Η ζωή της αινιγματικής Chinawoman, όπως την αφηγήθηκε στη LIFO ///

Η ζωή της αινιγματικής Chinawoman, όπως την αφηγήθηκε στη LIFO /// Facebook Twitter
1
Η ζωή της αινιγματικής Chinawoman, όπως την αφηγήθηκε στη LIFO /// Facebook Twitter

 H Michelle Gurevich, όπως είναι το πραγματικό όνομα της Καναδής singer-songwriter φτιάχνει μουσική που τιμά την Ρωσική καταγωγή της - η μητέρα της ήταν μπαλαρίνα στα περίφημα μπαλέτα Kirov και ο πατέρας της μηχανικός στο Leningrand, πριν μεταναστεύσουν στο Toronto – και ταυτόχρονα φέρνει στο νου την Nico, τον Leonard Cohen, την PJ Harvey, την Tanita Tikaram. Η ίδια, πλέον κάτοικος Βερολίνου, αναφέρει ως βασικές επιρροές της την Alla Pugacheva, τον Charles Aznavour, τον Nino Rota, τη Yoko Ono, τον Todor Tobakov, καθώς και τον Federico Fellini. Μας έχει μιλήσει όχι μία, αλλά δύο φορές, και απ' αυτές τις συνεντεύξεις σταχυολογώ μερικές απ' τις απαντήσεις της. 

 

Δεν έχω ιδέα γιατί τα τραγούδια μου είναι γνωστά στην Ελλάδα. Ίσως είναι και το γεγονός ότι μπορεί οι γονείς σας, οι γιαγιάδες σας, να άκουγαν παλιά αυτά τα κομμάτια που αποκαλούμε σανσόν κι έχει περάσει στο DNA σας.

 

Μετακόμισα στο Βερολίνο, γιατί η μουσική μου έβρισκε μεγαλύτερη αποδοχή στην Ευρώπη παρά στον Καναδά, οπότε ήταν πιο εύκολο για μένα να κάνω συναυλίες στις χώρες της Ευρώπης, χωρίς να χρειάζεται να κάνω μεγάλα ταξίδια. Είχα περάσει όλη μου τη ζωή στον Καναδά και ήθελα να εξερευνήσω τι γίνεται και στον υπόλοιπο κόσμο.

Είναι αλήθεια ότι οι Ρώσοι έχουν την τάση να εκφράζουν μια μοιρολατρία, ενώ συγχρόνως χαίρονται και απολαμβάνουν τη μοιρολατρία αυτή. Αλλά δεν πιστεύω ότι οι Ρώσοι υπερτερούν άλλων λαών στον τρόπο που εκφράζουν τη χαρά και τη θλίψη τους. Στους Τούρκους αρέσει πολύ να κάθονται γύρω από το τραπέζι, να τρώνε και να τραγουδούν όλοι μαζί μελοδραματικά τραγουδάκια. Η μητέρα μου είναι από την Οδησσό, που βρίσκεται τώρα στην Ουκρανία, και ανησυχώ για τους ανθρώπους εκεί, αλλά όχι περισσότερο απ' όσο ανησυχώ για τους Βορειοκορεάτες ή τους Κούρδους.

Δεν έχω ιδέα γιατί τα τραγούδια μου είναι γνωστά στην Ελλάδα. Πάντως, το περασμένο καλοκαίρι ένας φίλος μου που έκανε διακοπές στην Ελλάδα άκουσε ένα κομμάτι μου στο ραδιόφωνο και με πήρε ενθουσιασμένος να μου το πει. Ίσως είναι και το γεγονός ότι μπορεί οι γονείς σας, οι γιαγιάδες σας, να άκουγαν παλιά αυτά τα κομμάτια που αποκαλούμε σανσόν κι έχει περάσει στο DNA σας.

 

 

Μεγαλώνοντας ακουγα ρώσικη, ιταλική και γαλλική μουσική των δεκαετιών του '70 και του '80 κυρίως. Σαρλ Αζναβούρ, Τζο Ντασέν, Αντριάνο Τσελεντάνο και, φυσικά, την Άλα Πουγκάτσεβα και γενικά όλο αυτό το κλασικό, «σκοτεινό», ρομαντικό είδος.

Πριν γίνω μουσικός δούλευα ως οικονομολόγος. Είναι αλήθεια. Αλλά ήταν βαρετό να ασχολείσαι όλη την ώρα με αριθμούς και διαγράμματα και στατιστικές, κι έτσι άρχισα να δουλεύω στον κινηματογράφο, στη διαδικασία του post production. Εν τω μεταξύ είχα αρχίσει και γρατζούνιζα μια κιθάρα κι ένας φίλος μού πρότεινε να φτιάξω σελίδα στο MySpace. Σε εκείνη τη φάση δεν είχα γράψει ούτε ένα κομμάτι, αλλά μία εβδομάδα μετά έγραψα το «I kiss the hand of my destroyer».

Παλιότερα ήμουν μέρος της λεσβιακής κοινότητας του Καναδά. Όταν ήμουν 15, ασχολιόμουν περισσότερο με τέτοια πράγματα, αλλά τώρα δεν με νοιάζει καθόλου. Δεν θέλω να καθορίζω τη ζωή μου και τα πράγματα που μου αρέσουν πηγαίνοντας σε μέρη που έχουν να κάνουν με τη σεξουαλικότητα του άλλου. Είναι κάτι που δεν με αφορά.

Το βασικό στοιχείο που επηρέασε την προσέγγισή μου στο τραγούδι είναι τα όρια των δυνατοτήτων μου. Αν μπορούσα να τραγουδήσω σαν τη Shirley Bassey, θα το έκανα. Επιπλέον, μου άρεσαν πάντοτε οι βαθιές φωνές της Amanda Lear και του Dave Gahan και το τραγουδιστικό μου ύφος είναι ενδεχομένως ένα μείγμα από Ian Curtis και Alexander Serov. Στην πραγματικότητα, περισσότερο από το γερμανικό καμπαρέ με έχουν επηρεάσει τραγουδιστές που ο πολύς κόσμος θεωρεί υπερβολικά συναισθηματικούς, όπως ο Anatoly Dneprov και ο Lucio Dalla (τους οποίους μπορείτε να ακούσετε στο YouTube).

Τον τελευταίο καιρό ακούω Yves Montand, Zeki Müren, Vangelis, Psychic TV, Patsy Cline και τα podcast των DJs του Radio Advisor...

info

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου: Θεσσαλονίκη / Fix Factory of Sound και Σάββατο 28 Νοεμβρίου: Αθήνα / Fuzz Live Music Club.

Η προπώληση ξεκινάει στα 15 ευρώ και για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων. Μετά την εξάντλησή τους, θα συνεχιστεί στα 17 ευρώ, ενώ στο ταμείο η τιμή θα είναι 20 ευρώ.

Διάθεση: τηλεφωνικά στο 11 876, στα καταστήματα Public, Seven Spots, Παπασωτηρίου, Ιανός, Reload, Media Markt και το www.viva.gr.

Η ζωή της αινιγματικής Chinawoman, όπως την αφηγήθηκε στη LIFO /// Facebook Twitter
Φωτο: Remi Rybicki
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Subset Festival, η συναρπαστική σκηνή της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας 

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Subset Festival: Η συναρπαστική μουσική του μέλλοντος είναι ήδη εδώ

Το φεστιβάλ νέας μουσικής παρουσιάζει καταξιωμένους καλλιτέχνες της διεθνούς σκηνής που συνομιλούν με τα νέα μέσα, αποκαλύπτοντας τις άπειρες δυνατότητες της σύγχρονης δημιουργίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Ηρώδειο: Όπερα, θέατρο και πολλή μουσική

«Τουραντότ» και «Ριγολέττο» από την Εθνική Λυρική Σκηνή, συναυλίες των Raining Pleasure και Stranglers, καθώς και οι κορυφαίοι Max Richter και Youssou N’Dour, είναι μερικές μόνο από τις πολυαναμενόμενες εκδηλώσεις που θα παρουσιαστούν στο ρωμαϊκό ωδείο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PinkPantheress: H απόλυτη ποπ σταρ της Gen Z

Μουσική / PinkPantheress: Από το παιδικό της δωμάτιο στo παγκόσμιo Billboard

Η καριέρα της γεννήθηκε μέσα από τα social media, αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μουσική της, μια lo-fi μείξη bedroom pop, drum ‘n’ bass και UK garage, δεν μπαίνει σε κανένα κουτάκι, είτε ηχητικό είτε αισθητικό.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Μουσική / Παύλος Παυλίδης: «Δεν ξέρω αν τελικά θα σώσει τον κόσμο η ομορφιά, θέλω όμως να την εμπιστευτώ»

Με αφορμή την εμφάνισή του στο φετινό Release Athens, ο δημοφιλής τραγουδοποιός μιλά στη LiFΟ για το νέο του άλμπουμ «Μπρανκαλεόνε», για την ποίηση, την τραπ και τον ΛΕΞ, τις ευκαιρίες που δίνει στους ανθρώπους, καθώς και για την ωμή, απρόκλητη βία που τον οδήγησε να γράψει το τραγούδι «Ένα αλλιώτικο παιδάκι» για τον Ζακ Κωστόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ