Πού είναι σήμερα η Άννα Φρανκ; Facebook Twitter
Άρι Φόλμαν: «Ήθελα να δείξω την Άννα Φρανκ ως άνθρωπο, όχι ως σύμβολο...  Οι καλλιτέχνες έπρεπε να δουλέψουν από το σπίτι, χωρίς επίβλεψη, κάτι που δεν είχαν συνηθίσει. Συνέβησαν όσες αναποδιές μπορείτε να φανταστείτε κι ακόμα περισσότερες Τελικά, όμως, καταφέραμε να τελειώσουμε την ταινία.»

Πού είναι σήμερα η Άννα Φρανκ;

0

Λίγο πριν κλείσει το 2021, θα δούμε και στις ελληνικές αίθουσες μία από τις ωραιότερες ταινίες που μας επιφύλασσε η ετήσια παραγωγή, το «Where is Anne Frank», το νέο animation του Ισραηλινού Άρι Φόλμαν, της φήμης του «Βαλς με τον Μπασίρ». Είναι μια ταινία στην οποία ο Φόλμαν διασκευάζει ευρηματικά ένα από τα διασημότερα γραπτά του εικοστού αιώνα, το «Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ». 

Στο «Where is Anne Frank» το πνεύμα της Κίττυ, της φανταστικής φίλης της Άννας Φρανκ, ξεπηδά μέσα από τις σελίδες του ημερολογίου, φεύγει από το μουσείο και αναζητά τη φίλη του σε ένα σύγχρονο Άμστερνταμ, όπου το όνομά της βρίσκεται παντού, μα το πνεύμα της απουσιάζει. Επικοινωνήσαμε με τον Άρι Φόλμαν και μας είπε μερικά λόγια παραπάνω για την ταινία του, για τον τρόπο που δημιουργεί αλλά και για τον μαζοχισμό(!) που κρύβεται πίσω από έναν σκηνοθέτη animation.

— Πώς σας ήρθε η ιδέα να μεταφέρετε την ιστορία της Άννας Φρανκ στο σήμερα, βάζοντας την Κίττυ να ξυπνάει στο σύγχρονο Άμστερνταμ;

Έψαχνα έναν καινούργιο τρόπο για να πω την ιστορία, γιατί ένιωθα ότι έχουν ειπωθεί όλα. Διάβασα πολλές φορές το ημερολόγιο, το αντιμετώπιζα σαν τη Βίβλο και κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι στην εισαγωγή η Φρανκ περιγράφει εξονυχιστικά τη φανταστική φίλη στην όποια θα απευθύνει το ημερολόγιο, την Κίττυ, και σκέφτηκα πως όλα βρίσκονται εκεί. Το πώς μοιάζει, τα μαλλιά της, τα μάτια της, τα χείλη της, το χαμόγελό της, ο χαρακτήρας της, όλα είναι εκεί. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να τη σχεδιάσουμε. Έτσι έγινε, ο καλλιτεχνικός διευθυντής μας ζωγράφισε ένα σκίτσο της Κίττυ και μόλις την είδα, ήξερα ότι αυτή είναι η πρωταγωνίστρια της ταινίας μου. Στη συνέχεια το ένα έφερε το άλλο. 

To animation είναι κάτι που ταιριάζει περισσότερο σε δημιουργούς με τάσεις αυτοκτονίας, ειδικά στην Ευρώπη. Οπότε επιλέγω το animation για να καλύψω αυτά τα δύο σκέλη, τη δημιουργική ελευθερία και την επιθυμία να υποφέρω, που ίσως και να υπάρχει επειδή είμαι γιος ανθρώπων που επιβίωσαν από το Ολοκαύτωμα.

— Και είναι όντως ένας ολοκληρωμένος χαρακτήρας. Ένα από τα πράγματα που μου άρεσαν στην ταινία σας είναι ότι η Κίττυ συμπεριφέρεται σαν ένα κορίτσι της ηλικίας της, το ίδιο και η Άννα Φρανκ. Δεν την αντιμετωπίζετε ως σύμβολο αλλά ως ένα νεαρό κορίτσι που κάνει πλάκες, θαυμάζει τον Κλαρκ Γκέιμπλ, λέει ποιον συμμαθητή της βρίσκει ωραίο και ποιον όχι κ.λπ.

Φυσικά, ένας από τους λόγους που έκανα αυτή την ταινία είναι για να δείξω ότι η Άννα Φρανκ ήταν ένα πραγματικό πρόσωπο όχι ένα σύμβολο. Δεν ήταν ένας μονοδιάστατος χαρακτήρας που εκπροσωπούσε κάτι, ήταν ένας σύνθετος άνθρωπος. Ήταν πολύ έξυπνη και παρατηρητική, μπορούσε όμως να είναι και πολύ αστεία, να γίνει και κακιά, καθώς εντόπιζε τις αδυναμίες των ενηλίκων γύρω της και σε καίριες στιγμές ήξερε ποιο κουμπί να πατήσει για να τους χτυπήσει. Χρειάστηκε, επίσης, να περάσει στην ενηλικίωση ούσα φυλακισμένη και απομονωμένη, μια πολύ σύνθετη κατάσταση για εκείνη. Ήθελα να το δείξω αυτό, να αναδείξω την ανθρώπινη πλευρά της, γιατί ο περισσότερος κόσμος τη βλέπει μόνο ως σύμβολο.

Άρι Φόλμαν: «Ήθελα να δείξω την Άννα Φρανκ ως άνθρωπο, όχι ως σύμβολο» Facebook Twitter
Ήθελα να αναδείξω την ανθρώπινη πλευρά της, γιατί ο περισσότερος κόσμος τη βλέπει μόνο ως σύμβολο.

— Όταν ξεκινά η ταινία σας, ένας τίτλος μας πληροφορεί ότι η ιστορία εξελίσσεται σε «έναν χρόνο από σήμερα». Γιατί θέσατε αυτό το χρονικό πλαίσιο;

Γιατί μου δίνει ελευθερία να σκέφτομαι το μέλλον και να τοποθετώ τις ιστορίες μου εκεί. Δεν είμαι εγκλωβισμένος στα πράγματα και τις καταστάσεις του παρελθόντος και του παρόντος. Απελευθερώνει τη φαντασία μου, μπορώ να κάνω ό,τι θέλω ως σεναριογράφος. Πάντα επιλέγω το μέλλον γι’ αυτόν τον λόγο.

— Σκεφτόμουν, όμως, ότι και για τον θεατή του 2090 η ιστορία θα πραγματοποιείται «έναν χρόνο μετά», άρα ο κόσμος και πάλι θα έχει ξεχάσει το πνεύμα της Άννα Φρανκ. Πιστεύετε ότι δεν θα μάθουμε ποτέ από το παρελθόν μας και τα λάθη μας;

Χμμμ, νομίζω ότι μαθαίνουμε από το παρελθόν, υπάρχει κάποια πρόοδος. Δυστυχώς, όμως, όπως είδατε και στους τίτλους τέλους, υπάρχουν 17-20 εκατομμύρια παιδιά που προσπαθούν να ξεφύγουν από πολέμους στον κόσμο μας. Η γενική κατάσταση έχει αλλάξει, αλλά γι’ αυτά τα παιδιά παραμένει ίδια. Δεν είναι ακριβώς συγκρίσιμα μεγέθη, το καταλαβαίνω, αλλά θα ήθελα η κληρονομιά της Άννα Φρανκ, της εμπειρίας της ίδιας και της οικογένειάς της, να είχε γεννήσει συμπόνια και έγνοια γι’ αυτά τα παιδιά που βρίσκονται σε κίνδυνο σήμερα. Είναι ένα από τα πράγματα που θέλω να πετύχω με την ταινία μου.

— Καταλαβαίνω. Και με αυτό τον τρόπο συνδέετε το παρόν με το παρελθόν. Παρατηρώ ότι η μνήμη και η Ιστορία είναι θεματικές που σας ενδιαφέρουν πολύ, τις βρίσκουμε συχνά στη φιλμογραφία σας.

Για να μιλήσω ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω πώς μου συμβαίνει αυτό. Μπορεί να γράψω ένα μιούζικαλ και να καταλήξω να σκαλίζω ένα γεγονός του παρελθόντος και να τοποθετώ τον εαυτό μου εκεί. Δεν το κάνω συνειδητά πάντως. Υποθέτω ότι είναι κάτι που συμβαίνει υποσυνείδητα, όπως τα περισσότερα πράγματα.

Άρι Φόλμαν: «Ήθελα να δείξω την Άννα Φρανκ ως άνθρωπο, όχι ως σύμβολο» Facebook Twitter
Έψαχνα έναν καινούργιο τρόπο για να πω την ιστορία, γιατί ένιωθα ότι έχουν ειπωθεί όλα.

— Κάτι άλλο που κάνετε συχνά είναι να επιλέγετε το format του animation για να αφηγηθείτε τις ιστορίες σας.

Το επιλέγω γιατί μου δίνει απόλυτη ελευθερία, μπορώ να δημιουργήσω οτιδήποτε θέλω, δεν έχω τους περιορισμούς της «ζωντανής δράσης». Ταυτόχρονα ικανοποιεί και τις μαζοχιστικές μου παρορμήσεις. Μάλλον μου αρέσουν ο πόνος και το βάσανο της όλης διαδικασίας που απαιτεί η δημιουργία ενός animation, η πολυετής προετοιμασία, που σε κάνει να υποφέρεις, η αβεβαιότητα για το αν θα καταφέρεις να τελειώσεις την ταινία, η αγωνία μήπως τελικά χρεοκοπήσεις και καταλήξεις να πηδήξεις από έναν λόφο. To animation είναι κάτι που ταιριάζει περισσότερο σε δημιουργούς με τάσεις αυτοκτονίας, ειδικά στην Ευρώπη. Οπότε επιλέγω το animation για να καλύψω αυτά τα δύο σκέλη, τη δημιουργική ελευθερία και την επιθυμία να υποφέρω, που ίσως και να υπάρχει επειδή είμαι γιος ανθρώπων που επιβίωσαν από το Ολοκαύτωμα. Κουβαλώ αυτή την κληρονομιά στις πλάτες μου και μάλλον χρειάζομαι να περάσω από μια επίπονη διαδικασία, ώστε να μπορέσω να συνεχίσω τη ζωή μου.

— Πιστεύετε δηλαδή ότι η Τέχνη προκύπτει μέσα από τον πόνο;

Όχι, δεν το θεωρώ απαραίτητο. Αλλά η δημιουργία ενός animation είναι πολύ επίπονη, ενέχει ρίσκο. Το «Where is Anne Frank» περιέχει 159.000 διαφορετικά σκίτσα, τα οποία έγιναν σε δώδεκα διαφορετικές χώρες με δεκατρία διαφορετικά στούντιο και έφτασε αρκετές φορές κοντά στο να μην ολοκληρωθεί ποτέ, ειδικά τον ενάμιση χρόνο του lockdown, που για μας ήταν σκέτη καταστροφή. Οι καλλιτέχνες έπρεπε να δουλέψουν από το σπίτι, χωρίς επίβλεψη, κάτι που δεν είχαν συνηθίσει. Συνέβησαν όσες αναποδιές μπορείτε να φανταστείτε κι ακόμα περισσότερες Τελικά, όμως, καταφέραμε να τελειώσουμε την ταινία.

|article_full_no_portrait|

— Και βγήκε μια καλή ταινία, οφείλω να ομολογήσω, με έξοχο μουσικό score. Προσέχετε πολύ τη μουσική επένδυση στις ταινίες σας, είναι πάντα μελωδική και συμμετέχει στο δράμα ως πρωταγωνιστής, εκεί που σήμερα σε πολλές ταινίες η μουσική είναι απλώς συνοδευτική.

Μα είναι κι αυτή μέρος της δημιουργίας. Γεννάς τις εικόνες και μετά θες να τις ντύσεις μουσικά κι εγώ επιλέγω να συνεργάζομαι με τους καλύτερους. Με ιντριγκάρει και με εκπλήσσει κάθε φορά να δω τι θα επινοήσουν αυτοί οι υπέροχοι μουσικοί, παρακολουθώντας τις εικόνες μου. Είναι από τα μέρη της παραγωγικής διαδικασίας που αγαπώ περισσότερο.

— Και μια τελευταία ερώτηση. Ο τίτλος της ταινίας σας είναι «Where is Anne Frank», δεν υπάρχει ερωτηματικό σε αυτόν. Γιατί το παραλείψατε;

Χμμμ, γιατί δεν υπάρχει ερωτηματικό ε; Γιατί, νομίζω ότι, αν έβαζα ερωτηματικό, θα είχα κάνει μια ταινία για παιδιά τεσσάρων ετών. Μια ταινία που στο πόστερ θα είχε τρία παιδιά που ψάχνουν με έναν φακό κάτω από ένα χαλί, μέσα σε ένα υπόγειο, αναζητώντας την Άννα Φρανκ. Ενώ, όταν δεν βάζεις ερωτηματικό, σημαίνει κάτι αυτό που γράφεις, αυτό που έχεις δημιουργήσει, είναι μια δήλωση. Κι αυτή είναι η ταινία που ήθελα να κάνω.

Η ταινία «Πού κρύβεται η Άννα Φρανκ»(Where is Anne Frank, 2021) θα κυκλοφορήσει στις ελληνικές αίθουσες στις 30/12 από τη Rosebud.21.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

American Apparel: Τα βρόμικα μυστικά της πιο ανατρεπτικής εταιρείας των ’00s

Οθόνες / American Apparel: Τα βρόμικα μυστικά της πιο ανατρεπτικής εταιρείας των ’00s

Η American Apparel πουλούσε απελευθέρωση, αλλά πίσω από τις βιτρίνες και το φίνο βαμβάκι το brand ήταν βουτηγμένο στα σκάνδαλα: σεξουαλική παρενόχληση, κατάχρηση εξουσίας και ένα εργασιακό κλίμα που κάθε άλλο παρά cool ήταν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Movies

Οθόνες / Η σπαρταριστή επιστροφή των «Τρελών Σφαιρών» και 9 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Ο Λίαμ Νίσον δείχνει την κωμική στόφα του, η Άλισον Μπρι και ο Ντέιβ Φράνκο πρωταγωνιστούν στην πιο αναμενόμενη ταινία τρόμου της χρονιάς, η νέα ταινία των αδερφών Νταρντέν και 4 επανεκδόσεις – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Είδαμε την ταινία που διασκευάζει ο Γιώργος Λάνθιμος

Οθόνες / Η ταινία στην οποία βασίστηκε ο Λάνθιμος: Ένα κρυμμένο νοτιοκορεατικό διαμάντι

Η επικείμενη κυκλοφορία του «Bugonia» στάθηκε αφορμή για να επισκεφτούμε ξανά την κινηματογραφική του πηγή, το cult «Save the Green Planet!», έναν από τους κρυμμένους θησαυρούς του νοτιοκορεατικού σινεμά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Daily / «Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Η τελευταία ερευνητική δουλειά της βραβευμένης σκηνοθέτριας Πέτρα Κόστα, είναι ένα υποδειγματικό, υποβλητικό ντοκιμαντέρ με κεντρικό άξονα την καθοριστική συμβολή των Βραζιλιάνων Ευαγγελιστών στην άνοδο του «Τραμπ των Τροπικών» στην εξουσία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το «requel» ενός θρίλερ των 90s και 8 ακόμη λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Το requel ενός θρίλερ των ΄90s και 7 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Η ανάσταση του «I Know What You Did Last Summer», η νέα ταινία του Φρανσουά Οζόν, η έκπληξη των Καννών «Sorry Baby» και η ταινία που εδραίωσε το άστρο της Μόνικα Μπελούτσι - Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ MICHAEL DOUGLAS

Οθόνες / Μάικλ Ντάγκλας: Το ήσυχο αντίο ενός ανήσυχου σταρ

«Nepo baby» πριν καν υπάρξει ο όρος, ο Μάικλ Ντάγκλας βρήκε τη δική του φωνή μέσα από ρόλους που σφράγισαν το Χόλιγουντ, φτάνοντας σε μια καριέρα έξι δεκαετιών γεμάτη σκαμπανεβάσματα και δυνατές στιγμές.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
TAINIES

Οθόνες / Ο ανανεωμένος Superman και 6 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Ένας υπερήρωας, μερικοί επικίνδυνοι καρχαρίες, ένα αμερικανικό ρομαντικό δράμα, μπόλικος σουρεαλισμός και γαλλικό chanson: Το κινηματογραφικό μενού της εβδομάδας έχει από όλα - Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Superman: Ένα αβαρές επεισόδιο κυριακάτικου cartoon

Oθόνες / Superman: Ένα αβαρές επεισόδιο κυριακάτικου καρτούν

Υπερφορτωμένο, κατά διαστήματα απολαυστικό, με μια τετράποδη προσθήκη που θα κάνει τους ζωόφιλους να γαβγίζουν από χαρά, το «Superman» του Τζέιμς Γκαν δεν προσποιείται πως θέλει να προσφέρει τίποτα παραπάνω από δύο ευχάριστες ώρες στο σινεμά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Superman, καρχαρίες και Νταλί από αύριο στους κινηματογράφους

Πολιτισμός / Superman, καρχαρίες και Νταλί από αύριο στους κινηματογράφους

Η πρώτη ταινία του αναγεννημένου διευρυμένου σύμπαντος της DC, ο υβριδικός μεταμεσονύκτιος χαβαλές του «Dangerous Animals» και το χιτσκοκικό «Spellbound», με την ονειρική σεκάνς ανθολογίας που σχεδίασε ο Σαλβαδόρ Νταλί, ξεχωρίζουν από το πρόγραμμα αυτής της εβδομάδας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ