''Ο κινηματογράφος σε ικανοποιεί όσο κι ένα μακρινό και αβέβαιο ταξίδι''

''Ο κινηματογράφος σε ικανοποιεί όσο κι ένα μακρινό και αβέβαιο ταξίδι'' Facebook Twitter
0
''Ο κινηματογράφος σε ικανοποιεί όσο κι ένα μακρινό και αβέβαιο ταξίδι'' Facebook Twitter
Για μένα είναι μια ισχυρή ιστορία γιατί περιγράφει έναν άντρα σε ένα περιβάλλον πολύ σκληρό και βάναυσο, όπου οι προσδοκίες του τον οδηγούν σε μια κατεύθυνση που είναι εξευτελιστική

Το πιο πρόσφατο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που έγινε το Νοέμβριο του 2014, φαίνεται ήδη σαν μια μακρινή ανάμνηση. Το θυμάμαι ως παιδί και έφηβη για την μαγική ατμόσφαιρα που δημιουργούσε πάντα στη γενέτειρά μου φέρνοντας μας σε επαφή με τους νέους σκηνοθέτες, εξερευνώντας avant garde και ανεξάρτητες ταινίες - πριν ακόμα καλά καλά να ξέρω τι σημαίνει η ορολογία. Τώρα που δεν μένω στη Θεσσαλονίκη, εξακολουθώ να μιλάω με υπερηφάνεια γι' αυτό ως παράδειγμα ενός πολύ καλού φεστιβάλ.

  

Η παραγωγός Mimmi Spång και ο σκηνοθέτης Jens Östberg που επισκέφτηκαν το φεστιβάλ το Νοέμβρη με την Σουηδική ταινία 'Flygparken', επίσημη επιλογή του διαγωνιστικού τμήματος (όπου ο Sverrir Gudnason, ο ήρωας της ταινίας κέρδισε το βραβείο της καλύτερης ανδρικής ερμηνείας στο φεστιβάλ), μας περιγράφουν παρακάτω ανάμεσα σε άλλα, πως έζησαν οι ίδιοι την ατμόσφαιρα του φεστιβάλ.

Τα βραβεία δεν αλλάζουν ξαφνικά την ποιότητα της ταινίας. Είναι η γνώμη μιας μικρής ομάδας ανθρώπων, καθώς με έναν άλλο συνδυασμό κριτών, τα βραβεία δίνονται διαφορετικά. Έτσι, είναι αρκετά τυχαία, υποκειμενικά και ανακριβή. Αλλά η αναγνώρηση της ταινίας σου, εξακολουθεί να είναι ένα ωραίο συναίσθημα.

Αλήθεια, πώς ξεκινήσατε να κάνετε ταινίες;

Mimmi: Ασχολούμαι με την παραγωγή ταινιών εδώ και 10 χρόνια τώρα και μου αρέσει να ανακαλύπτω νέα ταλέντα στο χώρο του κινηματογράφου. Η εταιρεία μας 'Garagefilm' μαζί με τον συνάδελφό μου Rebecka Lafrenz λειτουργεί από το 2007. Είναι δύσκολο να έχεις μια ανεξάρτητη εταιρεία, αλλά είναι επίσης το καλύτερο πράγμα που μπορείς να κάνεις αν θέλεις να κάνεις ταινίες 'τις ιστορίες' που θεωρείς εσύ σημαντικές.

Jens: Έχοντας περάσει το τέλος της εφηβείας μου ΄βυθισμένος' στο μπαλέτο και τον σύγχρονο χορό βρέθηκα στον κινηματογράφο αρκετά αργά.  Θυμάμαι που είδα το Reservoir Dogs και ήμουν ξετρελαμένος. Από κει και πέρα, νομίζω ότι είναι δίκαιο να πούμε ότι ήθελα να κάνω τις δικές μου ταινίες. Πέρασα από το χορό στο θέατρο και την τέχνη της performance, άρχισα να γράφω για το θέατρο, και σύντομα αποφάσισα να μάθω να γράφω σενάρια - ως επί το πλείστον με την ανάγνωση των σεναρίων από τις ταινίες που θαύμαζα. Σε εκείνο το χρονικό σημείο, ήξερα ότι δεν επρόκειτο να παραιτηθώ. Ήταν ένα αρκετά μακρύ ταξίδι, το 'Flygparken' είναι το πέμπτο σενάριο μεγάλου μήκους που έχω γράψει... Με τον κινηματογράφο, νιώθω αυτή την αίσθηση ικανοποίησης που έρχεται με τη συμπλήρωση ενός μακρινού και αβέβαιου ταξιδιού.

   

Πείτε μας λίγα λόγια για την ταινία σας, γιατί θέλατε να γυρίσετε την συγκεκριμένη ιστορία;

Mimmi: Για μένα είναι μια ισχυρή ιστορία γιατί περιγράφει έναν άντρα σε ένα περιβάλλον πολύ σκληρό και βάναυσο, όπου οι προσδοκίες του τον οδηγούν σε μια κατεύθυνση που είναι εξευτελιστική. Αλλά είναι επίσης μια ταινία για την κοινωνική κληρονομιά, όταν προσπαθούμε να κάνουμε το σωστό, αλλά καταλήγουμε σε λανθασμένες αποφάσεις. Η Rebecka και εγώ πιστεύουμε ότι το θέμα είναι ενδιαφέρον και ότι με την προσέγγιση του Jens η ιστορία της ταινίας είναι συναρπαστική.

Jens: Η εμπειρία του να μεγαλώνεις σε μια μικρή σουηδική πόλη,  όπου για ένα μεγάλο μέρος της εργατικής τάξης ο αθλητισμός είναι ουσιαστικά ο μόνος τρόπος για να αναγνωριστείς, είναι κοντά στη δική μου ιστορία. Για μένα, αυτό είναι ένα περιβάλλον που ωθεί την απόγνωση και τη βία. Θυμάμαι σκηνές μικροεγκλημάτων που συχνά κλιμακώνονταν σε πανικό, αναγκάζοντας τους ανθρώπους να ενεργούν απρόβλεπτα.

''Ο κινηματογράφος σε ικανοποιεί όσο κι ένα μακρινό και αβέβαιο ταξίδι'' Facebook Twitter

Ποια είναι το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε τις λέξεις 'Φεστιβάλ Κινηματογράφου';

Mimmi: Ότι πρόκειται να συναντήσω πολλούς ενδιαφέροντες ανθρώπους και να δω ταινίες που δεν γνωρίζω. Λατρεύω τα φεστιβάλ! Είναι καλός τρόπος να συνδεθείς με παραγωγούς, με χρηματοδότες και εταιρείες πωλήσεων από άλλες χώρες και αυτό είναι επίσης πολύ σημαντικό για εμάς τους παραγωγούς να συναντηθούμε, να συζητήσουμε και να διευρύνουμε τον τρόπο σκέψης μας.

Jens: Είναι ένας τρόπος για να αποκομίσεις ό, τι έχεις σπείρει, καλό ή όχι τόσο, ένας τρόπος να χαλαρώσεις λίγο περιμένοντας τις αντιδράσεις για την ταινία σου, και να γιορτάσεις μετά από τόσα χρόνια σκληρής δουλειάς.

Η ταινία ήταν στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ. Πώς αισθάνεστε για τα βραβεία γενικώς;

Mimmi: Είναι πάντα πολύ κολακευτικό να καλείσαι σε έναν διαγωνισμό. Αλλά εκτός από αυτό που έχει αρκετά μεγάλο αντίκτυπο, το γεγονός βοηθάει φυσικά τον σκηνοθέτη και την εταιρεία παραγωγής. Είναι επίσης μια επιβεβαίωση για εμάς ότι έχουμε φτιάξει μια ιστορία που πραγματικά σημαίνει κάτι για το κοινό εκτός της Σουηδίας. Είναι, επίσης, ένα από τα πράγματα που έχει σημασία για τους χρηματοδότες, δηλαδή μπορούν να δουν ότι κάνουμε ταινίες που έχουν καλλιτεχνική βάση.

Jens: Τα βραβεία δεν αλλάζουν ξαφνικά την ποιότητα της ταινίας. Είναι η γνώμη μιας μικρής ομάδας ανθρώπων, καθώς με έναν άλλο συνδυασμό κριτών, τα βραβεία δίνονται διαφορετικά. Έτσι, είναι αρκετά τυχαία, υποκειμενικά και ανακριβή. Αλλά η αναγνώρηση της ταινίας σου, εξακολουθεί να είναι ένα ωραίο συναίσθημα. Κατά κάποιο τρόπο βέβαια, ένα βραβείο μπορεί να παίξει μεγάλο ρόλο στον προσδιορισμό της συνέχειας σου στο χώρο - αλλά ποτέ δεν θα πρέπει να καθορίζει τις καλλιτεχνικές επιλογές του σκηνοθέτη, και νομίζω ότι είναι σοφό να μην το βλέπουμε σαν κάποιου είδους 'απόδειξης' της 'αριστείας' τους.

''Ο κινηματογράφος σε ικανοποιεί όσο κι ένα μακρινό και αβέβαιο ταξίδι'' Facebook Twitter

Πώς σας φάνηκε η ατμόσφαιρα στην Θεσσαλονίκη;

Mimmi: Ήταν φανταστική!

Jens: Είναι μια όμορφη πόλη, που ελπίζω να επιστρέψω σύντομα. Είχαμε τόσο λίγο χρόνο για να δούμε την πόλη, αυτή τη φορά, αλλά από αυτό που είδαμε ένιωσα πραγματικά κάτι ζωντανό και ακμαίο, φιλικό και περίεργο. Όλοι γνωρίζουμε για την κρίση και τις δυσκολίες της, αλλά εγώ πήρα πραγματικά μια μεγάλη δόση ζωτικότητας και ελπίδας.

Αυτό που ξεχώρισε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ήταν το κοινό και το πόσο ενδιαφέρονται για τον κινηματογράφο. Οι αίθουσες προβολών ήταν γεμάτες και μετά από τις προβολές κάναν πολλές έξυπνες ερωτήσεις.

Πώς θα συγκρίνατε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με άλλα φεστιβάλ κινηματογράφου;

Mimmi: Πρέπει να πω ότι η Θεσσαλονίκη είναι ένα από τα κορυφαίες φεστιβαλικές εμπειρίες μου! Το φεστιβάλ φροντίζει τους καλεσμένους του και όλοι μας φέρθηκαν υπέροχα.
Δεν θέλω να το συγκρίνω με συγκεκριμένα άλλα φεστιβάλ, αλλά μπορώ να πω ότι οι άνθρωποι που δουλεύουν στο φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης ήταν πολύ φιλικοί, μας φρόντισαν πολύ καλά και ήταν εξαιρετικά οργανωμένοι. Η τοποθεσία ήταν επίσης πολύ καλή μια και τα πάντα συγκεντρώνονται στο ίδιο τμήμα της πόλης, το οποίο μου αρέσει πολύ σαν ιδέα. Ήταν όπως είπα πριν, μία από τα κορυφαίες εμπειρίες μου!

Jens: Ήταν μεγαλύτερο από ό, τι αναμενόταν, με ένα πολύ εντυπωσιακό line-up ταινιών. Νιώσαμε πολύ καλή υποδοχή και μεγάλη φροντίδα. Και τα πάρτυ τη νύχτα στο κέντρο του φεστιβάλ ήταν πολύ ωραία! Συνολικά είχαμε μια τέλεια εμπειρία. Αλλά ξέρετε, ως χορογράφος έχω πραγματικά μικρή εμπειρία με κινηματογραφικά φεστιβάλ. Έχω πάει σε μερικά, και μεταξύ αυτών, η συνολική ατμόσφαιρα της Θεσσαλονίκης είναι γενναιόδωρη, περίεργη, και 'έξυπνη'. Μεταξύ τη μακρά παράδοση του φεστιβάλ, η εξαιρετική τοποθεσία της Θεσσαλονίκης, και το μεγάλο κοινό, όλα σου δίνουν την εντύπωση ότι το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης θα έχει ένα πολύ λαμπρό μέλλον.

''Ο κινηματογράφος σε ικανοποιεί όσο κι ένα μακρινό και αβέβαιο ταξίδι'' Facebook Twitter

Πώς σας φάνηκε λοιπόν το ελληνικό κοινό;

Mimmi: Το κοινό ήταν επίσης φανταστικό και είχαν πολύ καλές ερωτήσεις. Οι αίθουσες ήταν γεμάτες και αισθανόμουν ότι το κοινό ενδιαφέρεται πολύ για τον κινηματογράφο. Ήταν εκεί επειδή αγαπούν και νοιάζονται για τις ταινίες. Οι ερωτήσεις που μας κάνανε μετά την προβολή ήταν σοβαρές και υψηλού επιπέδου, και αυτό είναι φανταστικό σαν εμπειρία, επειδή είναι ακριβώς αυτό που θέλουμε ως κινηματογραφιστές: την περιέργεια!

Jens: Αυτό που ξεχώρισε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ήταν το κοινό και το πόσο ενδιαφέρονται για τον κινηματογράφο. Οι αίθουσες προβολών ήταν γεμάτες και μετά από τις προβολές κάναν πολλές έξυπνες ερωτήσεις. Και αυτό είναι ό, τι χρειάζεται ένας σκηνοθέτης - οι άνθρωποι που πραγματικά ενδιαφέρονται για την ταινία, και είναι περίεργοι για το τι προσπαθείς να επιτύχεις. Όλοι, από του ανθρώπους που πήγαν στο φεστιβάλ και είχα την ευκαιρία να μιλήσω και από τους εργαζόμενους στο φεστιβάλ, ήταν πολύ φιλικοί και έδειχναν εκτίμηση και ταυτόχρονα έκαναν πολύ έξυπνες ερωτήσεις.

Αυτή είναι η γνώμη των Σουηδών κινηματογραφιστών.

Σας εύχομαι καλή χρονιά που όπως στο σινεμά όλα μπορούν να αλλάξουν απρόβλεπτα και μαγικά! (προς το καλύτερο)

-------------------------------------------

 You can read the interview in English here.

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιμ Βέντερς: «Είμαι αισιόδοξος για το σινεμά, ο κόσμος σιχάθηκε το streaming»

Οθόνες / Βιμ Βέντερς στη LifO: «O κόσμος σιχάθηκε το streaming»

Με αφορμή το αφιέρωμα στο έργο του που είδαμε στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, ο Γερμανός σκηνοθέτης μάς μίλησε για την εκλεκτική συγγένεια που νιώθει με την Ιαπωνία και για τον τρόπο που του αρέσει να κάνει ταινίες, ενώ εξέφρασε την αισιοδοξία του για την επιστροφή του κοινού στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Γιάννης Φάγκρας: «Το μικρόβιο της απληστίας μπορεί να μας κάνει όλους κανίβαλους»

Οθόνες / Γιάννης Φάγκρας: «Η απληστία μπορεί να μας κάνει όλους κανίβαλους»

Την ανθρώπινη απληστία με φόντο το προσφυγικό διαπραγματεύεται η ταινία «Μικρός Ανθρωποφάγος», μια «πανκ περιπέτεια», σύμφωνα με τον σκηνοθέτη της, που συμμετέχει στο φετινό 66ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις ήθελε να γίνει στρατιώτης αλλά τελικά έμαθε να κατασκευάζει βιολιά

Pulp Fiction / Ντάνιελ Ντέι Λιούις, μας έλειψες

Ο διάσημος ηθοποιός ήρθε στην Αθήνα και μας μίλησε αποκλειστικά για την επεισοδιακή πρώτη του επίσκεψη στην Ελλάδα, όταν ακόμη ήταν μακρυμάλλης έφηβος στα χρόνια της χούντας, και για την επάνοδό του στα πλατό μαζί με τον γιο του, Ρόναν, μαζί με τον οποίο έγραψε για πρώτη φορά σενάριο για την ταινία «Ανεμώνη».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντέπυ Γοργογιάννη: «Ο intimacy coordinator θα ενταχθεί και στη δική μας κουλτούρα»

Θέατρο / Πώς γυρίζουμε σήμερα μια σκηνή βιασμού;

Το θέατρο και ο κινηματογράφος διεθνώς επανεξετάζουν τον τρόπο με τον οποίο στήνονται οι ερωτικές και βίαιες σκηνές: μέχρι ποιο σημείο μπορεί να εκτεθεί ένα σώμα; Η Ντέπυ Γοργογιάννη εξηγεί τον ρόλο του intimacy coordinator και τον τρόπο που τίθενται τα όρια.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Πριν από το break, ο Γιώργος Λάνθιμος τα λέει όλα

Οθόνες / Γιώργος Λάνθιμος: «Το θέμα είναι πώς ξαναβρίσκεις τη χαρά»

Παραδέχεται πως η δημιουργία ενός έργου τέχνης δεν είναι μια ανώδυνη διαδικασία. Και πως χρειάζεται ένα διάλειμμα. Πήρε στάση απέναντι σε όσα συμβαίνουν στη Γάζα γιατί «Αν είσαι άνθρωπος με οποιαδήποτε ενσυναίσθηση, δεν μπορείς να μη μιλήσεις». Λίγο πρίν την κυκλοφορία της ταινίας Βουγονία που σκηνοθετεί, ο Γιώργος Λάνθιμος μίλησε στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Θανάσης Βαλτινός: Η νουβέλα «Η Κάθοδος των Εννιά» του διακεκριμένου συγγραφέα

Οθόνες / «Η Κάθοδος των Εννιά»: Η διάσημη νουβέλα του Θανάση Βαλτινού

Πεθαίνει σαν σήμερα ο διακεκριμένος Έλληνας συγγραφέας. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τα εμβληματικότερα βιβλία του και η βραβευμένη μεταφορά της στον κινηματογράφο, το 1984, από τον Χρίστο Σιοπαχά.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ