«Μα φυσικά και νοιάζομαι» ή «Άχου και δεν με νοιάζει»;

«Μα φυσικά και νοιάζομαι» ή «Άχου και δεν με νοιάζει»; Facebook Twitter
Η Ρόζαμουντ Πάικ υποδύεται ξανά με χειρουργική ακρίβεια και ελεγχόμενες εκρήξεις την αμφιλεγόμενη, κοινωνιοπαθή πρωταγωνίστρια ενός λαμπερού, κυνικού, χιτσκοκικού θρίλερ.
0

«Κάθεστε εκεί πέρα και νομίζετε ότι είστε καλοί άνθρωποι. Δεν υπάρχουν καλοί άνθρωποι. Ήμουνα κι εγώ σαν κι εσάς κάποτε. Νόμιζα ότι δουλεύοντας σκληρά και παίζοντας τίμια, μπορείς να κερδίσεις την επιτυχία και την ευτυχία. Δεν μπορείς. Το τίμιο παιχνίδι είναι μια φάρσα που ανακάλυψαν οι πλούσιοι για να μείνουμε εμείς οι υπόλοιποι φτωχοί. Δύο είδη ανθρώπων υπάρχουν μόνο: οι θηρευτές και τα θηράματα, οι λέοντες και οι αμνοί. Το όνομά μου είναι Μάρλα Γκρέισον και δεν είμαι αμνός. Είμαι μια γ****ένη λέαινα».


Σαφής και ξεκάθαρη εξαρχής η στάση της (αντι)ηρωίδας της ταινίας, η οποία ανοίγει (με ηχητικό φόντο το «Dirge» των Death in Vegas, πού το θυμήθηκαν;) μ' αυτά της τα λόγια που απευθύνονται προκαταβολικά σε εμάς τους θεατές και στις ηθικές ενστάσεις μας για την επιτυχημένη κομπίνα που έχει στήσει η ίδια εις βάρος ηλικιωμένων ανθρώπων με ενδείξεις άνοιας, τους οποίους απομακρύνει από τους συγγενείς τους, αναλαμβάνοντας εκ μέρους των υπηρεσιών πρόνοιας, τη νόμιμη κηδεμονία τους (για να ξεκοκαλίσει μεθοδικά την περιουσία τους).

Είναι αλήθεια ότι ένας από τους στόχους της ταινίας είναι να αναρωτηθούμε αν και κατά πόσο μπορούμε (ειδικά εμείς οι κακομαθημένοι άρρενες θεατές) να ανεχτούμε σε μια γυναίκα τα «αντιηρωικά» στοιχεία που έχουμε συνηθίσει σε άντρες πρωταγωνιστές που εμφανίζονται ως γοητευτικά καθάρματα. 


Μια επταετία μετά το «Κορίτσι που εξαφανίστηκε» (Gone Girl), η Ρόζαμουντ Πάικ υποδύεται ξανά με χειρουργική ακρίβεια και ελεγχόμενες εκρήξεις την αμφιλεγόμενη, κοινωνιοπαθή πρωταγωνίστρια ενός λαμπερού, κυνικού, χιτσκοκικού θρίλερ (που βεβαίως θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικό και απολαυστικό αν το σκηνοθετούσε κάποιος σαν τον Χίτσκοκ ή σαν τον Ντέιβιντ Φίντσερ έστω).

Οπλισμένη με μια κοφτερή σαν συρματόπλεγμα μπομπ κόμμωση, γόβες στιλέτο, ακριβά ρούχα, η Μάρλα είναι αποφασισμένη να πατήσει επί πτωμάτων προκειμένου να μη βρεθεί ποτέ στη θέση των αδυνάτων αυτού του άδικου κόσμου. «Για να τα καταφέρεις σ' αυτήν τη χώρα πρέπει να είσαι γενναίος... και ηλίθιος και αδίστακτος και προσηλωμένος» λέει αργότερα στην ταινία ενώ είναι δεμένη σε μια καρέκλα.

«Μα φυσικά και νοιάζομαι» ή «Άχου και δεν με νοιάζει»; Facebook Twitter
Ο Πίτερ Ντίνκλατζ υποδύεται με απειλητική στωικότητα έναν αδίστακτο αρχιμαφιόζο.


Παρότι ο κυρίαρχος τόνος της ταινίας παραπέμπει σε μαύρη κωμωδία μάλλον (μια ανέμελη προδιάθεση μέσα στο σκοτάδι) παρά σε οποιουδήποτε είδους δράματος ή σπουδής χαρακτήρων, με έπιασε μια πίκρα και μια οργή (λόγω και σχετικής οικογενειακής εμπειρίας) παρακολουθώντας την να εξαπατά χωρίς κανέναν ενδοιασμό ανθρώπους που πλέον υποφέρουν από το τρίπτυχο άνοια-ακράτεια-αρθρίτιδα και καταλήγουν με συνοπτικές διαδικασίες σε γηροκομείο.

Πριν από καμιά τετραετία μάλιστα, το περιοδικό New Yorker είχε αποκαλύψει τις τρομακτικές διαστάσεις μιας οργανωμένης απάτης σαν αυτή που απεικονίζεται στην ταινία, με θύματα πάνω από ενάμισι εκατομμύριο Αμερικανούς υπερήλικες.


Κάποια στιγμή όμως εμφανίζεται η Νέμεσις, εν προκειμένω με τη μορφή της Νταϊάν Γουίστ (που ιδανικά θα θέλαμε να την απολαύσουμε περισσότερη ώρα στην ταινία), η οποία όχι μόνο δεν είναι το άβουλο, μοναχικό, ηλικιωμένο θήραμα που φαντάζεται η Μάρλα, αλλά σχετίζεται άμεσα με αδίστακτο αρχιμαφιόζο, τον οποίο υποδύεται με απειλητική στωικότητα ο Πίτερ Ντίνκλατζ.


Είδα να τονίζεται σε κάποιες κριτικές, η φεμινιστική διάσταση της ταινίας. Δεν είμαι σίγουρος. Είναι αλήθεια ότι ένας από τους στόχους της είναι να αναρωτηθούμε αν και κατά πόσο μπορούμε (ειδικά εμείς, οι κακομαθημένοι άρρενες θεατές) να ανεχτούμε σε μια γυναίκα τα «αντιηρωικά» στοιχεία που έχουμε συνηθίσει σε άντρες πρωταγωνιστές που εμφανίζονται ως γοητευτικά καθάρματα. Αυτή είναι όμως η μοναδική υπερβατική διάσταση μια ταινίας που παρακολουθείται με ενδιαφέρον και αγωνία, το σενάριό της όμως κατά τόπους αδικεί κατάφωρα την δουλειά χαρισματικών ερμηνευτών.

 
Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ψίθυροι προσμονής: Ένα αριστούργημα του λιβανέζικου σινεμά από το 1980 στο Netflix

Οθόνες / Ψίθυροι προσμονής: Ένα αριστούργημα του λιβανέζικου σινεμά από το 1980 στο Netflix

Η ταινία «Whispers» (προσοχή: καμία σχέση με την ομώνυμη σαουδαραβική σειρά παραγωγής 2020 που επίσης βρίσκεται στην πλατφόρμα) είναι ένα υποβλητικό ταξίδι στον Λίβανο του 1980 με ιδανική ξεναγό μια εξέχουσα ποιήτρια.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κάπως έτσι, ο Σωτήρης Τσαφούλιας άνοιξε τον δρόμο των ελληνικών παραγωγών προς το Netflix

Οι Αθηναίοι / Κάπως έτσι, ο Σωτήρης Τσαφούλιας άνοιξε τον δρόμο των ελληνικών παραγωγών προς το Netflix

O σεναριογράφος και σκηνοθέτης του «Έτερος Εγώ» μεγάλωσε στον Πειραιά, ζει στη Βάρκιζα και αν όλα πάνε καλά, θα γίνει ο πρώτος Έλληνας δημιουργός που θα σκηνοθετήσει για το Netflix.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

6 αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τον κόσμο που ζούμε τώρα

Οθόνες / 6 αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τον κόσμο που ζούμε τώρα

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου πρόβαλε φέτος ταινίες πολιτικά φορτισμένες που οραματίζονται ένα μέλλον χωρίς σύνορα. Έξι από αυτές έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση χάρη στην αισθητική και την προβληματική τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βίκι Κριπς στη LIFO: «Καθένας επιλέγει το δικό του δηλητήριο»

Οθόνες / Βίκι Κριπς: «Καθένας επιλέγει το δικό του δηλητήριο»

Η ηθοποιός που στάθηκε σαν ίση προς ίσο απέναντι σε ολόκληρο Ντάνιελ Ντέι-Λιούις μιλάει στη LiFO σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης με αφορμή την κυκλοφορία του «Hot Milk», που συμπεριλαμβάνει γυρίσματα στη χώρα μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ο ξεχασμένος απαγωγέας Τόνι Κυρίτσης, που ενέπνευσε τον Γκας Βαν Σαντ για το Dead Man's Wire

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Dead Man’s Wire»: Η χλιαρή επιστροφή του Γκας βαν Σαντ

Μετά από πέντε χρόνια ο Αμερικανός σκηνοθέτης επανέρχεται με την ξεχασμένη ιστορία ενός απαγωγέα, κάνοντας μια βιογραφία με νόημα, που όμως δεν προσθέτει κάτι στη φιλμογραφία του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
To αριστουργηματικό Ran του Κουροσάβα και 8 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Οθόνες / To αριστουργηματικό Ran του Κουροσάβα και 8 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Μια ταινία βασισμένη σε βιβλίο του Στίβεν Κινγκ, η επιστροφή του Ντάρεν Αρονόφσκι, η καλύτερη ταινία του Κουροσάβα σε επανέκδοση και το τέταρτο μέρος της σειράς ταινιών θρίλερ «Το Κάλεσμα» – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
«Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Έκκληση από τους συντελεστές της ταινίας της Κάουτερ Μπεν Χάνια να σταματήσουν επιτέλους οι δολοφονίες παιδιών στη Γάζα, με αφορμή το σπαρακτικό τηλεφώνημα της 6χρονης Παλαιστίνιας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
A House of Dynamite

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «House of Dynamite»: Η Κάθριν Μπίγκελοου πατάει το κουμπί – και μας κόβει την ανάσα

Με χειρουργική ακρίβεια, η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με Όσκαρ σκηνοθεσίας μας πείθει ανατριχιαστικά για τον επικείμενο πυρηνικό όλεθρο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο μάγος του Κρεμλίνου

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Ο μάγος του Κρεμλίνου»: Ο ρυθμιστής του Πούτιν δεν χωρά σε ταινία

Πίσω από το ψυχρό πρόσωπο της εξουσίας, κρύβεται ο ψίθυρος ενός σύγχρονου Ρασπούτιν. Ο Ολιβιέ Ασαγιάς τον ακολουθεί – αλλά μήπως τον πρόδωσε η φόρμα;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
No other choice

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «No other choice»: Η ταινία που θα οδηγήσει τον Παρκ Τσαν-γουκ στα Όσκαρ

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης παραμένει ένας από τους μεγάλους σύγχρονους κινηματογραφιστές, αν και η αντικαπιταλιστική του σάτιρα «No other choice» δεν είναι η καλύτερή του ταινία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Είναι σαν να κάνεις τον Δράκουλα χορτοφάγο»: Γιατί το σέξι τέρας του Φρανκενστάιν που παίζει ο Τζέικομπ Ελόρντι είναι λάθος

Οθόνες / Γιατί το σέξι τέρας του νέου «Φρανκενστάιν» είναι λάθος

Στη διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος της Μέρι Σέλεϊ από τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο πρωταγωνιστεί ο «εξωφρενικά όμορφος» Τζέικομπ Ελόρντι στον ρόλο του τέρατος – πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια ταινία χωρίς ειρμό. 
THE LIFO TEAM
O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Οθόνες / O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός διασκευών του έργου του δημοφιλούς συγγραφέα που θα δούμε στο πανί, στο γυαλί και στο σανίδι, κι αυτό στάθηκε αφορμή για ένα αφιέρωμα στις καλύτερες ταινίες που ενέπνευσαν τα γραπτά του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ