Οι ταινίες που θα δούμε φέτος το καλοκαίρι

Οι ταινίες που θα δούμε φέτος το καλοκαίρι Facebook Twitter
«X-Men: Dark Phoenix», «Once Upon a time in Hollywood» και «The Lion King»: από τις πιο αναμενόμενες ταινίες του καλοκαιριού
0

Ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ, η δαιμονισμένη κούκλα Άναμπελ, ο Γούντι κι ο Μπαζ, ο Ταραντίνο, ο Γούντι Άλεν, ζόμπι, υπερήρωες, Πόκεμον και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις αναμένεται να κατακλύσουν φέτος τις οθόνες των θερινών κινηματογράφων, οι οποίοι, σε πείσμα μιας αγοράς που διαρκώς φθίνει, επιμένουν να συντηρούν ένα σινεφιλικό έθιμο δεκαετιών, εκείνο της θερινής προβολής σε ανοιχτό χώρο. Με την πρόσφατη πολιτική συγκυρία να καθιστά ρευστό τον (έτσι κι αλλιώς όχι ιδιαίτερα αυστηρό) προγραμματισμό της διανομής, ξεχώρισα μερικές από τις πρεμιέρες που αναμένουμε τους επόμενους τρεις μήνες και σας τις παρουσιάζω.

X-Men: Dark Phoenix

Ακόμα ένα υπερηρωικό σύμπαν φτάνει στο τέλος του. Ένα τέλος που έρχεται δίχως τις τυμπανοκρουσίες των τελευταίων Avengers, έχοντας, όμως, να επιδείξει τη σύνδεση του με μερικές από τις ποιοτικότερες ταινίες του είδους ως αντίβαρο. Και ένα τέλος που, με δεδομένη την έλευση του αναπόφευκτου reboot, είναι δύσκολο να ιδωθεί ως τέτοιο, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση. (Από 06/06)

 

The White Crow

Ο Ρέιφ Φάινς κρατά ψηλά το λάβαρο της βρετανικής υποκριτικής εδώ και εικοσιπέντε χρόνια. Παράλληλα έκανε σκηνοθετικό ντεμπούτο δυνατό με μεταφορά του Κοριολανού, που δυστυχώς κανείς δεν είδε, συνέχισε με βιογραφικό δράμα γύρω από τον Ντίκενς, που πάλι πέρασε απαρατήρητο, η τρίτη του ταινία, όμως, αν και μέχρι στιγμής υστερεί σε κριτική αναγνώριση σε σχέση με τις προηγούμενες, φαίνεται να ενδιαφέρει περισσότερο το κοινό. Πρόκειται για βιογραφία του Νουρέγιεφ, με τον ίδιο να κρατά τον ρόλο του Πούσκιν. (Από 13/06)

 

Pokemon: Detective Pikachu

Με όχημα τη συνταγή του Ποιος παγίδεψε τον Ρότζερ Ράμπιτ, που μπλέκει ζωντανούς ηθοποιούς με animation –κάποτε τα λέγαμε κινούμενα σχέδια– σε μια ιστορία μυστηρίου, τα Πόκεμον εισβάλλουν στη μεγάλη οθόνη. Οι φαν κατά τη διάρκεια της προβολής θα παίζουν το δημοφιλές παιχνίδι «ποιο είναι αυτό το Πόκεμον;», οι υπόλοιποι θα ψάχνετε με ποιο Πόκεμον ταυτίζεστε περισσότερο. Είστε ένα στρουμπουλό, καλλίφωνο Τζίγκλιπαφ ή μήπως ένα αξιαγάπητο, απαιτητικό Σάιντακ που θέλει όλη την ώρα φροντίδα για να μην εκραγεί το κεφάλι του; (Από 13/06)

 

Little White Lies 2

Μετά το (σχεδόν) φιάσκο της αυτοαναφορικής, επιφανειακής σάτιρας (;) του Rock 'n' Roll, ο Γκιγιόμ Κανέ επιστρέφει σκηνοθετικά σε σίγουρο έδαφος με ένα σίκουελ στη μεγαλύτερη επιτυχία του μέχρι σήμερα, μια γαλλική εκδοχή της Μεγάλης Ανατριχίλας, με την ερμηνευτική αφρόκρεμα της γενιάς του ως μέλη μιας παλιοπαρέας που επανενώνεται χρόνια μετά, για ένα Σαββατοκύριακο. (Από 20/06)

 

 

 

Toy Story 4

Η παιδικότητα της παλιάς Disney και η ανθρωπιά του Τσάπλιν και του Κάπρα κατοικούν πια στις εικόνες της Pixar, μιας παιδαγωγού αλά Mary Poppins, που προσέχει μεν τα παιδιά, ουσιαστικά όμως αποσκοπεί στη φροντίδα και την ψυχική σωτηρία των ενηλίκων. Πίσω από κάθε ενήλικα, άλλωστε, κρύβεται ένα πληγωμένο παιδί. Κι αν πιστεύεις ότι το Τοy Story έκλεισε αρμονικά τον κύκλο του στο τρίτο μέρος του και απορείς τι παραπάνω μπορεί να προσθέσει ένα ακόμα σίκουελ, κατά βάθος ξέρεις ότι η Pixar για ακόμα μια φορά μπορεί να σε διαψεύσει με τον πιο ευχάριστο τρόπο. (Από 20/06)

 

Τhe Professor

Έχει εκλείψει από τις αίθουσες η (καλή) μεσαία ταινία (ενήλικου) μεγάλου κοινού με αναγνωρίσιμους ηθοποιούς, δουλεμένο σενάριο και στρωτή αφήγηση. Ας λέει η κριτική τα γνωστά περί συνταγής και ακαδημαϊκότητας, άμα η συνταγή εκτελεστεί με μεράκι –βλέπε Green Book– ακόμα κι εκείνη θα αναγνωρίσει αρετές και ο κόσμος θα συρρεύσει στα σινεμά. Μακάρι αυτή εδώ η δραματική κομεντί με τον Τζόνι Ντεπ να ανήκει στις καλές περιπτώσεις της ως άνω κατηγορίας. Το χρειάζεται το κοινό για να ξεσκάσει, το χρειάζεται και η αίθουσα για να δουλέψει. (Από 27/06)

 

Yesterday

Με ένα κόνσεπτ όχι απαραίτητα πρωτότυπο, αλλά αναντίρρητα γουστόζικο ο σεναριογράφος Ρίτσαρντ Κέρτις των Notting Hill, Love Actually και About Time μας παρουσιάζει τη νέα του πρόταση στο είδος της ρομαντικής κομεντί με ήρωα τραγουδοποιό που, έπειτα από κάποια συνωμοσία του σύμπαντος, βρίσκεται να είναι ο μοναδικός άνθρωπος στον πλανήτη που θυμάται τα τραγούδια των Beatles. Μένει να δούμε πώς ο απροκάλυπτος συναισθηματισμός, το υπομονετικό χτίσιμο του ρομαντικού σασπένς και το βρετανικό φλέγμα του Κέρτις θα παντρευτούν με το παροξυσμικό, φλασάτο σκηνοθετικό στιλ του Ντάνι Μπόιλ. (Από 27/06)

 

Anabelle Comes Home

Με την εξαίρεση των δύο Conjuring που γύρισε ο Τζειμς Γουάν, για τις ταινίες του διευρυμένου αυτού σύμπαντος μάλλον ισχύει ο χρυσός κανόνας «κάθε πέρσι και καλύτερα». Εδώ όμως επιστρατεύονται εκ νέου και οι βασικοί πρωταγωνιστές Πάτρικ Γουίλσον και Βέρα Φαρμίγκα, οπότε εύλογα περιμένεις μεγαλύτερη επιμέλεια στο τελικό αποτέλεσμα. Και μακάρι να μην διαψευστούν οι προσδοκίες σου, καλύτερο τρόπο για να δροσιστείς μια καυτή καλοκαιρινή νύχτα από γερές δόσεις ανατριχίλας, δύσκολο να φανταστείς. (Από 27/06)

 

The Lion King

Πέρα από την επανασύσταση του καταλόγου της σε νεότερο κοινό, οι live action μεταφορές αγαπημένων animation της Ντίσνεϊ λειτουργούν και σαν ενέσεις νοσταλγίας για τους μεγαλύτερους, που μεγάλωσαν με αυτές. Μικρή ένσταση ως προς τον ρεαλιστικό CGI σχεδιασμό τους, ο ρεαλισμός σκοτώνει την φαντασία, κατά τα άλλα με όλα τους περάσαμε μια χαρά, το δε Lion King κρατά ξεχωριστή θέση στην καρδιά των σημερινών τριαντάρηδων. Πιθανότατα έχουμε να κάνουμε με το μεγαλύτερο εμπορικό hit του καλοκαιριού. (Από 18/07)

 

The Dead don't Die

Μερίδα της κριτικής δηλώνει απογοητευμένη από τη νέα ταινία του Τζάρμους, όπου τα ζόμπι ξυπνούν και περπατούν στη γη. Κάποιοι εξ' αυτών περίμεναν αποδόμηση του είδους, το σινεμά του Τζάρμους όμως είναι ένα είδος από μόνο του, δεν μπαίνει στα καλούπια των ειδών, ούτε το μέλλει να τα εξυπηρετήσει ή να τα συζητήσει. Από αυτά που διαβάζουμε, φαίνεται πως ο Τζάρμους είχε στο μυαλό του κάτι αβαρές, όπου παλιοί και καινούργιοι φίλοι μαζεύονται για καφέ και τσιγάρα και κουβέντα, άντε και για να αποκεφαλίσουν μερικά ζόμπι. Μια χαρά ακούγεται. (Από 18/07)

 

The Fall of the American Empire

Μακριά από τα φώτα της (κριτικής) δημοσιότητας πια, ο Ντενίς Αρκάν συνεχίζει να κάνει σινεμά με κεντρικό θεματικό μοτίβο την παρακμή του δυτικού πολιτισμού και την επικείμενη κατάρρευση του, όχι όμως με την αποστασιοποίηση ενός ακαδημαϊκού ή την επιθετική ρητορική ενός προπαγανδιστή, αλλά ως ένας από εμάς, αναδεικνύοντας, στις καλύτερες στιγμές του τουλάχιστον, το θέμα μέσα από ιστορίες για ανθρώπους και τα πάθη τους. Ας ελπίσουμε ετούτη εδώ να είναι μία από εκείνες τις στιγμές. (Από 01/08)

 

Once Upon a time in Hollywood

Κινηματογραφικές φάτσες που αγαπάμε, οργιώδης σινεφιλία, ταραντινικές διαλογικές αψιμαχίες κι ευφυολογήματα μας περιμένουν στη νέα ταινία του Κουέντιν Ταραντίνο. Άγνωστο ποιος θα καταστεί θύτης και ποιος θύμα γραφικής βίας, από τα συμφραζόμενα αντιλαμβανόμαστε ότι η ταινία βρίσκεται εγγύτερα στην αφηγηματική χαλαρότητα και την αγαπητική ενδοκινηματογραφικότητα της Jackie Brown – μέγα bonus για μερικούς από μας, ενδεχόμενο μείον για όσους εκτιμούν περισσότερο το στοιχείο της «καφρίλας» στο ταραντινικό σύμπαν. Όπως και να έχει, και οι μεν και οι δε στην πρεμιέρα της ταινίας θα είμαστε εκεί. (Από 22/08)

 

Midsommar

Για τον υπογράφοντα υπάρχει ζήτημα με την ηθική των εικόνων στο Hereditary και (σοβαρότατη) έλλειψη γούστου στα μικρού μήκους του Άρι Άστερ. Μολαταύτα εμφανώς έχουμε να κάνουμε με έναν (πάρα πολύ) κινηματογραφικό δημιουργό με απόλυτη εξουσία πάνω στο υλικό του και θαυμάσια αίσθηση ρυθμού. Δεδομένη η περιέργεια για τη δεύτερη ταινία του, ακόμα ένα φιλμ παγανιστικού τρόμου που μοιάζει να παραπέμπει στο θρυλικό The Wicker Man. (Από 22/08)

 

A Rainy Day in New York

Η ιντερνετική υστερία που ακολούθησε το #metoo μας στέρησε ένα ωραιότατο, σταθερά ετήσιο κινηματογραφικό ραντεβού, ευτυχώς, όμως, μόνο πρόσκαιρα. Με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο το σινεμά φαίνεται να κερδίζει προς το παρόν την οχλοκρατία και τον σοσιαλμιντιακό φαρισαϊσμό. Έτσι φέτος θα κλείσουμε τη θερινή σεζόν και θα χαιρετίσουμε τη φθινοπωρινή με την (έτοιμη από πέρυσι) νέα ταινία του Γούντι Άλεν. Κάλλιο αργά, παρά ποτέ. (Από 22/08)

 

 

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ