To 1964 o Kenneth Anger, αρχιερέας του pop πειραματικού σινεμά, καταθέτει την πιο διάσημη , punk, proqueer ταινία του. Φτιάχνει ένα φετιχιστικό χαρμάνι από στιγμιότυπα μιας μέρας μηχανόβιων , gay, nazi, ηδονιστών. Σε αυτό το επιθετικό μηδενιστικό παραλήρημα η λατρεία του Αμερικάνου νέου για το μηχανάκι του , τα κόμικ, το rock n roll και τα σύμβολα του μπερδεύονται με τα ναρκωτικά, τα πάρτι, τις κούρσες, τον σαδομαζοχισμό, τον Χριστό, τον ναζισμό. Tο καλειδοσκοπικό σύμπαν του Αnger δεν ηθικολογεί και δεν σε οδηγεί σε ασφαλή συμπεράσματα. Ο σκηνοθέτης ήδη από τα μέσα των 60s βλέπει τον κόσμο να έρχεται ανάποδα, το αμερικάνικο όνειρο να γίνεται ένα άσχημο trip. H πρώτη προβολή στο Los Angeles σταμάτησε από συγκέντρωση Αμερικάνων Νεοναζιστών που θεωρούσαν ότι η ταινία πρόσβαλε τα σύμβολα τους. Με την παρέμβαση της αστυνομίας ο αιθουσάρχης συνελήφθη και ο δημιουργός της ταινίας πέρασε από δίκη. Αθωώθηκε και το ταξίδι του Scorpio ξεκίνησε σαστίζοντας, σχετικά με τις προθέσεις του, για χρόνια λογοκριτές, κοινό και κριτικούς.
Λιγότερο γνωστό από το Scorpio Rising, το Lucifer Rising αποτελεί μια πιο σκοτεινή σελίδα στη φιλμογραφία του Anger. Ξεκινάει γυρίσματα το 1972 και μετά από διάφορες περιπέτειες προβάλλεται στις αρχές του 80. Αν στο Scorpio o σκηνοθέτης μίλαγε για την νέα εποχή του φετιχισμού εδώ το σκοτάδι, ο Εωσφόρος και η αυγή του αποκρυφισμού είναι οι άξονες που κινείται το φιλμ. Απόλυτα ψυχεδελικό στριμώχνει σε μισή ώρα αρχαία Αίγυπτο, θρησκευτικά σύμβολα, τον αδερφό του Mick Jagger, Chris, την Μarianne Faithfull, μέλη της συμμορίας του Charles Manson, θεούς και δαίμονες. Έχοντας εξελίξει το στιλ του κινείται με άνεση κοντά στον παγανισμό της παλιότερης ταινίας του Inauguration Of The Pleasure Dome (1954) και φτάνει στα όρια μιας ρετρό επιστημονικής φαντασίας με πλάσματα μυθικά, φιλόδοξα και φιλήδονα. --Γιάννης Βεσλεμές Ιούνιος 2014
σχόλια