Και να πεις ότι δεν βγάζει λεφτά. Μια χαρά πηγαίνει η δουλειά της (για την ακρίβεια, το τελευταίο έτος τα οικονομικά της έχουν αυξηθεί πάρα πολύ) και έχει και σταθερά έσοδα από άλλες πηγές. Και όμως, ζει μια μίζερη ζωή, τρώει φαγητό 3 και 4 ημερών, υπολογίζει και το τελευταίο Ευρώ, δεν πληρώνει ποτέ όταν βγαίνουμε έξω, όταν πάμε καμιά εκδρομή προσπαθεί να συνεισφέρει όσο πιο λίγο γίνεται, κάθε φορά που ξοδεύει έστω και ένα ελάχιστο ποσό αρρωσταίνει, προτιμάει να περπατάει χιλιόμετρα ολόκληρα από το να πάρει ένα ταξί, όλα της φαίνονται ακριβά ενώ δεν είναι και τόσο, ακόμα και στην ανταλλαγή δώρων μεταξύ μας είναι πάρα πολύ μίζερη κλπ. Το ακριβώς αντίθετο είμαι εγώ. Βγάζω πιο λίγα χρήματα από εκείνη και όμως, δεν κάνω πίσω όταν είναι να πάμε κάπου ή να κάνουμε μια δραστηριότητα. Πληρώνω σχεδόν πάντα εγώ (μέγα λάθος μου, το ξέρω) αλλά εκείνη δεν προσφέρεται σχεδόν ποτέ. Μάλιστα, παρατήρησα ότι, από τον καιρό που τα οικονομικά της αυξήθηκαν αισθητά (πριν περίπου 1 έτος), η κατάσταση έγινε χειρότερη. Προσωπικά όλο αυτό έχει αρχίσει να με ενοχλεί, ειδικά τον τελευταίο καιρό. Όχι για το ότι πληρώνω συνήθως εγώ, αλλά για την συμπεριφορά της γενικότερα. Πολλή μιζέρια βρε παιδί μου. Και το τονίζω: Από την συμπεριφορά της δεν προκύπτει ότι με θεωρεί το κορόιδο που πληρώνει. Η ίδια το έχει το πρόβλημα με τον εαυτό της. Και εγώ να μην υπήρχα στη ζωή της, θεωρώ ότι το ίδιο θα έκανε. Ασφαλώς δεν θέλω να χωρίσω, αλλά αναρωτιέμαι γιατί συμπεριφέρεται έτσι και γιατί έχει αποκτήσει αυτή την τόσο ''αρρωστημένη'' σχέση με το χρήμα; Είναι τραγικό όλο αυτό...Τείνω να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι, όσο πιο πολλά λεφτά βγάζει κάποιος, τόσο πιο τσιγκούνης γίνεται. Και ρωτάω το forum: Έχει να κάνει και με ψυχολογικούς παράγοντες αυτή της η συμπεριφορά; Διότι, κάτι δεν πρέπει να πηγαίνει και πολύ καλά. Και αν ισχύει κάτι τέτοιο, εγώ τί πρέπει να κάνω; Σας ευχαριστώ πολύ.