11 περιπτώσεις για να επέμβει η Αστυνομία του Θεάτρου!

 11 περιπτώσεις για να επέμβει η Αστυνομία του Θεάτρου! Facebook Twitter
30
 11 περιπτώσεις για να επέμβει η Αστυνομία του Θεάτρου! Facebook Twitter
Αν υπήρχε αστυνομία θεάτρου, πώς θα αντιμετώπιζε το θέμα της Μιμής Ντενίση;

Προφανώς και δεν υποστηρίζω την έμμεση έκκληση της Χρυσούλας Διαβάτη για την σύλληψη του Σάκη Ρουβά (παρ' ό,τι μετά είπε ότι δεν αναφερόταν σε αυτόν, και το είπε ξανά και ξανά με τρόπο μάλλον εκνευριστικό σε κάθε κανάλι και ραδιόφωνο που της ζήτησε συνέντευξη, ακόμα και σε μερικά ανύπαρκτα!)

"Άστε τις αστυνομίες και κοιτάτε να κάνετε καλά τη δουλειά σας. Έτσι θα αντιμετωπίσετε τους αλεξιπτωτιστές στον επαγγελματικό σας χώρο", έγραψε πολύ εύστοχα ο Χρήστος Γραμματίδης. 

Αν όμως φτιαχνόταν αυτή η Αστυνομία και άρχιζε τις συλλήψεις;

Ποιους θα μπαλγάρωνε πρώτα;

Να μερικές εικασίες μου, πείτε κι εσείς :)

****

1) ΜΑΡΚΟΣ ΣΕΦΕΡΛΗΣ 

Μια αστυνομία θεάτρου θα πήγαινε να τον συλλάβει κάθε βράδυ σε κάθε θέατρο που εμφανιζόταν. Μάρτυρας υπεράσπισης θα κατέθετε ο Κώστας Γεωργουσόπουλος φυσικά. 

 11 περιπτώσεις για να επέμβει η Αστυνομία του Θεάτρου! Facebook Twitter

Η φωτογραφία, μαζί με το σχόλιο του Θανάση Χειμωνά στο Facebook "Έτοιμη να επέμβει η αστυνομία θεάτρου", ενέπνευσε το παρόν ποστ.  

2) ΜΙΜΗ ΝΤΕΝΙΣΗ - ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ

 

 

 

 

3) ΒΙΚΥ ΚΟΥΛΙΑΝΟΥ 

 11 περιπτώσεις για να επέμβει η Αστυνομία του Θεάτρου! Facebook Twitter

Σε ένα απ' τα συναρπαστικά μου ταξίδια στην Αθήνα, στα μέσα της δεκαετίας του '90, βρέθηκα με παρέα μεγαλυτερων μου σε μια, θερινή νομίζω, επιθεώρηση. Για πρώτη φορά η Βίκυ Κουλιανού ανέβαινε στο σανίδι, και όλοι είχαμε την απορία πώς θα ήταν. 

Δεν περιγράφεται. Λυπάμαι. Θυμάμαι πως έκανε δύο μονόλογους, ο ένας λιγότερο αστείος απ' τον άλλον, και δεν είμαι σίγουρος αν έφταιγε μόνο αυτή. Ο ένας μονόλογος που θυμάμαι πάντως (έπαιζε την φανατική οπαδό του Παναθηναϊκού) ήταν το πιο σαχλό πράγμα που γράφτηκε/ερμηνεύτηκε ποτέ. 

*BREAKING NEWS απ' το tlife: Την επιστροφή της στο θεατρικό σανίδι έκανε μετά από 7 χρόνια η Βίκυ Κουλιανού το βράδυ της Δευτέρας, στον πολυχώρο Yolo στο Γκάζι. Το πρώην μοντέλο και νυν ηθοποιός, πρωταγωνιστεί στην παράσταση "Το πιλάφι των Χερουβείμ", σε σκηνοθεσία Ρέινας Εσκενάζυ.

4) ΧΑΡΗΣ ΡΩΜΑΣ

Δεν τον έχω δει στο θέατρο, πάντως στο φόρουμ MyPhone που έψαξα (στο thread ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΘΟΠΟΙΟΙ) πολλοί τον είχαν στη λίστα για την αστυνομία θεάτρου. 

Κάποιος έγραφε μάλιστα: "Με το Ρώμα είναι κάτι σαν one-night stand - Ξέρεις οτι δεν έχει νόημα, κάθε φορά είναι ίδια και όμως το κάνεις!"

5) ΜΙΜΗ ΝΤΕΝΙΣΗ - ΑΝΝΑ ΚΑΡΕΝΙΝΑ

Εδώ παίζει μετά βίας καλύτερα απ' το τρένο. 

6) Big Barboutsala

Θα μπορούσα να βάλω οποιαδήποτε τέτοια δευτεροκλασάτη επιθεώρηση, διαλέγω στην τύχη το Big Barboutsala

Επιθεώρηση σε κείμενα που έγραψαν οι Λάκης Μιχαηλίδης, Βύρων Μακρίδης, Κώστας Τσόκαλης και Ντίνος Σπυρόπουλος, που ανέβηκε στο Δελφινάριο, το καλοκαίρι του 2002

Πρωταγωνιστούν: Έλντα Πανοπούλου, Τόνυ Άντονυ, Γιάννης Καπετάνιος, Νένα Χρονοπούλου, Σάββας Τασίου, Ντίνος Σπυρόπουλος

Σκηνοθεσία: Stefano Sartini

7) Η ΠΩΛΙΝΑ ΓΚΙΩΝΑΚΗ ως AMY WINEHOUSE

Σχολιάστηκε τόσο, που τώρα θέλω να το δω. 

8) ΣΤΑΘΗΣ ΨΑΛΤΗΣ

Η αστυνομία ήταν στο standby κάθε φορά που ο Ψάλτης έκανε την γιαγιά, αλλά όταν έκανε την Πετρούλα ο κόμπος έφτασε στο χτένι. 

9) ΜΙΜΗ ΝΤΕΝΙΣΗ - ΕΓΩ Η ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ (best of)

Μια απολαυστική συρραφή μικρών σκηνών.  

10) Μία από τις εξευτελιστικότερες παραστάσεις που παίχθηκαν ποτέ στην Επίδαυρο

Τουλάχιστον σύμφωνα με τον κριτικό θεάτρου της Καθημερινής Σπύρο Παγιατάκη, που είδε την παράσταση του Χατζάκη - και ακόμα να συνέλθει!

 11 περιπτώσεις για να επέμβει η Αστυνομία του Θεάτρου! Facebook Twitter

Απόσπασμα απ' την Πολύ Κακή Κριτική του για την Ειρήνη του Αριστοφάνη απ' το ΚΘΒΕ:

H τωρινή χυδαιότητα, όπου ξεχειλίζει ο λαϊκισμός και το ευτελές γούστο μιας πρόχειρης ελληνικής κινηματογραφικής δεκαετίας, τότε που οι «αδελφές» ξεκατινιάζονταν με χοντροκοπιές για να προκαλέσουν χαχανητά, δεν είναι επιθυμητή πια ούτε από την κακομεγαλωμένη επιθεώρηση.

Δεν θα λερώσω τώρα τον Αριστοφάνη με οποιαδήποτε προσπάθεια ανάλυσης. Τι ψάξιμο να επιχειρήσεις σε μια ανάξια οιουδήποτε σοβαρού λόγου παράσταση, μ' ένα έργο το οποίο δεν είναι απλώς αντιπολεμικό αλλά έχει πολλά υποδόρια υπονοούμενα για θεούς κι ανθρώπους.

11) MIMH NTENΙΣΗ - ΑΝΝΑ ΚΑΡΕΝΙΝΑ (Φινάλε)

Ποιος καλύτερος τρόπος για φινάλε;

Η στιγμή που το τρένο, τελικά, έπαιξε καλύτερα απ' την Ντενίση.

30

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

15 σχόλια
Η Ντενίση πάντα καλτ και απαράδεκτη! Αλλά στον Ψάλτη πρέπει να παραδεχτούμε οτι το πόδι του καλύτερο απο γυναίκας!! Τέλος θα ήθελα να παραπονεθώ στον αρθρογράφο γιατί τόσο λίγο Σεφερλή τόσα σκουπίδια έχει κάνει θα έπρεπε να έχει τουλάχιστον αντίστοιχη έκταση με την Ντενίση!
Όπως σιχαίνομαι τις παραστάσεις με τα χυδαία αστεία (ρατσιστικά, ομοφοβικά, σεξιστικά κλπ), τις υπεραπλουστεύσεις και τους λαϊκισμούς, το ίδιο ακριβώς θέλω να επέμβει καλλιτεχνική-αστυνομία και να συλλάβει κάτι αυτιστικές, πειραματικές προχειρότητες με 10 θεατές και οι χίπστερ ατάλαντοι συντελεστές της παράστασης, θέλω να φάνε ισόβια. Θέατρο στην Αγγλία και τη Νέα Υόρκη, σημαίνει υπερπαραγωγές, με θέαμα και ουσία. Εδώ από τη σκύλα στη χάρυβδη. Τη 2η κατηγορία δε χάνετε ευκαιρία να την εκθειάζετε και να την απογειώνεετε στα ουράνια, δεν πάει να δείχνει ένα τοίχο 2 ώρες, θα βγει η γνωστή συνομοταξία και θα αποθεώσει την παράσταση, επειδή είναι κολλητοί με το σκηνοθέτη.
Πολύ άστοχο το να συγκρίνεις Αμερική με Ελλάδα...Υπάρχουν εδώ θέματα ναι , ωστόσο ένα από αυτά σε ζητήματα 'πολιτισμού' είναι το να προσπαθούμε να αντιγράψουμε θεωρητικά πιο 'μπροστά' κουλτούρες άλλων χωρών , χωρίς όμως να έχουμε ούτε το μπάτζετ ούτε το διανοητικό επίπεδο (αναφέρομαι στο κοινό) να τις φέρουμε εις πέρας
Άλλη κουλτουρα εδώ , αλλη κουλτουρα εκει, άλλη η ιστορία εδώ, άλλη η ιστορία εκεί, άλλο το μέγεθος της μίας χώρας και η οικονομία της και άλλο της άλλης, από κει και πέρα η τέχνη από πού κι ως που να είναι ίδια? Το γεγονός οτι ο Ρουβάς πήρε αυτό το βραβείο είναι εν μέρη απόρεια του οτι προσπαθούμε να 'αντιγραψουμε' τους Αμερικανους και τη γκλαμουριά του Χόλλυγουντ τους, ωστόσο να μην ξεχνάμε πόσο άστοχο είναι αυτό, να μην τα ισοπεδώνουμε όλα σε αυτή την προσπαθεια. Ας φτιαχτεί καινούριο βραβείο και θεσμός ει δυνατόν, όχι όμως ένα βραβείο που σήμαινε κάτι μερικά χρόνια πριν να ποδοπατηθεί και να λεηλατηθεί ετσι το 2014.
Το θέατρο γενικά θα έπρεπε να καταργηθεί σαν μορφη τέχνης απο τότε που ανακαλύφθηκε η τηλεόραση. Όλοι οι θεατρινοι θα έπρεπε να συλληφθουν άμεσα.
Ναι όσο να'ναι προσφέρει πολύ περισσότερα από το θεάτρο. Σειρές που έχουν γραφτεί σε μια εβδομάδα, πρωινάδικα και μεσημεριανά που σου δίνουν ερεθίσματα να αναπτυχθείς πνευματικά, και αμερικανιές της σειράς τα Σαββατοκύριακα, που κανένας δεν θα ήξεραν ότι υπάρχουν αν δεν είχαν μπει για να καλύψουν 2 κενές ώρες. Τι να σου κάνει το θεάτρο που έχει μία ιστορία λογοτεχνίας και θεατρογραφίας γύρω στα 700 χρόνια. Άχρηστο τελείως..
Επειδή ήταν η μονάδικη μου ευκαιρία να παρακολουθήσω μια παράσταση στην Επίδαυρο (πήγαμε με αμάξι απο Αθήνα με την παρέα μου) Ευτυχώς επισκέφτηκα την Επίδαυρο, δύστηχως η παρέα διάλεξε αυτό.
Θα φανεί αιρετικό αυτό που θα πω αλλά η κ.Ντενίση φτιάχνει αυτό που λέμε "τεχνικώς άρτιες παραγωγές": στο στυλ μιας μέσης αμερικάνικης ταινίας για το ευρύ κοινό, ήτοι σενάριο με πιασάρικο/ψυχοπονιάρικο/κλασσικό/ιστορικό θέμα, σκηνοθεσία όχι νεωτεριστικού αχταρμά, θέατρα όπου λειτουργούν τα φώτα, οι πολυθρόνες και οι ταξιθέτες και όπου δεν ακουμπάει ο πωπός σου στον πωπό του διπλανού σου αγνώστου και αμφότεροι σε νοτισμένα πλακάκια στο πλήρες σκοτάδι. Δηλαδή η μέση μεσήλικη κυρία που έχει βγάλει ένα λύκειο και διαθέτει ένα ποσόν το χρόνο για πιο "πχιοτικές" εξόδους (όχι μόνο μπουζούκια) δεν θα ντραπεί να πάει, να πάρει και τον "κύκλο" της και να μην κλαίει και τα λεφτά της στο τέλος. (Και είναι πλήθος κόσμο αυτό το target group) Δεν θα δει αριστουργήματα, αλλά δεν θα τραβάει και τις μασχαλότριχές της σε γενικές γραμμές. Πλην βέβαια της πρωταγωνίστριας, η οποία αν και άνω του μετρίου μορφωμένη, γλωσσομαθής, ικανή θιασάρχης και σωστή businesswoman είναι δυστυχώς απόλυτα ακατάλληλη για ηθοποιός. Ανήκει στην σχολή ¨ωϊμέ, δείτε με πώς παίζω, πώς το ζώ το δράμα!", αυτοακυρωνόμενη. Αλλά για να υπερβώ τα όρια αιρετικότητας, σάμπως και η Μελίνα Μερκούρη δεν είχε το "ωίμέ" στο αίμα της και σε πολλές σκηνές (στον κινηματογράφο) αυτό δεν έβγαινε ως υπερβολικό, φτιαχτό και εν τέλει μη πειστικό; (Στην καταπληκτική "Στέλλα", σάμπως αυτή κι ο Φούντας με την Ερασμιακή προφορά του στα Ελληνικά, δεν παίζουν πολύ χειρότερα από την Ζουμπουλάκη, τον Αλεξανδράκη, ακόμα και τον Κάκαβα και την Βέμπο; Αλλά "έγραφαν" άλλα πράγματα εκεί.).Είχε βέβαια άλλο star quality η Μελίνα και τον ιδανικό Πυγμαλίωνα, plus το τσαγανό της. Η Ντενίση επιπλέον "αδικείται" στην καλλιτεχνική πρόκριση (ως σεναριογράφος εννοώ) από το μεγαλοαστικό στυλάκι που επιμένει να προωθεί.
Κατά τη γνώμη μου, οι μομφές της Κ. Διαβάτη εγείρουν ένα σημαντικό ζήτημα που συμβαίνει στο χώρο του πολιτισμού και του θεάτρου. Άνθρωποι ημιμαθείς, ηθοποιοί ατάλαντοι και λαϊκιστικά σενάρια, αποθεώνονται, γίνονται ινδάλματα και ακόμη χειρότερα πρότυπα. Ουσιαστικότερη αστυνομία θεάματος από το κοινό δεν υφίσταται. Αυτό έχει τη δυνατότητα να ανυψώσει και να κατεδαφίσει ανθρώπους. Όταν όμως έχουμε βομβαρδιστεί από τέτοια πρότυπα, σε σημείο που να καθίστανται αυτά αναγκαίο καθεστώς. Ο χώρος της υποκριτικής απαιτεί σταχυολόγηση. Διότι σήμερα το θέατρο δεν παιδεύει το κοινό, αλλά το διασκεδάσει με εφήμερα σχόλια! Συγκεκριμένα, δεν έχουμε ανάγκη τον Σάκη να ενσαρκώνει τις Βάκχες. Απλώς, μπορεί καθώς αποτελεί μέρος του συστήματος, εκείνου το οποίο χειραγωγεί τις μάζες με εύπεπτες υποκουλτούρες, την ίδια στιγμή που δεκάδες αξιόλογοι ηθοποιοί μένουν στην ανεργία. Οπότε οι ρήσεις της Χρυσούλας Διαβάτη χρίζουν επιτακτικής πραγμάτωσης. Όχι για την ίδια, για εμάς !
Στο τελευταίο βίντεο(Μιμη vs τρένο)νομίζω η κάμερα πιάνει για 2 δευτερόλεπτα έναν Jedi ιπποτη έτοιμο να παρέμβειΟι ερμηνείες της Ντενιση πάντως ραγίζουν τα τσιμέντα