ADVERTORIAL
«Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι, μες τα θερινά τα σινεμά, νύχτες που περνούν, που δε θα ξαναρθούν, μ' αγιόκλημα και γιασεμιά...» τραγουδούσε ο Κηλαηδόνης το 1978. Τα θερινά όμως έχουν μία ιστορία που ξεκινά πάνω από έναν αιώνα πριν, σηματοδοτώντας την ιδιαίτερη σχέση και αγάπη που έχουμε για αυτά.
Ως πρώτο, σύμφωνα με το βιβλίο Γκίνες, καταγράφηκε ένα πάνω στη θάλασσα και συγκεκριμένα στην Chinatown της πόλης Μπρουμ της Αυστραλίας το 1916. Από τότε ο κινηματογράφος που μπήκε για τα καλά στη ζωή των ανθρώπων, ως μία τέχνη που ήρθε για να μείνει, φόρεσε τα καλοκαιρινά του και απέκτησε φανατικό κοινό σε όλο τον κόσμο.
Εμείς, εδώ στην Ελλάδα, το έχουμε κάνει κομμάτι του σύγχρονου πολιτισμού μας, απολαμβάνοντας τόσο νέες όσο και παλαιότερες ταινίες υπό το φως των αστεριών, με τα νυχτολούλουδα να μας γαργαλάνε τη μύτη. Αλήθεια, υπάρχει κάποιος που να μην έχει πάει σε θερινό;
Πόσα βράδια με θυμάμαι στις βόρειες Μπομπονιέρα, Αλίκη και Αβάνα, στην κολωνακιώτισσα Δεξαμενή, στο Σινέ Παρί στην καρδιά της Πλάκας, αλλά και στο ανανεωμένο Αριάν στη Γλυφάδα, με φίλους και αγαπημένους να πίνουμε παγωμένες μπίρες μετά διαφόρων βρώσιμων από δίπλα.
Βρισκόμενοι ακόμα σε μήνες θερινούς, είπαμε να ρωτήσουμε Αθηναίους γιατί αγαπούν το σινεμά κάτω από τα αστέρια. Η πόλη μας άλλωστε έχει θερινούς σε κάθε της γωνιά και για όλα τα γούστα: μέσα στα δένδρα, σε ταράτσες, σε ανοιχτωσιές μέσα στους δρόμους. Όσα ακούσαμε μας βρήκαν απολύτως σύμφωνους και τα μοιραζόμαστε μαζί σας.
Άννα, 44, ηθοποιός: «Γιατί έχεις τη μοναδική αυτή δυνατότητα να πρωτοδείς ή να ξαναδείς ταινίες-σταθμούς υπό το φως του φεγγαριού και τη μουσική συνοδεία τζιτζικιών. Γιατί μπορείς να γείρεις και το κεφάλι στον ώμο του αγαπημένου σου και να ζήσεις την απόλυτα ρομαντική στιγμή. Γιατί σηματοδοτεί το καλοκαίρι της ψυχής μας».
Γιώργος, 35, ιδιωτικός υπάλληλος: «Γιατί στο θερινό ακόμα και μια ταινία παλιά που έχεις ξαναδεί ή ακόμα και μια κακή κωμωδία μπορεί να γίνει ένα ευχάριστο και δροσερό βράδυ!»
Μπέττυ, 62, φιλόλογος: «Αίσθηση ελευθερίας, απόλαυση της τέχνης με αρκετή επιείκεια, με τον καιρό της Αττικής σύμμαχο».
Έκτορας, 21, φοιτητής: «Θυμάμαι από πάντα να πηγαίνω σε θερινούς με τους δικούς μου και είναι μια αγαπημένη καλοκαιρινή συνήθεια που τη συνεχίζω με φίλους. Παγωμένη μπίρα, ποπ κορν ή κανένα καλαμάκι και όλα καλά!»
Βάλια, 34, ψυχολόγος: «Για την απλή, γλυκιά αίσθηση υπαρκτής ομορφιάς. Για την τόσο απολαυστική αίσθηση δροσιάς, όταν πρέπει να ρίξεις ένα μπουφανάκι στους ώμους... Γιατί μιλάμε με άνεση».
Κατερίνα, 34, καθηγήτρια ισπανικών: «Νομίζω όχι γιατί μου θυμίζει διακοπές και καλοκαίρι μόνο, αλλά γιατί όπου και αν είναι, νιώθεις πως με κάποιο τρόπο είσαι στη φύση. Και όπως πέφτουν ακόμα και τα έντομα πάνω στο φως του προβολέα και φαίνονται σαν πυγολαμπίδες, γίνεται πιο μαγική η ήδη μαγική προβολή. Νομίζω γι'αυτό. Και γιατί έχει δροσιά».
Θεοδόσης, 26, γραφίστας: «Τα δένδρα τριγύρω, τα τραπεζάκια που μπορείς να ακουμπήσεις την μπίρα σου, η έλλειψη τοίχων με ταβάνι τον ουρανό κάνουν τα θερινά σινεμά μία αγαπημένη συνήθεια που δεν λείπει από κανένα καλοκαίρι μου».
Αγγελική, 32, υπ. Διδάκτορας: «Το άνοιγμα των θερινών σηματοδοτεί μαζί με το πρώτο παγωτό και το πρώτο μπάνιο την έναρξη του καλοκαιριού. Είναι εκείνη η προσμονή του πρώτου έργου κάτω από τ' αστέρια, μαζί με μια παγωμένη μπίρα».
Δημήτρης, 29, ασφαλιστής: «Το θερινό για μένα σημαίνει καλοκαίρι, νοσταλγία και χαλάρωση. Ήμουν 7 χρόνων όταν πρωτοπήγα και από τότε δεν υπάρχει καλοκαίρι που να μην τους επισκεφτώ εντός και εκτός πόλης».
Λουκία, 44, δημοσιογράφος: «Για μένα το θερινό σινεμά είναι μια από τις σημαντικότερες απολαύσεις του καλοκαιριού. Εκεί η ταινία δεν έχει σημασία αφού το βασικό είναι η εμπειρία του να βρίσκεσαι κάτω από τον καθαρό νυχτερινό ουρανό. Το βλέμμα μου άλλωστε συνήθως εκεί καταλήγει όσο ενδιαφέρον και να έχει η ταινία. Μου αρέσουν πολύ τα θερινά σινεμά που είναι μέσα στην καρδιά μιας γειτονιάς. Μου αρέσουν ακόμη και οι ήχοι που ακούγονται από τις διπλανές πολυκατοικίες. Ζηλεύω τους ενοίκους τους που μπορούν να κάθονται στο μπαλκόνι τους και να παρακολουθούν. Εννοείται πως πάντα επιλέγω να πηγαίνω νωρίς για να επιλέγω θέση δίπλα σε τραπεζάκι. Τα θερινά σινεμά έχουν κάτι ρετρό και αυθεντικά μεσογειακό που είναι αφάνταστα γοητευτικό».
Αυτή η γοητεία των θερινών σινεμά που μπορεί να είναι η ιδανική αρχή ή η κατάληξη μίας βόλτας στην πόλη, στοιχειοθετείται από την αίσθηση ελευθερίας, την επαφή με τη φύση, τη δροσιά και φυσικά με τα τραπεζάκια που μπορείς να αφήσεις την παγωμένη σου Fischer. Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού, με πολλές βόλτες και με ακόμα περισσότερες ταινίες!
#FischerBeer #ItsAboutTaste #TherinoMeFischer
