«Κάπου ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι και εκτός χρόνου»: 40 χρόνια από το ντεμπούτο των Joy Division

«Κάπου ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι και εκτός χρόνου»: 40 χρόνια από το ντεμπούτο των Joy Division Facebook Twitter
Οι Joy Divison επί σκηνής στο Bowden Vale Youth Club του Μάντσεστερ, 14 Μαρτίου 1979.
0

Στο αφιέρωμα που δημοσιεύτηκε στον Guardian με αφορμή την 40η επέτειο από την κυκλοφορία του παρθενικού άλμπουμ των Joy Division, μιλούν για την τεράστια επιρροή του πολλαπλώς σημαντικού αυτού έργου τόσο στη μουσική όσο και στη λογοτεχνία, την τέχνη, στον ήχο και στην εικόνα γενικώς, διάφοροι επιφανείς μουσικοί, συγγραφείς, φωτογράφοι, σχεδιαστές, εικαστικοί. Ανάμεσα τους και ο συγγραφέας Jon Savage, ο πιο διάσημος μελετητής της πανκ και μετα-πανκ κουλτούρας αλλά και επίσημος ιστορικός της κληρονομιάς των Joy Division:

«Η πρώτη φορά που τους είδα ήταν το 1977 όταν είχαν ακόμα το όνομα Warsaw, η πρώτη φορά όμως που πίστεψα ότι ήταν κάτι πραγματικά ξεχωριστό ήρθε αργότερα, τον Ιούνιο του 1979, όταν τους είδα να ανοίγουν μια εμφάνιση του John Cooper Clarke στο Μάντσεστερ. Το βάρος των Joy Division στη σκηνή ήταν ήδη έντονο. Οι χαρισματικοί performers – o David Bowie είναι ένα κλασικό παράδειγμα – ξέρουν ακριβώς πότε να φανούν δοτικοί και πότε απόμακροι, ο Ian Curtis όμως δεν διέθετε αυτού του είδους την ιακανότητα χειραγώγησης επί σκηνής. Απλά έβγαινε και τα έδινε όλα. Αυτό όμως δεν είναι κάτι που μπορείς εύκολα να αναπαράγεις επ' άπειρον».

«Δεν γνώριζα ακόμα τότε για την επιληψία του. Ο μόνος που μου είχε μιλήσει για την ταραγμένη συναισθηματική του κατάσταση, ήταν ο Alan Erasmus από την δισκογραφική τους εταιρεία, την Factory, ο οποίος μου είχε πει: «Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα». Όταν τους είδα να παίζουν τον Απρίλιο του 1980, η παράσταση ήταν τόσο έντονη που αναγκάστηκα να φύγω. Ο Ian ήταν – για να χρησιμοποιήσω αυτή την φριχτή φράση – «αληθινός» [for real], και αυτή η ένταση που πρόβαλλε ήταν θηριώδης».

«Κάπου ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι και εκτός χρόνου»: 40 χρόνια από το ντεμπούτο των Joy Division Facebook Twitter
Το εξώφυλλο που σχεδίασε ο σπουδαίος σχεδιαστής Peter Saville, ένα από τα πιο "εμβληματικά" στην ιστορία της δισκογραφίας

«Ως επί το πλείστον, η ποπ μουσική έχει να κάνει με απόμακρα συναισθήματα. O Ian ήθελε να φτάσει βαθιά και η μπάντα τον ακολουθούσε. Φοβάμαι ότι η ιδέα του «βασανισμένου ποιητή» και του να πεθαίνεις νέος είναι βαθιά ριζωμένη στην εφηβική αντίληψη και η αυτοκτονία του Ian επιβεβαιώνει όλα τα κλισέ του ρομαντικού ήρωα, νομίζω όμως ότι είναι λάθος να θεωρεί κάποιος τους Joy Division μοιραίους. Ο κόσμος τους τοποθετείται κάπου ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι αλλά και κατά κάποιον τρόπο, εκτός χρόνου, εκεί που εξακολουθούν να βρίσκονται 40 χρονιά μετά».

Στο άρθρο μιλάει επίσης ο Kevin Cummins, ένας από τους πιο γνωστούς «ροκ» φωτογράφους, ο οποίος υπήρξε με τις εμβληματικές φωτογραφίες που τράβηξε στο γκρουπ στην αρχή της τραγικά σύντομης αλλά τόσο σημαντικής πορείας του, ο πιο κρίσιμος παράγοντας για την μυθική, «γκρίζα» εικονογραφία των Joy Division:

«Από τη στιγμή που πήραν το όνομα Joy Division, η μουσική τους άλλαξε δραματικά. Οι στίχοι απέκτησαν ένα ειδικό βάρος και μου ήρθε φυσιολογικά η ιδέα να δημιουργήσω κάποια μυθολογία τριγύρω τους. Δεν ήταν δύσκολο. Όλοι μας φοράγαμε κάτι παλιά παντελόνια και στρατιωτικά αμπέχονα. Έμοιαζαν σαν ανατολικοευρωπαίοι με τη λιτή, γκρίζα, λειτουργική στολή τους. Δεν σκόπευα να τους φωτογραφήσω χαμογελαστούς έτσι κι αλλιώς».

«Κάπου ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι και εκτός χρόνου»: 40 χρόνια από το ντεμπούτο των Joy Division Facebook Twitter
Οι Joy Division στη φωτογραφία που τράβηξε στη γέφυρα του Hulme στο Μάντσεστερ ο Kevin Cummins στις 6 Ιανουαρίου του 1979. .

«Τους ίδιους δεν τους ενδιέφερε καθόλου να τους τραβάνε φωτογραφίες, οπότε έπρεπε να σκεφτώ κάτι άλλο από μια τυπική λήψη μιας μπάντας σε διάφορες πόζες. Η φωτογραφία τους με τα χιόνια στη γέφυρα του Hulme στο Μάντσεστερ δεν ήταν καθόλου συμβατική – η μπάντα ίσα που διακρίνεται στο βάθος – έμοιαζε όμως να αναπαριστά τον ήχο τους: ζοφερός, βιομηχανικός, γεμάτος χώρους και αποστάσεις, σαν το μεταπολεμικό Πόζναν».

«Όταν φωτογράφησα τον Ian για το εξώφυλλο της εφημερίδας NME, με το πανωφόρι να καπνίζει και να κοιτάζει ευθεία στην κάμερα, οι υπόλοιποι προσπαθούσαν να τον κάνουν να γελάσει. Όταν όμως και οι ίδιοι είδαν τον εαυτό τους στις εικόνες αυτές, μεταμορφώθηκαν κι εκείνοι επί σκηνής στους χαρακτήρες που φαινόντουσαν να αντιπροσωπεύουν στις φωτογραφίες».

«Κάπου ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι και εκτός χρόνου»: 40 χρόνια από το ντεμπούτο των Joy Division Facebook Twitter
Ο Ian Curtis φωτογαρφημένος το 1979 από τον Kevin Cummins για το NME

«Τότε ακόμα οι μουσικές εφημερίδες που τυπώνονταν σε μονοχρωμία και κατά κανόνα δημοσίευαν ασπρόμαυρες φωτογραφίες, στοιχείο που τους δίνει μια «εκτός χρόνου» ποιότητα. Το βλέπεις αυτό το «λουκ» παντού από τότε και είναι αναρίθμητα τα συγκροτήματα που μου έχουν ζητήσει να επαναλάβω για λογαριασμό τους την εικόνα των Joy Division στη γέφυρα, αλλά φυσικά δεν το έκανα. Όποτε πετυχαίνω μέσα στα χρόνια τους εναπομείναντες του γκρουπ, που μετά έγιναν οι New Order, τους υπενθυμίζω ότι τους έσωσα – αν άφηνα την εικόνα στα χέρια τους, μπορεί να κατέληγαν να μοιάζουν με τους Bon Jovi».

 

 

Μουσική
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νανά Μούσχουρη: «Τραγουδώ σαν να είμαι αρχάρια»

Οι Αθηναίοι / Νανά Μούσχουρη: «Τραγουδώ σαν να είμαι αρχάρια»

Θυμάται ακόμα τα καμιόνια με τους νεκρούς στην κατοχή. Της λείπει η καλοσύνη που είχαν οι παλιοί Αθηναίοι. Ο Μάνος Χατζιδάκις της άλλαξε τη ζωή, ενώ θυμάται ακόμα την παρέα του Φλόκα. Ο Μπομπ Ντίλαν είχε δηλώσει στο «Rolling Stone» ότι αυτή και η Ουμ Καλσούμ είναι οι αγαπημένες του τραγουδίστριες. Η Νανά Μούσχουρη αφηγείται τη ζωή της στη LiFO
ΦΩΤΗΣ ΒΑΛΛΑΤΟΣ
Αν γράψεις κακή κριτική για την Τέιλορ Σουίφτ, θα λάβεις απειλές για τη ζωή σου: Mέσα στον ψηφιακό πόλεμο που αντιμετωπίζουν οι μουσικοκριτικοί

Μουσική / Έγραψες αρνητική κριτική για την Τέιλορ Σουίφτ; Την έβαψες

Πέντε μουσικοί συντάκτες εξηγούν πώς ασκούν την κριτική τους σε μια εποχή όπου η γνώμη για μια σούπερ σταρ μπορεί να προκαλέσει διαδικτυακό εκφοβισμό, παρενόχληση ή ακόμα και αποκάλυψη προσωπικών στοιχείων.
THE LIFO TEAM
Ήταν η διασημότερη τραγουδίστρια της Γαλλίας. Όταν πέθανε, ο Αρχιεπίσκοπος αρνήθηκε να την κηδέψει

Σαν Σήμερα / Ήταν η διασημότερη τραγουδίστρια της Γαλλίας. Όταν πέθανε, ο Αρχιεπίσκοπος αρνήθηκε να την κηδέψει

Edith Piaf: «Το σπουργιτάκι» που ξεκίνησε από τους δρόμους του Παρισιού και δοξάστηκε όσο λίγοι. Αυτή είναι η ζωή της, το τέλος που της επιφύλασσε η Καθολική εκκλησία και ένα απόσπασμα από μία συνέντευξή της.
ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ ΚΟΛΟΒΟΥ
«Mara Gibb»: Μια space όπερα για ένα non-binary εξωγήινο που ξεκινά ένα αυτογνωσίας

Μουσική / Μια ελληνική space όπερα για τη μυστική ζωή ενός non-binary εξωγήινου

Το «Secret life of Mara Gibb» του Prins Obi έχει για κεντρικό ήρωα ένα non-binary εξωγήινο που ξεκινά ένα αυτογνωσίας. Ο ήχος έχει ρίζες στην ψυχεδέλεια αλλά δεν μένει εκεί. Παίζει να είναι και η καλύτερη δουλειά του μετά τους Baby Guru.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
ΕΠΕΞ INDIRA PAGANOTTO INTERVIEW

Μουσική / H Ιndira Paganotto φέρνει στην Αθήνα την απίθανη psy-techno της και μια στρατιά νίντζα

Είναι περήφανη για τις ιταλικές και τις ισπανικές της ρίζες, και για τη μουσική της. Το στυλ της, χωρίς κανόνες ή κουτάκια, ανεβάζει τον πήχη, μαζί και τις προσδοκίες μας για την εμφάνισή της στο Techniques.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η μοιραία σχέση που ενέπνευσε ένα αριστούργημα του ρομαντισμού

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η μοιραία σχέση που ενέπνευσε ένα αριστούργημα του ρομαντισμού

Το πρόγραμμα της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στο Μέγαρο Μουσικής για τη νέα σεζόν περιλαμβάνει το Πρώτο Κοντσέρτο για πιάνο του Μπραμς με τον διεθνώς αναγνωρισμένο πιανίστα Αλεξέι Βολόντιν, και η Ματούλα Κουστένη μάς ξεναγεί στην ιστορία αυτού του αριστουργήματος που γεννήθηκε μέσα από τη μοιραία γνωριμία του συνθέτη με την Κλάρα Σούμαν.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Είναι true, έχει vibe: Γι’ αυτό ο νεαρόκοσμος αγαπάει τη Θώδη

Μουσική / «Είναι true, έχει vibe»: Αν δεν το έχετε καταλάβει, οι 20άρηδες αγαπούν τη Θώδη

Βρεθήκαμε σε ένα γλέντι στον Ταύρο όπου ακόμη και οι teenagers διασκέδαζαν, φύγαμε με καλτσάκια που έγραφαν «Με κλαρίνο στο Πεκίνο» και με την ευχή να βρούμε πάρκινγκ στο κέντρο.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
ΖΟΡΝΤΙ ΣΑΒΑΛ: «Με αποκαλούν αρχαιολόγο της μουσικής, αλλά η μουσική δεν πεθαίνει ποτέ»         

Μουσική / Jordi Savall: «Με αποκαλούν αρχαιολόγο της μουσικής, αλλά η μουσική δεν πεθαίνει ποτέ»         

Ο διακεκριμένος μουσικός κάνει μουσική σαν να ανακαλύπτει νέα, όμορφα μέρη. Επιστρέφει στην Αθήνα και συμπράττει με τη Διαπολιτισμική Ορχήστρα της ΕΛΣ σε μια συναυλία που υμνεί την ενωτική φύση της Μεσογείου. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
REWORKS 2025 - Τα νέα / ανερχόμενα ονόματα του φετινού φεστιβάλ

Μουσική / Κρατήστε σημειώσεις: Αυτά είναι τα ανερχόμενα ονόματα του φετινού Reworks

Μέσα σε πέντε μέρες το κορυφαίο φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής φέρνει στη Θεσσαλονίκη πολυσυλλεκτικά, απρόβλεπτα και ατμοσφαιρικά sets που συνδυάζουν την εγκεφαλική με τη χορευτική διάσταση.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ