Killers of the Flower Moon: Η επικής κλίμακας αλλά άνιση τραγωδία του Μάρτιν Σκορσέζε

Killers of the Flower Moon: Η επικής κλίμακας αλλά άνιση τραγωδία του Μάρτιν Σκορσέζε Facebook Twitter
Ο Σκορσέζε ορθά προτίμησε την επικής κλίμακας τραγωδία έναντι της γνώριμης του τυπολογίας και το έπραξε με σταθερή πίστη στην ιστορία που ήθελε να διηγηθεί.
0

O Μάρτιν Σκορσέζε είχε στα χέρια του μια απαράμιλλη ιστορία, την κρυφή, τελειωτική και αποκρουστική σφαγή των αυτοχθόνων Αμερικανών, τη γέννηση του FBI, ένα τρομερό detective story στην καρδιά ενός απρόσμενου ρομάντσου, καθώς και την πρώτη επί της οθόνης συνάντηση των αγαπημένων του ηθοποιών, του Ρόμπερτ ντε Νίρο και του Λεονάρντο ντι Κάπριο. Τι συνέβη και το Killers of the Flower Moon δεν είναι το πετράδι στο στέμμα του κορυφαίου «εγκληματολόγου» του παγκόσμιου κινηματογράφου; Η μεγάλη διάρκεια δεν είναι η μοναδική απάντηση. 

Το έγκλημα που συνέβη στην Οκλαχόμα πριν από 100 χρόνια δεν χρειάζεται πολλά λόγια για να περιγραφεί: οι αυτόχθονες Αμερικανοί της φυλής Οσέιτζ βρήκαν πετρέλαιο στην περιοχή όπου είχαν δικαιοδοσία, έγιναν πλούσιοι εν μία νυκτί, αγόραζαν ό,τι πανάκριβο έβρισκαν μπροστά τους και οι λευκοί που είχαν τον νόμο στα χέρια τους, αλλά και τις συναλλαγές, δεν περιορίστηκαν στο να τους πουλάνε αυτοκίνητα και κοσμήματα, βρήκαν τρόπο να παραστήσουν τους καλούς, να τους φάνε τα χρήματα και να τους ξεπαστρέψουν με δόλιο και ύπουλο τρόπο, τον οποίο ο Μάρτιν Σκορσέζε ξεφλουδίζει σε ένα δράμα διαφορετικό από ό,τι θα περίμενε ο θεατής, ακούγοντας πως το «Killers of the Flower Moon» –που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα εκτός συναγωνισμού στο Φεστιβάλ των Καννών, θα βγει στις αίθουσες τον Οκτώβριο και αργότερα στην AppleTv– στοίχισε 200 εκατομμύρια δολάρια και διαρκεί πάνω από τρεισήμισι ώρες.

Περισσότερο στο ύφος του Ίστγουντ παρά του παλιού Σκορσέζε, το «Killers of the Flower Moon» ενσωματώνει την γκανγκστερική ταινία που σκόπευε αρχικά να γυρίσει ο δημιουργός του «Ιρλανδού» στην ευρύτερη εικόνα της σκόπιμης εκμετάλλευσης και μεθοδευμένης εξόντωσης των αυτοχθόνων πληθυσμών, για τη δημιουργία της Αμερικής του 20ού αιώνα, της μεγάλης Αμερικής που ονειρευόταν ο Χέιλ και οι όμοιοί του.

Πιάνει την ιστορία από μέσα, από τον απατηλό χαρακτήρα και τη σάπια καρδιά του Γουίλιαμ Χέιλ (Ρόμπερτ ντε Νίρο), κτηνοτρόφου και γαιοκτήμονα στα χαρτιά, αν και ουσιαστικά ρυθμιστή της περιοχής, γλυκομίλητου πατερούλη των αυτοχθόνων και μάστορα, και κυριολεκτικά, ως μασόνος που ήταν, κάθε ενέργειας που έμμεσα θα του απέδιδε όφελος. Σε αυτόν καταφεύγει ο ανιψιός του, Έρνεστ Μπέρκχαρτ (Ντι Κάπριο), μάγειρας στον στρατό, ανειδίκευτος που αποζητά κάτι για να πιαστεί, και μπαίνει στη δούλεψη του άτυπου Νονού.

KILLERS OF THE FLOWER MOON Facebook Twitter
Πρόκειται για την πρώτη επί της οθόνης συνάντηση των αγαπημένων ηθοποιών του Σκορσέζε, του Ρόμπερτ ντε Νίρο και του Λεονάρντο ντι Κάπριο.

Γνωρίζει την αυτόχθονα Μόλι (Λίλι Γκλάντστοουν), την ερωτεύεται, όπως κι εκείνη, παντρεύονται με τις ευλογίες του Χέιλ, που καλοβλέπει την επιμειξία, ως μια από τις στρατηγικές απορρόφησης του ιθαγενούς πληθυσμού. Κι όταν η σταδιακή, ειρηνικότερη «απαλλοτρίωση» δεν προχωρούσε με τους προδεγιαγραμμένους ρυθμούς και τα προσδοκώμενα κέρδη, έπιπτε ράβδος: εν ψυχρώ, ανεξιχνίαστοι φόνοι και παράξενες, ανεξήγητες ασθένειες. Η Μόλι είναι διαβητική και εξασθενημένη από τα φάρμακα που της χορηγούν οι «έποικοι» γιατροί της.

Παράλληλα, βλέπει τη μητέρα της να αργοπεθαίνει και τις αδελφές της να χάνονται, ανήμπορη να αντιδράσει. Η οικογένειά της μεγαλώνει, αποκτά παιδιά με τον Έρνεστ, την ίδια στιγμή που ο ρόλος του ενισχύεται με βρόμικες δουλειές, που εξελίσσονται σε εγκληματικές αποστολές, τόσο συστηματικές (όχι μόνο οι δικές του συμμετοχές, αλλά κυρίως οι ενέργειες των άεργων ανδρών της πόλης και κάποιων οπορτουνιστών εκτελεστών), που η Μόλι, σε κακή κατάσταση, μεταβαίνει στην Ουάσινγκτον, απευθύνει έκκληση για βοήθεια, εκ μέρους και των προεστών της φυλής της, και έρχεται κλιμάκιο του νεοσύστατου FBI (ο Τζέσι Πλέμονς κρατά τις αποστάσεις), με εντολή του φιλόδοξου Τζ. Έντγκαρ Χούβερ – που, ειρωνικά, ενσάρκωσε παλιότερα ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο σε σκηνοθεσία Κλιντ Ίστγουντ.

Περισσότερο στο ύφος του Ίστγουντ παρά του παλιού Σκορσέζε, το «Killers of the Flower Moon» ενσωματώνει την γκανγκστερική ταινία που σκόπευε αρχικά να γυρίσει ο δημιουργός του «Ιρλανδού» στην ευρύτερη εικόνα της σκόπιμης εκμετάλλευσης και μεθοδευμένης εξόντωσης των αυτοχθόνων πληθυσμών, για τη δημιουργία της Αμερικής του 20ού αιώνα, της μεγάλης Αμερικής που ονειρευόταν ο Χέιλ και οι όμοιοί του. Ορθά προτίμησε την επικής κλίμακας τραγωδία έναντι της γνώριμής του τυπολογίας και το έπραξε με σταθερή πίστη στην ιστορία που ήθελε να διηγηθεί, ακόμη κι αν ψήγματα του υποβόσκοντος gangster movie δεν απορροφήθηκαν τελείως σε ένα ενιαίο σύνολο.

KILLERS OF THE FLOWER MOON Facebook Twitter
Ο χαρακτήρας του Έρνεστ (Λεονάρντο ντι Κάπριο) μοιάζει συχνά με εργαλείο της πλοκής.

Ο ρυθμός είναι άνισος και οι θεματικές επαναλαμβάνονται. Κυρίως, ο χαρακτήρας του Έρνεστ μοιάζει συχνά με εργαλείο της πλοκής, ένας άνδρας μαγκωμένος στις σεναριακές καταστάσεις, που κυρίως βρίσκεται εκεί για να ακούει και να αδυνατεί να αντιδράσει – κάτι που αποτυπώνεται στην αγχωμένα στραπατσαρισμένη έκφραση του Ντι Κάπριο, ο οποίος έχει δυο σκηνές στις οποίες καταφέρνει να εσωτερικεύσει την πάλη ανάμεσα στην αγάπη και το καθήκον. Η ανεπάρκειά του δεν γίνεται ποτέ συμπαθής, αλλά τα αντανακλαστικά του Ντι Κάπριο του προσδίδουν συμπόνοια, κι έτσι εν μέρει δικαιολογείται η στωικότητα που δείχνει η Μόλι σ’ αυτόν. 

Δίπλα του, οι ερμηνείες της Γκλάντστοουν και του Ντε Νίρο λάμπουν. Ο παλιός συνοδοιπόρος του Σκορσέζε παίζει «χαμηλά», σαν σκιά που ελίσσεται ανάμεσα στην πατρική φιγούρα που καθησυχάζει και τον επιτελικό αρχηγό της ανομίας που τοποθετεί τα πιόνια σε ένα στημένο παιχνίδι. Ακόμη κι αν κάποιες φορές ο Σκορσέζε επιτρέπει ανάσες «ντενιρισμών», σαν να αφήνει λίγο τα μπόσικα σε έναν άνθρωπο με σφιχτό πρόγραμμα, ο Ντε Νίρο έχει πάντα τον έλεγχο. Από την άλλη, η Γκλάντστοουν είναι χάρμα ιδέσθαι και ταυτόχρονα η συναισθηματική πυξίδα σε έναν ρόλο με μηδενικά μελοδραματικά κλειδιά.

KILLERS OF THE FLOWER MOON Facebook Twitter
Η Γκλάντστοουν είναι χάρμα ιδέσθαι, και ταυτόχρονα η συναισθηματική πυξίδα σε έναν ρόλο με μηδενικά μελοδραματικά κλειδιά.

Καχύποπτη στην αρχή, διατηρεί μια κληρονομημένη πίστη έχοντας πάντα στο βλέμμα τον πεσιμισμό για ένα γένος που χάνεται, γρήγορα, βίαια και άδικα. Αγαπά διάφανα, ενώ γνωρίζει πολύ καλά την εκμετάλλευση, τη δική της και της φυλής της. Πονά, φυσικά και ψυχικά, και κρατά ένα μεγαλείο που μεγεθύνεται στα μάτια μας από την αυτοκρατορική παρουσία της – βοηθά πολύ το ότι δεν είναι οικεία ηθοποιός, δεν την έχουμε δει συχνά, άρα συνεχώς μας ξαφνιάζει το αβίαστο command. Ακόμη κι όταν μένει μετέωρη σε μερικές σκηνές, διότι δραματουργικά θα έπρεπε να έχει αντιδράσει νωρίτερα, η ευθύτητά της αφοπλίζει. Παραδίδει την ερμηνεία της ταινίας, αν όχι της χρονιάς.

Μετά τη δικαστική διαδικασία του φινάλε, που τυπικά εμπεδώνει όσα έχουν προηγηθεί, με την ευγενή και σύντομη συμμετοχή του Τζον Λίθγκοου και του Μπρένταν Φρέιζερ, ο Σκορσέζε επιφυλάσσει τη μεγαλύτερη έκπληξη της ταινίας, ένα μοναδικό εύρημα, που πρέπει να δείτε για να κατανοήσετε και φυσικά να απολαύσετε: είναι η παραδοχή της μυθολόγησης της Ιστορίας, η προσθήκη του σινεμά στην αλήθεια, η επινοητική συγγνώμη του κινηματογραφιστή για το εκτενέστερο έγκλημα επί αμερικανικού εδάφους, με τον μοναδικό τρόπο που γνωρίζει, αυτόν της αφήγησης.

Εδώ και τρεις ταινίες, ο Σκορσέζε έχει εγκαταλείψει το flash που χαρακτήριζε το πρώιμο έργο του, το μοντάζ, τα τραγούδια, την ορμητική, ασταμάτητη κάμερα που έμοιαζε με τον ποταμιαίο λόγο του. Αν η «Σιωπή» ήταν η προσωπική του εξομολόγηση, και ο «Ιρλανδός» η υπογραφή του στο είδος που υπηρέτησε όσο κανείς άλλος, ο «Τιτανικός» των γκανγκστερικών, το «Killers» είναι η κορυφαία αμερικανική τραγωδία που δεν παύει να καθηλώνει με τις λεπτομέρειες και το story αλλά και με την εμπειρία του Σκορσέζε να ανατρέπει το κλασικό «ποιος το έκανε;», από την αρχή κιόλας, με ένα πολύ πιο ενδιαφέρον «πώς έγινε;», ωστόσο δεν απογειώνεται σε ένα σύνολο πυκνής συγκίνησης ή βαθιάς οργής.

Killers of the Flower Moon - Trailer

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

Οθόνες / Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

«Το άτακτο αγόρι του βρετανικού σινεμά βρήκε τον δρόμο του σε ώριμες επιλογές, είτε παίζοντας κάποιον αδυσώπητο κακό είτε αφήνοντας τα λακωνικά του διακριτικά σαν στάμπα, όνομα και πράγμα, σε σύντομες εμφανίσεις – εννοείται πως έχει υποδυθεί και τον διάβολο!»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Οθόνες / The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Η ταινία σημάδεψε μια γενιά εφήβων που φαντασιώνονταν ότι θα αντιστεκόντουσαν ηρωικά στους νταήδες που τους κακοποιούσαν καθημερινά. Και τώρα, ο μύθος επιστρέφει για έκτη φορά στην οθόνη, με πρωταγωνιστές τον Τζάκι Τσαν και τον Ραλφ Μάτσιο
THE LIFO TEAM
Ο άνθρωπος που έφερε την μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Daily / Ο άνθρωπος που έφερε τη μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Το ντοκιμαντέρ «Sunday Best: The untold story of Ed Sullivan» αναδεικνύει τη συμβολή του Εντ Σάλιβαν και της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής του στην ανάδειξη τεράστιων μορφών της μαύρης μουσικής, από τη Nίνα Σιμόν και τον Τζέιμς Μπράουν μέχρι την Tίνα Τέρνερ και τον Στίβι Γουόντερ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Οθόνες / Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια, ανατρέχουμε στην καριέρα ενός ηθοποιού με την ερμηνευτική στόφα των μεγάλων ονομάτων του New Hollywood, μα καταδικασμένου να εργάζεται σε καιρούς που η κινηματογραφική βιομηχανία δεν ξέρει τι να κάνει μαζί του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Οθόνες / Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Η ελληνικής καταγωγής Αυστραλή σκηνοθέτιδα πίσω από το «Ten Pound Poms» μιλά στη LiFO για τη στάση των Αυστραλών απέναντι στους μετανάστες, την ταινία της που εξόργισε την ομογένεια, και το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος ακόμη κι όταν το έργο σου έχει δει πολύς κόσμος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

Οι Αθηναίοι / Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

«Τρεις Χάριτες», «Βίρα τις Άγκυρες», «Δις εξαμαρτείν», «Safe Sex», «Το Κλάμα βγήκε από τον Παράδεισο», «Μπαμπάδες με ρούμι». Λίγοι μας έχουν κάνει να γελάσουμε τόσο τα τελευταία 30 χρόνια όσο ο Μιχάλης Ρέππας. Ο ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης που εξαιτίας του «το Τζέλα Δέλτα δεν είχε φουγάρα» αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Μια ταινία που η Τζέιν Όστιν θα ήταν περήφανη να είχε σκηνοθετήσει, η Λίντσεϊ Λόχαν ανταλλάζει σώμα με την Τζέιμι Λι Κέρτις ξανά μετά από 22 χρόνια κι ένας μεταλλαγμένος Μπάμπι εκδικείται για τον θάνατο της μαμάς του. – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
«Νεαρές μητέρες»: Είναι καλοκαιρινή επιλογή μία ταινία των αδελφών Νταρντέν; 

The Review / «Νεαρές μητέρες»: Tα κατάφεραν πάλι οι αδελφοί Νταρντέν; 

Τι κάνει τις «νεαρές μητέρες» να ξεχωρίζουν από τις προηγούμενες δουλειές των Βέλγων δημιουργών; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητάνε για τη βραβευμένη ταινία που παίζεται στους θερινούς κινηματογράφους της Αθήνας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
American Apparel: Τα βρόμικα μυστικά της πιο ανατρεπτικής εταιρείας των ’00s

Οθόνες / American Apparel: Τα βρόμικα μυστικά της πιο ανατρεπτικής εταιρείας των ’00s

Η American Apparel πουλούσε απελευθέρωση, αλλά πίσω από τις βιτρίνες και το φίνο βαμβάκι το brand ήταν βουτηγμένο στα σκάνδαλα: σεξουαλική παρενόχληση, κατάχρηση εξουσίας και ένα εργασιακό κλίμα που κάθε άλλο παρά cool ήταν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Movies

Οθόνες / Η σπαρταριστή επιστροφή των «Τρελών Σφαιρών» και 9 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Ο Λίαμ Νίσον δείχνει την κωμική στόφα του, η Άλισον Μπρι και ο Ντέιβ Φράνκο πρωταγωνιστούν στην πιο αναμενόμενη ταινία τρόμου της χρονιάς, η νέα ταινία των αδερφών Νταρντέν και 4 επανεκδόσεις – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Είδαμε την ταινία που διασκευάζει ο Γιώργος Λάνθιμος

Οθόνες / Η ταινία στην οποία βασίστηκε ο Λάνθιμος: Ένα κρυμμένο νοτιοκορεατικό διαμάντι

Η επικείμενη κυκλοφορία του «Bugonia» στάθηκε αφορμή για να επισκεφτούμε ξανά την κινηματογραφική του πηγή, το cult «Save the Green Planet!», έναν από τους κρυμμένους θησαυρούς του νοτιοκορεατικού σινεμά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ