Ακούστε το αρχαιότερο μουσικό κομμάτι στον κόσμο

Ακούστε το αρχαιότερο μουσικό κομμάτι στον κόσμο Facebook Twitter
8

 

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 μία ομάδα Γάλλων αρχαιολόγων ανακάλυψε στην αρχαία συριακή πόλη της Ουγκαρίτ (σημ. Ρας Σάμρα) μια σειρά από πήλινες πινακίδες που χρονολογούνται στον 14ο αιώνα π.Χ.

Πολύ γρήγορα έγινε σαφές ότι οι πινακίδες σχετίζονταν με τη μουσική. Ήταν χαραγμένες σε σφηνοειδή γραφή στην αρχαία γλώσσα των Χούριαν (με δάνεια από Ακκάδιων όρων) και αποτελούσαν ένα είδος μουσικής σημειογραφίας.

Ανάμεσά τους βρέθηκε μία πινακίδα στην οποία ήταν χαραγμένος ένας λατρευτικός ύμνος που γράφτηκε πριν από 3.400 χρόνια, ο οποίος αποτελεί σήμερα το παλαιότερο διατηρημένο τραγούδι (που συνοδεύεται από νότες) στον κόσμο.

Το εύρημα ήταν πολύ σημαντικό, καθώς αποδείκνυε ότι η μουσική κλίμακα και η αρμονία ήταν γνωστά από πολύ πιο πριν απ' όσο νομίζαμε και εξελίχθηκαν σε μεγάλο βάθος χρόνου.

Ακούστε το αρχαιότερο μουσικό κομμάτι στον κόσμο Facebook Twitter

Πιο συγκεκριμένα αποδεικνύει ότι η αρμονία υπήρχε ήδη πριν από 3.4000 χρόνια γεγονός που ερχόταν σε σύγκρουση με τις μέχρι τώρα απόψεις των μουσικολόγων που ήθελαν την αρχαία αρμονία να χρονολογείται πριν από 2000 χρόνια και να έχει εφευρεθεί από τους Αρχαίους Έλληνες.


Σύμφωνα με τους ειδικούς, το εύρημα της Ουγκαρίτ «ανασυντάσσει όλη την θεωρία για την καταγωγή της σημερινής δυτικής μουσικής».

Για περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια η καθηγήτρια Ασσυριολογίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια και επιμελήτρια του Μουσείου Ανθρωπολογίας του Μπέρκλεϊ, Δρ. Αν Κίλμερ, προβληματιζόταν πάνω στην ηχητική "μετάφραση" του συγκεκριμένου κομματιού.

 
Τελικά, το 1972 ανέπτυξε μια ερμηνεία του τραγουδιού με βάση τη μελέτη της σημειογραφίας.

Η ψηφιακή εκδοχή στην οποία ακούγεται το κομμάτι μπορεί να μην έχει τη γλύκα και το βάθος των φωνών -που ήταν και το αρχικό όργανο των Σουμέριων-, όμως δίνει μια ιδέα της σύνθεσης, της μελωδίας και της αρμονίας του αρχαίου πολιτισμού, αν και ο ακριβής ρυθμός δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμα.

Ακούστε το εδώ

 

 

Και σε μία διαφορετική εκδοχή:

 

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 2.8.2017

8

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δήλος: H καρδιά των Κυκλάδων

Ιστορία μιας πόλης / Δήλος: H καρδιά των Κυκλάδων

Στη μέση των Κυκλάδων, σ’ ένα νησί χωρίς μόνιμους κατοίκους, η γη κρύβει ακόμη φωνές. Αν ξέρεις πού να κοιτάξεις, η Δήλος αρχίζει να σου μιλά για θεούς που λατρεύτηκαν, εμπορικές αυτοκρατορίες που γεννήθηκαν, λαούς που ήρθαν και έφυγαν, και τελετές που παραμένουν μυστήριο. Το νησί αυτό υπήρξε κάποτε το κέντρο του κόσμου – και ακόμη κρατά μυστικά. Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με την αρχαιολόγο Ζώζη Παπαδοπούλου.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Εν μέσω των γυναικών της αμαρτίας. Μια επίσκεψη στα Βούρλα τον Φλεβάρη του 1936

Αρχαιολογία & Ιστορία / Εν μέσω των γυναικών της αμαρτίας. Μια επίσκεψη στα Βούρλα τον Φλεβάρη του 1936

Η συγγραφέας, δημοσιογράφος και φεμινίστρια Λιλίκα Νάκου επισκέφθηκε το –υπό κρατική διαχείριση– πορνείο των Βούρλων τον Φλεβάρη του 1936, συνομίλησε με τις «γυναίκες της αμαρτίας» και μετέφερε τις εντυπώσεις της.
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Μέλι, Ρόδια, Aμβροσία: Τι έτρωγαν τελικά στον Όλυμπο οι Θεοί;

Αρχαιολογία & Ιστορία / Μέλι, Ρόδια, Aμβροσία: Τι έτρωγαν τελικά στον Όλυμπο οι Θεοί;

Τόσο οι γραπτές πηγές όσο και η εικονογραφία της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας αποκαλύπτουν ότι οι θεοί και οι ήρωες ήταν μάλλον εκλεκτικότεροι των θνητών ως προς τη διατροφή τους. Και τα φαγητά τους έκρυβαν κίνητρα πέρα από την πείνα...
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Ματίας Ρουστ: Μια ατέλειωτη ιστορία των ’80s

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ματίας Ρουστ: Μια ατέλειωτη ιστορία των ’80s

Το βράδυ της 28ης Μαΐου 1987 ο 18χρονος Γερμανός προσγειώνεται με ένα Cessna στην Κόκκινη Πλατεία για να αποδείξει ότι «αν κάποιος σαν εμένα μπορεί να περάσει σώος και αβλαβής στην άλλη πλευρά, τότε δεν υπάρχει τόσο μεγάλος κίνδυνος, και ίσως να μπορούμε να τα βρούμε όλοι μεταξύ μας».
ΜΑΚΗΣ ΜΑΛΑΦΕΚΑΣ
Η Μεγαλόχαρη ως αστυνομικό λαγωνικό 

Αρχαιολογία & Ιστορία / Τα «αντιλωποδυτικά θαύματα» της Παναγίας

Μια δημοσιογραφική έρευνα που έκανε το 1933 ο αστυνομικός ρεπόρτερ Ευστάθιος Θωμόπουλος κατέγραψε τους άθλους της Παναγίας· από την Κρήτη μέχρι τη Ροδόπη, οι πιστοί «έβλεπαν» τη δράση της, ένιωθαν ευγνώμονες και τη μαρτυρούσαν.
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Γιατί έθαβαν βρέφη μέσα σε αγγεία στο Βαθύ της Αστυπάλαιας;

Ιστορία μιας πόλης / Γιατί έθαβαν βρέφη μέσα σε αγγεία στο Βαθύ της Αστυπάλαιας;

Τι το ιδιαίτερο συμβαίνει στο Βαθύ της Αστυπάλαιας και τι συνεχίζει να αποκαλύπτει η αρχαιολογική έρευνα στην περιοχή; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Ανδρέα Βλαχόπουλο.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
«ΒΙΑΣ»: Τα αρχαιολογικά τοπία ως ζωντανά οικοσυστήματα

Αρχαιολογία & Ιστορία / Καμπανούλες στους Δελφούς, Πέρδικες στο Σούνιο. Ό,τι φυτρώνει και ζει στους αρχαιολογικούς χώρους

Μια πρωτοποριακή επιστημονική προσέγγιση του πολιτιστικού τοπίου αποκαλύπτει έναν άγνωστο κόσμο χιλιάδων ζώων και φυτών σε είκοσι εμβληματικούς αρχαιολογικούς χώρους της χώρας. 
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Βασίλης Λαμπρινουδάκης: Ο αρχαιολόγος πίσω από το νέο μουσείο της Επιδαύρου

Οι Αθηναίοι / Βασίλης Λαμπρινουδάκης: Ο αρχαιολόγος πίσω από το νέο μουσείο της Επιδαύρου

Από τις ανασκαφές στην Επίδαυρο και τη Νάξο, ο ομότιμος καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας αφηγείται μια ζωή αφιερωμένη στην ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Και όπως λέει, το πιο πολύτιμο εύρημα δεν ήταν αρχαιολογικό – ήταν η γυναίκα του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Δεσποτόπουλος και το αθηναϊκό όνειρο του μοντερνισμού

Ιστορία μιας πόλης / Ο Δεσποτόπουλος και το αθηναϊκό όνειρο του μοντερνισμού

Από το Ωδείο Αθηνών έως τη Σουηδία της εξορίας, ο Ιωάννης Δεσποτόπουλος δεν υπήρξε μόνο ένας σπουδαίος αρχιτέκτονας, αλλά και ένας διανοούμενος που οραματίστηκε μια πιο δημοκρατική, λειτουργική και πολιτισμένη πόλη. Ποια είναι η παρακαταθήκη του στη σύγχρονη Ελλάδα; Η Αγιάτη Μπενάρδου μιλά με τον Λουκά Μπαρτατίλα.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Τι σήμαινε να είσαι ψυχικά ασθενής στην αρχαία Αθήνα;

Ιστορία μιας πόλης / Τι σήμαινε να είσαι ψυχικά ασθενής στην αρχαία Αθήνα;

Πώς κατανοούσαν οι αρχαίοι Έλληνες την ψυχική ασθένεια; Ήταν θεϊκή τιμωρία, παθολογία του σώματος ή ένα υπαρξιακό βάρος που αποτυπωνόταν στη λογοτεχνία και στο θέατρο; Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον Γιώργο Καζαντζίδη, Αναπληρωτή Καθηγητή Λατινικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, για τον τρόπο με τον οποίο η αρχαιοελληνική κοινωνία εξηγούσε, απεικόνιζε και αντιμετώπιζε τις ψυχικές διαταραχές.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ

σχόλια

3 σχόλια
Ε λογικό να θυμίζει. Γιατί για να την αναπαράγουν προφανώς επέλεξαν κάποιου είδους ηλεκτρονικό σύστημα παραγωγής μουσικής (ε πώς να το πω αλλιώς γενικά, δεν ξέρω). Οπότε, ακούγεται σα να πατάει τα πλήκτρα ο Ρος στο "αρμόνιο". Δίνω όμως το βασίλειό μου και δε θέλω κ άλογο καν, ότι αυτό που ακούμε δεν έχει στο απειροελάχιστο σχέση με την πραγματική μελωδία. Και με όργανα που ούτε υπήρχαν καν τότε και κυρίως χωρίς να έχουν καμία ένδειξη του ρυθμού? Χωρίς αυτό να μειώνει την αξία της προσπάθειας αναπαραγωγής που θέλει να αναπαραστήσει τα βασικά των αρμονιών και όχι το ίδιο το δημιούργημα ντε κ καλά, απλά αυτό που ακούγεται θα το εκτιμήσει (φαντάζομαι) ένας μουσικολόγος και όχι τα δικά μας αυτιά. Διασκευές γνωστών τραγουδιών σήμερα αν ακούσεις, αν έχουν λίγο άλλη ενορχήστρωση, λίγο άλλα όργανα, καλά άμα αλλάξουν και το ρυθμό, ούτε που θα καταλάβεις ποιο είναι το τραγούδι. Μην πάτε μακριά, ρίξτε μια ματιά στις διασκευές των Burger project. Πάντως, αφού λέει το άρθρο ότι οι φωνές ήταν το παραδοσιακό όργανό τους, μήπως αν έβαζαν τη Phoebe να ήταν πιο πιστό?https://www.youtube.com/watch?v=PMZOmcZbGmY
"Διασκευές γνωστών τραγουδιών σήμερα αν ακούσεις, αν έχουν λίγο άλλη ενορχήστρωση, λίγο άλλα όργανα, καλά άμα αλλάξουν και το ρυθμό, ούτε που θα καταλάβεις ποιο είναι το τραγούδι."Άσε πίκρα:https://www.youtube.com/watch?v=fqRd9YBvyDA
Πενταγιώτισσα γιατί δε μπορώ να απαντήσω σε σένα κατευθείαν? Τεσπα, πάμ' παρακάτ'. Αυτό που έβαλες έφερνε, πάλι καλά.Ένα γαμάτο παράδειγμα είναι αυτό: https://www.youtube.com/watch?v=5pidokakU4I που δείχνει πώς πολλά - αλλά πολλάααα - τραγούδια που ξέρουμε είναι στην ουσία τα ίδια 4 ακκόρντα. Δηλαδή αυτό που μας κάνει να τα ακούμε διαφορετικά είναι πάλι σε αυτά, ενορχήστρωση, όργανα, τέμπο κτλ κτλ.
Διότι είσαι ο/η σχολιαστής "μαμά" και απαντούμε από κάτω σου.Λοιπόν, πλάκα έχει το εγχείρημα!(...ίσως δεν είναι τυχαίο ότι δεν αρέσκομαι σε κανένα από αυτά τα κομμάτια και σίριουσλυ το forever young είναι μακράν το χειρότερο του ομώνυμου δίσκου των άλφαβιλ, πώς στην ευχή το κατάφεραν, δεν ξέρω)Σε άλλα ακόρντα έχουμε τίποτε; :-)