Borat Subsequent Moviefilm (2020): Θα γελάσεις, αλλά το στοιχείο του αιφνιδιασμού έχει χαθεί

Borat Subsequent Moviefilm (2020): Θα γελάσεις, αλλά το στοιχείο του αιφνιδιασμού έχει χαθεί Facebook Twitter
Σε επίπεδο σάτιρας τίποτε νεότερο σε σχέση με την πρώτη ταινία δεν έχει να κομίσει, πέραν μιας επικαιροποίησης, η δε επιμονή της να βάλλει κατά του τραμπικού επιτελείου τής δίνει έναν περιστασιακό χαρακτήρα.
0



Ο ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΗΣ ΡΕΠΟΡΤΕΡ ΜΠΟΡΑΤ από το Καζακστάν επιστρέφει στις ΗΠΑ για να συσφίξει τις σχέσεις ανάμεσα στα δύο κράτη, προσφέροντας σπονδή στους «Θεούς» της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, σε ένα σίκουελ του Amazon Prime στη σπαρταριστή δημιουργία του 2006, του οποίου μόνο αιφνιδιαστικό στοιχείο είναι η ίδια η ύπαρξή του – πληροφορηθήκαμε γι' αυτό μόλις έναν μήνα πριν.

Το στοιχείο του αιφνιδιασμού έχει χαθεί πια, κι αν ο Σάσα Μπάρον Κοέν βρίσκει τον τρόπο να λύσει το πρόβλημα απέναντι σε ανυποψίαστους (και μη) συμμετέχοντες, η ταινία δεν βρίσκει έναν αντίστοιχο, ώστε να αποκατασταθεί ο αιφνιδιασμός και για τον θεατή – θα έπρεπε, ενδεχομένως, να «μεταμφιεστεί» κι αυτή σε κάτι άλλο.

Σε επίπεδο σάτιρας τίποτε νεότερο σε σχέση με την πρώτη ταινία δεν έχει να κομίσει, πέραν μιας επικαιροποίησης (π.χ. η μετα-αλήθεια των social media), η δε επιμονή της να βάλλει κατά του τραμπικού επιτελείου τής δίνει έναν περιστασιακό χαρακτήρα. Μοιάζει σε μεγάλο βαθμό κατασκευασμένη με γνώμονα τις προσεχείς προεδρικές εκλογές κι αυτό δεν θα ωφελήσει μελλοντικούς θεατές, για τους οποίους ένα μεγάλο μέρος της θα λειτουργεί, όπως π.χ. η ενότητα όπου κηδεύεται ο Χάρρυ Κλυνν και προσέρχονται στην κηδεία του ο Καραμανλής και ο Λεωνίδας Κυρκος στο «Εις Μνήμην Χάρρυ Κλυνν (1984)».

Θα γελάσεις πάντως. Πουθενά σε σημείο που να χάνεις τρία αστεία στη σειρά, επειδή ακόμα δεν έχεις συνέλθει από το πρώτο, όπως στο προηγούμενο φιλμ, αλλά θα γελάσεις επειδή η ταινία και ο Σάσα Μπάρον Κοέν προσπαθούν πολύ, δοκιμάζουν πράγματα, επιστρατεύουν διαφορετικά είδη χιούμορ, με σκοπό να σε γονατίσουν στο γέλιο.

Μικρά, στιγμιαία γκαγκ έχουν κωμική επιδραστικότητα πολλαπλάσια πιο εκτεταμένων σκετς –αιώνια ευγνωμοσύνη για το αστείο με τις ομαδικές αυτοκτονίες στο Καζακστάν–, εκ των οποίων μερικά έχουν κάποια από την ωμότητα και το (ουσιαστικής στοχοθεσίας) ρίσκο του πρώτου φιλμ, ενώ άλλα, όπως το πολύκροτο με τον Ρούντι Τζουλιάνι, επικεντρώνονται σε μια πιο κιτρινίζουσα ατζέντα και φαντάζουν χαμένες ευκαιρίες.

Θα γελάσεις πάντως. Πουθενά σε σημείο που να χάνεις τρία αστεία στη σειρά, επειδή ακόμα δεν έχεις συνέλθει από το πρώτο, όπως στο προηγούμενο φιλμ, αλλά θα γελάσεις επειδή η ταινία και ο Σάσα Μπάρον Κοέν προσπαθούν πολύ, δοκιμάζουν πράγματα, επιστρατεύουν διαφορετικά είδη χιούμορ, με σκοπό να σε γονατίσουν στο γέλιο. Κι αυτό (πρέπει να) το εκτιμάς σε έναν κωμικό και σε μια κωμωδία γενικότερα.

Συμβαίνει, όμως, και κάτι ακόμα πιο ενδιαφέρον που σχετίζεται με την κριτική υποδοχή της ταινίας. Ενδεχομένως λόγω της πολιτικής φόρτισης, των επερχόμενων εκλογών και της αντιτραμπικής ατζέντας της, έντυπα που υπό άλλες συνθήκες θα εξαπέλυαν μύδρους απέναντι σε όσα θα εκλάμβαναν ως προσβλητικά μέσα σε μια τόσο ανορθόδοξη και βλάσφημη κωμωδία, μοιάζουν να αφήνουν την (υπερ)ευαισθησία τους να καταλαγιάσει.

Έστω κι αν αυτή η ανακωχή ανάμεσα στους σταυροφόρους της πολιτικής ορθότητας και τους κωμικούς είναι πρόσκαιρη μπρος στον ανώτερο σκοπό, ίσως ανοίξει το έδαφος για μια αναγέννηση του είδους, το οποίο κατά γενική ομολογία διάγει μαύρη περίοδο, κυρίως επειδή οι κωμικοί αντιμετωπίζουν την τέχνη τους φοβικά, λόγω των περιστάσεων.

Αν συμβεί αυτό, ίσως να είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα αυτού του νέου οδοιπορικού του Μπόρατ Μάργκαρετ Σαντζίγιεφ στη «Γη της Επαγγελίας».

 

Borat 2 trailer

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο μάγος του Κρεμλίνου

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Ο μάγος του Κρεμλίνου»: Ο ρυθμιστής του Πούτιν δεν χωρά σε ταινία

Πίσω από το ψυχρό πρόσωπο της εξουσίας, κρύβεται ο ψίθυρος ενός σύγχρονου Ρασπούτιν. Ο Ολιβιέ Ασαγιάς τον ακολουθεί – αλλά μήπως τον πρόδωσε η φόρμα;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
No other choice

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «No other choice»: Η ταινία που θα οδηγήσει τον Παρκ Τσαν-γουκ στα Όσκαρ

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης παραμένει ένας από τους μεγάλους σύγχρονους κινηματογραφιστές, αν και η αντικαπιταλιστική του σάτιρα «No other choice» δεν είναι η καλύτερή του ταινία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Είναι σαν να κάνεις τον Δράκουλα χορτοφάγο»: Γιατί το σέξι τέρας του Φρανκενστάιν που παίζει ο Τζέικομπ Ελόρντι είναι λάθος

Οθόνες / Γιατί το σέξι τέρας του νέου «Φρανκενστάιν» είναι λάθος

Στη διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος της Μέρι Σέλεϊ από τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο πρωταγωνιστεί ο «εξωφρενικά όμορφος» Τζέικομπ Ελόρντι στον ρόλο του τέρατος – πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια ταινία χωρίς ειρμό. 
THE LIFO TEAM
O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Οθόνες / O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός διασκευών του έργου του δημοφιλούς συγγραφέα που θα δούμε στο πανί, στο γυαλί και στο σανίδι, κι αυτό στάθηκε αφορμή για ένα αφιέρωμα στις καλύτερες ταινίες που ενέπνευσαν τα γραπτά του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

O Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο θα έκανε την Μέρι Σέλεϊ περήφανη. Ο δικός του Φρανκενστάιν κατορθώνει να μην προδώσει το πνεύμα του πολυδιασκευασμένου μυθιστορήματός της.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Λούκα Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ανταπόκριση από τη Βενετία / After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ο Λούκα Γκουαντανίνο νοσταλγεί τη χαμένη τέχνη του διαλόγου, αλλά το After the Hunt χάνει το δίκιο του στην ακαδημαϊκή φλυαρία και τις σεναριακές αστοχίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Οθόνες / Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Από το «Awful Truth» του Λίο ΜακΚάρεϊ στο «Gone Girl» του Ντέιβιντ Φίντσερ κι από τις μπεργκμανικές «Σκηνές από έναν γάμο» στο «Revolutionary Road» του Σαμ Μέντες, ανατρέχουμε σε δέκα ταινίες για όσους ενώθηκαν ενώπιον Θεού κι ανθρώπων «μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος».   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΒΟΥΓΟΝΙΑ

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Βουγονία»: Κριτική για τη νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου

«Είναι περιπέτεια η "Βουγονία", fun και πιο περίπλοκη απ’ ότι δείχνει» - Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος καταγράφει τις εντυπώσεις του από την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο 82ο Φεστιβάλ Βενετίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

Οθόνες / Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

«Το άτακτο αγόρι του βρετανικού σινεμά βρήκε τον δρόμο του σε ώριμες επιλογές, είτε παίζοντας κάποιον αδυσώπητο κακό είτε αφήνοντας τα λακωνικά του διακριτικά σαν στάμπα, όνομα και πράγμα, σε σύντομες εμφανίσεις – εννοείται πως έχει υποδυθεί και τον διάβολο!»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Οθόνες / The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Η ταινία σημάδεψε μια γενιά εφήβων που φαντασιώνονταν ότι θα αντιστεκόντουσαν ηρωικά στους νταήδες που τους κακοποιούσαν καθημερινά. Και τώρα, ο μύθος επιστρέφει για έκτη φορά στην οθόνη, με πρωταγωνιστές τον Τζάκι Τσαν και τον Ραλφ Μάτσιο
THE LIFO TEAM
Ο άνθρωπος που έφερε την μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Daily / Ο άνθρωπος που έφερε τη μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Το ντοκιμαντέρ «Sunday Best: The untold story of Ed Sullivan» αναδεικνύει τη συμβολή του Εντ Σάλιβαν και της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής του στην ανάδειξη τεράστιων μορφών της μαύρης μουσικής, από τη Nίνα Σιμόν και τον Τζέιμς Μπράουν μέχρι την Tίνα Τέρνερ και τον Στίβι Γουόντερ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Οθόνες / Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια, ανατρέχουμε στην καριέρα ενός ηθοποιού με την ερμηνευτική στόφα των μεγάλων ονομάτων του New Hollywood, μα καταδικασμένου να εργάζεται σε καιρούς που η κινηματογραφική βιομηχανία δεν ξέρει τι να κάνει μαζί του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Οθόνες / Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Η ελληνικής καταγωγής Αυστραλή σκηνοθέτιδα πίσω από το «Ten Pound Poms» μιλά στη LiFO για τη στάση των Αυστραλών απέναντι στους μετανάστες, την ταινία της που εξόργισε την ομογένεια, και το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος ακόμη κι όταν το έργο σου έχει δει πολύς κόσμος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

Οι Αθηναίοι / Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

«Τρεις Χάριτες», «Βίρα τις Άγκυρες», «Δις εξαμαρτείν», «Safe Sex», «Το Κλάμα βγήκε από τον Παράδεισο», «Μπαμπάδες με ρούμι». Λίγοι μας έχουν κάνει να γελάσουμε τόσο τα τελευταία 30 χρόνια όσο ο Μιχάλης Ρέππας. Ο ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης που εξαιτίας του «το Τζέλα Δέλτα δεν είχε φουγάρα» αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ