Το restart και τα καμένα «κανονάκια». Από τον Ευτύχη Βαρδουλάκη

Το restart και τα καμένα «κανονάκια». Από τον Ευτύχη Βαρδουλάκη Facebook Twitter
11

Το restart και τα καμένα «κανονάκια». Από τον Ευτύχη Βαρδουλάκη Facebook Twitter
Ο κ. Τσίπρας δεν κέρδισε τον Σεπτέμβριο επειδή οι πολίτες ήθελαν να τον επιβραβεύσουν για τα όσα έκανε τον Ιούλιο-Αύγουστο του '15 ή επειδή τους άρεσε η τελική συμφωνία. Κέρδισε επειδή διέθετε ακόμα πολιτικό κεφάλαιο, το οποίο όμως είχε συσσωρεύσει πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου. Φωτό: Nick Paleologos / SOOC


Στη χθεσινή του ομιλία στη Βουλή ο πρωθυπουργός επιχείρησε να απαντήσει στη μομφή της αντιπολίτευσης ότι εξελέγη λέγοντας ψέματα. Υποστήριξε, λοιπόν, ότι οι εκλογές του Σεπτεμβρίου έγιναν μετά τη συμφωνία, με γνωστή πλέον ατζέντα, ο κόσμος ήξερε τι περιλαμβάνει, άρα ο ίδιος –ακόμα και αν είχε πει μια κουβέντα παραπάνω τον Ιανουάριο– πήρε μια νέα εντολή, με διαφορετικό πολιτικό πλαίσιο.

Πρόκειται για έναν αληθοφανή ισχυρισμό, ο οποίος μπορεί να λειτουργεί δεσμευτικά για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που εξελέγησαν με λίστα, αλλά σε πολιτικό και εκλογικό επίπεδο δεν αποδίδει το παραμικρό στην κυβέρνηση. Και εξηγώ γιατί.

Οι πολίτες κατά πλειονότητα, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο, δεν θεωρούν τους εαυτούς τους συνυπεύθυνους δυσάρεστων ή άτυχων αποφάσεων. Τις ευθύνες τις αποδίδουν πάντα στους άλλους. Δεν πιστεύουν καν ότι «εξαπατήθηκαν», αλλά ότι «τους εξαπάτησαν».

Ο κ. Τσίπρας δεν κέρδισε τον Σεπτέμβριο, επειδή οι πολίτες ήθελαν να τον επιβραβεύσουν για τα όσα έκανε τον Ιούλιο-Αύγουστο του '15 ή επειδή τους άρεσε η τελική συμφωνία. Κέρδισε, επειδή διέθετε ακόμα πολιτικό κεφάλαιο, το οποίο όμως είχε συσσωρεύσει πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου. Οι προσδοκίες και κυρίως η ταυτοτική σχέση με μέρος του εκλογικού σώματος είχαν χτιστεί από τον πολιτικό λόγο, τις υποσχέσεις και τους συμβολισμούς που αξιοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου.

Τον Σεπτέμβριο ο κόσμος δεν ήταν έτοιμος να αποδεχθεί ότι πίστεψε σε αυταπάτες, δεν ήταν έτοιμος να επαναφέρει στην εξουσία όσους είχε απορρίψει 9 μόλις μήνες πριν, δεν ήταν έτοιμος να δεχτεί ότι ένα ολόκληρο πολιτικό αφήγημα, με το οποίο πολιτικοποιήθηκε βιαίως μια ολόκληρη γενιά και μεγάλα στρώματα πληθυσμού από το 2011 και μετά απεδείχθη «αυταπάτη». Και έτσι έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία σε αυτόν με τον οποίο συμπορεύθηκε, κυρίως για λόγους ψυχολογικής ταύτισης και όχι ως θετική επιδοκιμασία στην πολιτική του. Αυτό προέκυπτε από όλες τις έρευνες της εποχής εκείνης, ποσοτικές και ποιοτικές.

Το ότι για την πλειονότητα των πολιτών η περίοδος διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. αξιολογείται ενιαία και δεν διαχωρίζεται σε προ και μετά Σεπτεμβρίου φαίνεται και από ένα ακόμα γεγονός, τη μηδενική περίοδο χάριτος από τον Σεπτέμβριο και μετά. Όλες οι κυβερνήσεις, τους πρώτους μήνες, τυγχάνουν μιας ευμενούς μεταχείρισης. Ο ΣΥΡΙΖΑ το απόλαυσε αυτό την άνοιξη του '15. Ο Σεπτέμβριος δεν ανανέωσε καθόλου αυτό το κεφάλαιο. Από τον Ιανουάριο 2016, τρεις μόλις μήνες μετά την εκλογική του νίκη, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει περάσει καθαρά δεύτερος στις δημοσκοπήσεις, η εικόνα του κ. Τσίπρα έχει πληγεί σημαντικά και οι δείκτες αξιολόγησης της πολιτικής του είναι πολύ αρνητικοί.

Με τις αλλεπάλληλες κάλπες του 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε restart, όπως υποστηρίζει, αλλά έκαψε τα πολιτικά «κανονάκια» του, κατανάλωσε τη βενζίνα που υπήρχε στο πολιτικό του ρεζερβουάρ πριν από τον Ιανουάριο '15 και τους πρώτους μήνες της θητείας του.

Το δε επιχείρημα προς τους πολίτες «μας ψηφίσατε, τι θέλετε τώρα και γκρινιάζετε;» δεν αποδίδει ποτέ. Οι πολίτες κατά πλειονότητα, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο, δεν θεωρούν τους εαυτούς τους συνυπεύθυνους δυσάρεστων ή άτυχων αποφάσεων. Τις ευθύνες τις αποδίδουν πάντα στους άλλους. Δεν πιστεύουν καν ότι «εξαπατήθηκαν», αλλά ότι «τους εξαπάτησαν».

Αυτές οι αντικειμενικές για την κυβέρνηση δυσκολίες δεν είναι διαχειρίσιμες με επικοινωνιακούς όρους.


Το μόνο που μπορεί να ανατάξει την πολιτική δυναμική της κυβέρνησης είναι η πραγματική αντιστροφή της οικονομίας, η αλλαγή του κλίματος, η οικονομική βελτίωση και η αλλαγή ψυχολογίας των πολιτών.


Αν αυτό συμβεί με τα συγκεκριμένα μέτρα, μένει να φανεί στην πορεία. Αν δεν συμβεί, τότε η κυβέρνηση θα μπει σε ακόμα πιο βαθιά πολιτική περιδίνηση, την οποία θα ανατροφοδοτεί η οικονομική παρακμή.

11

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

4 σχόλια
O Σύριζα κέρδισε το Σεπτέμβρη παρα την αναδίπλωση και τις αυταπάτες του επειδή είχε αντιπαλο του μια κοινωνικά καθυστερημενη και πολιτικοοικονομικα αποτυχημενη ΝΔ, ένα Πασοκ χρεοκοπημένο και ιδεολογικα απονομιμοποιημενο, ένα Ποτάμι άρμα διαπλοκής και φορεα αερολογιας, τέλος φρενοβλαβείς ΧΑιτες από τη μια και απολιθωμένους σταλινικούς ΚΚεδες από την άλλη. Τώρα του μενει να κλείσει την αξιολόγηση , να φέρει ρύθμιση χρέους και να πάει σε εκλογές σε χρόνο της επιλογής του.Όλα δείχνουν οτι πάμε για ένα ήρεμο καλοκαίρι.
Νένα ήρεμο καλοκαιρι κατα τη διάρκεια του οποίου θα αποδομηθεί πλήρως η μεσαία τάξη, θα γονατίσουν οι συνταξιούχοι, θα εξαϋλωθούν τα κατώτερα λαϊκά στρώματα και οι πρόσφυγες και μετανάστες θα συνεχίσουν να ταλαιπωρούνται και να ξεφτιλίζονται. Αλλα, τι να κανουμε; Κάθε λαός έχει την κυβέρνηση που του αξίζει. Χαμηλό επίπεδο λαού, κατώτατου επιπέδου η κυβέρνηση. Δε βαριέσαι; Να τη βγάλουμε και σήμερα και απο αύριο έχει ο Θεός...Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ ειναι οι κλασικοι τεμπέληδες, ψευτόμαγκες και αγράμματοι Έλληνες.
οχι, βασικα το "Πασοκ χρεοκοπημένο και ιδεολογικα απονομιμοποιημενο Πηγή: www.lifo.gr" μεταναστευσε συσωμα, ως φυσικες παρουσιες και ψηφοφοροι Συριζα. Σταματα να σχολιαζεις τι καναν οι αλλοι 40 χρονια (δες το επιπεδο 40 χρονια πριν και τωρα) και πες τι κανατε εσεις και γιατι (δεν) ειστε διαφορετικοι.Οτι χειροτερο απο αυτα τα 40 χρονια. Θα ηθελα το σχολιο σου για τους σΑΝΕΛ btw. Pls!!!!
Πολυ σωστα τα λες σπασικλακι. Βασικα δεν εχει αντιπαλο και θα εχει μονο οταν ερθει κατι καινουριο,σοβαρο,διαφορετικο κι οσο γινεται εκτος συστηματος.
ξερεις η πολιτικη δεν ειναι σαν την αναζητηση του αντιπαλου δεους στους Take That. Ειναι πολυ σοβαρη υποθεση για να αντιμετωπιζεται με ορους lifestyle.
Μάλιστα,κοιτάχτε σπασικλάκι,η λάσπη για το Ποτάμι και τα περί διαπλοκής,δεν κολλάει πιά, το θέμα εξαντλήθηκε,αν και το Ποτάμι άργησε κατ εμέ να αντιδράσει και το πλήρωσε. Τα πληρωμένα συριζοτρολ είχαν ξεσαλώσει.Οσο για τις αερολογίες;; Τις προάλλες στη βουλή με το ασφαλιστικό, είδα ένα ΣΘ να μιλά με ειλικρίνεια,και συγκεκριμένες προτάσεις,βασισμένες σε διεπιστημονική έρευνα και εξακριβωμένες πληροφορίες.Εσεις βεβαίως έχετε κάθε δικαίωμα να βλέπετε άλλα.
ο σχολιαστής, αγαπητέ, είναι ο Γιώργος Καραμπελιάς (περιοδικό Άρδην και εφημερίδα Ρήξη) και εκφράζει αυτό που λέγεται πατριωτική αριστερά.Συνήθως γράφει πολύ ενδιαφέροντα πράγματα.
και περι του "λαου" απο εδώ http://ardin-rixi.gr/archives/198610:ο αντιστασιακό ΟΧΙ του δημοψηφίσματος ήταν «γιαλαντζί» αντίσταση και αυτό φάνηκε περίτρανα στη συνέχεια. Η «κωλοτούμπα» που ακολούθησε ήταν οργανικό κομμάτι αυτού του «υπερήφανου» ΟΧΙ και όχι αντιστροφή του και την έκαναν και οι ίδιοι οι Έλληνες ψηφοφόροι μαζί με τον Τσίπρα. Γι’ αυτό εξάλλου και στις εκλογές που ακολούθησαν τον ξαναψήφισαν. Όχι παρά τη μεταστροφή του αλλά ακριβώς γιατί την πραγματοποίησε. Διότι αυτή η μεταστροφή εξέφραζε τη βαθύτερη ουσία αυτής της ελληνικής Αριστεράς στις συνθήκες της μεταπολίτευσης.Σύσσωμη η Αριστερά συνεχίζει, ακόμη και σήμερα, να διεκδικεί το ψευδεπίγραφο ΟΧΙ του δημοψηφίσματος ως «έκφραση του αντιστασιακού ήθους των Ελλήνων», αρνούμενη να κατανοήσει πως σε αυτό συμπυκνωνόταν όλο το σύστημα της μεταπολιτευτικής εξαπάτησης. Μια ευημερία και ένα κοινωνικό κράτος οικοδομημένα πάνω στον παρασιτισμό και ένας λαός που είχε ξεμάθει να παράγει. Διότι αν το ΟΧΙ δεν ήταν ψευδεπίγραφο και ψευδοαγωνιστικό, αυτό θα σήμαινε πως η ελληνική Αριστερά και ο ελληνικός λαός θα ήταν έτοιμοι για μια επαναστατική ανατροπή, όπου κι αν έβγαζε αυτή. Όμως, οι Έλληνες και η ύστερη μεταπολιτευτική Αριστερά δεν εκφράζονται από τον Κουτσούμπα ή από τον Λαφαζάνη, φιγούρες που έρχονται από το ιστορικό παρελθόν της, αλλά από τον Αλέξη Τσίπρα. Πρόκειται για μια Αριστερά των ψευδο-αγώνων, τύπου καταλήψεων στα πανεπιστήμια και τα σχολειά, που στην πραγματικότητα γίνονταν χωρίς αντιπάλους και χωρίς κόστος, μια αριστερά των μπαρ και των ουζάδικων, της οποίας το φαντασιακό είναι βαθύτατα διαποτισμένο από τις αξίες της Δύσης και της κατανάλωσης.
Αντιγραφω σχολιο απο αγνωστο μου σχολιαστη, σε site που δεν θελω να ξερω, ωστοσο περιγραφει αρκετα ακριβως αυτες τις ψυχολογικες διαστασεις του Συνδρομου της Στοκχολμης που βιωνουν οι σανοφαγοι:"Eχει λεχθεί ότι όσο πιο μεγάλο ψέμα τόσο πιο εύκολα γίνεται πιστευτό.Και προσθέτω όσο πιο φανατικό ψέμα.Στις συνηθισμένες εκλογές ο ψηφοφόρος που απογοητεύεται αργότερα αλλάζει σταδιακά και εγκαταλείπει σχετικά ψύχραιμα την προηγούμενη ψήφο του καθώς υπάρχει απόκλιση προεκλογικών υποσχέσεων και πράξεων.Αλλά απλώς μια απόκλιση και φυσιολογική φθορά.Δεν θεωρεί ο ψηφοφόρος ότι η αλλαγή αυτή μειώνει τον ίδιο προσωπικά.Δικαίωμά του να ψηφίσει κάτι μια φορά και κάτι άλλο την επόμενη.Αλλά εδώ δεν υπήρξε μία συνηθισμένη κατάσταση.Τρία στοιχεία την διαφοροποιούν.1) ο φανατισμός : οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ φανάτισαν επί χρόνια τους οπαδούς τους.Τους ενθάρρυναν να μάχονται οι ίδιοι προσωπικά υπέρ των θεωριών τους και έχουν εκτεθεί στο περιβάλλον τους.2) η απόκλιση υποσχέσεων - πράξεων : η απόκλιση ήταν θηριώδης και όχι φυσιολογική.Πλήρης αναστροφή.3) η πρόβλεψη των αντιπάλων : δεν είναι μόνο η απόκλιση και ο φανατισμός αλλά και ότι οι αντίπαλοι ΝΔ,Βενιζέλος κλπ είχαν προβλέψει ότι τίποτε από όσα υπόσχονταν οι συριζανέλ δεν θα γίνει και επί αυτών των προβλέψεων διεξήχθη η προεκλογική μάχη (σποτάκια ΝΔ) και επί αυτών πήραν θέση κατά οι φανατικοί.Τα τρία αυτά στοιχεία δημιούργησαν μία κατάσταση που οι υποστηρικτές των συριζανέλ ταυτίσθηκαν προσωπικά και συγκρουσιακά με την ψήφο τους σε τέτοιο βαθμό ώστε η διάψευση να τους θίγει προσωπικά,δηλαδή να θέτει σε αμφιβολία τη νοημοσύνη τους και να τους εκθέτει σε καζούρα η διάψευσή της από το περιβάλλον τους.Θίγεται ο εγωισμός και η προσωπικότητα των ψηφοφόρων αυτών από την κοροιδία Τσίπρα που έτσι κατόρθωσε να τους πάρει κατά κάποιον τρόπο ομήρους γιατί αν παραδεχθούν ότι τους εξαπάτησε παραδέχονται ότι είναι χαζοί."