«Η Μεγάλη Ανατριχίλα»: Μια παρέα που έγραψε όντως ιστορία

«Η Μεγάλη Ανατριχίλα»: Μια παρέα που έγραψε όντως ιστορία Facebook Twitter
Eίναι ταινία που ωφελεί να επισκέπτεσαι ανά τακτά (ή άτακτα) χρονικά διαστήματα η «Μεγάλη Ανατριχίλα».
0

ΤO ΓΝΩΣΤΟ ΡΗΤΟ θέλει τις παρέες να γράφουν ιστορία. Αν αναφερόμαστε σε μια ομάδα ανθρώπων με κοινό στόχο που τα βρίσκουν μεταξύ τους και τον επιδιώκουν από κοινού, μπορούμε να το καταλάβουμε και να το αποδεχτούμε, υπό την προϋπόθεση ότι αυτός ο στόχος επηρεάζει έναν ευρύτερο αριθμό τρίτων. Συνήθως αυτή η ιστορία αφορά αποκλειστικά την παρέα. Και όταν τα μέλη της παρέας έχουν χαθεί και ξανασυναντηθούν μετά από καιρό, η επανένωση αποτελεί ένα ραντεβού με την ιστορία, για να χρησιμοποιήσουμε ένα δημοφιλές εγχώριο σύνθημα που έκανε θραύση την περίοδο που κυκλοφόρησε η ταινία. 

Στη «Μεγάλη Ανατριχίλα», όπου πρωταγωνιστεί η μεικτή (μεταγενέστερων) πρωταγωνιστών των ‘80s, μια παρέα φίλων ενώνεται ξανά μετά από χρόνια. Aφορμή η κηδεία ενός μέλους της, άλλωστε μετά τα πρώτα -άντα τα reunions γίνονται κυρίως σε γάμους, βαπτίσεις και κηδείες. Θα περάσουν ένα Σαββατοκύριακο μαζί, έχοντας συντροφιά και έναν outsider, τη νεαρή φίλη του εκλιπόντα, που θα συνδεθεί μαζί τους επειδή φέρει κάτι από το πνεύμα του. Μέσα σε αυτό το Σαββατοκύριακο το παρελθόν θα ξυπνήσει, ανεκπλήρωτοι έρωτες θα φουντώσουν, κοιμώμενες έριδες θα ενεργοποιηθούν και η διάθεση για σαχλαμαρισμούς θα επανέλθει, ως μέρος όσων τους ένωσαν κάποτε.

Η συγκεκριμένη παρέα, μέσα από το δράμα της, μέσα από τη δική της ιστορία δηλαδή, κατάφερε να γράψει ιστορία κινηματογραφική, ως χαρακτηριστικό δείγμα του εμπορικού σινεμά των ‘80s.

Κάποια χαρακτηριστικά τους παρέμειναν αναλλοίωτα, οι ρόλοι ανάμεσά τους μοιάζουν μοιρασμένοι από παλιά. Η Γκλεν Κλόουζ, για παράδειγμα, είναι η μητέρα της συντροφιάς – προ «Ολέθριας Σχέσης» και «Επικίνδυνων Σχέσεων» η Κλόουζ είχε τυποποιηθεί σε μητρικούς ρόλους. Έχει μάλλον την πιο στενάχωρη ιστορία, καθώς ήταν ερωτευμένη με τον νεκρό, μα θλίβεται βωβά, προτιμά να μοιράσει χαμόγελα και να φροντίσει τους πάντες, εν μέρει σε μια προσπάθεια εξορκισμού της επώδυνης αλλαγής. Επιτρέψτε μας να κάνουμε μια παρένθεση στο σημείο αυτό, για να επισημάνουμε πόσο ανεπτυγμένο ερμηνευτικό ένστικτο είχε η Κλόουζ από την αρχή της καριέρας της. Σε μια σκηνή όπου η σύντροφος του νεκρού μιλά τρυφερά για εκείνον και για τις συνήθειές του, βλέπουμε την Κλόουζ μέσα στο κάδρο να ρίχνει ένα βλέμμα κινούμενο μεταξύ ζήλιας και (διακριτικής) απαξίωσης, αναδεικνύοντας μια ακόμα πτυχή του χαρακτήρα της και γνωστοποιώντας στον θεατή τη διάθεσή της απέναντι σε εκείνη που έχει τον λόγο. Κι όλα αυτά με μια στιγμιαία επινόησή της, καθώς στο σενάριο δεν μετέχει ενεργά στη σκηνή.

«Η Μεγάλη Ανατριχίλα»: Μια παρέα που έγραψε όντως ιστορία Facebook Twitter
Γκλεν Κλόουζ και Κέβιν Κλάιν.

Ωστόσο, μαζί με όσα έμειναν ίδια, υπάρχουν κι εκείνα που άλλαξαν. Υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν, κανόνες ηθικής που ποδοπατήθηκαν, μια σειρά από «εγώ ποτέ» του παρελθόντος, με τα οποία το παρόν γελάει κελαρυστά. Αλλάζουμε, πότε προς το καλύτερο, κάποτε προς το χειρότερο, και η παλιοπαρέα, ως κομμάτι της προσωπικής ιστορίας μας, έρχεται για να επισημάνει την αλλαγή, με όλες τις ματαιώσεις και τις διαψεύσεις της, και να μας βυθίσει στη μελαγχολία της νοσταλγίας. Όμως, την ίδια στιγμή υπογραμμίζει εμφατικά κι εκείνο που παραμένει σταθερό μέσα στον χρόνο, την ανάγκη μας για μικρές και μεγάλες εκδηλώσεις τρυφερότητας, για χορευτικές παρορμήσεις και μουσικές εκτονώσεις, για εξηγήσεις και εξομολογήσεις, για φλερτ και για έρωτα. Για παρέα, εν ολίγοις. Και η συγκεκριμένη παρέα, μέσα από το δράμα της, μέσα από τη δική της ιστορία δηλαδή, κατάφερε να γράψει ιστορία κινηματογραφική, ως χαρακτηριστικό δείγμα του εμπορικού σινεμά των ‘80s, αλλά και μουσική: εκδόθηκαν όχι ένα, αλλά δύο σάουντρακ με τραγούδια της ταινίας, όλα τους από τα νεανικά χρόνια των ηρώων – τα '60s και τα '70s. 

Eίναι ταινία που ωφελεί να επισκέπτεσαι ανά τακτά (ή άτακτα) χρονικά διαστήματα η «Μεγάλη Ανατριχίλα». Κάνει καλό να την επιθεωρείς, όχι τόσο για να τσεκάρεις πού στέκεσαι ως προς αυτή, αλλά πού βρίσκεσαι σε σχέση με σένα και τους γύρω σου. Όταν τη χρειάζεσαι, σου λέει πολλά. Όταν δεν την πολυέχεις ανάγκη, σου λέει λιγότερα, αλλά γνωρίζεις ότι βρίσκεσαι σε καλά χέρια. Πάνω κάτω το ίδιο ισχύει και για τις παρέες.

Η «Μεγάλη Ανατριχίλα» (Τhe Big Chill, 1983) προβάλλεται σε επανέκδοση από 27/06 στο Σινέ Διάνα.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ