Δύο ερωτήσεις στον σκηνοθέτη Μισέλ Χαζαναβίσιους για την ταινία «Γκοντάρ, αγάπη μου»

Δύο ερωτήσεις στον σκηνοθέτη Μισέλ Χαζαναβίσιους για την ταινία «Γκοντάρ, αγάπη μου» Facebook Twitter
Ο Μισέλ Χαζαναβίσιους περιγράφει τον θρύλο του ευρωπαϊκού σινεμά ως έναν ερωτιάρη και δυσανεκτικό άνθρωπο με αντιφάσεις, ζήλιες, κόμπλεξ και ένα ενδιαφέρον μείγμα ελαφράδας και ελλειμματικής προσοχής.
0

Μετά το άσφαιρο «Search» (remake της παλιάς ταινίας του Φρεντ Ζίνεμαν), ο βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης του «Artist», Μισέλ Χαζαναβίσιους, επιστρέφει με αυτό που γνωρίζει καλά, τη γεμάτη σεβασμό και διάθεση για προσωπικό twist, νοσταλγική στόφα και τον ανθρώπινο παράγοντα του παλιού σινεμά. Το έκανε με την κατασκοπική παρωδία «OSS 117» δύο φορές και, φυσικά, με την ερωτική επιστολή στο σινεμά του βωβού.

Με το γοργού ρυθμού, εντελώς γκονταρικής τεχνοτροπίας «Redoutable», που στην Ελλάδα προβάλλεται ως «Γκοντάρ, αγάπη μου», κρατά την αναπνοή του όταν βουτάει στην πολύπλοκη και συνεχώς μεταλλασσόμενη μορφή του σινεμά του Ζαν Λικ Γκοντάρ και παίρνει ανάσα όταν έρχεται στην επιφάνεια της ζωής του, περιγράφοντας τον θρύλο του ευρωπαϊκού σινεμά ως έναν ερωτιάρη και δυσανεκτικό άνθρωπο με αντιφάσεις, ζήλιες, κόμπλεξ και ένα ενδιαφέρον μείγμα ελαφράδας και ελλειμματικής προσοχής μέσα από το πρόσωπο του Λουί Γκαρέλ, και της Στέισι Μάρτιν στον ρόλο της Άνα Βιαζέμσκι, πρωταγωνίστριας του «Chinoise» και του «Weekend».

Ο Γκοντάρ, όταν ξεκίνησε, ήταν σημαντικός για όλους μας γιατί εξερεύνησε τα πάντα, άλλαξε τους κανόνες, έδειξε πως το σινεμά μπορεί να γίνει από τον καθένα. Έφερε έναν αέρα ελευθερίας και μια συγκεκριμένη τόλμη. Από ένα σημείο κι έπειτα νομίζω πως τα βαρέθηκε όλα αυτά. Και εκεί έρχεται η δική μου ταινία, όταν εκείνος εστιάζει αλλού το ενδιαφέρον του.

 

Δύο ερωτήσεις στον σκηνοθέτη Μισέλ Χαζαναβίσιους για την ταινία «Γκοντάρ, αγάπη μου» Facebook Twitter
Ο βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης του «Artist», Μισέλ Χαζαναβίσιους, επιστρέφει με το γοργού ρυθμού, εντελώς γκονταρικής τεχνοτροπίας «Redoutable». Φωτο: Jean-François Ottonello

Συναντήσαμε τον Χαζαναβίσιους στο περσινό Φεστιβάλ Καννών και η πρώτη και κύρια ερώτηση δεν θα μπορούσε παρά να είναι τι σημαίνει γι' αυτόν ο γρίφος που ονομάζεται «Γκοντάρ». Η επόμενη, τι θα συνέβαινε αν ο Γκοντάρ αποφάσιζε να ξυπνήσει από την αυτοεξορία του για να αντιδράσει, έτσι, για χάρη της πρόκλησης.

Με ρωτάτε τι είναι ο Γκοντάρ για μένα;

— Ναι, ακριβώς.

Ο Γκοντάρ, όταν ξεκίνησε, ήταν σημαντικός για όλους μας γιατί εξερεύνησε τα πάντα, άλλαξε τους κανόνες, έδειξε πως το σινεμά μπορεί να γίνει από τον καθένα. Έφερε έναν αέρα ελευθερίας και μια συγκεκριμένη τόλμη.

Από ένα σημείο κι έπειτα νομίζω πως τα βαρέθηκε όλα αυτά. Και εκεί έρχεται η δική μου ταινία, όταν εκείνος εστιάζει αλλού το ενδιαφέρον του.

Θεωρώ τις ταινίες του από το 1968 και μετά «πέτρες» που αφήνει στον δρόμο. Δεν μου είναι εύκολο να πω πως η μία μου αρέσει περισσότερο από την άλλη, νιώθω την ανάγκη να τις κοιτάζω συνολικά.

Πρόκειται για έναν άνθρωπο που ορίζει το μονοπάτι του, φτιάχνει τη δική του κινηματογραφική πορεία, αλλά επειδή είναι αυτός που είναι κάποιοι τον ακολουθούν. Είναι εξίσου σημαντικός με έναν ιμπρεσιονιστή ζωγράφο.


Αίφνης, οι ταινίες του δεν αφορούν χαρακτήρες και ιστορίες. Πάρτε το «Χωρίς Ανάσα», για παράδειγμα, που μιλάει για έναν τύπο που σκοτώνει έναν άλλο και ερωτεύεται μια κοπέλα στο Παρίσι, μετά τον προδίδουν και οι αστυνομικοί τον δολοφονούν. Αλλά ποιος νοιάζεται, τελικά, για το στόρι;


Ο Γκοντάρ θέλει να δείξει το Παρίσι και να βάλει τον θεατή να ακούσει και να δει αυτά που θέλει εκείνος. Τον ενδιαφέρουν οι φόρμες και τα χρώματα, όπως και τους ιμπρεσιονιστές. Το σινεμά για το σινεμά, αυτό είναι το σημαντικό για τον Γκοντάρ, και όχι η αναπαραγωγή της πραγματικότητας.

Και μιλάμε για την πρώτη του ταινία, τρελό ε; Συνέχισε σπρώχνοντας τα όρια και τώρα βρίσκεται πολύ μακριά, αλλά είναι ο Γκοντάρ και αυτό είναι το έργο της ζωής του.

Δύο ερωτήσεις στον σκηνοθέτη Μισέλ Χαζαναβίσιους για την ταινία «Γκοντάρ, αγάπη μου» Facebook Twitter
Οι πρωταγωνιστές της ταινίας Λουί Γκαρέλ, και Στέισι Μάρτιν

— Απ' ο,τι γνωρίζω, ο Γκοντάρ δεν είχε καμία ανάμειξη με την ταινία, δεν έδειξε κανένα σημάδι αντίδρασης, δεν απάντησε στην πρόσκληση να εμπλακεί στο πρότζεκτ ή να συνεισφέρει σε αυτό. Αναμενόμενο...

Όντως.

— Φανταστείτε ένα σενάριο, ωστόσο, σύμφωνα με το οποίο θα διαφωνούσε σε τέτοιο βαθμό που θα ήθελε να σταματήσει την παραγωγή της ταινίας σας, απειλώντας να κινηθεί δικαστικά. Έχετε σκεφτεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Είχατε back up σχέδιο σε τέτοια περίπτωση;

Όχι, γιατί είναι αυτός που είναι.

— Είναι τέτοιος τύπος αψυχολόγητου ανθρώπου;

Μμμ, όχι ακριβώς. Δεν είναι το στυλ του. Μιλάμε για κάποιον που παίρνει ολόκληρες σελίδες από ένα βιβλίο και τις κάνει paste στις ταινίες του. Παίρνει εικόνες και τις βάζει στις δικές του, όπως είναι.

Θυμάμαι πως κάποτε ένας σκηνοθέτης τον κάλεσε για να του ζητήσει την άδεια να χρησιμοποιήσει πλάνα από μια ταινία του και του απάντησε «ο δημιουργός δεν έχει δικαιώματα ιδιοκτησίας στο έργο του, μόνο καθήκον».


Αυτή είναι η φιλοσοφία που τον διέπει, πιστεύω. Πραγματικά, δεν μπορώ να κάνω εικόνα τον Γκοντάρ να μας μηνύει και να πηγαίνουμε στα δικαστήρια. Θα με εξέπληττε πολύ.

— Αλλά, αν γινόταν, θα αποτελούσε υλικό για ωραία ταινία.

Θα με ενδιέφερε να γυρίσω το ντοκιμαντέρ της δίκης!

Το τρέιλερ της ταινίας.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η επίκληση στον Γκοντάρ και η πλαστογραφία των θαυμαστών του

Αλμανάκ / Η επίκληση στον Γκοντάρ και η πλαστογραφία των θαυμαστών του

Εμπρός λοιπόν Ζαν-Λυκ, σαν μια τελευταία μάχη, σαν το πιο όμορφο γύρισμα, σαν ένα ποίημα απ' αυτά που ξέρεις να φτιάχνεις, με τη δική σου γλώσσα που όμως θα ηχεί μέσα μας: γάμα τα όλα. ZAD ΣΤΙΣ ΚΑΝΝΕΣ ΚΑΙ ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΟ ΠΑΛΑΤΙ!
ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ