Η Μικρή Γοργόνα: Μια άνυδρη live-action διασκευή του αγαπημένου ντισνεϊκού animation

μικρη γοργόνα Facebook Twitter
Kαι να μην υπήρχε η ταινία είμαστε πεπεισμένοι ότι δε θα έλειπε σε πολλούς αλλά και οι διαφωνούντες στο μέλλον θα επιστρέφουν στο πρωτότυπο και όχι στη live action κόπια του.
0


ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ τα ντισνεϊκά animation, κυρίως εκείνα της «αναγεννησιακής» περιόδου των ’90s, έχουν αποτελέσει τη μαγιά για επιτυχημένα μιούζικαλ του Broadway και του West End. Δύο οι βασικοί παράγοντες της γοητείας τους: o ένας ότι οι θεατές ξέρουν τα τραγούδια καλά και διατηρούν αγαπητική σχέση με το υλικό και ο άλλος ότι έχουν την περιέργεια να δουν πώς θα γίνει η ανάπλαση του animated φιλμικού σύμπαντος σε ένα format με πολύ μεγαλύτερους περιορισμούς. Η εφευρετικότητα με την οποία η σκηνοθεσία μεταφέρει στο σανίδι σκηνές από την ταινία μέσω μιας αναλογικής σκηνογραφίας, χειροποίητων κατασκευών και υποβλητικών φωτισμών – η επιδρομή των Γκνου στον Βασιλιά των Λιονταριών της Τζούλι Τέιμορ αποτελεί ένα μικρό αριστούργημα‒ επαναφέρει την αίσθηση του δέους στον θεατή, καθώς ο τελευταίος επεξεργάζεται τη σύλληψη της δημιουργίας σε ένα (πιο) πρωτογενές επίπεδο και επειδή γεννώνται στο κεφάλι του τα βασικά ερωτήματα που κάνουμε όλοι σε σκηνές οι οποίες μας μένουν αξέχαστες: «μα πώς το σκέφτηκαν αυτό»; Το αποτέλεσμα, όταν η διασκευή είναι πετυχημένη, προσφέρει μια απολαυστική, πλην ετερόφωτη εμπειρία στον θεατή – χρειάζεται και η γνώση του πρωτοτύπου, ώστε να γίνει η αντιπαραβολή.

Εκεί που στο πρωτότυπο το «Under the sea» αποτελούσε ένα πραγματικό οπτικοακουστικό πανηγύρι, εδώ μετατρέπεται σε μια άνευρη παρέλαση του θαλάσσιου πληθυσμού, καμωμένη με απλώς ανεκτό CGI, η οποία κορυφώνεται με εικόνες που στα χαρτιά και στο μυαλό του Ρομπ Μάρσαλ και των τεχνικών του ίσως να παρέπεμπαν σε καλειδοσκοπική πανδαισία αλά Μπάσμπι Μπέρκλεϊ, αλλά στο πανί μεταφράζονται σε οπτική… χασμωδία.

Οι live-action διασκευές αγαπημένων animated τίτλων του καταλόγου της Ντίσνεϊ στο πανί λειτουργούν περίπου με τον ίδιο τρόπο. Με την εξαίρεση μερικών «φρέσκων» ανήλικων θεατών, το μεγαλύτερο μέρος του κοινού θέλει να δει την αναπαράσταση μιας αγαπημένης του ταινίας κινουμένων σχεδίων με ηθοποιούς και πραγματικά σκηνικά. Όταν όμως ένα μεγάλο μέρος της ταινίας είναι ψηφιακό, μπορούμε να κάνουμε λόγο για live action; Είναι live-action το Lion King του Φαβρό, που είναι εξ ολοκλήρου κατασκευασμένο από CGI και αποτελεί μια φωτορεαλιστική αναπαράσταση του animated περιβάλλοντος; Και, μια και το ’φερε η κουβέντα, για να περάσουμε και στη Μικρή Γοργόνα, δεν θα απαντούσε ικανοποιητικά στην απορία μας πώς θα ήταν ο Σεμπάστιαν της ταινίας αν έμοιαζε με αληθινό καβούρι μια απλή φωτογραφία που θα σκάρωνε κάποιος στον υπολογιστή του; Διάολε, για ντισνεϊκό παραμύθι πρόκειται, να τη βράσουμε τη φωτορεαλιστική απεικόνιση, είναι ένα καβούρι που μιλάει, στερώντας του την εκφραστικότητα για να το φέρεις πιο κοντά στην πραγματικότητα του αφαιρείς και τη μαγεία.

ουρσουλα Facebook Twitter
H ΜακΚάρθι απλώς μιμείται φωνητικά την Ούρσουλα του animation.

Αυτό ακριβώς είναι που λείπει από τα περισσότερα σχετικά εγχειρήματα που πατούν πιστά στο πρωτότυπο, η μαγεία. Αποτελούν άνυδρες εκδοχές μιας πιο φανταχτερής, πιο ζωηρής, πιο σκερτσόζικης δημιουργίας και, ειδικά σε περιπτώσεις που το περιβάλλον είναι ψηφιακό –εδώ ο βυθός‒ δεν μπορεί κανείς να επικαλεστεί τους περιορισμούς της ζωντανής δράσης έναντι της σκιτσαρισμένης ως δικαιολογία. Το οπτικό αποτέλεσμα είναι προϊόν συνειδητής δημιουργικής επιλογής με γνώμονα τον ρεαλισμό. Και κάπως έτσι ο βυθός της Μικρής Γοργόνας αποκτά μια κατασκότεινη όψη και το οπτικό σκέλος των μουσικοχορευτικών νούμερων ωχριά σε ευρήματα σε σχέση με τον προκάτοχό του. Κλείνεις τα μάτια και ακούς τον Σεμπάστιαν στο οσκαρικό «Under the sea» να προσπαθεί να πείσει τραγουδιστά την Άριελ ότι στον βυθό είναι όλα καλύτερα σε σχέση με την επιφάνεια, τα ανοίγεις και με αυτό που βλέπεις στην οθόνη δεν απορείς που η Άριελ θέλει να φύγει για τη στεριά μια ώρα αρχύτερα. Θα μείνουμε στο συγκεκριμένο τραγούδι, καθώς αποτελεί μια μικρογραφία της συνολικής φιλμικής εμπειρίας. Εκεί που στο πρωτότυπο το «Under the sea» αποτελούσε ένα πραγματικό οπτικοακουστικό πανηγύρι, εδώ μετατρέπεται σε μια άνευρη παρέλαση του θαλάσσιου πληθυσμού, καμωμένη με απλώς ανεκτό CGI, η οποία κορυφώνεται με εικόνες που στα χαρτιά και στο μυαλό του Ρομπ Μάρσαλ και των τεχνικών του ίσως να παρέπεμπαν σε καλειδοσκοπική πανδαισία αλά Μπάσμπι Μπέρκλεϊ, αλλά στο πανί μεταφράζονται σε οπτική… χασμωδία. Επίσης, ο Μάρσαλ θα πρέπει να καταλάβει κάποτε ότι δεν ταιριάζει σε όλα τα μιούζικαλ η «μπομπφοσική» χορογραφία μέσω του μοντάζ, μια επιλογή που εδώ σίγουρα λιγοστεύει τις πιθανότητες θαυμασμού της εικονογραφίας, αν και κατορθώνει να κρύψει και μερικές ατέλειές της.

μικρή γοργόνα Facebook Twitter
Kαταλαβαίνεις απόλυτα γιατί πήρε τον ρόλο η Χέιλι Μπέιλι όταν τραγουδά.

Ως προς το casting, καταλαβαίνεις απόλυτα γιατί πήρε τον ρόλο η Χέιλι Μπέιλι όταν τραγουδά, η ΜακΚάρθι απλώς μιμείται φωνητικά την Ούρσουλα του animation, όπως κάνουν οι ηθοποιοί στις θεατρικές διασκευές που αναφερθήκαμε στην αρχή δηλαδή, ενώ ο Μπαρδέμ είναι στιγμές που αισθάνεσαι ότι αναρωτιέται τι δουλειά έχει εκεί πέρα.

Από τα καινούργια τραγούδια, κρατάμε μάλλον το «Wild uncharted waters», που χαρίζει στον πρίγκιπα Έρικ μια eurovision-ική μπαλάντα, και θα θέλαμε να ξεχάσουμε το «Scuttlebutt», το οποίο ακούγεται σαν να ζήτησε κάποιος από την ΑΙ να γράψει μια bossa nova με τη χιπχοπάδικη πρόζα του Λιν-Μανουέλ Μιράντα. Η αλήθεια είναι ότι και να μην υπήρχαν, φανταζόμαστε πως δεν θα έλειπαν σε πολλούς. Το αυτό ισχύει και για την ταινία και είμαστε πεπεισμένοι ότι ακόμα και οι διαφωνούντες στο μέλλον θα επιστρέφουν στο πρωτότυπο και όχι στη live action κόπια του. Αυτό συνέβη, άλλωστε, με όσα αντίστοιχα φιλμ είδαμε τα τελευταία χρόνια και δεν χάραξαν τον δικό τους δημιουργικό δρόμο σαν το Κρίστοφερ Ρόμπιν, ακόμα κι αν έσπασαν τα ταμεία όταν βγήκαν στις αίθουσες.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Daily / Steve: Η μοναξιά του δασκάλου μεγάλων αποστάσεων

Ένα κρίσιμο και «μανιοκαταθλιπτικό» 24ωρο στη ζωή ενός εκπαιδευτικού σε ένα σχολείο για προβληματικούς εφήβους αποτελεί τον καμβά για το υπερκινητικό δράμα του Netflix με πρωταγωνιστή τον Κίλιαν Μέρφι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Νεριτάν Ζιντζιρία: «Η Ελλάδα έχει φετίχ να βαφτίζει τους νέους "φαινόμενα"»

Οθόνες / Νεριτάν Ζιντζιρία: «Η Ελλάδα έχει φετίχ να βαφτίζει τους νέους "φαινόμενα"»

Όταν αποφάσισε να γίνει κινηματογραφιστής, του είπαν ότι θα πεινάσει, αλλά με έναν πολύ δημιουργικό τρόπο. Έκανε τις πρώτες του ταινίες κυριολεκτικά με χώμα και νερό, αλλά πλέον τρέχει παράλληλα οκτώ πρότζεκτ. Κάνει σινεμά συνομιλώντας με το σινεμά του Γιάνναρη, του Δαμιανού, του Παπατάκη. Ο Νεριτάν Ζιντζιρία αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
When Nobody’s Watching: Πριν κλωτσήσουν τη μπάλα, πρέπει να νικήσουν την προκατάληψη

Οθόνες / When Nobody’s Watching: Πριν κλωτσήσουν τη μπάλα, πρέπει να νικήσουν την προκατάληψη

Η Ελλάδα κάνει τα πρώτα της σοβαρά βήματα για να σταθεί ισότιμα στο ευρωπαϊκό γήπεδο του γυναικείου ποδοσφαίρου - Το νέο ντοκιμαντέρ του ΠΣΑΠΠ, “When Nobody’s Watching”, ρίχνει φως στις ζωές των αθλητριών που παλεύουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Η δραματική στροφή του The Rock και άλλοι 3 λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Η δραματική στροφή του The Rock και άλλοι 3 λόγοι να πάτε σινεμά

Ακόμα μια κινηματογραφική μεταφορά του Δράκουλα, ένα κινέζικο animation που είναι η πέμπτη εμπορικότερη ταινία όλων των εποχών αλλά και η επανακυκλοφορία του «Avatar: The Way of Water» - Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη
THE LIFO TEAM
«Good Boy»: Ναι, ο σκύλος σας βλέπει φαντάσματα» ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Οθόνες / «Good Boy»: Ναι, ο σκύλος σας βλέπει φαντάσματα

Η πολυσυζητημένη ταινία τρόμου του Μπεν Λέονμπεργκ δίνει σάρκα και οστά σε έναν από τους μεγαλύτερους φόβους των ιδιοκτητών σκύλου και αντλεί τη συγκίνησή της από τον αρραγή δεσμό ανθρώπου και ζώου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Χρόνια Πολλά Πέδρο! 20 χρόνια τώρα βλέπουμε τις ταινίες σου.

Οθόνες / Χρόνια Πολλά Πέδρο! 20 χρόνια τώρα βλέπουμε τις ταινίες σου.

Ο Πέδρο Αλμοδοβάρ που έχει σήμερα γενέθλια παραμένει διαχρονικά ένας από τους αγαπημένους μας σκηνοθέτες. Μαζέψαμε σε ένα αφιέρωμα ό, τι έχουμε γράψει για τις ταινίες του αλλά και κάποια ενδιαφέροντα θέματα για το έργο του που αξίζει να τα διαβάσετε!
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη γύρισε μια πανκ αλληγορία για όσα βιώνουμε σήμερα

Οθόνες / Η Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη γύρισε μια πανκ αλληγορία για όσα βιώνουμε σήμερα

Η περιπετειώδης δημιουργία του «Harvest», της εντυπωσιακής πρώτης αγγλόφωνης ταινίας της ταλαντούχας σκηνοθέτιδας, ζωντανεύει την ονειρική και σκληρή ατμόσφαιρα ενός μεσαιωνικού σκωτσέζικου χωριού καθώς αυτό εξαφανίζεται από τον χάρτη.  
M. HULOT
CHECK 10 τηλεοπτικές σειρές που θα δούμε μέχρι το τέλος του έτους

Οθόνες / 10 σειρές που θα δούμε μέχρι το τέλος του έτους

Από τη νέα σεζόν του «Slow Horses» στο μεγάλο φινάλε του «Stranger Things» κι από ένα φιλόδοξο πορτρέτο του Σκορσέζε στο νέο στοίχημα του δημιουργού του «Breaking Bad», διαλέγουμε δέκα σειρές που αναμένεται να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
6 αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τον κόσμο που ζούμε τώρα

Οθόνες / 6 αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τον κόσμο που ζούμε τώρα

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου πρόβαλε φέτος ταινίες πολιτικά φορτισμένες που οραματίζονται ένα μέλλον χωρίς σύνορα. Έξι από αυτές έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση χάρη στην αισθητική και την προβληματική τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ