Η μούσα έκανε τον δημιουργό ή ο δημιουργός τη μούσα;

Η μούσα έκανε τον δημιουργό ή ο δημιουργός τη μούσα; Facebook Twitter
«Δεν είμαι εγώ η μούσα του, εκείνος είναι η δικιά μου».
0


ΜΕ ΤΗΝ ΑΦΙΞΗ ΤΗΣ πιο πρόσφατης ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου με πρωταγωνίστρια την Έμμα Στόουν, το κλισέ του καλλιτέχνη και της μούσας του ανασύρθηκε και πάλι θριαμβευτικά στην επιφάνεια. Δικαιολογημένα. Όχι μόνο πρόκειται για την τρίτη συνεργασία του ζευγαριού, αλλά επίσης οι δύο προηγούμενες απέφεραν στη Στόουν μια υποψηφιότητα για Όσκαρ β' γυναικείου ρόλου (για το "The Favourite" του 2018) και ένα βραβείο Όσκαρ καλύτερης ηθοποιού (για το περσινό "Poor Things").

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η Έμμα Στόουν ανταποκρίνεται απολύτως σχεδόν στον ορισμό που προσφέρει το Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης για την μούσα: «πρόσωπο (συχνά γυναίκα ερωμένη) ή πράγμα που θεωρείται ως η πηγή έμπνευσης ενός καλλιτέχνη –  το κυρίαρχο πνεύμα ή η κυρίαρχη δύναμη πίσω από οποιαδήποτε δημιουργική πράξη».

Για μισό λεπτό, όμως. Καταρχάς, απ’ όσο γνωρίζουμε, η Στόουν είναι παντρεμένη με κάποιον άλλο από το 2020. Αφετέρου, υποτίθεται ότι η ιδέα της θηλυκής μούσας που απλά στέκεται απαθής και εμπνέει τον δημιουργικό οίστρο ενός άνδρα δημιουργού, ανήκει στον σκουπιδοτενεκέ της πολιτισμικής ιστορίας. Και η ίδια άλλωστε κάτι τέτοιο υπονόησε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών τον περασμένο μήνα, όταν ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον Λάνθιμο αν η ηθοποιός είναι η μούσα του, με την Στόουν να παίρνει εκείνη τον λόγο και να απαντά: «Δεν είμαι εγώ η μούσα του, εκείνος είναι η δικιά μου».  

Ποιος ή ακριβώς παίζει το ρόλο της «μούσας» δεν έχει καμιά σημασία όταν ο ένας ή η μία πιέζει τον άλλον ή την άλλη να κάνουν την καλύτερη δυνατή δουλειά τους.

Αν κοιτάξουμε πίσω σ’ ολόκληρη την ιστορία του κινηματογράφου, γίνεται σαφές ότι πολλές σχέσεις που έχουν χαρακτηριστεί ευρέως ως «ο δημιουργός και η μούσα του» αποτελούσαν στην πραγματικότητα συνεργασίες μεταξύ δύο καλλιτεχνών που οδηγούν ο ένας τον άλλον σε νέα ύψη – από την εποχή του Ντ.Γ. Γκρίφιθ, τον πατριάρχη του αμερικανικού κινηματογράφου, και την πρωταγωνίστριά του Λίλιαν Γκις, η οποία συναρμολόγησε τα δομικά στοιχεία της υποκριτικής στην οθόνη την ίδια στιγμή που ο σκηνοθέτης εφεύρισκε τη γραμματική του σινεμά κατά τις δύο πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα.

Η μούσα έκανε τον δημιουργό ή ο δημιουργός τη μούσα; Facebook Twitter
Η Λιβ Ούλμαν και ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν στη Ρώμη το 1968.

Δεν είναι λίγα τα μυθικά ζευγάρια σκηνοθετών και σταρ του κινηματογράφου: Ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν και η Λιβ Ούλμαν, ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ και η Άννα Καρίνα, ο Τζον Κασσαβέτης και η Τζίνα Ρόουλαντς, ο Ρομπέρτο Ροσελίνι και η Ίνγκριντ Μπέργκμαν, ο Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ και η Μαρλέν Ντίτριχ, ο Γιασουχίρο Όζου και η Σετσούκο Χάρα, είναι κάποια από τα πιο επιφανή. Όλα αυτά τα ζευγάρια, εκτός από τα δύο τελευταία, είχαν ρομαντική σχέση, και παρόλο που η συνεργασία τους συχνά κατέληγε να κάνει κακό στον ερωτικό και συναισθηματικό τους δεσμό, σπανίως έβλαψε την τέχνη τους.

Όλα αυτά τα δίδυμα αξίζουν να θεωρηθούν ως πραγματικές συνεργασίες μεταξύ οραματιστών της οθόνης, σκηνοθετών και ηθοποιών, με τους δεύτερους να χρησιμοποιούν ως δημιουργικά μέσα τα ίδια τους τα σώματα, τις φωνές και την φαντασία τους. Ακόμη και εκείνες οι ηθοποιοί που υποτιμήθηκαν στην εποχή τους ως πηλός στα χέρια ολοκληρωτικών δημιουργών είναι απολύτως απαραίτητες για τις ταινίες στις οποίες εμφανίστηκαν. Προσπαθήστε να φανταστείτε τον «Τρελό Πιερό» του Γκοντάρ χωρίς την Άννα Καρίνα ή το «Σαγκάη Εξπρές» του φον Στέρνμπεργκ χωρίς τη Ντίτριχ. Είναι αδύνατον.

Οι ηθοποιοί είναι κρίσιμοι συνεργάτες και συνάδελφοι στην κινηματογραφική περιπέτεια, και συχνά δουλεύουν πιο ενστικτωδώς και με πιο «άναρθρο» τρόπο από τους σκηνοθέτες τους (οι οποίοι πρέπει να είναι σε θέση να εξηγήσουν τα πάντα στα στελέχη), αλλά όχι με μικρότερη δημιουργική φλόγα. Βοηθάει ίσως να δούμε μερικά από τα – «μη έμφυλα» – δίδυμα στην ιστορία του μέσου. Ο Τζον Φορντ γύρισε 14 ταινίες με τον Τζον Γουέιν, και ενώ η εργασιακή τους σχέση μπορούσε να είναι τεταμένη –  ο Φορντ ήταν μετρ της σκληρότητας στα γυρίσματα –  η εμβληματική παρουσία του σταρ τροφοδοτούσε τον σκηνοθέτη στην ταυτόχρονη δημιουργία και αποδόμηση του μύθου της Δύσης, με εκπληκτικά πολύπλοκους τρόπους.

Η μούσα έκανε τον δημιουργό ή ο δημιουργός τη μούσα; Facebook Twitter
Η Γκρέτα Γκέργουιγκ και ο Νόα Μπάουνμπαχ.

Ο Κάρι Γκραντ σήμαινε διαφορετικά πράγματα για τον Άλφρεντ Χίτσκοκ (εκλεπτυσμένη αυτοπεποίθηση, κλονισμένη από σκοτεινά και υπόγεια ρεύματα) και για τον Χάουαρντ Χοκς (ανδρική ευπρέπεια που τσαλακώνεται από το γυναικείο χάος), ανταποκρίθηκε όμως και στους δύο σκηνοθέτες με απόλυτη επιτυχία.

Πιστεύει κανείς ότι οι πέντε ταινίες που έχει γυρίσει η Τζούλιαν Μουρ με τον Τοντ Χέινς, ("Safe", “Boogie Nights”, “Magnolia”, "Far From Heaven" και "May December"), δεν αποτελούν μια πραγματική συνεργασία; Πιστεύει κανείς ότι η Μία Φάροου δεν ώθησε κάποτε τον Γούντι Άλεν στην πιο σίγουρη και δημιουργική περίοδο της κινηματογραφικής του δημιουργίας, αποσπώντας για τον εαυτό της ένα μπουκέτο σπουδαίων ρόλων; Το "Kinds of Kindness" και η γόνιμη συνεργασία της Στόουν με τον Λάνθιμο αποτελούν την πιο ισχυρή ένδειξη ότι ίσως τελικά έχουμε ξεπεράσει την περιοριστική διχοτόμηση  καλλιτέχνης/μούσα.

Η αλήθεια είναι ότι οι αποδείξεις ήταν διαθέσιμες εδώ και μερικά χρόνια τουλάχιστον, όταν η Γκρέτα Γκέργουιγκ προχώρησε από πρωταγωνίστρια (ή «μούσα») στο "Greenberg" (2010) του Νόα Μπάουνμπαχ, στο σενάριο των ταινιών "Frances Ha" (2012) και "Mistress America" (2015) του ίδιου σκηνοθέτη, για να περάσει στο σενάριο και τη σκηνοθεσία του "Lady Bird" (2017) και στη σκηνοθεσία του περσινού εισπρακτικού μποναμά για το Χόλιγουντ, το "Barbie", από ένα σενάριο που έγραψαν μαζί με τον Μπάουνμπαχ. Όπως και με την Έμμα Στόουν, ποιος ή ακριβώς παίζει το ρόλο της «μούσας» δεν έχει καμιά σημασία όταν ο ένας ή η μία πιέζει τον άλλον ή την άλλη να κάνουν την καλύτερη δυνατή δουλειά τους.

Με στοιχεία από The Washington Post

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
movies

Οθόνες / Η Σταχτοπούτα αλλιώς και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το διάσημο παραμύθι γίνεται ταινία τρόμου, εφηβικά δράματα και η καινούργια σκηνοθετική δουλειά του διεθνούς φήμης Έλληνα διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Φαίδων Παπαμιχαήλ: «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Pulp Fiction / «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Με αφορμή τη νέα του ταινία, ο σημαντικός διευθυντής φωτογραφίας και σκηνοθέτης Φαίδων Παπαμιχαήλ αφηγείται στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο τη συναρπαστική διαδρομή της ζωής του από τα πρώτα του βήματα μέχρι τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

Daily / El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

«Ο κοσμοναύτης του απείρου» έκανε πρεμιέρα πριν από μερικές μέρες, σε μια μεταφορά αντάξια του θρύλου που συνοδεύει τόσο το έργο όσο και τον δημιουργό του, ο οποίος βρήκε τραγικό τέλος στα χέρια της αργεντινής χούντας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πόσο θα τα έσπαγε/γαμάτη θα ήταν μια θρησκεία με θεό τον Νίκολας Κέιτζ»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Ναταλίας Σουίφτ / «Αν μοιραστώ μαζί σου την ταινία που αγαπάω, μόνο αγάπη έχω να σου δώσω»

Μυθολογίες / «Φαντάζεστε μια θρησκεία με θεό τον Κέιτζ;»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Ναταλίας Σουίφτ

Από το After Hours του Σκορσέζε, που την απελευθέρωσε, μέχρι τη Γλυκιά Συμμορία του Νικολαΐδη, που τη σημάδεψε με τη μουσική της, η ηθοποιός μοιράζεται μια ετερόκλητη κινηματογραφική λίστα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ