ΟΤΑΝ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ κομμάτι του Lil Cringe, πολλοί θεώρησαν ότι ήταν κάποιο τρολ που έπαιζε, κάνοντας (πολύ πετυχημένα) mashup το «Rockstar» του Post Malone με τον Stavento. Η αλήθεια είναι ότι ο Lil Cringe έκανε παιχνίδι, αλλά δεν ήταν καθόλου τρολ, και όσα ανέβασε στη συνέχεια στο κανάλι του στο YouTube ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακά.

 

Άρχισε να συνδυάζει ετερόκλητα μουσικά είδη (πανηγυριώτικα και βαριά λαϊκά με τραπ, την Έφη Θώδη με Snik, τον Τάσο Μπουγά με iLLEOo, τον 2Pac με Παντελίδη) αλλά και ράπερ που δύσκολα θα συναντιούνταν στο στούντιο για να κάνουν από κοινού κομμάτι, φτιάχνοντας τραγούδια «παράνομα», που κάποιες φορές έχουν πιο μεγάλο ενδιαφέρον από τα αυθεντικά. Έγινε έτσι ένας μικρός θρύλος στους φαν της τραπ, που εδώ και δύο χρόνια αναμένουν με αγωνία να ανέβει στο Lil CringeTV νέο του κομμάτι. Το ενδιαφέρον είναι ότι έχει κάνει τραγούδια που θα μπορούσαν να σταθούν και ως επίσημες κυκλοφορίες αν οι λαϊκοί τραγουδιστές και οι ράπερ που «παντρεύει» είχαν χιούμορ και τόλμη.


«Ο Κρίντζιος είναι περίεργο τυπάκι, το μόνο πράγμα που υπάρχει στο μυαλό του είναι η μουσική» λέει για να συστηθεί. Δεν λέει πολλά, και σε έναν χώρο όπου υπάρχουν τόσες διαμάχες και κόντρες είναι λογικό να μη θέλει να δείξει το πρόσωπό του. «Στο σπίτι μου έπαιζε όλη τη μέρα μουσική η μάνα μου, από βουλγάρικα κλαπατσίμπαλα μέχρι Ημισκούμπρια. Aπό πολύ μικρή ηλικία άκουγα στην τηλεόραση Going Through και Ημισκούμπρια και κάπως έτσι κόλλησα με τη ραπ μουσική. Ακούω πολλά είδη μουσικής, κλασική, ποπ, ροκ, μέταλ, ακόμα και δημοτικά. Τα κομμάτια που συνδυάζω πρέπει να μου αρέσουν και να τα νιώθω φουλ, αλλιώς το αποτέλεσμα δεν βγαίνει Lil Cringe, βγαίνει σκέτο cringe.

 

Ο εγωισμός του ράπερ είναι ανίκητος. Όσο πιο πολλούς ράπερ γνωρίζεις στη φάση, τόσο καλύτερα μαθαίνεις τι πάει να πει κόμπλεξ και εγωισμός. Όσο καλό παιδάκι και να είσαι εσύ, έχεις να κάνεις με 1.000 "εγωιστές ράπερ που σκέφτονται μόνο την πάρτη τους", οπότε καλή σου τύχη, νέε.

 

Ασχολούμαι ενεργά με τη μουσική εδώ και αρκετά χρόνια. Το πρώτο mashup που έκανα τέλη του 2017 ήταν Post Malone feat. Stavento. Είδα ότι μου άρεσε η διαδικασία, όπως και το γεγονός ότι μπόρεσα να γεννήσω έναν καινούργιο ήχο από δύο διαφορετικά τραγούδια, οπότε συνέχισα με FY με Κωνσταντίνο Αργυρό, 2Pac με Παντελή Παντελίδη και Fullface κ.λπ.


Οκτώ στους δέκα καλλιτέχνες γουστάρουν τη δουλειά μου και σαπορτάρουν, χαίρομαι γι' αυτό... Υπάρχουν και αυτοί οι δύο, όμως, που παρά τρίχα γλιτώσαμε μηνύσεις, αλλά δεν πειράζει, εγώ ακόμα τους αγαπάω κι ας είναι boomers. Δεν έχω επικοινωνήσει με κανέναν δημιουργό, δεν έχω ασχοληθεί, βαριέμαι να κάνω τη δουλειά του μάνατζερ».


Το «Poso mou leipei» του (Trippie) Volanis που ανέβασε πριν από τρεις εβδομάδες είναι ένα από τα highlights του, μια «αφαιρετική» τραπ version του κομματιού του Σώτη Βολάνη, που το «απογειώνει» με τον ήχο ακουστικής κιθάρας (από το «Who needs love» του Trippie Redd) και sample από το «Βγάζει Story» των Sele, Ripen.

 

 


Τον ρωτάω για τον ρόλο του στο ραπ καφενείο, την ομάδα του Facebook με περισσότερα από 1.000 μέλη, που είναι η Κολυμβήθρα του Σιλωάμ για το ελληνικό ραπ. «Το ραπ καφενείο είναι ο ναός του ελληνικού ραπ» λέει. «Αν δεν υπήρχε το ραπ καφενείο, η ελληνική σκηνή θα ήταν 7-10 χρόνια πίσω. Εγώ βρίσκομαι εκεί από τα θεμέλια. Όποιος δεν το ξέρει, ας ψαχτεί.


Γαμάει η φάση στο ελληνικό ραπ, το μπουμ μπαπ έχει πεθάνει, η νιου σκουλ φάση έχει πάρει τα πάνω της, αλλά σιγά-σιγά πεθαίνει και το τραπ.

 

Με ενοχλούν οι boomers της φάσης, που όταν ακούω το ραπ τους με κάνουν να νιώθω ότι ακούω "τραπ του 2014". Π.χ., αν δεν υπήρχε το "Messi" του TUS, το "Αμερικάνικα" του Εισβολέα και πολλά άλλα, η ελληνική ραπ σκηνή θα ήταν λίγο καλύτερη.

 

Ο εγωισμός του ράπερ είναι ανίκητος. Όσο πιο πολλούς ράπερ γνωρίζεις στη φάση, τόσο καλύτερα μαθαίνεις τι πάει να πει κόμπλεξ και εγωισμός. Όσο καλό παιδάκι και να είσαι εσύ, έχεις να κάνεις με 1.000 "εγωιστές ράπερ που σκέφτονται μόνο την πάρτη τους", οπότε καλή σου τύχη, νέε».

 

«Με ποιον θα ήθελες πολύ να συνεργαστείς;»


«Θα ήθελα πάρα πολύ να συνεργαστώ με τον Trippie Red».


«Και ποια θα ήταν μια ιδανική συνέχεια για τον Lil Cringe;»


«Αν τα επόμενα χρόνια συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω και τώρα, θα είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος».

 

Η πιο μεγάλη επιτυχία στο κανάλι του είναι αυτό το κομμάτι από δύο μεγάλους σταρ. Θα μπορούσε να άνετα να είναι και κανονική κυκλοφορία:

 

Το κανάλι του είναι εδώ.