Για πάντα νέος

Για πάντα νέος Facebook Twitter
0

Υπάρχει κάτι που νοσταλγείτε από τους Φατμέ;

Το σφριγηλό μου σώμα και τα μαύρα μου μαλλιά. Συνήθως όταν νοσταλγούμε το παρελθόν, νοσταλγούμε τα νιάτα μας, αλλά εγώ δεν έχω μεγάλη έφεση στη νοσταλγία. Δεν ασχολούμαι με το σπορ. Συνήθως νοσταλγία αισθάνεσαι όταν έχεις χάσει κάτι, όταν υπάρχει απώλεια, έχεις χάσει κάτι σπουδαίο, την πατρίδα σου, τα νιάτα σου. Παραδόξως, δεν αισθάνομαι ότι έχω χάσει τα νιάτα μου, οπότε τα μόνα που μου λείπουν είναι οι πλάκες και οι περιπέτειες με το συγκρότημα, οι περιοδείες. Ήμασταν ένα παράξενο φρούτο τότε. Ήμασταν λίγο ούφο μέσα σε αυτό που λέμε μουσική πραγματικότητα. Ήμασταν ένα συγκρότημα που οι λαϊκοί το βλέπανε σαν ροκ και οι ροκάδες το βλέπανε σαν κάτι με ύποπτες λαϊκές καταβολές. Ήμασταν ένα γκρουπ που είχε επιρροές από το λαϊκό τραγούδι. Δεν είναι τυχαίο που οι συνεργασίες μας ήταν με την Αλεξίου, τον Τάκη Σούκα ή με τη Βιτάλη. Εκείνη την εποχή το σκληροπυρηνικό κοινό των ροκάδων δεν τα γούσταρε αυτά. Και τώρα υπάρχουν φυλές, όμως στη μουσική δεν είναι τόσο ξεκάθαρες πια και χαίρομαι που παίξαμε ένα ρόλο σε αυτό και μεις. Στο να διαλυθούνε ας πούμε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Ποιο ήταν το κίνητρό σας όταν ξεκινήσατε να κάνετε μουσική;

Το κίνητρο μου πάντως δεν ήταν η διασημότητα. Ήταν περισσότερο η δημιουργία και η περιπέτεια. Αυτό που ονειρευόμουν καταρχάς, από τα χρόνια του σχολείου ακόμα, ήταν να τα καταφέρω να ζήσω μέσα από τη μουσική, να ζήσω από τη μουσική, να είναι αυτή η δουλειά μου, να ασχολούμαι με αυτό μόνο, και πάλεψα για χρόνια ώστε να μπορώ και να επιβιώσω από τη μουσική. Φυσικά χαιρόμουνα όταν είχαμε επιτυχία, αλλά, πώς να το πω, δεν είναι ότι χαιρόμουνα που μ' αναγνωρίζανε στο δρόμο, αλλά χαιρόμουνα που μου λέγανε ότι αυτό το τραγούδι σου με άγγιξε, με ενθουσίασε, με συγκίνησε. Ακόμη έτσι είμαι.

Αν θα αλλάζατε κάτι από το παρελθόν, τι θα ήταν αυτό;

Θα ήθελα να δείξω πιο φανερά την τρέλα μου. Επειδή ήμουνα εσωστρεφές και ντροπαλό παιδί, την κάλυπτα πίσω από ένα ήρεμο πρόσωπο, αλλά χωρίς αυτή την τρέλα δεν θα είχα καταφέρει τίποτα. Θα άλλαζα ίσως λίγο το κούρεμά μου.

Τι σας εμπνέει να γράφετε τραγούδια;

Αυτά που συμβαίνουνε γύρω μου και αυτά που συμβαίνουνε μέσα μου. Γι' αυτό και όταν είμαι καλά συντονισμένος με αυτό που λέμε ζωή, αυτό που συμβαίνει έξω από μένα, μιλώντας για μένα μιλάω και για λογαριασμό των άλλων. Ποτέ δεν σκεφτόμουνα τι θέλει ο κόσμος, να γράψω κάτι που ν' αρέσει στον κόσμο και αν καμιά φορά το έκανα, ήταν πάντα χάλια το αποτέλεσμα, όσες φορές και αν προσπάθησα παλιότερα.

Τι νομίζετε ότι κάνει ένα τραγούδι διαχρονικό και επιτυχία; Την περιμένατε τόση επιτυχία με το «Θάλασσά μου»;

Το συγκεκριμένο κομμάτι είχε γραφτεί κατά παραγγελία, με την έννοια ότι διάβασα το σενάριο με στόχο να γράψω μουσική. Εγώ έγραφα τραγούδια για το ψώνιο μου, εκτός της μουσικής επένδυσης. Διαβάζοντας το σενάριο έγραφα παράλληλα και στίχους, επειδή εργαλείο μου είναι το τραγούδι. Αυτό ξέρω καλύτερα. Οι στίχοι αυτοί γραφτήκανε για τον ήρωα της ταινίας, «τα είχα όλα μια φορά, μα ήθελα παραπάνω». Έτυχε εκείνη τη στιγμή για κάποιο λόγο όλοι οι άνθρωποι να αισθάνονται κάπως έτσι. Άλλες φορές πάλι, υπάρχουν τραγούδια που δεν γίνονται αμέσως επιτυχίες. Δεν υπάρχει αυτός ο άμεσος συντονισμός του κόσμου με ένα τραγούδι αλλά σιγά σιγά, με τα χρόνια. Τραγούδια που βγαίνουν περνάνε στην αφάνεια και με τα χρόνια βγαίνουν στην επιφάνεια σαν κάτι που έχεις πετάξει στη θάλασσα και νομίζεις ότι χάθηκε. Έχει συμβεί πολλές φορές παλιότερα με τραγούδια μου.

Τι πιστεύετε γι' αυτήν τη στροφή στο παρελθόν που υπάρχει στο εξωτερικό;

Είναι παγκόσμιο θέμα η νοσταλγία για το παρελθόν. Τώρα αυτό ή σημαίνει ότι δεν υπάρχουν δυνατά σημερινά πράγματα ή σημαίνει ότι οι άνθρωποι νοσταλγούνε μια άλλη εποχή. Πάντως βλέπω ότι και οι πιτσιρικάδες ακούνε γκρουπ του ‘70. Δεν ίσχυε πάντα αυτό. Όταν ξεκινούσαμε εμείς, την εποχή του new wave, δεν ακούγανε πολύ δεκαετία του ‘60. Βλέπω τώρα πιτσιρικάδες που δεν ακούνε καινούργια καθόλου. Ακούνε μόνο παλιά. Αυτό μου φαίνεται περίεργο. Εγώ ακούω καινούργια πράγματα. Οι Arctic Monkeys π.χ. και οι Coldplay μού αρέσουν πολύ.

Πώς βλέπετε τα πράγματα στην ελληνική μουσική;

Τα τελευταία χρόνια ήταν δύσκολα τα πράγματα. Έβλεπα νέα παιδιά που το παλεύανε, αλλά ήταν τόσο καταιγιστική αυτή η ιστορία με τα reality στην τηλεόραση και την αντίστοιχη παραγωγή δίσκων, που δεν βρίσκανε χώρο να σταθούν νέα πρόσωπα. Νομίζω τώρα γίνεται μια στροφή, ότι κάτι αλλάζει. Δεν είναι τυχαίο αυτό που γίνεται στην τηλεόραση, ότι δηλαδή από το 2000 και μετά κάθε χρόνο ήταν στην κορυφή κάποιο reality, ενώ φέτος νούμερο ένα είναι ο Λαζόπουλος. Εκτός του ότι ο Λαζόπουλος κάνει σάτιρα και σχολιάζει με ένα τρόπο έξυπνο και πνευματώδη, αυτό που προτείνει μουσικά είναι τελείως αντίθετο από αυτό που προτείνει γενικά η τηλεόραση και αυτό κάτι λέει. Η μουσική βλέπω ότι πάει καλά, δηλαδή έχω ακούσει τα τελευταία δύο χρόνια πολύ καλούς δίσκους, όπως τους δίσκους του Αγγελάκα, του Παυλίδη, του Θ. Παπακωνσταντίνου, ή πιο νέα πράγματα, όπως τον Δρογώση. Κάποια από αυτά πουλάνε πολύ. Ο δίσκος του Αγγελάκα με 15.000 αντίτυπα είναι χρυσός, έχει πουλήσει πολύ περισσότερο από άλλους που θεωρούνται σούπερ εμπορικοί. Αυτό είναι το ωραίο, ότι βλέπεις και ανατρέπονται τα κλισέ, τα στερεότυπα, και αυτό είναι καλό πάντα. Σημαίνει ότι κάτι ζωντανό συμβαίνει, ενώ τα προηγούμενα χρόνια ήταν πολύ ασφυκτικά, ήταν πολύ δυσάρεστο αυτό που συνέβαινε.

Πείτε μου για το νέο σας δίσκο.

ΤοΕκτός Σχεδίου είναι μια συλλογή από συνεργασίες και συμμετοχές που έχω κάνει τα τελευταία 20 χρόνια. Από σκόρπια πράγματα που είναι εκτός της δισκογραφίας μου και αποφάσισα να τα μαζέψω σε ένα CD. Μερικά από αυτά είναι σπάνια, άλλα είναι εξαφανισμένα, κάποιοι δίσκοι που δεν κυκλοφορούν πια. Είναι διπλό CD. Το πρώτο είναι τραγούδια άλλων κυρίως, που με κάλεσαν να τα τραγουδήσω είτε μόνος μου είτε ως ντουέτο και το δεύτερο CD είναι τραγούδια που τα έχω δώσει σε φίλους, σε τραγουδιστές που εκτιμώ.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πολυαγαπημένη μου Βίβιαν»: Στο φως η επιστολή που έγραψε ο Μάλκολμ ΜακΛάρεν στην Βίβιαν Γουέστγουντ λίγο πριν τον θάνατό του

Μουσική / Η επιστολή μεταμέλειας του Μάλκολμ ΜακΛάρεν προς τη Βίβιαν Γουέστγουντ, λίγο πριν τον θάνατό του

Τα αποκαλυπτήρια μιας επιστολής γεμάτης μετάνοια αλλά και πικρία, την οποία έγραψε –αλλά δεν έστειλε ποτέ– ο διαβόητος μάνατζερ των Sex Pistols προς την πρώην σύντροφο και συνοδοιπόρο του.
THE LIFO TEAM