«Εμείς, το Τέρας»: Όλες οι ταινίες του μεγάλου αφιερώματος του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

«Εμείς, το Τέρας»: Όλες οι ταινίες του μεγάλου αφιερώματος του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Facebook Twitter
Tα Freaks (1932) του τίτλου θεωρητικά αναφέρονται σε μια ομάδα παραμορφωμένων υπάρξεων, μελών ενός περιοδεύοντος freak show. Στην πραγματικότητα, όμως, ίσως να είναι κι εκείνη η ταινία που υπαγορεύει (και δικαιώνει) τον τίτλο του αφιερώματος
0

Το μεγάλο αφιέρωμα του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης είναι ένα άτυπο sequel των περσινών «Φαντασμάτων», φέρει τον τίτλο «Εμείς, το Τέρας» και τελεί υπό την επιμέλεια ενός άλλου guest curator. Τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ της Νέας Υόρκης Ντένις Λιμ διαδέχεται ο Κάρλο Σατριάν, καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Βερολίνου από το 2020 ως το 2024.

Μέσα από τις ταινίες που θα προβληθούν στο πλαίσιο του αφιερώματος το φεστιβάλ εξερευνά τα πολλά πρόσωπα του «τέρατος», προσπαθεί να ορίσει και να διευρύνει την έννοιά του. Κατά τον Σατριάν, «σχηματοποιώντας και σωματοποιώντας φόβους και επιθυμίες, το τέρας αγγίζει την πεμπτουσία του σινεμά. Όταν φέρνουμε κατά νου εξαίσιες, μοναδικές, αξέχαστες κινηματογραφικές εικόνες, δεν στρεφόμαστε στην αψεγάδιαστη ομορφιά. Οι ταινίες είναι ταυτόχρονα ένα ανοιχτό παράθυρο στο άγνωστο και ένας παραμορφωτικός πλην απόλυτα πιστός καθρέφτης της εσωτερικής μας φύσης. Όσο συχνά κι αν παρουσιάζονται τα τέρατα ως ο “εχθρός”, γίνονται εξίσου συχνά ένα πρίσμα που μας βοηθάει να αντιληφθούμε την ετερότητα στο περιβάλλον μας, το τερατούργημα που ενδημεί σε κάθε άνθρωπο, όπως και τη φυσική παρόρμηση να κατανοήσουμε και να αποδεχθούμε το διαφορετικό».

Και αν όντως κρύβουμε μέσα μας κάτι τερατώδες ως γένος, ο Κρόνενμπεργκ ήταν ο δημιουργός που έφερε το μέσα έξω, καταγράφοντας γλαφυρά την αφύπνιση του τέρατος και τις μεταμορφώσεις που προκαλεί.

Η πρώτη χρονολογικά ταινία του αφιερώματος είναι, πιθανότατα, και η καλύτερη. Tα Freaks (1932) του τίτλου θεωρητικά αναφέρονται σε μια ομάδα παραμορφωμένων υπάρξεων, μελών ενός περιοδεύοντος freak show. Στην πραγματικότητα, όμως, ίσως να είναι κι εκείνη η ταινία που υπαγορεύει (και δικαιώνει) τον τίτλο του αφιερώματος, με την αρνητική του σημασία. O Tοντ Μπράουνινγκ δεν χαρίζεται σε κανέναν, τα τέρατα είμαστε όλοι εμείς, μηδενός εξαιρουμένου, σε μια τρομακτικά μαυρόψυχη δημιουργία που κλείνει έναν αιώνα ζωής σε λίγα χρόνια, μα ακόμα δεν έχει χάσει την ικανότητά της να σοκάρει. Το αυτό ισχύει και για το κατά λίγες δεκαετίες νεότερο Eyes without a face (1960). Για μερίδα της θεωρίας το αριστούργημα του Ζορζ Φρανζί αποτελεί πρώιμο εκπρόσωπο του σωματικού τρόμου. Ο Φρανζί στοχάζεται πάνω στην επιστημονική ηθική και ανακατεύει είδη, γεννώντας ένα κινηματογραφικό υβρίδιο τεράστιο, μα ποτέ τερατώδες.

«Εμείς, το Τέρας»: Όλες οι ταινίες του μεγάλου αφιερώματος του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Facebook Twitter
Eyes without a face (1960). Για μερίδα της θεωρίας το αριστούργημα του Ζορζ Φρανζί αποτελεί πρώιμο εκπρόσωπο του σωματικού τρόμου.

Το ντοκιμαντέρ To arms, we’re fascists (1962) εξετάζει το τέρας του φασισμού και τον ρόλο της Καθολικής Εκκλησίας στην ανάπτυξή του, διαπιστώνοντας ότι παρέμεινε ενεργό και μετά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. To Landru (1963) τοποθετείται στο μέσον του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και ακολουθεί τη δολοφονική δράση ενός αριβίστα που θυμίζει εκείνη του Κυανοπώγωνα. Μinor Σαμπρόλ, μα με στιγμές που υποδεικνύουν όσα ωραία θα ακολουθούσαν από τον Γάλλο δημιουργό. Από την παραγωγή της ίδιας χρονιάς προβάλλεται και το θρυλικό Lord of the flies (1963) του Πίτερ Μπρουκ, μια ταινία που καταδεικνύει τη ροπή του ανθρώπινου γένους προς τη διάρρηξη του (εκάστοτε) κοινωνικού συμβολαίου και τη βαρβαρότητα.

«Εμείς, το Τέρας»: Όλες οι ταινίες του μεγάλου αφιερώματος του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Facebook Twitter
Ο Ιωάννης ο Βίαιος (1973) της Τόνιας Μαρκετάκη, μία από τις εξέχουσες στιγμές του εγχώριου κανόνα που θα προβληθεί με όρους καθολικής προσβασιμότητας.

Το Night of the living dead (1968) του Τζορτζ Ρομέρο συστάσεις δεν χρειάζεται, πρόκειται για υπόδειγμα σινεμά χαμηλού προϋπολογισμού, έδωσε στα ζόμπι τα χαρακτηριστικά με τα οποία τα αναγνωρίζουμε σήμερα και έστειλε τους θεατές σπίτι με την πικρή διαπίστωση ότι μεγαλύτερο τέρας από τους ζωντανούς νεκρούς είναι εκείνο του ρατσισμού. Από τις ΗΠΑ μεταφερόμαστε στη χώρα μας, με μια ταινία που κάνει συχνά την εμφάνισή της στις αίθουσες μετά την ψηφιακή της αποκατάσταση και μπόρεσε, έτσι, να γίνει ευρύτερα γνωστή. Ο λόγος για τον Ιωάννη τον Βίαιο (1973) της Τόνιας Μαρκετάκη, μία από τις εξέχουσες στιγμές του εγχώριου κανόνα που θα προβληθεί με όρους καθολικής προσβασιμότητας.

Ακολουθουν δυο μεγάλες δόξες του σινεμά των προβοκατόρων, το Grande Bouffe (1973) του Μάρκο Φερέρι, όπου το τέρας είναι ο αστός και το αμάρτημά του η λαιμαργία, και το La Bete (1975) του Βαλέριαν Μπορόβζικ, όπου το τέρας είναι η ίδια η ταινία και το αμάρτημά της η αμετροέπεια. Κάποιοι θα κάνουν λόγο για σινεμά που πέρασε και δεν ξανάρχεται, άλλοι θα σταυροκοπιούνται, διερωτώμενοι τι περνούσε κάποτε για arthouse πρώτης γραμμής. Και τα δυο έργα, πάντως, ανήκουν σε εκείνα που καλό είναι να έχει δει κάθε σινεφίλ μία φορά στη ζωή του.

«Εμείς, το Τέρας»: Όλες οι ταινίες του μεγάλου αφιερώματος του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Facebook Twitter
Στο Grande Bouffe (1973) του Μάρκο Φερέρι, το τέρας είναι ο αστός και το αμάρτημά του η λαιμαργία.
«Εμείς, το Τέρας»: Όλες οι ταινίες του μεγάλου αφιερώματος του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Facebook Twitter
Grande Bouffe (1973).

Επιστροφή στο καλό γούστο με το Elephant Man (1980) του Ντέιβιντ Λιντς, μια ταινία στην οποία ο Τζον Χερτ, ως Τζόζεφ Μέρικ, φωνάζει «δεν είμαι ζώο» και έχει δίκιο, επειδή τέτοια, της χειρότερης μορφής, είμαστε εμείς οι υπόλοιποι – εδώ δικαιώνεται και πάλι ο πρώτος αρνητικός συνειρμός που κάναμε διαβάζοντας τον τίτλο του μεγάλου αφιερώματος του Φεστιβάλ. Και αν όντως κρύβουμε μέσα μας κάτι τερατώδες ως γένος, ο Κρόνενμπεργκ ήταν ο δημιουργός που έφερε το μέσα έξω, καταγράφοντας γλαφυρά την αφύπνιση του τέρατος και τις μεταμορφώσεις που προκαλεί.

«Εμείς, το Τέρας»: Όλες οι ταινίες του μεγάλου αφιερώματος του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Facebook Twitter
Το The Fly (1986) του Κρόνενμπεργκ γίνεται σύνθετη διανοητική κατασκευή αλλά και τραγωδία με την πολύτιμη βοήθεια των οπερετικών συνθέσεων του Χάουαρντ Σορ

Στα χέρια άλλου σκηνοθέτη θα προέκυπτε camp θέαμα το The Fly (1986), στου Κρόνενμπεργκ γίνεται σύνθετη διανοητική κατασκευή αλλά και τραγωδία με την πολύτιμη βοήθεια των οπερετικών συνθέσεων του Χάουαρντ Σορ – ακούγεται, όμως, και το εθιστικό «Help me» του Μπράιαν Φέρι, για να μην ξεχνάμε σε ποια δεκαετία βρισκόμαστε. Μεταμόρφωση, ακόμα πιο ανήκουστη, έχουμε και στο Tetsuo: The Iron Man (1989), μια cyberpunk μεταμεσονύκτια απόλαυση, σερβιρισμένη σε οικονομική συσκευασία – διαρκεί λίγο παραπάνω από μια ώρα.

Αν δεν είχατε προλάβει το BeDevil (1993) της Τρέισι Μόφατ σε παλιότερο αφιέρωμα του φεστιβάλ στο σινεμά των αυτοχθόνων, θα έχετε ακόμα μία ευκαιρία – η ταινία αρέσει πολύ στον συνάδελφο Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο. Μιλώντας για ευκαιρίες, στο πλαίσιο του αφιερώματος θα προβληθεί και το Peppermint Candy (1999) του Λι Τσανγκ-Ντονγκ («Βurning», «Poetry»), ένα φιλμ που διατείνεται ότι το τέρας  καραδοκεί στο κενό μεταξύ των ιδανικών που γύρεψες μικρός και εκείνων που υπηρέτησες μεγαλώνοντας.

«Εμείς, το Τέρας»: Όλες οι ταινίες του μεγάλου αφιερώματος του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Facebook Twitter
Μεταμόρφωση, ακόμα πιο ανήκουστη, έχουμε και στο Tetsuo: The Iron Man (1989), μια cyberpunk μεταμεσονύκτια απόλαυση, σερβιρισμένη σε οικονομική συσκευασία
«Εμείς, το Τέρας»: Όλες οι ταινίες του μεγάλου αφιερώματος του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Facebook Twitter
Στο Elephant Man (1980) του Ντέιβιντ Λιντς, μια ταινία στην οποία ο Τζον Χερτ, ως Τζόζεφ Μέρικ, φωνάζει «δεν είμαι ζώο» και έχει δίκιο, επειδή τέτοια, της χειρότερης μορφής, είμαστε εμείς οι υπόλοιποι

Eπιστρέφουμε στα αληθινά τέρατα με το ντοκιμαντέρ The specialist - Portrait of a modern criminal (1999) που συνθέτει το πορτρέτο του επονομαζόμενου «αρχιτέκτονα του ολοκαυτώματος» Άντολφ Άιχμαν και έπειτα, για να αποβάλουμε τη μαυρίλα, ταξιδεύουμε μέχρι τη Χώρα των Θαυμάτων του Χαγιάο Μιγιαζάκι με το οσκαρικό και εκλεκτό Spirited Away (2001), ένα από τα διαμάντια του στέμματος της φιλμογραφίας του Studio Ghibli. Σε οικογενειακό κοινό απευθύνεται και ο επόμενος τίτλος, το αδίκως ξεχασμένο Where the wild things are (2009) του Σπάικ Τζόνζι, μια ταινία-σωστή ψυχολογική συνεδρία που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Μορίς Σέντακ. Εκεί, ένας πληγωμένος ανήλικος προσπαθεί να καθοδηγήσει τα τερατώδη μαγικά πλάσματα, βάζοντας έτσι και τα συναισθήματά του σε τάξη.

Την ύπαρξη του United Red Army (2007) του Κότζι Γιουκαμάτσου την αγνοούσα. Σύμφωνα με τους προγραμματιστές του φεστιβάλ «σκιαγραφεί μια ιστορία παρακμής και απομάγευσης, όπου τα πιο τρομακτικά τέρατα κρύβονται πίσω από τις πιο αγνές προθέσεις, αποτυπώνοντας παράλληλα το μούδιασμα και τον συναισθηματικό κλονισμό μιας ολόκληρης χώρας».

Στο πλαίσιο του αφιερώματος θα παρακολουθήσουμε στην εκδοχή που προβλήθηκε στις Κάννες το 2014 το P’Tit Quinquin (2014), εγχείρημα του Μπρούνο Ντιμόν που κυκλοφόρησε τελικά υπό τη μορφή μίνι σειράς. Θα δούμε και ένα μεγάλο sleeper hit κατά τη δύσκολη για τις αίθουσες περίοδο της πανδημίας, το Ατυχές Πήδημα ή Παλαβό Πορνό (2021), όπου ο δαιμόνιος Ράντου Ζούντε τα βάζει με το τέρας της κοινής γνώμης και το κατατροπώνει, πυροβολώντας το με καυστικό χιούμορ.

Τέλος, έχουμε και δύο ταινίες της φετινής σοδειάς, το άνευ διαλόγων Sasquatch Sunset (2024) των αδερφών Ζέλνερ, όπου οι Τζέσι Άιζενμπεργκ και Κρίστεν Στιούαρτ υποδύονται τους Μεγαλοπόδαρους κάτω από τόνους προσθετικού μακιγιάζ, αλλά και το Devil’s Bath (2024), επίσημη πρόταση της Aυστρίας για το Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας.

 Το 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης θα διεξαχθεί από την Πέμπτη 31/10 μέχρι την Κυριακή 10/11.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Θανάσης Βαλτινός: Η νουβέλα «Η Κάθοδος των Εννιά» του διακεκριμένου συγγραφέα

Οθόνες / «Η Κάθοδος των Εννιά»: Η διάσημη νουβέλα του Θανάση Βαλτινού

Πεθαίνει σαν σήμερα ο διακεκριμένος Έλληνας συγγραφέας. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τα εμβληματικότερα βιβλία του και η βραβευμένη μεταφορά της στον κινηματογράφο, το 1984, από τον Χρίστο Σιοπαχά.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ