«The United States vs Billie Holiday»: Μια «φτιαγμένη» ταινία για μια μπερδεμένη ζωή

andra day Facebook Twitter
H Άντρα Ντέι που υποδύεται την Μπίλι Χόλιντεϊ τραγουδά η ίδια, και μάλιστα καταπληκτικά.
0

Δεν είναι σίγουρο αν ο Λι Ντάνιελς είναι σκηνοθέτης, παραγωγός (του Monster’s Ball, από το οποίο ξεκίνησε μετά την πορεία του στη μουσική βιομηχανία), προβοκάτορας, ένας ιμπρεσάριος/ακτιβιστής, όλα τα παραπάνω ή τίποτε ιδιαίτερο, που ωστόσο πάντα ταράζει τα νερά με τις ταινίες του ‒ ούτε ο ίδιος επιθυμεί να ξεμπερδέψει τις ιδιότητες ή να φορέσει ένα μόνο καπέλο, σύμφωνα με τις δηλώσεις του. Πάντως, είναι σίγουρο πως οι ικανότητές του στο κάστινγκ, και κυρίως στο πώς καταφέρνει να πείσει ηθοποιούς να τον εμπιστευτούν στους πιο απίθανους ρόλους, μπαίνουν στη σφαίρα του μύθου όσο περνά ο καιρός και εξακολουθεί να γυρίζει ταινίες.

Πριν καν πιάσει κάμερα στα χέρια του, κυνήγησε την Έλεν Μίρεν στους δρόμους της Νέας Υόρκης και σαν τρελός με dreadlocks, όπως θυμάται η Βρετανή ηθοποιός, της συστήθηκε ενθουσιωδώς, εκλιπαρώντας την να παίξει μια δολοφόνο με αιμομικτικές τάσεις στο Shadowboxer. Εκείνη τον θεώρησε έναν τρελό με θράσος και κοτσίδες, αλλά δέχτηκε να παίξει σε μια ταινία που ο Ντάνιελς γύρισε μεθυσμένος και οι κριτικοί έσφαξαν.

Το Precious απορρίφθηκε από όλα τα στούντιο, αλλά τούμπαρε ένα πλούσιο ζευγάρι από το Ντάλας να του δώσουν 8 εκατομμύρια δολάρια, τη Μονίκ να δέρνει και να καταριέται όπως κανείς άλλος μέχρι τότε και τη Μαράια Κάρεϊ να κάνει μια παρένθεση από τον αιώνιο ρόλο της Μαράια Κάρεϊ, ενσαρκώνοντας μια κοινωνική λειτουργό.

Βελούδινη και επώδυνη, η Μπίλι Χόλιντεϊ που προτείνει είναι το αγνότερο δώρο του Λι Ντάνιελς σε ένα μέσο που χρησιμοποιεί ως αφτιασίδωτο καθρέφτη της μαύρης εμπειρίας.

Στη χειρότερή του ταινία, το Paperboy, μετέτρεψε τον συνήθως αξιαγάπητο Τζον Κιούζακ σε απεχθή τύπο και έβαλε την έξαλλη Νικόλ Κίντμαν να κατουρήσει τον ημιλιπόθυμο Ζακ Έφρον, γιατί, ξαφνικά, τον είχαν τσιμπήσει όλες οι τσούχτρες του ωκεανού.

Στο Butler, το οποίο απαίτησε να αναφέρεται επίσημα ως Lee Daniels’ The Butler, επανέφερε την Όπρα Γουίνφρι από την κινηματογραφική της αυτοεξορία ως Κάρολ Γκέινς, τη σύζυγο του θαλαμηπόλου του Λευκού Οίκου, μια γυναίκα που πίνει, καπνίζει και βρίζει όπως ποτέ στη ζωή της η «Αγία» της αμερικανικής τηλεόρασης δεν φανταζόταν πως θα έκανε.

lee daniels Facebook Twitter
Ο Λι Ντάνιελς επιστρέφει με το The United States vs Billie Holiday και έπρεπε για πρώτη φορά στην καριέρα του να πειστεί πως μια τραγουδίστρια που δεν έχει ξαναπαίξει στο σινεμά έχει τα φόντα και τα προσόντα να υποδυθεί μια γυναίκα-σύμβολο.

Και αφού ο Ντάνιελς έλυσε για πάντα το οικονομικό του πρόβλημα με την τεράστια επιτυχία του τηλεοπτικού «Empire», επιστρέφει με το The United States vs Billie Holiday και έπρεπε για πρώτη φορά στην καριέρα του να πειστεί πως μια τραγουδίστρια που δεν έχει ξαναπαίξει στο σινεμά έχει τα φόντα και τα προσόντα να υποδυθεί μια γυναίκα-σύμβολο. Ίσως για πρώτη φορά συναισθάνθηκε την ευθύνη και μετά από μερικές δοκιμαστικές σκηνές, ευτυχώς, εμπιστεύτηκε την Άντρα Ντέι, γιατί είδε μπροστά του τη Μπίλι Χόλιντεϊ.

Τη βλέπουμε κι εμείς, ευάλωτη και θηριώδη. Είναι ανατριχιαστικό, αλλά αληθινό: από τη θαυματουργή μεταμόρφωση της Μαριόν Κοτιγιάρ στο σώμα και το πνεύμα της Εντίθ Πιαφ είχαμε να δούμε τέτοια ταύτιση, ερμηνεία και διεύρυνση στον χαρακτήρα, πέρα από τα ιστορικά γεγονότα, το οπτικοακουστικό υλικό και την ελαττωματική μέθη της μνήμης με τα πραγματικά γεγονότα. Το ότι η υποψήφια για Grammy τραγουδίστρια, που δανείστηκε το επώνυμό της από τη Holiday, γνωστή και ως Lady Day, τραγουδά η ίδια, και μάλιστα καταπληκτικά, είναι ένα bonus που υψώνει ακόμη περισσότερο την παρουσία (διαδρομή, καλύτερα) της σε ένα έργο με απαιτήσεις ψυχικής αυτοθυσίας και τολμηρών υποκριτικών επιλογών.


Η ταινία θα μπορούσε να τιτλοφορείται Strange Fruit, από το τραγούδι που ηχογράφησε η Χόλιντεϊ το 1939 και έκτοτε δεν σταμάτησε να ερμηνεύει στη σκηνή με μια σταθερή τελετουργία: οι άνθρωποι του καμπαρέ (ή του θεάτρου, όταν της είχαν ανακαλέσει την άδεια να τραγουδά σε χώρους όπου σέρβιραν αλκοόλ) παρακαλούσαν το κοινό να κάνει απόλυτη σιωπή, τα φώτα χαμήλωναν, ένας προβολέας φώτιζε μόνο το πρόσωπό της, το έλεγε σαν να διαλογιζόταν και μόλις τελείωνε, είχε αποχωρήσει αθόρυβα από τη σκηνή.

Με στίχους από ποίημα του 1931, η υπέροχη, στοχαστική μπαλάντα αναφερόταν στο λιντσάρισμα μαύρων από λευκούς και της θύμιζε τον άδικο θάνατο του πατέρα της, επειδή το νοσοκομείο άργησε να τον αναλάβει μετά από ασθένειά του, φυσικά λόγω του χρώματος του δέρματός του, και έβγαζε την πολιτική πλευρά μιας ούτως ή άλλως αδέσμευτης φύσης. Με πρόσχημα τον εθισμό της στην ηρωίνη, η Δίωξη Ναρκωτικών έλαβε εντολή να την καταστρέψει αν δεν απέρριπτε κατηγορηματικά το «Strange Fruit» από το ρεπερτόριό της.

THE UNITED STATES VS BILLIE HOLIDAY Facebook Twitter
Η βραβευμένη με Πούλιτζερ Σούζαν Λόρι Παρκς υιοθετεί τη θεωρία του Γιχάν Χάρι για τον άνευ όρων πόλεμο της κυβέρνησης εναντίον των ναρκωτικών και την εμμονή των υπαλλήλων του Έντγκαρ Χούβερ με τη Χόλιντεϊ, ως αιχμή του δόρατος και βιτρίνα, λόγω της δημοτικότητας και της παραβατικής συμπεριφοράς της.

Η Χόλιντεϊ δεν καταχωρίστηκε ποτέ ως ακτιβίστρια, αλλά αυτή η «ξαφνική αποφορά της καμένης σάρκας» που διαδέχεται «τη γλυκιά και δροσερή μυρωδιά της μανόλιας» πυροδότησε μια προσωπική αντίσταση που κράτησε όλη τη βασανισμένη ζωή της, τουλάχιστον σύμφωνα με το σενάριο της Σούζαν Λόρι Παρκς. Η βραβευμένη με Πούλιτζερ συγγραφέας υιοθετεί τη θεωρία του Γιχάν Χάρι για τον άνευ όρων πόλεμο της κυβέρνησης εναντίον των ναρκωτικών και την εμμονή των υπαλλήλων του Έντγκαρ Χούβερ με τη Χόλιντεϊ, ως αιχμή του δόρατος και βιτρίνα, λόγω της δημοτικότητας και της παραβατικής συμπεριφοράς της.

cover 676
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Παρά τις μεταπτώσεις της ψυχικής και σωματικής της υγείας και τις στημένες και προβεβλημένες, για λόγους παραδειγματισμού, συλλήψεις της από την αστυνομία στις ΗΠΑ αλλά και στο εξωτερικό, κατά τη διάρκεια των τουρνέ της η Χόλιντεϊ άντεχε και επανέκαμπτε, μέχρι το τέλος. Ακόμη χειρότερα για τους εχθρούς της, άρεσε πολύ και επηρέαζε.

Η οπτική του The United States vs Billie Holiday κινείται γύρω από τη συνεχιζόμενη αντιπαλότητα που υπαγορεύει ο τίτλος, καθώς και από τη μοναδική σχέση που είχε με έναν άνδρα που δεν την αντιμετώπιζε βίαια, όπως οι άλλοι δυνάστες στη ζωή της.

Ο Τζίμι Φλέτσερ (τον υποδύεται με τρυφερότητα ο Τρεβάντε Ρόουντς από το Moοnlight) είναι ο φιλόδοξος μυστικός ομοσπονδιακός που φυτεύει το FBI στον στενό της κύκλο και προδίδει την εμπιστοσύνη και την αδυναμία της προς αυτόν, γιατί η κοσμοθεωρία και η συνείδησή του διαφέρουν εντελώς από την παρορμητική και απροσάρμοστη φύση της. Ο έρωτάς τους λαμβάνεται ως δεδομένος από την Παρκς και τον Ντάνιελς, αν και κανείς από τους δύο δεν τον είχε παραδεχτεί ιστορικά, συνεπώς λειτουργεί περισσότερο για δραματουργικούς λόγους. Το πρόβλημα δεν είναι η αρχειακή ορθότητα ή το κέντρο βάρους μιας βιογραφίας με μετατοπισμένο το προφίλ από το εντελώς προσωπικό στο κοινωνικό, αλλά οι μεταβάσεις από το ένα θέμα στο άλλο.

Ο Ντάνιελς συνθέτει μια «φτιαγμένη» ταινία, σαν να έχει ποτιστεί από τη ζαλάδα του ποτού και την παραίσθηση των ναρκωτικών, ας πούμε υποκειμενικά ιδωμένη από την πρωταγωνίστρια μιας μπερδεμένης ζωής ‒ το ίδιο συμβαίνει στο ηχητικό τοπίο, με ένα ασαφές και συχνά αυθαίρετο τζαζ κλίμα να υποκαθιστά την ενότητα της αφήγησης.

THE UNITED STATES VS BILLIE HOLIDAY Facebook Twitter
Ο έρωτάς της Χόλιντεϊ με τον Φλέτσερ λαμβάνεται ως δεδομένος από την Παρκς και τον Ντάνιελς, αν και κανείς από τους δύο δεν τον είχε παραδεχτεί ιστορικά.

Σίγουρα, είναι πιο ενδιαφέρον εγχείρημα από το ακαδημαϊκό φιλμ του Σίντνεϊ Φιούρι από το 1972, που χάρισε υποψηφιότητα για Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλο στην Νταϊάνα Ρος. Παρά τη γενναία ρήξη της με το λαμπερό παρελθόν της, η σούπερ-σταρ με τις Supremes, Ρος, ούτε έμοιαζε με τη Χόλιντεϊ ούτε ακουγόταν σαν κι αυτήν ‒ πολύ αδύνατη στο σώμα, γεγονός που της επέτρεψε να την υποδυθεί και ως ανήλικη, και πιο «άκαπνη» και μεταλλική στη φωνή, συγκριτικά με της Χόλιντεϊ. Ψήγματα της απόγνωσης που προσπάθησε έβγαιναν σε μερικές σκηνές, αλλά γενικά ήταν μια ερμηνεία που επαινέθηκε επειδή η απόσταση που διένυσε η Ρος από τη γεμάτη Νο 1 επιτυχίες θητεία της στο πιο αγαπητό γυναικείο συγκρότημα όλων των εποχών ως το πορτρέτο μιας βαθιά ταλαιπωρημένης και πολύπλοκης γυναίκας ήταν υπολογίσιμα μεγάλο.

Παρ’ όλα αυτά, η συγκάλυψη της επιτήδευσης στο The Lady sings the blues είναι ορατή, από την αλαβάστρινη μουσική επένδυση του Μισέλ Λεγκράν μέχρι τα δουλεμένα στη λεπτομέρεια κοστούμια των Μπομπ Μάκι και Ρέι Αγκάγιαν, επίσης υποψήφιων για Όσκαρ ‒ όλοι αυτοί έχασαν από το Καμπαρέ και τον Νονό στην τελετή της Ακαδημίας. Στα 28 της, η Ρος έπλευσε στο σινεμά με ελπίδες για παράλληλη ένδοξη καριέρα, αλλά τρία χρόνια μετά το Mahogany προσγείωσε άτσαλα την υπόσχεση και έδειξε ανάγλυφα πως η τραγουδίστρια του «Do you know where you’re going to» βάδιζε Upside Down προς τις πλουμιστές πίστες και τη φανταχτερή υστεροφημία.


Η Άντρα Ντέι, που κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα εκτοπίζοντας τέσσερις από τις πιο δυνατές αντιπάλους των τελευταίων ετών (Μακντόρμαντ, Κίρμπι, Μάλιγκαν και Ντέιβις), είναι διαφορετική περίπτωση και στα 36 της, άγνωστη, άρα ευπρόσδεκτη έκπληξη στο κοινό, επίσης στο ντεμπούτο της, πολεμά τον ρόλο μέχρι τελικής πτώσης, σαν να μην υπάρχει αύριο.

Είναι τρομερά τα περάσματά της από το γρέζι μιας αγωνίστριας στον ρόγχο της μοιρολατρίας, στο άχθος μιας κακοποιημένης κοπέλας που μεγάλωσε με ένα δυσβάσταχτο βάρος και το βάφτισε σε μια πρωτοποριακή εκφορά της μουσικής της, που ακόμη και σήμερα δεν έχει ξεπεραστεί. Βελούδινη και επώδυνη, η Μπίλι Χόλιντεϊ που προτείνει είναι το αγνότερο δώρο του Λι Ντάνιελς σε ένα μέσο που χρησιμοποιεί ως αφτιασίδωτο καθρέφτη της μαύρης εμπειρίας. 
 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

richard spencer

Οθόνες / «Λευκός Θόρυβος»: Η απατηλή λάμψη των influencers της Ακροδεξιάς

Μια από τις καίριες και σημαντικές ταινίες που μπορεί κανείς να παρακολουθήσει αυτές τις μέρες στην πλατφόρμα streaming του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης είναι και το «White Noise» (2020), η πρώτη κινηματογραφική παραγωγή του περιοδικού Atlantic με θέμα τους αστέρες του alt-right κινήματος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Θανάσης Βαλτινός: Η νουβέλα «Η Κάθοδος των Εννιά» του διακεκριμένου συγγραφέα

Οθόνες / «Η Κάθοδος των Εννιά»: Η διάσημη νουβέλα του Θανάση Βαλτινού

Πεθαίνει σαν σήμερα ο διακεκριμένος Έλληνας συγγραφέας. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τα εμβληματικότερα βιβλία του και η βραβευμένη μεταφορά της στον κινηματογράφο, το 1984, από τον Χρίστο Σιοπαχά.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ