ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.8.2022 | 21:41

Νέο σπίτι

Με τον σύντροφό μου είμαστε μαζί κοντά 3 χρόνια. Από τους πρώτους μήνες ξεκινήσαμε να συγκατοικούμε. Πρώτα νοικιάσαμε ένα σπίτι, με προτροπή του συντρόφου μου. Λόγω προβλημάτων, τόσο οικονομικών όσο και πάνω στη σχέση, το αφήνουμε μετά από 1 περίπου χρόνο, γυρνάει ο καθένας στο πατρικό του και χωρίζουμε. Ξαναήμαστε μαζί, και πέφτει πάλι καραντίνα. Εγώ τότε έμενα προσορινά σε ένα σπίτι των γονιών μου (τεράστια μονοκατοικία), μόνη. Δυσκολευόμουν να το συντηρίσω αλλά μέσα στην καραντίνα δεν είχα πολλά άλλα έξοδα. Ο σύντροφός μου σε ένα πολύ μικρό σπίτι, στο ισόγειο της μονοκατοικίας των γονιών του. Με τα πολλά και με τα λίγα μετακόμισα κι εγώ εκεί σιγά σιγά -αφού έτσι κι αλλιώς μέναμε συνεχώς σε ένα από τα δύο σπίτια και οι μετακινήσεις ήταν δύσκολες λόγω της κατάστασης. Μετά από έναν μεγάλο καυγά περίπου ένα χρόνο μετά τα μάζεψα και γύρισα στη μονοκατοικία και αφού τα ξαναβρήκαμε του ανακοίνωσα πώς δεν ήθελα να γυρίσω σε εκείνο το σπίτι, καθώς ήταν πάντα οι γονείς του από πάνω και επίσης είναι τρομερά απομακρυσμένο για εμένα που δεν έχω μεταφορικό μέσο. Επομένως εγκαταστάθηκε σε εμένα. Έχει περάσει αρκετός καιρός, όμως με την αύξηση των τιμών στην ενέργεια πλέον είναι αδύνατον να το συντηρίσουμε -ακόμα και 2 άτομα... Επίσης οι γονείς μου θέλουν να το νοικιάσουν -και λογικό. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν έχουμε χρήματα στην άκρη -αν και πλεόν οι μισθοί μας είναι ικανοποιητικοί. Οι γονείς μου πλέον έχουν αρκετή οικονομική άνεση και από την πρώτη στιγμή μου ανακοίνωσαν ότι θα νοικιάσουμε κάποιο μικρό διαμέρισμα για να μένω (είτε μόνη είτε με τον σύντροφό μου). Η άποψη του είναι να γυρίσουμε πίσω στους δικούς του για λίγους μήνες και μετά να νοικιάσουμε, καθώς δε θέλει να είναι υποχρεωμένος σε κανέναν. Το θέμα είναι ότι ειλικρινά δε μπορώ να γυρίσω εκεί. Και νιώθω τόσο κακομαθημένη που το λέω, αλλά πραγματικά δε μπορώ... Το "σπιτάκι" και κυρίως η περιοχή, οριακά δεν είναι βιώσιμη, είναι τρομερά μακριά από τη δουλειά μου και τρομακτική το βράδυ, στη μέση του πουθενά.. Και η αλήθεια είναι ότι έχω κουραστεί να μην έχω μια "βάση"... Από τα 18 μου έχω φύγει από τους γονείς μου, σπούδαζα και δούλευα σε διαφορετικές πόλεις, τα καλοκαίρια σεζόν και γενικά έχω 7 χρόνια να νιώσω κάπου επιτέλους σπίτι! Αντιλαμβάνομαι ότι δε θέλει βοήθεια αλλά πλέον είναι σημαντικό για εμένα... έχω κουραστεί και σκέφτηκα να το κάνω μόνη από τη μια (να πάει αυτός στους δικούς του για να κάνει την οικονομία που θέλει κι εγώ σε ένα σπίτι να ηρεμήσω), από την άλλη νιώθω ότι τον δυσκολεύω και αυτόν και "τα όνειρά μας" (ακούγεται μπανάλ, εννοώ την διάθεση που είχαμε να βάλουμε λίγα χρήματα στην άκρη και να προχορήσουμε μαζί).
6
 
 
 
 
σχόλια

Θεωρώ ότι το σωστό είναι να επιστρέψει ο καθένας στο σπίτι του μέχρι να "πάρετε τα πάνω σας". Επίσης έτσι όπως το γράφεις δεν νομίζω ότι είστε και από τις δύο μεριές έτοιμοι να συγκατοικησετε, δηλαδή δεν είναι μόνο το οικονομικό το θεμα. Και δεν είναι κακό!
Επίσης δεν θεωρώ καλή ιδέα να πάτε στο σπίτι από το οποίο φύγατε. Για κάποιο λόγο φύγατε από το παρελθόν. Για κάποιο λόγο δεν θέλεις να ξανά πας. Πάρτε τον χρόνο σας, μαζέψτε κάποια χρήματα και βλέπετε. Μην πιέζετε καταστάσεις και τα κάνετε δύσκολα χωρίς λόγο. Θα μπεις παλι σε αυτή τη διαδικασία και θα αναγκαστείς πάλι να φύγεις. Είναι κάπως ψυχοφθόρο όλο αυτό νομίζω.

Πριν σχολιάσω το θέμα του σπιτιού που είναι το κυρίως θέμα, απορώ τι σε κάνει να πιστεύεις ότι αυτή η σχέση θα κρατήσει. Με τόσα πισωγυρίσματα κι αν είναι στον κάθε καυγά να φεύγετε από το σπίτι νιώθεις ότι αυτή η σχέση έχει μέλλον; Τέλος πάντων, στην θέση σου θα έκανα υπομονή λίγους μήνες όπως σου πρότεινε ο συντρόφος σου.

Αυτο ηθελα να πω κ γω. Μερικοι άνθρωποι εχουν την επανασύνδεση σαν χομπι. Εχετε χωρισει 2 φορες κ τα εχετε ξαναβρει. Ως ποτε βρε κοπελα μου πιστευεις οτι θα χωριζετε κ θα τα ξαναβρισκετε? Οι απανωτοι χωρισμοι θεωρείς οτι αλλαζουν κατι στη σχεση σας?
Προφανως εχετε βαθύτερα προβληματα τα οποια μονο εσεις ξερετε, αλλα οπως κ να χει, το προβλημα σας δεν ειναι το σπιτι.

Ε τί να πώ...Να στήσετε αντίσκηνο στην τελική.
Χωρίς πλάκα τώρα,το κατάλυμα είναι το τελευταίο σας πρόβλημα.Υπάρχουν άλλα σημαντικότερα προβλήματα στη σχέση σας που δέν θέλετε να παραδεχθείτε και να λύσετε,και απλά ψάχνετε μία στέγη να τα σκεπάσει.

Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται να μην μπορείτε να ανταποκριθείτε στα έξοδα του σπιτιού σας με δύο ικανοποιητικούς μισθούς οπως λες και χωρίς ενοίκιο!
Ειλικρινά η λύση είναι στα χέρια σας αλλά δεν το βλέπετε