσαι ευγενικός, να παλεύεις για την καλοσύνη»

Aπό πολύ νωρίς, η μουσική τον χτύπησε στο δόξα πατρί, μπήκε σε αυτό το τριπ και δεν βγήκε ποτέ. «Σαν star του σινεμά», «Πάρε με απόψε πάρε με», «Βασιλική», «Βέροια, Θεσσαλονίκη, Αθήνα», «Πέρασε η μπόρα» και για πολλά ακόμα τραγούδια ευθύνεται ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός που σήμερα αφηγείται τη ζωή του στη LifO
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαντόνα: «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω ακριβώς τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Χρόνια Πολλά Μαντόνα! / «Είμαι σκληρή, φιλόδοξη και ξέρω τι θέλω. Αν αυτό με κάνει σκύλα, δεν πειράζει»

Pop icon, μίλησε για το woman empowerment πριν υπάρξει καν ο όρος, gay icon, fashion icon, η απόλυτη σταρ, η πιο πετυχημένη γυναίκα μουσικός όλων των εποχών, όπως και να τη χαρακτηρίσει κανείς, είναι μία και μοναδική και ήρθε για να αλλάξει τα πάντα.
M. HULOT
«Love to love you baby»: Αυτό είναι το τραγούδι που γέννησε τη Disco

Μουσική / «Love to love you baby»: Το τραγούδι των 23 οργασμών που γέννησε τη Disco

Με 23 οργασμούς και τη βοήθεια του μάγου Τζόρτζιο Μορόντερ, η Ντόνα Σάμερ, μισό αιώνα πριν, εγκαινίασε επίσημα, με το επικό και ατελείωτα ερωτικό «Love to love you baby», την ντίσκο μουσική, ένα είδος που πολεμήθηκε λυσσαλέα λίγα χρόνια μετά την επέλασή του και κρατάει γερά μέχρι σήμερα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Lifo Videos / «Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Η Marseaux, μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές της σύγχρονης ελληνικής ποπ σκηνής μιλά για την τυχαία της συνάντηση με το τραγούδι αλλά και για τις προσωπικές δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει και την έφεραν μέχρι το σήμερα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
 Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Μουσική / Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Παρά την ακύρωση της πρώτης βραδιάς λόγω έντονης κακοκαιρίας, το 12ο Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας επέστρεψε δυναμικά, με τριήμερο ζωντανών εμφανίσεων, γεμάτο ενέργεια, συγκίνηση και αυθεντικές στιγμές κάτω από τα δέντρα του Αλωνιού.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Deadly Festivals

Μουσική / 9 φορές που το πάρτι μετατράπηκε σε εφιάλτη

Πάμε σε συναυλίες και φεστιβάλ για να περάσουμε καλά - δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Πράξεις βίας που έχουν σημειωθεί σε διοργανώσεις σε όλο τον κόσμο αποδεικνύουν πως η ασφάλεια των συμμετεχόντων δεν μπορεί να είναι μια τεχνική υποσημείωση αλλά το θεμέλιο κάθε πολιτιστικής συγκέντρωσης.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ