Τι θα πει "ζουμερή μπριζόλα;"

Τι θα πει "ζουμερή μπριζόλα;" Facebook Twitter
37
Τι θα πει "ζουμερή μπριζόλα;" Facebook Twitter
Tο ελάχιστο που πρέπει να κάνουμε είναι να τιμήσουμε αυτή την τροφή όπως της αξίζει, γνωρίζοντας από πού προέρχεται και να την φάμε με τις τιμές που της αρμόζει...

Υπάρχουν οι vegan, υπάρχουν οι vegetarian, υπάρχουν κι αυτοί που τα τρώνε ΟΛΑ ωμά (ναι, και το κρέας) και υπάρχουν και οι παμφάγοι. Σε αντίθεση με τις τρεις πρώτες ομάδες, που ξέρουν τι θέλουν και πώς να το αποκτήσουν, έχοντας και μία ιδεολογική βάση για να το στηρίξουν, οι παμφάγοι, που είναι και η πλειοψηφία, είναι η ομάδα που της λείπει περισσότερο η αυτοπεποίθηση.

Τι εννοώ: ότι μεταξύ μερικών κύκλων το να δηλώνεις ότι απολαμβάνεις το κρέας συνοδεύεται από μία ενοχή σχεδόν θρησκευτικής φύσης. Δεν είναι της μόδας να τρως πεθαμένα πράγματα, κι ας είναι μία πρακτική χιλιάδων ετών. Οπότε τρώμε μεν κρέας, μας αρέσει και πολύ, αλλά το παραδεχόμαστε μεταξύ μας με χαμηλωμένη φωνή, σα να λέμε ότι που και που πηγαίνουμε σε οίκους ανοχής ή κατεβάζουμε παράνομα μουσική.

Δε θέλω να ανοίξω πόλεμο μεταξύ των φυλών που τρώνε ή δεν τρώνε το ένα και το άλλο και το παράλλο, όχι γιατί δεν θα είχε πλάκα, αλλά γιατί θα μου ανέβαζε το αίμα στο κεφάλι. Αυτό που θέλω είναι να παρακινήσω αυτούς που έτσι κι αλλιώς τρώνε κρέας, να το παραδεχτούν στους εαυτούς τους και να μη ντρέπονται πια. Δεν είναι αυτοί υπεύθυνοι για την τρύπα του όζοντος ούτε για την παγκόσμια πείνα- ή, τουλάχιστον, όχι περισσότερο υπεύθυνοι από τους υπόλοιπους.

Τι θα πει "ζουμερή μπριζόλα;" Facebook Twitter
Αν δεν σου αρέσει η βελουδένια, υγρή και μαλακή γεύση του κρέατος, τότε μην τρως κρέας...

Ναι, τα καημένα τα ζώα που δολοφονούνται με απάνθρωπες συνθήκες. Αν δεν υπήρχαμε όμως εμείς που τα τρώμε, δε θα υπήρχαν κι αυτά τα ζώα. Αφού κάνουμε που κάνουμε αυτή τη θυσία κατά την οποία ο πιο δυνατός τρώει τον πιο αδύναμο, το ελάχιστο που πρέπει να κάνουμε είναι να τιμήσουμε αυτή την τροφή όπως της αξίζει, γνωρίζοντας από πού προέρχεται και να την φάμε με τις τιμές που της αρμόζει.


Η αρμόδια υπηρεσία που ασχολείται με αυτά τα πράγματα (θα το μετέφραζα ως το υπουργείο Γεωργίας) της Αμερικής, με την οποία ορίζεται η νέα, χαμηλότερη θερμοκρασία στην οποία είναι ασφαλής για να μαγειρευτεί και να καταναλωθεί το χοιρινό. Η νέα θερμοκρασία είναι 62 βαθμοί Κελσίου εσωτερικά, ενώ πριν ήταν περίπου 71 βαθμοί. Χαρά στα twitter διάσημων σεφ, οι οποίοι επέμεναν χρόνια ότι και το χοιρινό είναι νοστιμότερο αν μαγειρευτεί λιγότερο και επίσης ασφαλές. Επιτέλους το υπουργείο συμφώνησε στο θέμα της ασφάλειας και τους έδωσε την άδεια να μαγειρεύουν έτσι και στα εστιατόριά τους.(O Michael Symon έγραψε «μακάρι να το έριχναν άλλους 10 βαθμούς!»)

Τι σχέση έχει το ένα θέμα με το άλλο; Στο δικό μου μυαλό έχει. Η Ελλάδα βρίθει από κρεατοφάγους οι οποίοι όμως δεν σέβονται το κρέας, κι αυτοί που θέλουν να το σεβαστούν, δεν ξέρουν πώς να το φάνε. Διορθώστε με αν έχω λάθος αντίληψη, αλλά τρώμε το κρέας υπερβολικά λεπτά κομμένο και ψημένο μέχρι που να γίνει πικρό και σιγουρευτούμε ότι αν το κόψουμε δεν θα τρέξει ούτε σταγόνα υγρού.


Το θέμα του ψησίματος είναι υποκειμενικό στις λεπτομέρειες, θέλεις τόσα χιλιοστά κρούστας ή τόσα; Σχετικά με τη γεύση όμως δεν υπάρχει υποκειμενικότητα: όσο το ψήνεις, φεύγουν οι χυμοί, όσο φεύγουν οι χυμοί, φεύγει και η γεύση. Δεν είπαμε να το φας όπως έρχεται από τον χασάπη: χρειάζεται η θερμοκρασία για να αποκτήσει ωραίο περίβλημα και να ζεσταθεί μέχρι μέσα- ως εκεί όμως. Αν δεν σου αρέσει η βελουδένια, υγρή και μαλακή γεύση του κρέατος, τότε μην τρως κρέας.

Μα ωμό έχει τόσες αρρώστιες!

 

Τι θα πει "ζουμερή μπριζόλα;" Facebook Twitter
Όταν η μπριζόλα ψηθεί γύρω γύρω σε ψηλή θερμοκρασία ο κίνδυνος εξαλείφεται και το εσωτερικό -που είναι έτσι κι αλλιώς ασφαλές- παραμένει και ζουμερό...

Πάντα υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης, ακόμα κι αν τρώτε μόνο λαχανικά. Εξαρτάται για τι μιλάμε: στα πουλερικά υπάρχει ο κίνδυνος της σαλμονέλας, οπότε σ'αυτή την περίπτωση ναι, είναι σημαντικό να είναι ψημένα μέχρι μέσα. Εξίσου σημαντικό είναι όμως πως έχει διαχειριστεί το θέμα κοτόπουλο αυτός που το μαγείρεψε. Είναι απολύτως σημαντικό να μην έχει ακουμπήσει ΤΙΠΟΤΑ με τα χέρια του αφού έπιασε το ωμό κοτόπουλο, κι όταν λέμε τίποτα, εννοούμε και τη βρύση, και το μαχαίρι, και τον πάγκο, και όλα- πρέπει αμέσως μετά να έχει πλύνει τα χέρια του με σαπούνι. Αν δεν τρώτε μέτρια ψημένη μπριζόλα επειδή φοβόσαστε τα μικρόβια στις ξένες κουζίνες, ξεχάστε και το κοτόπουλο. Και τα αβγά.

Το χοιρινό έχει τον κίνδυνο της trichinosis (που δεν έχω ιδέα πως είναι στα ελληνικά) οπότε γι' αυτό υπήρχε οδηγία για υψηλές θερμοκρασίες (η οποίες χαμήλωσαν πρόσφατα στην Αμερική).

Στην περίπτωση του κιμά η επιφάνεια που έρχεται σε επαφή με τον αέρα είναι πολύ μεγάλη και βρίσκεται κι εντός, άρα και το μπιφτέκι πρέπει να είναι ψημένο μέχρι μέσα. Όταν λέμε «μέχρι μέσα» εννοούμε ότι εσωτερικά πρέπει να είναι καυτό αλλά όχι αγνώριστο και αν δεν είναι ζουμερό, σημαίνει ότι είτε ήταν ακατάλληλο το κομμάτι από το οποίο έγινε ο κιμάς, ή ήταν λεπτό για την θερμοκρασία ή παραψήθηκε. (Είπαμε, στο ζουμί είναι η γεύση, όπως σε όλες τις τροφές και φυσικά και στα λαχανικά. Για τον ίδιο λόγο όταν βράζουμε λαχανικά η γεύση πάει στο νερό που πετάμε, το σπανάκι αποκτά γεύση οπλισμένου σκυροδέματος, το λάχανο διαλύεται σε αηδιαστικό πολτό.)

Τι θα πει "ζουμερή μπριζόλα;" Facebook Twitter
Ό,τι και να φάτε, πρέπει να σκεφτείτε αν εμπιστεύεστε το μάγειρα, το εστιατόριο, το σούπερ μάρκετ, τον ίδιο σας τον εαυτό...

Στην περίπτωση της βοδινής μπριζόλας η επικίνδυνη επιφάνεια είναι αυτή που έρχεται σε επαφή με τον αέρα, οπότε και πάλι παίζουν ρόλο οι συνθήκες υγιεινής του εστιατορίου (ή του σπιτιού). Όταν ψηθεί γύρω γύρω όμως σε ψηλή θερμοκρασία αυτός ο κίνδυνος εξαλείφεται και το εσωτερικό -που είναι έτσι κι αλλιώς ασφαλές- παραμένει και ζουμερό.

Οπότε καταλαβαίνετε ότι αν είσαστε παρανοϊκοί με την καθαριότητα και την ασφάλεια, μπορείτε να την επεκτείνετε πολύ εύκολα και στο κοτόπουλο που τρώτε έξω (πόσες φορές έχω ακούσει «δεν τρώω έξω κιμά, γιατί δεν ξέρω τι βάζουν μέσα»), τρώγοντας κοτόπουλο. Επίσης μπορείτε να ανησυχήσετε και για τα λουκάνικα που αγοράζετε, για τις πάστες, για τις τυρόπιτες από αλυσίδες, και τα λοιπά, και τα λοιπά, και τα λοιπά. Ό,τι και να φάτε, πρέπει να σκεφτείτε αν εμπιστεύεστε το μάγειρα, το εστιατόριο, το σούπερ μάρκετ, τον ίδιο σας τον εαυτό. Αλλιώς θα έρθω σπίτια σας να ανοίξω τα ψυγεία σας να δω πως έχετε αποθηκεύσει τα φαγητά σας.

Αυτό που βλέπεις δεν είναι αίμα...

 

Τι θα πει "ζουμερή μπριζόλα;" Facebook Twitter
Ό,τι πολύτιμο υπάρχει στο κρέας, ο σίδηρος και το ποτάσιο βρίσκεται στο υγρό που μένει μετά το ελαφρύ ψήσιμο...

Υπάρχουν αυτοί που μπροστά στην φρίκη του σωστά ψημένου κρέατος λένε «το αίμα είναι το καλύτερο» αλλά, παιδιά, ΔΕΝ είναι αίμα.


Βέβαια, πριν αρχίσω την ανάλυση, να υπενθυμίσω ότι όντως αυτό κάποτε ήταν μέρος ενός ζωντανού οργανισμού ο οποίος και βέβαια είχε αίμα, κι έτρεχε, κι έτρωγε...το ίδιο ισχύει και για τα μαριδάκια που τρώμε με τις χούφτες επιτελώντας κανονική γενοκτονία. Αν το κόψουμε και το σκεπάσουμε και το παραψήσουμε σε σημείο μη αναγνωρίσιμο, δεν θα γίνει λιγότερο πρώην ζωντανός οργανισμός. Οπότε αφού κάνουμε αυτό το κακό, ας το κάνουμε έτσι ώστε να ωφεληθούμε όσο το περισσότερο γίνεται.

Μία καλή μπριζόλα πρώτα-πρώτα δεν θα έπρεπε να έχει καθόλου αίμα ακόμα και στην ωμή της κατάσταση. Δεν σας έχει κάνει εντύπωση που δεν υπάρχει αίμα και στο ωμό κοτόπουλο; Το αίμα φεύγει κατά τη διαδικασία που αποφεύγουμε να σκεφτούμε και μένει ελάχιστο στα σημεία που ενώνονται οι μυς με τα κόκαλα.

Το κρέας που τρώμε είναι οι μυς των ζώων. Το αίμα, το οποίο τους τροφοδοτεί με οξυγόνο, κινείται μέσα στις αρτηρίες. Αυτό στραγγίζει μετά τη σφαγή. Τους μυς αποτελούν τα αρκετά ελαστικά μυϊκά ινίδια που περιβάλλονται από ένα ομοιογενές σκουρόχρωμο πλέγμα, το σαρκόπλασμα. Αυτό το πλέγμα είναι που δημιουργεί το υγρό που μένει μετά το ελαφρύ ψήσιμο. Και αυτό το υγρό είναι που έχει μέσα του νοστιμιά, που στις ιδανικές συνθήκες και στο σωστό ψήσιμο, δεν χύνεται μέσα στο πιάτο, αλλά παραμένει μέσα στη μπριζόλα, ώστε να παραμένει ζουμερή και μαλακή και ηδονική στη γεύση.

Επίσης, όλα τα θρεπτικά συστατικά βρίσκονται εκεί. Ό,τι πολύτιμο υπάρχει στο κρέας, ο σίδηρος και το ποτάσιο και ό,τι άλλο είναι δύσκολο να βρεθεί σε άλλες τροφές, υπάρχει μέσα σ'αυτό που οι περισσότεροι Έλληνες σιχαίνονται και παραψήνουν τις μπριζόλες ώστε να μείνει το στεγνό και άχρωμο και άγευστο –και άχρηστο τελικά- κομμάτι κρέατος. Ε, σ'αυτή την περίπτωση, όντως τσάμπα θανατώθηκε ένας ζωντανός οργανισμός.


Και κάτι που διάβασα (αδύνατον να θυμηθώ που) και μου άρεσε πολύ: όλες οι τροφές μπορούν να γίνουν αηδιαστικές αν περιγραφούν με τα κατάλληλα λόγια. Ένα μήλο είναι το όργανο αναπαραγωγής ενός φυτού.

Τι θα πει "ζουμερή μπριζόλα;" Facebook Twitter
Oι Έλληνες παραψήνουν τις μπριζόλες και τότε όντως τσάμπα θανατώθηκε ένας ζωντανός οργανισμός...

Υστερόγραφο: Ένας επιπλέον λόγος που το κρέας είναι σκληρό στην Ελλάδα, ακόμα κι αν έχει ψηθεί σωστά, είναι ότι δεν είναι σιτεμένο. Υπάρχει μία εντύπωση ότι το φρέσκο κρέας είναι καλό όπως είναι καλό και η φρέσκια ντομάτα. Όμως δεν είναι καθόλου έτσι: στην αρχή είναι ιδιαίτερα σκληρό και το σίτεμα γίνεται για να μαλακώσει ξανά. Αυτό αρχίζει να συμβαίνει μετά από τρεις μέρες, και για τις συνθήκες και χρόνους σιτέματος υπάρχουν διάφορες σχολές που αντιμάχονται μεταξύ τους.


Κάποτε ρώτησα τον πατέρα μου «γιατί οι Έλληνες δεν έχουν μάθει να σιτεύουν το κρέας τους» και μου είπε «γιατί δεν είχαν πολύ». Μου φάνηκε πολύ σοφή και σωστή απάντηση. Αποκτήσαμε κρέας τις τελευταίες δεκαετίες και μετά από τη βιαστική υπερκατανάλωση λόγω μεγάλης πείνας περάσαμε στις ενοχές των νέων που λυπούνται τα ζώα, ή αηδιάζουν με το ίδιο το κρέας, αποτέλεσμα της αποξένωσης με τη φύση και τις απανταχού –και πάλι αμερικανικές- μόδες. Εν τω μεταξύ προσπεράσαμε το στάδιο του πειραματισμού και του σεβασμού, που θα οδηγούσε στο μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα. Αυτό δεν το έχουμε πάθει μόνο στο κρέας.


Αλλά δεν άντεξα, πάλι κατέληξα στην αμπελοφιλοσοφία...

37

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

20 σχόλια
Σωστός ο πατέρας της Λένας. Οι Έλληνες της προηγούμενης γενιάς δεν είχαν στην διατροφή τους τόσο πολύ κρέας όσο σήμερα. Έτρωγαν περισσότερο ψάρι από κρέας, και είδη φυτικής προέλευσης αυτό που σήμερα παγκόσμια είναι γνωστό σαν Μεσογειακή Δίαιτα. Στα χωριά έτρωγαν κρέας όταν έσφαζαν κάποιο ζώο για κάποια γιορτή του χωριού ή της οικογένειας που μοιραζόταν σε με συγχωριανούς ή γείτονες.Η πρώτη απόπειρα για διαφημίσεις κατανάλωσης κρέατος έγινε προς το τέλος της Χούντας του Παπαδόπουλου όταν η τότε κυβέρνηση παρουσίασε διαφημίσεις στην κρατική τηλεόραση (η μόνη που υπήρχε) να αγοράζει ο καταναλωτής Ελληνικά και μαζί μπήκαν οι διαφημίσεις για κατανάλωση ντόπιου χοιρινού αντί εισαγόμενων κρεάτων.Σε άλλες χώρες όπως του πρώην Ανατολικού μπλοκ, τα κρέατα τρώγονται βραστά μέχρι να βλέπουν το λίπος να επιπλέει σε παχύ στρώμα στην επιφάνεια της χύτρας. Τα περισσότερα ψάρια παστά όσο ο μπακαλιάρος.
Μοναδικό σκάνδαλο της δικτατορίας που τιμωρήθηκε από τη δικαιοσύνη, η περιβόητη υπόθεση των βρώμικων κρεάτων που εισήγαγαν μεγαλέμποροι από τη Ροδεσία δωροδοκώντας τους αρμόδιους υπαλλήλους. Τη δίκη επιδίωξε το καθεστώς Ιωαννίδη, για να δείξει τη "σαπίλα" των παπαδοπουλικών. Ο ιθύνων νους της επιχείρησης Μιχαήλ Μπαλόπουλος καταδικάστηκε σε 3.5 χρόνια από το στρατοδικείο τον Ιούνιο του 1974 και η ποινή του μειώθηκε σε 2.5 χρόνια από το Πενταμελές Εφετείο της Δημοκρατίας ένα χρόνο αργότερα. Το Νοέμβριο του 1976, μετά από αναίρεση, η ποινή του κατέβηκε στους 14 μήνες. Είχε όμως ήδη καταδικαστεί σε ισόβια στη δίκη των "πρωταιτίων".Την υπόθεση των κρεάτων συνοψίζει ο Αντώνης Σαμαράκης σε άρθρο του στο γαλλικό περιοδικό Le Nouvel Observateur (21.7.1975): "Στην πρόσφατη δίκη ενός από τους συνταγματάρχες, του Μπαλόπουλου, υπουργού Εμπορίου επί χούντας, συνέβηκε κάτι το καταπληκτικό. Ο Μπαλόπουλος αρχικά διηύθυνε τον ελληνικό τουρισμό (θέση στην οποία εκδήλωσε μια αδιαμφισβήτητη επιτηδειότητα στο άρπαγμα), έπειτα σαν υπουργός Εμπορίου είχε 'αντιμετωπίσει' μια σοβαρή κρίση εφοδιασμού της αγοράς με κρέατα, διεξάγοντας (τυχαία βέβαια με ανθρώπους της Νοτίου Αφρικής) λαθρεμπόριο με σάπια κρέατα, που τα πρόσφερε, επί μήνες ολόκληρους, στους Ελληνες καταναλωτές. Θα νόμιζε κανείς ότι πρόκειται για θεατρικό έργο του Μπρεχτ. Ο Μπαλόπουλος καταδικάστηκε αρχικά σε μερικά χρόνια φυλάκιση και έκανε έφεση. Οταν η υπόθεσή του πήγε στο Εφετείο, ο εισαγγελέας της Δημοκρατίας, παραδόξως, μετατράπηκε σε δικηγόρο της υπεράσπισης. Ουσιαστικά, είπε, ότι οι συνταγματάρχες δεν έκαναν πραξικόπημα αλλά επανάσταση, το καθεστώς τους μόνο δικτατορία δεν ήταν, ήταν τιμή να είναι κανείς υπουργός υπό το καθεστώς τους, κλπ."
Ένα από τα πράγματα που μπορεί να ζητήσει ένας κρεατοφάγος είναι ο κιμάς να αλέθεται μπροστά στον πελάτη. Βέβαια όταν είναι σε εστιατόριο αυτό είναι αδύνατο. Το πρόβλημα με τον κιμά που χρησιμοποιείται στα φαστφουντάδικα, εκτός από το ότι πολλές φορές η ψύξη του και η καθαριότητα είναι υποτυπώδεις, έχει αναμιχθεί από κρέας πολλών ζώων. Αν το κρέας ενός από αυτά είχε κολοβακτηρίδια μπορεί να εξαπλωθεί σε τόννους κιμά.“The medical literature on the causes of food poisoning is full of euphemisms and dry scientific terms: coliform levels, aerobic plate counts, and so on. Behind them lies a simple explanation for why eating a hamburger can now make you seriously ill: There is shit in the meat.”― Eric Schlosser, Fast Food Nation: The Dark Side of the All-American Meal Η ομώνυμη αποκαλυπτική της κατάστασης των σφαγείων ταινία του 2007 βασίσθηκε στην έρευνα που παρουσιάζει το βιβλίο.Με λίγα λόγια υπάρχουν σκατά από ζώα στα αλεσμένα κρέατα.Στην ίδια ταινία ο χαρακτήρας του κρεατέμπορου που παίζει ο Bruce Willis λέγει το κλασσικό “There’s always been a little shit in the meat,” τραβώντας μια γερή δαγκωνιά στο hamburger όταν φιλικά τον ρωτάει ο αντιπρόσωπος της εταιρείας φαστφουντάδικων Greg Kinnear που κάνει την έρευνα τι είναι συνήθως μέσα στο κρέας που τους πουλάνε.Η φράση ακολουθεί με τον Bruce να αρπάζει την ευκαιρία της αμήχανης στιγμής γλείφοντας τα χείλη του από την νοστιμιά(;) και να συνεχίζει λέγοντας στον Greg που τον κοίταζε με ένα αηδιασμένο βλέμμα: “We’ve all gotta eat a little shit sometimes.”Αποσβολωμένος και απαυδισμένος ο άλλος.
Λενα μαλλον επειδη μενεις στις ΗΠΑ, εχεις εντελως λανθασμενη εντυπωση για το ποιος απο τους 2 (παμφαγος ή χορτοφαγος) ντρεπεται να πει τι ειναι, τουλαχιστον οσον αφορα στους Ελληνες, στους οποιους και απευθυνεται το αρθρο σου να φανταστω...
Bασικα αυτο το αρθρο απευθυνεται σε καποιες κατηγοριες ανθρωπων που βλεπουν τους εαυτους τους μεσα σε αυτες.. Οι χορτοφαγοι οι παμφαγοι κλπ κλπ.. Δεκτος και σεβαστος ο τροπος που ο καθενας θελει να καταναλωνει τη τροφη του . Δεν πιστευω ομως οτι δινεται το δικαιωμα στο καθενα να επιβαλει μια αποψη για το τι πρεπει να τρωμε και τι οχι.Ουτε νομιζω οτι η συντριπτικη πλειοψηφια του κοσμου νιωθει ενοχες που τρωει κρεας , και γιατι αλλωστε να νιωθει? Θα μπορουσα να νιωσω ενοχη γιατι εγω τρωω κρεας αλλα καποιος αλλος ποιος φτωχος δεν εχει να φαει το ιδιο κρεας... Αλλα για το οτι τρωω κρεας δεν θα αισθανθω ενοχη. Το κρεας στο εξωτερικο δεν εχει καμια σχεση με το Ελληνικο κρεας , το λιπος ειναι σχεδον ανυπαρκτο γεγονος που επιβαλει ενα μαγειρεμα a point αλλιως το κρεας θα γινει σολα... Δυστυχως στο εξωτερικο αυτη η μεθοδος επεκτεινεται ακομα και στο κοτοπουλο και ακομα χειροτερα για εμενα στο αρνι... Η γευση που προσφερει το λιπος στο κρεας λειπει παντελως απο το αρθρο.. Επισης η εξαρτηση που δημιουργει στον εγκεφαλο μας αυτο το λιπος.. .
Κάθε τρόφιμο έχει σωστό και λάθος τρόπο προετοιμασίας για κατανάλωση. Για παράδειγμα, τα χόρτα που προορίζονται για ζεστή σαλάτα ΔΕΝ τα βράζουμε τρεις ώρες, το απλό ζεμάτισμα 2-5 λεπτών αρκεί, αλλιώς καταστρέφονται οι βιταμίνες, αλλοιώνεται κι η γεύση.Τα ζυμαρικά δεν παραβράζονται γιατί και απαίσια στη γεύση είναι και δύσπεπτα γίνονται. Το κρέας τώρα:( πάντα για το ψήσιμο μιλάμε , το μαγείρεμα στην κατσαρόλα είναι άλλο ) το μοσχάρι πράγματι χρειάζεται λίγο ψήσιμο, ωστε να μείνει ζουμερό μέσα και να κρατήσει όλους τους χυμούς του. Εκεί φαίνεται άλλωστε ο καλός ο ψήστης! Το κοτόπουλο και το χοιρινό όμως είναι άλλη ιστορία, θέλουν καλό ψήσιμο λόγω μικροβίων. Το καλύτερο είναι να προμηθευτούμε ένα θερμόμετρο που μας δείχνει ακριβώς τη θερμοκρασία του ψητού μας κι έτσι είμαστε σίγουροι ότι δεν υπάρχει πρόβλημα.
ποιος ντρέπεται που είναι παμφάγος? έχεις προβλήματα...! δεν μπορείς να κάνεις υποδείξεις σε κάποιον για το πως οφείλει να τρώει το φαγητό του!
Αν υπάρχει ένα πράγμα στο οποίο μπορούν δικαιωματικά να υπερηφανεύονται οι Έλληνες είναι η διατροφή τους.Όχι η σύγχρονη διατροφή αλλά η μεσογειακή.Η οποία περιλαμβάνει κατανάλωση (λελογισμένη) κρέατος, το οποίο όμως είναι καλοψημένο.Το ότι προσπαθείτε να μας πείσετε ότι στο δυτικό κόσμο τρώνε καλύτερα από εμάς (όταν μελέτες έχουν αποδείξει τις επιβλαβείς συνέπειες του μισοψημένου κρέατος) είναι απλά δική σας ανάγκη να δικαιολογήσετε την διατροφική σας επιλογή.Επιλογή σας είναι και μαγκιά σας.Αλλά δε θα μας πείσετε ότι είναι η "καλύτερη".
Το ψάρι επειδή κολυμπά στο νερό δεν χρειάζεται τους ισχυρούς μυς που θέλει το βάδισμα και το τρέξιμο, έτσι δεν έχει σκληρές μυικές ίνες που θα χρειαστεί να σπάσουν με το σίτεμα για να βελτιωθεί η γεύση και να μαλακώσει ο μυς. Για τον ίδιο λόγο θέλουν μαγείρεμα σύντομο σε ψηλή θερμοκρασία.
Ναι αλλά μην ξεχνάμε και το φαινόμενο Maillard. Καλή η γεύση του ζουμιού, αλλά και η καραμελωμένη πρωτεΐνη άλλο πράγμα. Και εντάξει το φιλέτο, εκεί όντως αν το παραψήσεις ξεραίνεται. Η χοιρινή μπριζόλα λαιμού, που έχει τόσο λίπος; Αν δεν την παραψήσω, θα είναι μια αηδία, ενώ αν ξεροψηθεί το λίπος, θα κάνει αυτό τη μπριζόλα ζουμερή. Αντίστοιχα το μπιφτέκι, όσο πιο πολύ λίπος έχει, τόσο πιο ζουμερό βγαίνει (με ιδανικό το 20-25% λίπους).
Ακριβώς δεν ψήνονται ολα είδη - μέρη "rare" , ειδικά τα κομμάτια που εχουν λίπος. Αλλοδαποί με τους οποίους εχω γευματίσει κατά καιρούς σε ελληνικα ψητοπωλεία εχουν να πουν τα καλύτερα για "ελληνικό" ψήσιμο χοιρινου κρέατος.Απο την αλλη μερια μια καβουρνιασμενη μοσχαρίσια , η παραψημένο ψαρονέφρι ειναι έγκλημα.
Να αγιάσει το στόμα σου...Στην ίδια κατηγορία ελλείψεως σεβασμού προς τον ζωντανό οργανισμό, ο οποίος θυσιάστηκε για να καλύψουμε εμείς την πείνα μας (& την οργασμική μας σχέση προς το καλό φαγητό), εμπίπτει και η χαρακτηριστική λαιμαργία του Έλληνα να (παρά)ψήνει μεγαλύτερες ποσόστητες κρέατος από αυτές που χρειάζεται και στο τέλος να καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων. Ή όταν παραγγέλνει μεγαλύτερες ποσότητες και μετά να θεωρεί ντροπή να τις ζητήσει σε πακέτο για το σπίτι.Υ.Γ. ένα μικρό δώρο για όσα έγραψεςhttp://thevisitorsarepretty.blogspot.gr/2014/06/tv-girl.html
Πες τα χρυσόστομη! Δεν ξέρω πόσες φορές έχω τσακωθεί με συγγενικά πρόσωπα, στο πεδίο μάχης των γιορτών, για το πόσο πρέπει να ψηθούν οι μπριζόλες.Το μόνο που είναι αρκούντως ζουμερό στην Ελλάδα είναι το αρνί και αυτό φαντάζομαι γιατί είναι λιπαρό κρέας.
"Αλλιώς θα έρθω σπίτια σας να ανοίξω τα ψυγεία σας να δω πως έχετε αποθηκεύσει τα φαγητά σας"Πες τα!!Πολύ το απόλαυσα το άρθρο, έτσι, να πει κάποιος τα πράματα χωρίς φόβο και πάθος! 'Αντε, γιατί βαρέθηκα να με κοιτάνε με ύφος απορίας και αηδίας κάθε φορά που βγάζω ήχους απόλαυσης, όταν τρώω το tartare μου ή την medium-rare αργεντίνικη μπριζολίτσα μου με λαιμαργία!
Από τη στιγμή που το ζώο πεθάνει, όπως συμβαίνει με όλους τους ζωντανούς οργανισμούς, αρχίζει η σήψη. Οι μικροοργανισμοί που βρίσκονται ήδη μέσα στο ζώο αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται και πιάνουν δουλειά. Σκοπός τους: η αποσύνθεση του πτώματος. Όσο περισσότερος χρόνος περνάει, τόσο μεγαλύτερη είναι η αποσύνθεση. Φυσικά, στα ψυγεία και τους καταψύκτες η διαδικασία επιβραδύνεται αλλά συνεχίζει. Στη καλύτερη των περιπτώσεων των πτώμα έχει φθάσει στο πιάτο μας μετά από μια σειρά μεταχειρίσεων που περιλαμβάνουν τη σφαγή, την αφαίρεση του δέρματος, την αποστράγγιση του αίματος κτλ. ενώ τα χέρια που το έχουν πιάσει δεν είναι λίγα. Ακόμα και σε συνθήκες μέγιστης προφύλαξης, λόγω της έντασης της παραγωγής παραλείπονται διάφορα στάδια που αφορούν την υγιεινή και έτσι μεταφέρονται επιπλέον μικροοργανισμοί στο πεθαμένο ζώο.Ας καταλάβουμε λοιπόν ότι τρώγοντας κρέας, καταναλώνουμε τους ιστούς ενός ζώου που έχει πεθάνει (άγνωστο συνήθως πότε) και το οποίο κατά βάση έχει ζήσει μια άθλια ζωή, μαντρωμένο και ταϊσμένο με ειδικές τροφές που του αυξάνουν τον όγκο. Μια συνθήκη που αδικεί κατάφωρα τόσο το ζώο όσο και εμάς. Αναφορικά με το θέμα της απενοχοποίησης της κατανάλωσης κρέατος, δεν μπορώ να καταλάβω, αλήθεια, για την Ελλάδα μιλάτε; Παρατηρείτε εσείς κάπου θέμα ενοχοποίησης, όταν οι μισές επιχειρήσεις που ανοίγουν έχουν σαν αντικείμενο την προσφορά κρέατος ή παραγώγων του;
Η ημιμάθεια είναι χειρότερη της άγνοιας. Θα σου πρότεινα να διαβάσεις το εξής βιβλίο πριν αρχίσεις να σχολιάζεις θέματα για τα οποία δεν γνωρίζεις ούτε το 1/10: Τεχνολογία Τροφίμων Ζωικής Προέλευσης, Εκδότης: Σύγχρονη Παιδεία, Σελίδες: 585,ISBN: 9789603570400,Ημ. Έκδοσης: 01/01/2002. Επίσης, εάν θες να μάθεις για το τι είναι οι "μικροοργανισμοί" τους οποίους αναφέρεις, πως λειτουργούν, ποιός ο ρόλος τους στην προκειμένη περίπτωση και ποιούς κινδύνους ενδεχομένως έχουν, στείλε μου μήνυμα και θα σου δώσω βιβλιογραφία και δωρεάν μαθήματα.
Φάτε το κρέας σας όπως σας αρέσει και βγάλτε τον σκασμό :)Δεν άκουσα ποτέ τον παππού μου να έχει έλλειψη ΚΑΛΙΟΥ ακόμη και στα 101 του. Καλύτερα να κοιτάμε χοντρά λάθη της διατροφή μας όπως το πιτόγυρο, τα soft kings με παγωτό και οι δίαιτες 'της δευτερας' η χοντρότερα λάθη της καθημερινότητας όπως η έλλειψη ασκησης -που προκαλεί εφίδρωση,οχι η βολτα στα μαγαζια- η το κάπνισμα και το αλκοολ.