Ερεθισμένα ένστικτα και απρεπή ξεσπάσματα σε τηλεσαλονάκια

Ερεθισμένα ένστικτα και απρεπή ξεσπάσματα σε τηλεσαλονάκια Facebook Twitter
0

 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ επιτίθεται με καθηλωτική αγένεια στον καλεσμένο του, Ζελένσκι, μέσα στο Οβάλ Γραφείο. Η απίστευτη σκηνή θα μείνει στην ιστορία της τηλεόρασης, όπως όλα τα τραυματικά live που σφράγισαν τον σύγχρονο πολιτισμό, παράγοντας πολιτική, αλλά και τα ήθη, βαρβαρικά πλην όμως πολύ τηλεοπτικά. Ήταν φωτογενές το θράσος του Τραμπ όταν προσπαθούσε να εκβιάσει τον Ουκρανό Πρόεδρο να εκχωρήσει στις ΗΠΑ τον ορυκτό πλούτο της χώρας του ως απόδειξη της υποχρεωτικής ευγνωμοσύνης που οφείλει στους Αμερικανούς (ολόκληρη η συνάντηση στο Οβάλ γραφείο).

Αδιανόητο; Με όρους τηλεθέασης κάθε άλλο. Τηλεπαρουσιαστής ο Τραμπ για πολλά χρόνια [οι λεπτομέρειες στο ντοκιμαντέρ του Channel 4, που κάνει διεθνή καριέρα μέσω Netflix , έχει την αυτοπεποίθηση της ικανότητάς του να καθηλώνει το κοινό με το αδιανόητο, χωρίς να υπακούει σε κανένα από τα οικεία σενάρια της πολιτικής διαπραγμάτευσης είτε με τον λαό είτε με τους άλλους ηγέτες. Θεωρεί προφανώς ότι δεν χρειάζεται τη γλώσσα της διπλωματίας, γιατί γνωρίζει πολύ καλά την τηλεοπτική. Γνωρίζει να αξιοποιεί την αμεσότητα της τηλεοπτικής κάμερας όχι με τη χολιγουντιανή γοητεία ενός Κένεντι, ή την προσεκτικά σκηνοθετημένη ενός Ρίγκαν, ή την εκλεπτυσμένη ενός Ομπάμα, αλλά με την μπρουταλιτέ των τηλεοπτικών ριάλιτι. Ο Τραμπ ξέρει να κερδίζει το πλάνο, να κυριαρχεί στο πλατό και να αφοπλίζει τους αντιπάλους, διαμορφώνοντας το δικό του πεδίο δράσης, όπου το παλιό «παραδοσιακό» οπλοστάσιο επιχειρημάτων και τρόπων άσκησης διπλωματίας με ευγένεια και επιχειρήματα μοιάζει να ’χει ξεπεραστεί.

Πέφτουμε από τα σύννεφα; Όχι πλέον, γιατί τους κανόνες του πολιτισμού της ευγένειας και της ειρηνικής συνύπαρξης τους είχε προ πολλού καταργήσει το τηλεοπτικό ριάλιτι: ακραία ξεσπάσματα στα τηλεοπτικά σαλονάκια, απελευθέρωση ερεθισμένων ενστίκτων on camera, κυριαρχία του πιο επιθετικά χαμερπούς ή και πιο γελοία σαχλαμαρίζοντος.

Μέχρι να θυμώσουμε και να βρούμε, τουλάχιστον οι Ευρωπαίοι των παλιών δημοκρατικών αξιών, νέους όρους για τις νέες συνθήκες που διαμορφώνει η εκθαμβωτικά αγενής τηλεόραση του Τραμπ, η ιστορία μοιάζει να προχωράει κεφάλαια ή, μάλλον, να τα προσπερνάει. Το μέλλον γίνεται δυσδιάκριτο πίσω από τις κάμερες ενός τηλεοπτικά πολύ «διασκεδαστικού» παρόντος. Τα ’λεγε ο Χάξλεϊ έναν αιώνα πριν, αλλά ακόμα και στο πιο εντυπωσιακό κρεσέντο της ευφυΐας και του χιούμορ του δεν θα μπορούσε να εμπνευστεί ένα δίδυμο σαν τους Τραμπ και Μασκ. Σχεδόν, όμως, τους προφήτευσε.

This is going to be grate television… Facebook Twitter
Τηλεπαρουσιαστής ο Τραμπ για πολλά χρόνια, έχει την αυτοπεποίθηση της ικανότητάς του να καθηλώνει το κοινό με το αδιανόητο, χωρίς να υπακούει σε κανένα από τα οικεία σενάρια της πολιτικής διαπραγμάτευσης είτε με τον λαό είτε με τους άλλους ηγέτες. Φωτ.: EPA/JIM LO SCALZO

Γιατί σαν δυσοίωνη προφητεία ήταν η βραδιά της «great television» στο Οβάλ Γραφείο με τις αγοραίες τραμπικές προσβολές που κατέρριψαν με πάταγο τον πολιτισμό της ευγενούς γλώσσας του καθήκοντος. Γλώσσα στην οποία ομνύουν αιώνες τώρα ηγέτες κρατών, πολιτικοί και διπλωμάτες, υπηρετώντας ένα τελετουργικό της επισημότητας το ίδιο ανακουφιστικό για τους πολίτες με εκείνα των θρησκειών ή των κοινωνικών παραδόσεων. Πρόκειται για τον σεβασμό σε κανόνες συμπεριφοράς μιας πνευματικής και πολιτικής ελίτ, οι οποίοι είχαν πάντα και μια παιδαγωγική διάσταση, δίνοντας στους ανθρώπους κριτήρια για να ονειρευτούν μια καλύτερη ζωή και να βάλουν στόχο έναν ανώτερο εαυτό.

Πέφτουμε από τα σύννεφα; Όχι πλέον, γιατί τους κανόνες του πολιτισμού της ευγένειας και της ειρηνικής συνύπαρξης τους είχε προ πολλού καταργήσει το τηλεοπτικό ριάλιτι: ακραία ξεσπάσματα στα τηλεοπτικά σαλονάκια, απελευθέρωση ερεθισμένων ενστίκτων on camera, κυριαρχία του πιο επιθετικά χαμερπούς ή και πιο γελοία σαχλαμαρίζοντος.

Όπως η Αμερική με τον Jerry Springer και τις αρένες του, έτσι κι εμείς, τηρουμένων των αναλογιών, νομίζαμε ότι τα ’χαμε δει όλα με τους εγχώριους «μικρούτσικους» αντιγραφείς του Springer και τα αλήστου μνήμης μεταμεσονύχτια καβγατζίδικα τοκ σόου με πολιτικούς που έκαναν καριέρα σαν μαινόμενοι ταύροι στα τηλεπαράθυρα. Ήταν οι ίδιοι που έρχονταν πρώτοι κατά κανόνα σε εκλογικά ψηφαλάκια.

Μήπως έχουμε ξεχάσει στην εγχώρια τηλεόραση τα απρεπή ξεσπάσματα σε τηλεσαλονάκια ή τηλεπαράθυρα, στα οποία οδηγούσε πάντα ένας προσεκτικά σχεδιασμένος συνδυασμός καλεσμένων; Αξέχαστη τηλεοπτική στιγμή το τραυματικό για την εγχώρια δημόσια σκηνή επεισόδιο που ο Κασιδιάρης πέταξε ένα ποτήρι νερό στη Ρένα Δούρου και μετά χαστούκισε τη Λιάνα Κανέλλη, ενώ ο Γιώργος Παπαδάκης του ΑΝΤ1 υποδυόταν άριστα τον έκπληκτο οικοδεσπότη.

Η επίθεση του Κασιδιάρη σε Δούρου και Κανέλλη

Δυστυχώς, είμαστε εθισμένοι, εγχώριο και παγκόσμιο κοινό, στη βία της τηλεοπτικής απρέπειας. Απλώς δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι ένας ηγέτης δημοκρατικής χώρας θα επιστράτευε τεχνικές shock on camera στις κρίσιμες για τη διεθνή ειρήνη συναντήσεις του με άλλους ηγέτες – όχι με όλους βέβαια. Με τον Μακρόν και τον Στράμερ ήταν όλο χαμόγελα και θωπείες, εμφανώς κολακευμένος. Αντιθέτως, με τον Ζελένσκι έκανε επίδειξη των απολυταρχικών του αντιλήψεων, παρουσιάζοντάς τον ως υποδεέστερο. Η Ιστορία μάς λέει ότι η απρεπής, επιθετική συμπεριφορά που αποστομώνει τον συνομιλητή υπήρξε χαρακτηριστικό των ηγετών ολοκληρωτικών καθεστώτων (ένθεν κακείθεν).

Η ιστορία της τηλεόρασης μάς διδάσκει, με τη σειρά της, ότι οι όροι της υψηλής τηλεθέασης αφορούν μια εξόχως συντηρητική κοινωνία τηλεθεατών με αλλοιωμένα κριτήρια, παραδομένη στις συγκινήσεις και με σκέψη που συρρικνώνεται σε εύηχα συνθήματα. Εδώ ακριβώς βρισκόμαστε οι πολίτες-τηλεθεατές.

ΥΓ.: Ευτυχώς, το χιούμορ θυμίζει ακόμα τον παλιό, οικείο κόσμο. Αμέσως μετά το σόου του τρόμου Τραμπ κατά Ζελένσκι ανέλαβε η σάτιρα του Saturday Night Live, σε μια σπαρταριστή παρωδία της συνάντησης 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO. 

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πώς θα επηρεαστεί η Ελλάδα από το νέο δόγμα Τραμπ;

Οπτική Γωνία / Πώς θα επηρεαστεί η Ελλάδα από το νέο δόγμα Τραμπ;

Το μπρα ντε φερ ΗΠΑ – Ουκρανίας, η Ε.Ε. και οι ευρύτερες συνέπειες. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο τραμπουκισμός Τραμπ κατά Ζελένσκι: Οι διάλογοι, οι κινήσεις και η ουσία της οξείας επίθεσης

Διεθνή / Τραμπουκισμός Τραμπ κατά Ζελένσκι: Οι διάλογοι, οι κινήσεις και η ουσία της οξείας επίθεσης

Τραμπ και Βανς δεν δίστασαν να τραμπουκίσουν τον Ουκρανό πρόεδρο, όταν -υποτίθεται πως- τον υποδέχθηκαν στον Λευκό Οίκο για την υπογραφή της συμφωνίας εκμετάλλευσης των ουκρανικών γαιών
LIFO NEWSROOM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Οθόνες / Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Ένα υπέροχο κινηματογραφικό αφιέρωμα στο στέκι της Πλάκας, με παλιές δόξες, όπως το «Brief Encounter» και το «Roman Holiday» αλλά και πιο σύγχρονες, όπως το κομψοτέχνημα «In the Mood for Love» και το σπαραχτικό «Cold War».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Lifo Videos / Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Βασίλης Κεκάτος, μαζί με την πρωταγωνίστριά του, Δάφνη Πατακιά, μιλούν για όσα έζησαν στα γυρίσματα της ταινίας «Οι άγριες μέρες μας» – μιας ιστορίας με χαρακτήρες που είναι «γλυκά τσογλανάκια».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.