Μίμης Πλέσσας – Δάκης: σχεδόν μισόν αιώνα μετά το «Γοργόνες και Μάγκες» και το «Ωροσκόπιο της Αγάπης»

Μίμης Πλέσσας – Δάκης: σχεδόν μισόν αιώνα μετά το «Γοργόνες και Μάγκες» και το «Ωροσκόπιο της Αγάπης» Facebook Twitter
Ο γράφων πρεσβεύει οπωσδήποτε το… τόπος στα νιάτα, αλλά, εν πάση περιπτώσει, καλόν είναι να μην ξεχνάμε και το παρελθόν – ακόμη κι εκείνο το ελαφρύ κομμάτι του, που ενσωματώνει την τέχνη της ερωτικής αφέλειας στο τραγούδι ή μια χορευτική σπιρτάδα.
0

Δύο άνθρωποι, ο ένας πάνω από 90 και ο άλλος πάνω από 70 (να τα εκατοστίσουν), βρίσκονται ξανά μαζί σ’ ένα πάλκο, μετά από καιρό, μετά από πολύ καιρό. Δεκαετίες λένε… Ο λόγος για τον χαλκέντερο μαέστρο Μίμη Πλέσσα και βεβαίως για τον καλλίφωνο και αιωνίως ποπ τραγουδιστή Δάκη. Ο γράφων πρεσβεύει οπωσδήποτε το… τόπος στα νιάτα, αλλά, εν πάση περιπτώσει, καλόν είναι να μην ξεχνάμε και το παρελθόν – ακόμη κι εκείνο το ελαφρύ κομμάτι του, που ενσωματώνει την τέχνη της ερωτικής αφέλειας στο τραγούδι ή μια χορευτική σπιρτάδα.

Πλέσσας και Δάκης συνεργάζονται εμφανώς και κατά πρώτον(;) στο μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη «Γοργόνες και Μάγκες» το 1968. Είναι γνωστή η σκηνή με τη Μαίρη Χρονοπούλου να χορεύει ντυμένη στα κόκκινα, στα πλακόστρωτα της  Ύδρας (των μπιτ και των μποέμ, που παρακολουθούσαν από δίπλα…), και τον Λάκη Κομνηνό, πλάι της, να προσφέρει μερικές ακαταμάχητες πόζες. Εκεί σκάει η γλυκιά φωνή του Δάκη στο «Τόσα καλοκαίρια, μου είχαν φύγει από τα χέρια…» (Πλέσσας-Παπαδόπουλος). Διαχρονικό ελληνικό glamorous, με τουριστικό concept που σε τελειώνει…

Το 1969 ο Δάκης κυκλοφορεί ένα θρυλικό 45άρι, σε ετικέτα MINOS, με το «Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά» (Πλέσσας – Ιατρόπουλος) στη μια πλευρά και το «Κορίτσι στάσου να σου πω» (Πλέσσας – Δασκαλόπουλος) στην άλλη. Πανέμορφη η μελωδία του πρώτου, θανατηφόρο σέικ το δεύτερο σε τρανή φάση... shake your booty, με τον Δάκη να σε στέλνει, μπροστά, στους εσχάτους ουρανούς, ή έστω, πίσω, σε κανα σφαιριστήριο του '70...

Το 1969 ο Δάκης κυκλοφορεί ένα θρυλικό 45άρι (σε ετικέτα MINOS). Το λέω θρυλικό, γιατί και οι δυο πλευρές του τράνταξαν τα φλόρια. Δεν ήταν η… side a, και «κάτι» για να γεμίσει την πίσω πλευρά… Ήταν δυο τραγούδια που έγραψαν ασυναγώνιστη ποπ ιστορία.

Το «Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά» (διαβάζουμε «Κιφησιά» στην αρχή, αλλά μετά διορθώθηκε!) των Μίμη Πλέσσα και Δημήτρη Ιατρόπουλου και πίσω το «Κορίτσι στάσου να σου πω» σε στίχους Άκου Δασκαλόπουλου. Τραγουδάρες! Ο Πλέσσας, στα καλύτερά του, πλάθει μια ωραία μελωδία στο πρώτο (αν και με ρεφρέν που λιγώνει…), ενώ το δεύτερο είναι ένα θανατηφόρο σέικ, λίγο… παλιομοδίτικο για το ’69, όταν η ποπ και το ροκ είχαν προχωρήσει σε άλλες σφαίρες, αλλά σε κάθε περίπτωση αχτύπητο.

Μίμης Πλέσσας – Δάκης: σχεδόν μισόν αιώνα μετά το «Γοργόνες και Μάγκες» και το «Ωροσκόπιο της Αγάπης» Facebook Twitter

Στα δύο αυτά τραγούδια στηρίχτηκε μάλιστα ένα ολόκληρο LP την επόμενη χρονιά. Ήταν «Το Ωροσκόπιο της Αγάπης» [MINOS, 1970], πρώτο προσωπικό για τον Δάκη – ολάκερο σε μουσικές του Πλέσσα και στίχους διαφόρων.

Το να γράφονταν, βεβαίως, 12 ισάξια τραγούδια με το «Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά» και το «Κορίτσι στάσου να σου πω» θα ήταν φύσει αδύνατον, όμως το αποτέλεσμα δεν ήταν απλώς ενδιαφέρον, αλλά μερικές φορές… και κάτι παραπάνω. Υπήρχαν κι άλλα καλά κομμάτια σ’ εκείνον τον δίσκο, θέλω να πω, που αξίζει να τα θυμηθούμε. Ίσως, δε, να τα θυμηθούν στη Βουλιαγμένη και οι δύο καλλιτέχνες…

Το άλμπουμ άνοιγε με το «Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά» (τι καλύτερο για lead track;) και συνέχιζε με το εξ ίσου χαριτωμένο «Μάζευα στα χέρια μου βροχή» σε στίχους Βεατρίκης Δαλαμάγκα. Slow, μπαλάντα, με λαμέ ερωτικούς στίχους και μελωδία δουλεμένη. Απλό τραγούδι ελαφρού νταλκά… και τέλειο για τη φωνή του Δάκη. Το… «Στη σελίδα 18» ήταν σε στίχους του Δημήτρη Ιατρόπουλου. Δυνατό και… ντιτζεϊκό το open drumming, αλλά το κλασικό «πλεσέικο» πνευστό section, εδώ, δεν απογειώνει το κομμάτι. Απεναντίας το «Ήταν κάποιο καλοκαίρι» που ακολουθεί, σε στίχους Δασκαλόπουλου, συγκινεί περισσότερο με την απλή γραμμή και την χωρίς εξάρσεις ενορχήστρωσή του. Ακόμη μια ωραία μελωδία από τον Πλέσσα, και με τον Δάκη να πλέει σε θάλασσες ερμηνευτικής ευτυχίας. Το «Η μέρα της γιορτής σου» (στίχοι Νέστωρ Μάτσας, Λουκία Πλέσσα) έχει μπουζούκι και μοιάζει με παραλειπόμενο από τον «Δρόμο» (παρότι δεν έχει στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου). Πολύ ωραίο αλαφροπάτητο ζεϊμπέκικο τύπου-Πλέσσα, το οποίο πέρασε, νομίζω, κομματάκι απαρατήρητο. Κρίμα… και φοβερός ο Δάκης! Το «ανέβασμα» κάποια στιγμή γλιστράει προς το σέικ, και είναι αυτό το μελωδικό και ρυθμικό πηγαινέλα που κάνει το τραγούδι διάφανο στα χρόνια. Εννοώ πολύ ξεχωριστό! Το Α6 λέγεται «Επτά φορές» κι έχει στίχους του Ιατρόπουλου. Mid-tempo άσμα και κάπως jazzy, αν και όχι ιδιαίτερου βεληνεκούς…

Η δεύτερη πλευρά ανοίγει με το αθάνατο «Κορίτσι στάσου να σου πω». Ο μεγάλος Άκος Δασκαλόπουλος γράφει και ο εξ ίσου μεγάλος Μίμης Πλέσσας μελοποιεί, σε τρανή φάση… shake your booty. Ξέρω πως… ο κόμματος παίζεται ακόμη και σήμερα στις πίστες από το αυθεντικό 45άρι και γίνεται χαμός, ή έστω ριμιξάρεται! Και ο Δάκης ε; Σε στέλνει μπροστά στους εσχάτους ουρανούς, ή έστω πίσω, σε κανα σφαιριστήριο του ’70… «Μικρή ανεμώνα» λέγεται το επόμενο τραγούδι (στίχοι Ιατρόπουλος). Το κομμάτι οδεύει προς την… «Κηφισιά» και το «Τόσα καλοκαίρια»,  είναι όμως κατώτερο και από τα δύο.

Πολλά άγνωστα τραγούδια για τη συνέχεια. Για να τ’ ακούσουμε ένα-ένα…

Το «Μην τα θυμάσαι» σε στίχους Σώτιας Τσώτου έχει ωραία bass line και γενικώς είναι ένα από τα tracks που θα μπορούσε να ξεχωρίσουν από το δίσκο. Δε συνέβη. Οι «επιτυχίες» ήταν τέτοιας διαφοράς, που… έκοβαν την όρεξη σε ό,τι προαλειφόμενο. Τα ίδια και για το «Με ρωτήσανε» της Λουκίας Πλέσσα. Ο Δάκης ξέρει να χαρίζει στο κομμάτι την αίγλη του «κλασικού», ακόμη και όταν κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Το «Τώρα που φεύγεις» της Βεατρίκης Δαλαμάγκα είναι το δεύτερο τραγούδι με μπουζούκι στο «Ωροσκόπιο της Αγάπης». Χασάπικο… και ουδεμία σχέση με τη «Μέρα της γιορτής σου». Το άλμπουμ θα κλείσει με το «Πώς» σε στίχους του ίδιου του Μίμη Πλέσσα. Πολύ καλό το ρυθμικό τμήμα, όπως και το βάθος της εγγραφής (breaks που και σήμερα θα έκαναν στράκες). Περίεργο κομμάτι. Λίγο jazz, λίγο blues, λίγο shake, λίγο απ’ όλα… και όλα στη θέση τους βαλμένα.

Μίμης Πλέσσας – Δάκης: σχεδόν μισόν αιώνα μετά το «Γοργόνες και Μάγκες» και το «Ωροσκόπιο της Αγάπης» Facebook Twitter

Από τότε, από τα early seventies εννοώ, Δάκης και Μίμης Πλέσσας πρέπει να ξανασυναντήθηκαν το 2008, όταν κυκλοφόρησαν το άλμπουμ “Moments” [Capitol/ MINOS]. Στις κλασικές μελωδίες του Μίμη Πλέσσα («Ένας ουρανός μ’ αστέρια», «Ποιος το ξέρει», «Η πρώτη μας νύχτα», «Αν σ’ αρνηθώ αγάπη μου», «Ποια νύχτα σ’ έκλεψε» κ.λπ.) έχουν γραφεί ξένοι στίχοι (αγγλικοί, γαλλικοί, ισπανικοί, αραβικοί…), με τον Δάκη, ως πολύγλωσσος Αιγυπτιώτης που είναι, να τραγουδά με άνεση παντού και πάντα.

Αξίζει να πω πως μέσα στα 14 τραγούδια του CD υπάρχουν και δύο τραγουδισμένα στη γλώσσα μας, το «Περασμένα μεσάνυχτα» (στίχοι Λουκίλα Καρρέρ) και το «Η μέρα της γιορτής σου» (από το «Ωροσκόπιο…»), πράγμα που σημαίνει πως αυτό το δεύτερο είναι πολύ πιθανό ν’ ακουστεί και στη Βουλιαγμένη…

Εγώ πάντως από ένα πρόγραμμα με «ξένα» τραγούδια του Δάκη θα έλεγα πως δεν θα έπρεπε με τίποτα να απουσιάζουν τα “Monsieur Cannibale” (Sacha Distel), “La petite Marie” (Les Musiciens), “Tu veux, tu veux pas” (Zanini, Brigitte Bardot), “Mamy Blue” (Pop-Tops), “Feelings” (Morris Albert), “J'ai entendu la mer” (Christophe) και κυρίως τo “Gaston (Le téléfon)” του Nino Ferrer… Όποιος ξέρει τι σήμαιναν αυτά τα φοβερά tracks για το διεθνές διαχρονικό ρεπερτόριο τού Δάκη θα με δικαιολογήσει…

Και εις έτη πολλά.

Info:

Μίμης Πλέσσας – Δάκης 

«Στιγμές...»

Φιλική συμμετοχή: Έλενα Περβαινά

Λίμνη Βουλιαγμένης

Τετάρτη 24/6, 22:30

Τιμές εισιτηρίων: 25, 20, 15, 10 ευρώ

Μουσική
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Subset Festival, η συναρπαστική σκηνή της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας 

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Subset Festival: Η συναρπαστική μουσική του μέλλοντος είναι ήδη εδώ

Το φεστιβάλ νέας μουσικής παρουσιάζει καταξιωμένους καλλιτέχνες της διεθνούς σκηνής που συνομιλούν με τα νέα μέσα, αποκαλύπτοντας τις άπειρες δυνατότητες της σύγχρονης δημιουργίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

«Τουραντότ» και «Ριγολέττο» από την Εθνική Λυρική Σκηνή, συναυλίες των Raining Pleasure και Stranglers, καθώς και οι κορυφαίοι Max Richter και Youssou N’Dour, είναι μερικές μόνο από τις πολυαναμενόμενες εκδηλώσεις που θα παρουσιαστούν στο ρωμαϊκό ωδείο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PinkPantheress: H απόλυτη ποπ σταρ της Gen Z

Μουσική / PinkPantheress: Από το παιδικό της δωμάτιο στo παγκόσμιo Billboard

Η καριέρα της γεννήθηκε μέσα από τα social media, αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική της, μια lo-fi μείξη bedroom pop, drum ‘n’ bass και UK garage, δεν μπαίνει σε κανένα κουτάκι, είτε ηχητικό είτε αισθητικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ