Σε τι διαφέρουν τα ελληνικά από τα αμερικανικά πανεπιστήμια;

Σε τι διαφέρουν τα ελληνικά από τα αμερικανικά πανεπιστήμια; Facebook Twitter
Όταν αποφοιτήσω, θα ήθελα να εργαστώ σε κάποια εταιρεία πληροφορικής πάνω σε κάτι που με ενδιαφέρει ή να προσπαθήσω να ιδρύσω μια δική μου εταιρεία με μια καινοτόμο ιδέα...
13

Πες μας, Αντώνη, τι είδες στην Αμερική;
Στο πλαίσιο του Educational Trip 2015 επισκέφθηκα φέτος το MIT και το Χάρβαρντ, όπου είχα την ευκαιρία να παρατηρήσω πώς λειτουργεί το σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης των ΗΠΑ.. Με την ομάδα μου επισκεφθήκαμε τα εργαστήρια, παρακολουθήσαμε μαθήματα, συναντηθήκαμε και ανταλλάξαμε απόψεις με καθηγητές που είχαν εμπειρίες και από ελληνικά πανεπιστήμια –είτε ως φοιτητές, είτε ως καθηγητές– και είδαμε πώς είναι η ζωή ενός προπτυχιακού κι ενός μεταπτυχιακού φοιτητή. Επίσης, είχαμε την ευκαιρία να επισκεφθούμε εταιρείες και να συζητήσουμε ώστε να μάθουμε και τις δικές τους απόψεις όσον αφορά τη σχέση ακαδημαϊκών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων.

Στην Ελλάδα μέχρι στιγμής κανένας φοιτητής δεν καλείται να πληρώσει δίδακτρα για να λάβει την ίδια εκπαίδευση με κάθε άλλον σε δημόσιο πανεπιστήμιο. Κάτι τέτοιο στο MIT δεν ισχύει, καθώς κάθε φοιτητής, εκτός αν έχει κάποια υποτροφία, πληρώνει δίδακτρα βάσει του εισοδήματος των γονιών του.

Πώς πήγες εκεί;
Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια του Educational Trip που διοργανώνεται από το Corallia και τους συλλόγους Ελλήνων φοιτητών των πανεπιστημίων Stanford (Hell.A.S.), UC Berkeley (Hestia), MIT (HSAMIT), Georgia Tech (GTHS) και UC San Diego (HSAUCSD), το οποίο αξιοποιεί χρήματα από χορηγίες εταιρειών για να στέλνει Έλληνες και Κύπριους φοιτητές σε γνωστά πανεπιστήμια των ΗΠΑ (MIT, Stanford, Berkeley, UCSD, Georgia Tech) με σκοπό να αλλάξουν τα ελληνικά πανεπιστήμια όταν επιστρέψουν. Η διαδικασία περιλαμβάνει την αποστολή αίτησης στους διοργανωτές, στην οποία ο υποψήφιος καλείται να απαντήσει μερικές ερωτήσεις που αφορούν θέματα όπως τα προβλήματα του πανεπιστημίου του. Στη συνέχεια, σε περίπτωση που ο υποψήφιος προκριθεί στην επόμενη φάση, καλείται να δώσει μία με δύο συνεντεύξεις μέσω Skype, διάρκειας μιας ώρας. Σε αυτές δέχεται ερωτήσεις από άτομα του πανεπιστημίου το οποίο θα επισκεφθεί. Εάν περάσει και από αυτήν τη φάση, τότε δέχεται το τελικό e-mail με περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα και τα διαδικαστικά. Να σημειωθεί πως ο φοιτητής δεν επιλέγει το πανεπιστήμιο στο οποίο θα πάει, αλλά αυτό γίνεται από τους φοιτητές-οργανωτές στα πανεπιστήμια υποδοχής βάσει των ενδιαφερόντων.

Τι έμαθες;
Το ταξίδι για μένα πέτυχε τον σκοπό του, καθώς όλοι μας μάθαμε καινούργια πράγματα. Στο MIT είδα μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα. Από τον τρόπο διδασκαλίας, τη διεξαγωγή έρευνας, τη ζωή των φοιτητών και τις εγκαταστάσεις έμαθα πως ένα πανεπιστήμιο που αφιερώνει όλους τους πόρους του στην παροχή ενός καλού επιπέδου μόρφωσης, στην προσπάθεια δημιουργίας ενός περιβάλλοντος που να εμπνέει τους φοιτητές και το προσωπικό και γενικά ενδιαφέρεται για όλα τα άτομα που το απαρτίζουν έχει ένα τεράστιο πλεονέκτημα που είναι σχεδόν αδύνατο να το ανταγωνιστούν άλλα «ανταγωνιστικά» εκπαιδευτικά ιδρύματα, με άλλες μεθόδους. Μια άλλη βασική κατάσταση η οποία επικρατεί είναι η σχέση πανεπιστημίου και εταιρείας, που είναι αρκετά στενή στην Αμερική. Φαίνεται πως έχουν βρει την κατάλληλη ισορροπία ώστε να κερδίζουν και οι δύο, χωρίς όμως ο ένας να επηρεάζει το έργο του άλλου.

Τι σε εντυπωσίασε περισσότερο στο ΜΙΤ;
Η ελευθερία που έχουν και οι φοιτητές αλλά και οι καθηγητές να κάνουν ό,τι επιθυμούν, χωρίς περιορισμό και γραφειοκρατία, αξιοποιώντας άφθονους πόρους, είτε αυτό πετύχει είτε όχι, είτε είναι χρήσιμο είτε όχι, αρκεί να μάθουν κάτι που θα μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι ή άλλοι ερευνητές στο μέλλον.

Σε τι διαφέρουν τα ελληνικά από τα αμερικανικά πανεπιστήμια; Facebook Twitter
Παρά το στερεότυπο που επικρατεί σε μεγάλο βαθμό στην Ελλάδα, πως οι φοιτητές του MIT είναι πανέξυπνοι γόνοι πλούσιων οικογενειών, διαπιστώσαμε πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει...

Ο κόσμος εκεί πώς είναι; Θα μπορούσαν να είναι συμφοιτητές σου;
Παρά το στερεότυπο που επικρατεί σε μεγάλο βαθμό στην Ελλάδα, πως οι φοιτητές του MIT είναι πανέξυπνοι γόνοι πλούσιων οικογενειών, διαπιστώσαμε πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Οι φοιτητές που είδαμε και γνωρίσαμε είναι απλοί έφηβοι, με μικρές διαφορές απ' όλους τους άλλους, που θα μπορούσαν κάλλιστα να φοιτούν σε ένα ελληνικό πανεπιστήμιο. Η κύρια διαφορά που παρατηρήσαμε ήταν η θέληση των παιδιών αυτών για μάθηση και η αφοσίωσή τους στο πανεπιστήμιο, κάτι που στην Ελλάδα δυστυχώς περιορίζεται σε λίγα άτομα.

Εδώ που σπουδάζεις, τι έτος είσαι; Τι σκοπεύεις να κάνεις όταν πάρεις το πτυχίο σου;
Σπουδάζω στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, στο Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών, και είμαι στο δεύτερο έτος των σπουδών μου. Όταν αποφοιτήσω, θα ήθελα να εργαστώ σε κάποια εταιρεία πληροφορικής πάνω σε κάτι που με ενδιαφέρει ή να προσπαθήσω να ιδρύσω μια δική μου εταιρεία με μια καινοτόμο ιδέα.

Εκτός από τις υποδομές, ποιες είναι οι μεγαλύτερες διαφορές που εντόπισες στο ΜΙΤ σε σχέση με το πανεπιστήμιό σου;
Το ενδιαφέρον και ο σεβασμός που δείχνουν οι φοιτητές για το πανεπιστήμιό τους, η συνεργασία δημόσιων και ιδιωτικών ακαδημαϊκών ιδρυμάτων με εταιρείες, οι δυνατότητες που δίνονται σε προπτυχιακούς φοιτητές για έρευνα και εκμάθηση εκτός του αμφιθεάτρου και το κλίμα ελευθερίας και καινοτομίας χωρίς περιορισμούς που επικρατεί εκεί.

Δεν μπορεί, θα υπάρχει κάτι που να το κάνουμε καλύτερα.
Στην Ελλάδα μέχρι στιγμής κανένας φοιτητής δεν καλείται να πληρώσει δίδακτρα για να λάβει την ίδια εκπαίδευση με κάθε άλλον σε δημόσιο πανεπιστήμιο. Κάτι τέτοιο στο MIT δεν ισχύει, καθώς κάθε φοιτητής, εκτός αν έχει κάποια υποτροφία, πληρώνει δίδακτρα βάσει του εισοδήματος των γονιών του. Επίσης, λόγω του ανταγωνιστικού κλίματος ανάμεσα στους φοιτητές υπάρχει μεγαλύτερη πίεση, η οποία επιδρά αρνητικά στην ψυχολογία τους, με αποτέλεσμα να υπάρχουν αρκετά δυσάρεστα περιστατικά. Πιο συγκεκριμένα, το προηγούμενο εξάμηνο υπήρχαν 4 παιδιά που δεν άντεξαν την πίεση του MIT κι έδωσαν τέλος στη ζωή τους. Τέλος, κάτι που είναι καλύτερο στην Ελλάδα είναι, φυσικά, ο καιρός και ο ήλιος που έχουμε, σε αντίθεση με το κρύο και το χιόνι της Βοστώνης.

Αν μπορούσες να αλλάξεις ένα μόνο πράγμα στη σχολή σου, τι θα ήταν αυτό;
Θα προσπαθούσα να αυξήσω το ενδιαφέρον των φοιτητών για τη σχολή και το αντικείμενό τους με διάφορες ενέργειες, όπως η εισαγωγή ερευνητικών δραστηριοτήτων από τους προπτυχιακούς φοιτητές και η δημιουργία ομάδων ενδιαφερόντων, ώστε να ασχολούνται και στον ελεύθερο χρόνο τους με πράγματα που τους αρέσουν και τους βοηθούν στην ακαδημαϊκή τους καριέρα.

Συνεντεύξεις
13

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κύρα Κάπη: «O Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει προσποιηθεί ποτέ κάτι που δεν είναι»

Συνέντευξη / Κύρα Κάπη: H γυναίκα πίσω από το TikTok του πρωθυπουργού

Με αφορμή τη βράβευση της στα «Ermis Awards», η διευθύντρια Επικοινωνίας του πρωθυπουργού μιλά δημόσια για πρώτη φορά και περιγράφει το πώς διαμορφώνει τη δημόσια εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη ενώ απαντά για τα λάθη, την κριτική και τις δύσκολες στιγμές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δημήτρης Παπαϊωάννου

Συνέντευξη / Δημήτρης Παπαϊωάννου: «Αυτή θα είναι η τελευταία μου φορά στη σκηνή»

Λίγο πριν εμφανιστεί ξανά στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών με το ΙΝΚ, ο Δημήτρης Παπαϊωάννου κάνει μια αναδρομή σε ολόκληρη την καριέρα του σε μια κουβέντα έξω απ’ τα δόντια με τον Δημήτρη Παπανικολάου, καθηγητή Νεοελληνικών και Πολιτισμικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, για το περιοδικό «Dust», την οποία αναδημοσιεύει σε αποκλειστικότητα η LiFO.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
Χρήστος Μαρκογιαννάκης: «Στη Γαλλία είμαι δημιουργικά ελεύθερος, στην Ελλάδα όχι»

Βιβλίο / Χρήστος Μαρκογιαννάκης: «Στη Γαλλία είμαι δημιουργικά ελεύθερος, στην Ελλάδα όχι»

Τα νουάρ μυθιστορήματά του είναι από τα πιο αγαπημένα του γαλλικού αναγνωστικού κοινού: Ο βραβευμένος συγγραφέας και σύγχρονος μετρ του είδους σε μια συζήτηση για το «τέλειο έγκλημα» στη ζωή και στη λογοτεχνία.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Πέτρος Αϊβάζης: «Χρειάζεται αλληλεγγύη ανάμεσα στου ΛΟΑΤΚΙ+ που γερνούν, δεν βγαίνει αλλιώς»

LGBTQI+ / Πέτρος Αϊβάζης: «Χρειάζεται αλληλεγγύη ανάμεσα στους ΛΟΑΤΚΙ+ που γερνούν, δεν βγαίνει αλλιώς»

Από τη σεξεργασία και τα drag shows στην Αμερική ως την τηλεόραση, το σινεμά και τον ΛΟΑΤΚΙ+ εθελοντισμό στην Αθήνα, η «Ελληνίδα Divine» είναι ένας γλυκύτατος άνθρωπος με γεμάτη ζωή και νοιάξιμο για τους άλλους seniors της κοινότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αργύρης Παυλίδης: Η φωνή των παιδικών μας χρόνων

Οθόνες / Αργύρης Παυλίδης: Η φωνή των παιδικών μας χρόνων

Ηθοποιός, σκηνοθέτης, παρουσιαστής παιδικών εκπομπών όπως οι θρυλικοί «Κόκκινοι Γίγαντες, Άσπροι Νάνοι», πρωτοπόρος της μεταγλώττισης και η φωνή αγαπημένων μας ηρώων σε σειρές και ταινίες κινουμένων σχεδίων. O Αργύρης Παυλίδης σε μια εκ βαθέων συνέντευξη στη LiFO.
ΜΑΝΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ
ΕΠΕΞ Η Daglara και το θρίλερ του «έθνους»: τρόμος, έρως και βουκολικό σικ

Συνεντεύξεις / Η Daglara στο Φεστιβάλ Αθηνών: Τρόμος, έρως και βουκολικό σικ

Performer, σχεδιάστρια ρούχων, πωλήτρια, φιλότεχνη, ντίβα, τέρας λαγνείας, η Daglara και η τέχνη της διαχέονται με λίκνισμα και γρύλισμα σε ένα σωρό πίστες της καθημερινότητας και της απόδρασης.
ΑΛΕΞΙΝΟΣ ΠΥΡΑΥΛΟΣ
Ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μουσική / Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας στον δημοσιογράφο και ραδιοφωνικό παραγωγό Μιχάλη Γελασάκη το 2009, όπου μιλάει για τον τελευταίο της δίσκο, τα «αδικημένα» τραγούδια της, τους νέους, τους φραγκοφονιάδες της γενιάς της και αφηγείται την ιστορία του τραγουδιού το «Μπαρ το ναυάγιο», που δεν ήταν μπαρ! Δημοσιεύεται στo Lifo.gr για πρώτη φορά, έξι χρόνια μετά τον θάνατό της.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Γιώργος Καστανάς: «Ε, ναι! Είμαι Έλληνας κι ας με πίκρανε ο νόμος»

Συνέντευξη / Γιώργος Καστανάς: «Ε, ναι! Είμαι Έλληνας κι ας με πίκρανε ο νόμος»

Ο νεαρός που έγινε viral στο TikTok όταν πήρε στα χέρια του την ελληνική ταυτότητα μετά από 5 χρόνια αναμονής, μιλά αποκλειστικά στη LIFO για όλη του τη ζωή στην Ελλάδα του ρατσισμού, αλλά και της άφατης καλοσύνης.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Διονύσης Τεμπονέρας: «Να μην δούμε ξανά το χάρτη όλο μπλε»

Βασιλική Σιούτη / Το πολιτικό άστρο του Διονύση Τεμπονέρα μόλις αναδύθηκε ― Μια συζήτηση

Ο Διονύσης Τεμπονέρας παρέμενε σχεδόν άγνωστος την εποχή της εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ και αναδείχθηκε μόλις πρόσφατα, στην πτώση, όταν κλήθηκε να βοηθήσει με κεντρικό ρόλο την τελευταία στιγμή. Κατά κοινή ομολογία τα πήγε καλά, αλλά το αποτέλεσμα είχε κριθεί προ πολλού. Δεν είναι ο αγαπημένος της ελίτ ούτε των κομματικών μηχανισμών, όμως πολλοί πιστεύουν ότι το πολιτικό του άστρο μόλις αναδύθηκε, κι ας αρνήθηκε να είναι υποψήφιος για την ηγεσία του κόμματος.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Αφροδίτη Παναγιωτάκου: «Στα Γιάννενα λειτουργήσαμε ριζωματικά, δεν πρέπει να προσγειώνεσαι πουθενά»

Εικαστικά / Αφροδίτη Παναγιωτάκου: «Στα Γιάννενα λειτουργήσαμε ριζωματικά, δεν πρέπει να προσγειώνεσαι πουθενά»

Η διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση επιστρέφει στη γενέτειρά της με τη διπλή ιδιότητα της καλλιτεχνικής διευθύντριας της νέας μεγάλης έκθεσης ψηφιακής τέχνης «Plásmata II: Ioannina» και της συνδημιουργού ενός από τα πιο εντυπωσιακά έργα της.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Σεμίνα Διγενή: «Στα χρόνια της τηλεόρασης η ζωή περνούσε δίπλα μου κι εγώ την αγνοούσα»

Οι Αθηναίοι / Σεμίνα Διγενή: «Στα χρόνια της τηλεόρασης η ζωή περνούσε δίπλα μου κι εγώ την αγνοούσα»

Η δημοσιογράφος, συγγραφέας, και βουλευτής ΚΚΕ μιλάει για όλα τα μεγάλα κεφάλαια της ζωής της - από τα περιοδικά μέχρι την τηλεόραση, και από τα βιβλία μέχρι την πολιτική.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δήμητρα Δασκαλάκη: «Δεν είναι δυνατόν να αποτελείς κύτταρο της κοινωνίας και να μη στηρίζεις τις γυναίκες και τη μητρότητα»

The Upfront Initiative / Δήμητρα Δασκαλάκη: «Δεν είναι δυνατόν να αποτελείς κύτταρο της κοινωνίας και να μη στηρίζεις τις γυναίκες και τη μητρότητα»

Η Γενική Διευθύντρια Οργανωσιακής Ανάπτυξης και Επικοινωνίας της METRO ΑΕΒΕ μιλά στη LIFO για την ισότητα στην πράξη και για τα μέτρα στήριξης και ενδυνάμωσης των γυναικών εργαζομένων στην εταιρεία, αλλά και στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

σχόλια

10 σχόλια
Για τις αυτοκτονίες τεσσάρων φοιτητών που δεν άντεξαν την ανταγωνιστική πίεση, δεν σχολίασε κανείς. Τελικά μόνο τα λεφτά και η επιτυχία έχουν αξία; αυτό είναι το νόημα των πανεπιστημιακών σπουδών; Απ΄ό,τι φαίνεται στις ΗΠΑ ναί, γιατί θα έπρεπε να το αποδεχτούμε κι εμείς; Τι νόημα έχει η ζωή, αν είσαι πετυχημένος με λεφτά και δεν έχεις ψυχική ισορροπία; "Ο πρώτος είναι πρώτος, ο δεύτερος είναι σκατά" (αμερικάνικο ρητό) πόσοι απο τους σχολιαστές το πιστεύουν αυτό;
Θερμά συγχαρητήρια στους διοργανωτές του προγράμματος και στους συμμετέχοντες που έκαναν αυτό το εγχείρημα πραγματικότητα. Όποιοι γνωρίζουν πραγματικά το όραμα και το ποιόν του US Educational Trip, γνωρίζουν ότι είναι ένα από τα λίγα προγράμματα εντός τόπου και χρόνου, με δυνατότητες και αποτλέσματα για την ελληνική ακαδημαϊκή πραγματικότητα.
Η ελευθερία που έχουν και οι φοιτητές αλλά και οι καθηγητές να κάνουν ό,τι επιθυμούν, χωρίς περιορισμό και γραφειοκρατία, αξιοποιώντας άφθονους πόρους, είτε αυτό πετύχει είτε όχι, είτε είναι χρήσιμο είτε όχι, αρκεί να μάθουν κάτι που θα μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι ή άλλοι ερευνητές στο μέλλον. Χμμμ... αυτό άραγε δεν θα μπορούσε να περιγραφεί ως "ελέυθερη διακίνηση ιδεών"?
Και λίγη τροφή για σκεψη.. Πως εξηγείται το γεγονός(αν δεν πρόκειται για αστικό μύθο) πως οι έλληνες φοιτητές μεταπτυχιακού ή διδακτορικού κύκλου σπουδών πετυχαίνουν και μάλιστα σε μεγάλο ποσοστό με υψηλές βαθμολογίες; Ενα κακο υπόβαθρο θα συντελούσε κατα αυτού. Το επίπεδο των μαθημάτων των πανεπιστημίων του εξωτερικού συγκριτικά με αυτο των εγχώριων σχολων πέραν του εξοπλισμού των εργαστηρίων; Αυτο με το ανάλογο εισόδημα γονιών-διδακτρων ειναι ανακριβές. Η δανειοδότηση των τραπεζών στους ίδιους τους φοιτητές γινεται με βάση το εισόδημα της οικογένειας. Αν βγαίνοντας απο τη σχολή σου χρωστουσες 30.000 δολάρια πως θα ενιωθες;
Δεν πρόκειται για αστικό μύθο. Ο λόγος δεν είναι ότι οι Έλληνες είναι έξυπνοι και άλλες εθνικιστικές βλακείες αλλα ο τρόπος που είναι δομημένα τα πενεπιστήμια. Στην Ελλάδα διαλέγεις αντικείμενο απο το τέλος του λυκείου και στη συνέχεια κάνεις 4 χρόνια μαθήματα επικεντρωμένα σε αυτό το αντικείμενο. Στην Αμερική διαλέγεις major αρκέτα αργότερα (μέχρι και το τρίτο έτος) και μπορεί να είναι διπλό. Οπότε ο φυσικός απόφοιτος ελληνικού πανεπιστημίου έχει κάνει περίπου 30 μαθήματα φυσικής ενώ ο αντίστοιχος του αμερικάνικου γύρω στα 10-15. Βέβαια το πλεονέκτημα του αμερικάνικου συστήματος είναι ότι έχεις μία πιο σφαιρική εκπαίδευση και μπορείς να διαλέξεις τι θα κάνεις κατά τη διάρκεια των σπουδών σου μέσα από την εμπειρία και όχι στα 16 σου κάτω από την πίεση των γονιών.Όσο για τα δάνεια είναι επίσης αλήθεια. Έκανα προπτυχιακά στην Ελλάδα και διδακτορικό στη Βοστώνη (στο διδακτορικό πληρωνόμουν γιατι δούλευα ως βοηθός στη διδασκαλία) και όλοι οι φίλοι μου με ζηλευουν που δεν έχω δάνεια. Οι περισσότεροι ειχαν 50-100 χιλιάδες δολλάρια δάνεια όταν ξεκίνησαν να δουλεύουν. Και με τους τόκους η αποπλήρωση ουσιαστικά ξεκινάει καμια 10ετία μετά. Να σχολίασω και για το άρθρο ότι καλό θα ήταν να μιλούσε για τις διαφορές κάποιος που έχει όντως σπουδάσει και όχι ένα παιδί που πήγε μερικές μέρες και ενθουσιάστηκε απο το ΜΙΤ (που λογικό είναι δηλαδή).
"Σε τι διαφέρουν τα ελληνικά από τα αμερικανικά πανεπιστήμια;"Σε τί διαφέρει η ημέρα από τη νύχτα; Το άσπρο από το μαύρο; Η Υπευθυνότητα από το "Ωχαδελφισμό"; Ο Σεβασμός από το Μπάχαλο;Ρητορικά ερωτήματα για να περνάμε την ώρα μας...
Τι;Δεν είχε παρατάξεις; Αφίσες; Σκουπίδια παντού; Αναρχικούς να κάνουν κατάληψη; Μη μου πεις ότι είχε και ιδιωτικούς φύλακες, θα πέσω απ'τα σύννεφα.Και συνεργάζονται με τον ιδιωτικό τομέα; Άκου να δεις, οι απαράδεκτοι.Τίποτα δεν ξέρουν τ'Αμερικανάκια, ΑΥΤΟΙ θα έπρεπε να έρχονται εδώ να μαθαίνουν ώστε να αλλάξουν τα δικά τους πανεπιστήμια στη συνέχεια....