Παγωμένο γιαούρτι: η νέα τρέλα

Facebook Twitter
6

 

Όταν είδα μαγαζί με παγωμένο γιαούρτι και στον Άγιο Νικήτα της Λευκάδας, κατάλαβα: η Ελλάδα περνάει άλλη μια παιδική αρρώστια.

Το μαγικό frozen yogurt είναι δημοφιλές στην Αμερική από τη δεκαετία του ’70 και αν θυμάμαι καλά, είχε ανοίξει στη δεκαετία του ‘90 ένα μαγαζί στην Κηφισιά, που είχε κάνει αίσθηση για λίγο – θυμάμαι ότι είχα εντυπωσιαστεί πολύ. Αν θυμάμαι καλά, αυτό που μου είχε αρέσει τότε είναι αυτό που μου αρέσει και τώρα: η κάπως  ξινή γεύση του γιαουρτιού, αυτό που μάλλον απωθεί αυτούς που δεν τους αρέσει.

Θα τολμήσω όμως να εκφράσω μια θεωρία που δεν βασίζω πουθενά παρά στην αίσθησή μου: ότι το παγωμένο γιαούρτι έχει κάνει γκελ επειδή α) είναι μια παιδική αρρώστια που η Ελλάδα δεν έχει περάσει ακόμα και β) ο κόσμος πείθει τον εαυτό του ότι πρόκειται για κάτι «υγιεινό».

Όπως είπε και ο φίλος μου ο Λευτέρης, το παγωτό είναι γάλα με ζάχαρη, το παγωμένο γιαούρτι είναι γιαούρτι με ζάχαρη – γιατί το ένα είναι πιο υγιεινό από το άλλο; Αυτή είναι και η δική μου απορία.

Τέλος πάντων, δεν έχω δοκιμάσει κάποιο στην Ελλάδα, εσείς αν βρεθείτε στην Αγγλία, στην Τουρκία ή στις ΗΠΑ, δοκιμάστε τη μάρκα Pinkberry.

Αν σας αρέσει η γεύση και θέλετε να το κάνετε μόνοι σας, θα έλεγα να το προσπαθήσετε, μήπως τουλάχιστον γλιτώσετε την ετοιματζιδικη γεύση της σειράς. Η πανεύκολη συνταγή που ακολουθεί είναι από το θρυλικό βιβλίο The Perfect Scoop του David Lebovitz, για την οποία απαιτείται παγωτομηχανή. Αν όμως δεν έχετε, θα σας προτείνω εναλλακτική λύση.

_______________

Απλό παγωμένο γιαούρτι

720 γρ στραγγιστό γιαούρτι

150 γρ ζάχαρη

Ανακατεύετε και φτιάχνετε το παγωμένο γιαούρτι σύμφωνα με τις οδηγίες της παγωτομηχανής.

Δεν έχω παγωτομηχανή!

Τότε, υπάρχει μια πρόταση που δεν έχω δοκιμάσει για να σας πω αν δουλεύει, για την οποία απαιτείται μπλέντερ που μπορεί να σπάει πάγο. Αν έχετε τέτοιο, τότε ανακατεύοντας το μίγμα βάζετε σιγά – σιγά παγάκια μέχρι να επιτευχθεί η επιθυμητή υφή.

Γεύση
6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

5 σχόλια
Αν και προφανώς δεν ισχύει ως λόγος για την επιλογή της πλειονότητας των καταναλωτών: παίζει και η ανικανότητα αφομοίωσης της λακτόζης. Κοιτάζοντας όμως τα παγκόσμια στατιστικά βλέπω πως το 75% των ενήλικων ανθρώπων στον πλανήτη δεν είναι ικανοί να χωνέψουν τη λακτόζη. Οπότε μήπως απλά οι κλανιές γίνανε λιγότερο της μόδας κι όχι το γιαούρτι περισσότερο;
Πολύ σωστή την βρίσκω την θεωρία σας. Οκ, πρόκειται για μόδα, όταν είσαι γλυκατζής και ορκισμένος καλοφαγάς σου αρέσει να δοκιμάζεις πράγματα, μετά βέβαια βαριέσαι και τότε βγαίνει η επόμενη μόδα... είναι και αυτό το trend με την υγιεινή διατροφή... Το γιαούρτι είναι χαμηλότερο σε λιπαρά από το γάλα γενικά και πιο υγιεινό και ελαφρύ για διάφορους λόγους και υπάρχει βέβαια και η light εκδοχή... αναμενόμενο... περιέργως, το δοκίμασα μόνο μία φορά... και μου άρεσε πολύ αλλά το βρήκα ΑΚΡΙΒΟ για την ποσότητα και τα υλικά (ή καλύτερα υλικό) που έβαλΕ (ναι από άλλον το δοκίμασα), επίσης έχει πλάκα όταν είναι self service και το φτιάχνεις μόνος/η σου. Βέβαια πλέον πιο εύκολα βρίσκεις γιαουρτατζίδικο (πως το βλαχοποίησα το trend) παρά φαρμακείο.
κ που να δεις τι γίνεται στον τελευταίο όροφο του mall.. η ουρά για το εν λόγω γλύκισμα φτάνει μέχρι τα village..!! εγώ που το δοκίμασα πάντως απο περιέργεια, δε μπορώ να πω οτι εντυπωσιάστηκα κιόλας, καλό αλλά.. οκ!!