ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
15.7.2013 | 23:21

Νεαρός Έλληνας γιατρός στη Γερμανία

Έφυγα μετά τις σπουδές κατευθείαν. Τέλειωσα Ιατρική στην Ελλάδα με λίαν καλώς, βράβευση και δημοσιεύσεις σε φοιτητικά συνέδρια, με σαφείς στόχους από καιρό. Ειδικότητα και διδακτορικό. Μετά πανεπιστημιακή καριέρα. Ίσως στην Ελλάδα, ίσως στο εξωτερικό, ίσως πουθενά.Πρώτη θέση εργασίας σε πασίγνωστη πανεπιστημιακή κλινική. Από την συνέντευξη όλοι έμειναν ενθουσιασμένοι, πέρα από έναν ξερακιανό φλώρο χωρίς κλινική εμπειρία που ζήλεψε τους στόχους μου. Έμελλε να είμαι στο τμήμα του. Δεν με ήθελε ποτέ. Σε ένα δωματιάκι 5 τμ στοιβαγμένα 4 άτομα συν τους φοιτητές. Υπολογιστής για να εργαστώ δεν υπήρχε πέρα από αυτόν πάνω στο φορητό αμαξίδιο της ιατρικής επίσκεψης. Ώρες ορθοστασίας. Υποτίμηση και αποτροπιασμός η συμπεριφορά των περισσοτέρων. "Είσαι από Ελλάδα, πληρώστε τα χρέη σας", να φωνάζουν στους διαδρόμους, "δεν θέλω να με εξετάσει ο ξένος" να λέει ο άλλος. Να θυμώνουν που οι Έλληνες τους τρώνε τάχα τα εκατομμύρια, ενώ αυτοί δουλεύουν σκληρά. Να πηγαίνω κάθε μέρα στη δουλειά στις 8 το πρωί και να φεύγω στις 10 το βράδυ. Να είμαι ο βρωμοέλληνας. Με παγερό και αηδιασμένο ύφος να με κοιτούν, να τους ενοχλούν τα πάντα. Ακόμα και τα χοντρά ρούχα που φορούσα λόγω κρύου. Μια μέρα, έφτασε το τελεσίγραφο. Με παγερά μάτια να σου λέει ο ξανθός ναζιστής ότι δεν σε θέλει άλλο στη δουλειά, δεν έχει να σε πληρώσει (το πανεπιστήμιο πλήρωνε!). "Θα παραμείνεις μόνο αν σε πληρώσει το ελληνικό κράτος", είπε. Τότε ήμουν άπειρος και φοβισμένος και ήθελα να φύγω, τώρα θα τον είχα στείλει στο δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχω όλα τα έγγραφα που θα μπορούσαν να τον καταδικάσουν.Δεύτερη δουλειά, τα προσόντα πολλά και βρήκα αμέσως. Σε μια αυστηρή κλινική. Καθημερινά εργασία πάνω από 11 με 12 ώρες, οι γιατροί ελάχιστοι, οι Γερμανοί να παραιτούνται. Να λένε ότι δεν θέλουν ξένους, αλλά αναγκάζονται. Να σου φωνάζουν, να σε διατάζουν ακόμα και οι νοσοκόμοι. Να θες να τους διαολοστείλεις και να διακηρρύξεις τις περήφανες ιδέες, με τις οποίες μεγάλωσες, τα ιδανικά σου, μια ζωή διάβαζες και τώρα σε βγάζουν βρωμοέλληνα. Να κατηγορούν τη χώρα σου ή να γελάνε ειρωνικά, να προωθούν μόνο τους Γερμανούς και να τους δίνουν κρυφά μπαξίσια. Εσύ να γαμ...έσαι στις εφημερίες για κάτι ψιλά συγκριτικά με την απόδοσή σου.Να γυρνάς στο σπίτι πεθαμένος. Να ξυπνάς με εφιάλτες τη νύχτα, να ντύνεσαι για να πας στη δουλειά. Να βγαίνεις έξω και να συνειδητοποιείς ότι ακόμα είναι 3 το βράδυ. Να κλαις από την κατάντια σου και να γυρνάς πίσω. Από τις εξαντλητικές ώρες εργασίας να λιποθυμάς το πρωί. Να μην πηγαίνεις μια μέρα στη δουλειά και ενώ όλοι έμαθαν τι έπαθες να μην σε ρωτούν οι ανώτεροι γιατί και πως. Έτσι, γιατί εσύ δεν αντέχεις όπως 1-2 Γερμανοί ή Γερμανίδα που δουλεύουν 14 ώρες τη μέρα και πηδιέται στο γραφείο με τον ανώτερο με ανοιχτές κουρτίνες. Να μην σου πληρώνουν ούτε μία υπερωρία γιατί έχεις πολλές και δεν έχουν λεφτά. Να βλέπεις τη μικρή αλλοδαπή συνάδελφο να παρενοχλείται σεξουαλικά και να μην μπορείς να δώσεις μια μπουνιά στο αρ...ίδι που την έχει εξευτελίσει γιατί μετά θα βρουν τρόπο να διώξουν εσένα. Δεν μπορείς να τους πας κόντρα, θα μείνεις χωρίς σπίτι και με ελάχιστο εισόδημα. Τα μαντάτα από την Ελλάδα: "Μην τολμήσεις να γυρίσεις πίσω, θα ψωμολυσσάς''. Το Ίντερνετ ο μόνος τρόπος επαφής με τη χώρα σου. Τα πάντα γκρεμίζονται. Δεν έχεις μεταφορικό μέσο, σε κοροιδεύουν που δεν έχεις αυτοκίνητο, που είσαι "φτωχός", μια φορά σε φώναζαν φτωχό.Κλείνεις τα μάτια και κοιμάσαι. Δεν θα συγχωρέσεις ποτέ αυτούς που σε πρόδωσαν (Έλληνες) και αυτούς που σε χλεύασαν και σε μισούν κατά βάθος απόλυτα (Γερμανοί).Καληνύχτα.
20
 
 
 
 
σχόλια
ετοιμη για να σπουδασω στη γερμανια το μονο που δεν εκανε ηταν να με βοηθησει αυτο το κειμενο! αν ειναι αληθεια ποιος με πιανει..αν ειναι ψεμα... μουντζα
Έζησα 14 χρόνια στη Γερμανία. Ποτέ δεν μου φέρθηκε κάποιος Γερμανός άσχημα. Άσχημα μου φέρθηκαν μόνο οι Ρώσοι, οι Τούρκοι κι άλλοι ξένοι εδώ. Κι ενώ το σχολεία μου όλα ήταν σχετικά multicultural, τα μόνα άτομα με τα οποία έχω μείνει σ' επαφή, είναι Γερμανοί. Α, και κάτι άλλο, οι ίδιοι μισούν την Merkel όσο την μισούμε κι εμείς. Όσο για τον ιατρό, λέει μαλακίες. Δεν υπάρχει περίπτωση ν' αντιμετωπιστεί έτσι ιατρός στην Γερμανία, απ' όπου και να 'ναι. Οι Γερμανοί όσο και να δυσκολεύεστε να το πιστέψετε, πάνε τους Έλληνες και τους προτιμούν από άλλους ξένους.
Κάποιος είχε πει:"Μην πιστεύεις τίποτε απ' αυτά που ακούς και μόνο τα μισά απ' αυτά που βλέπεις."Και εγω το ενστερνιζομαι, οποτε μια πληροφορια που μπορει να ειναι αληθινη μπορεί και όχι, δεν αξίζει να της δίνει και πολύ σημασία.Το ύφος του κειμένου καλό για μυθιστόρημα, αν αυτό είχε ως σκοπό ο συγγραφέας, απ οτι φαίνεται κατάφερε κάποιους να τους συγκινήσει.Με ειλικρινή συμπάθεια.Theo B.
Παιδιά και εγώ ήρθα Γερμανία πριν ένα χρόνο για δουλειά, σε μεγάλη εταιρία μεν, σε κωλοχώρι δε. Εκεί που θα περίμενες από τους "βλάχους" να είναι παραπάνω ρατσιστές, ίσα ίσα με έχουν δεχτεί απίστευτα καλά! Οκ έχω πετύχει και εξαιρέσεις αλλά παντού υπάρχουν αυτά!Και αλήθεια να είναι απλά φύγε, δεν είσαι δα και στην Αυστραλία (συγκριτικά από αποστάση)...
Διάβασα όλα τα σχόλια της πρώτης σελίδας. Δηλαδή πρέπει να υπάρχει διαμάχη και ανάμεσα σ'αυτούς που φύγανε και σ'αυτούς που μείνανε? Δεν υπάρχει δηλαδή τρόπος να ενωθεί αυτός ο λαός ποτέ?Δε χρειάζεται καμιά τρόικα και καμιά Τουρκία και κανένας εχθρός να μας διαλύσεις. Τα καταφέρνουμε μια χαρά από μόνοι μας. Δεν υπάρχει ελπίδα καμία πλέον...
πηξαμε στα τρολ.και ο γραφων και καποιοι σχολιαστες πο κατω φαινεται να υπηρετουν μια ατζεντα ρατσιστικης ρητορικης. προς τους Γερμανους αλλα, προς τους Ελληνες ομογενεις αλλα και προς τους Ελληνες που προσφατα αποφασισαν να αναζητησουν την τυχη τους στο εξωτερικο. Ειδικα προς τους τελευταιους, νομιζω πως πολλοι απο τους σχολιαστες 'Ελληναρες'(που μπορει να ειναι και μονο 1-2 στρατευμενα ατομα) απλα νιωθουν ενα κομπλεξ, μια δοση ζηλιας, ισως που οι ιδιοι δεν εχουν τα προσοντα να τα βγαλουν περα σε ενα ξενο τοπο, ακομη νι αν ηθελαν.
δυστυχως, οταν επιλεγεις να γινεις μεταναστης, πρεπει να το παρεις αποφαση οτι εκει που πας θα εισαι "ξενος". Δεν συμφωνω, ουτε πιτσευω οτι ειναι σωστο, αλλα εχουν δικαιωμα να μην σε θελουν...και στην Ελλαδα τα ιδια δεν κανουμε με τους ξενους? Και για να σας προλαβω, η μοναδικη μου πραγματικη φιλη εδω ειναι απο το Μαροκο. Εζησα 14 χρονια Αμερικη μετα το Λυκειο. Εκει δεν ειχα κανενα προβλημα (δεν θυμαμαι κατι στραβο περαν απο κατι Ελληνοαμερικανους να με κοιτανε λες και ηρθα απο την Κεντρικη Αφρικη), αλλα βεβαια εκει υπηρχε παντα μεγαλη ανομοιογενεια, και εγω δεν εμοιζα καθολου με ξενη. Αν ημουν σας Αφγανη, ποιος ξερει.Συνοψιζοντας, χωρα τους ειναι, take it or leave it.
Ως ελληνο\γερμανος έχω ζήσει στο Saarbruecken για 2 χρονια και εργαστεί για έναν χρονο στο Μόναχο. Υπαρχουν πολλες φορες που δεν αντεχω την αποσταση και κρύα συμπεριφορά των γερμανων,αλλα αυτα που περιγραφεις ειναι ακραία σε βαθμο μυθομανίας.
Μήπως υπερβάλλεις λίγο;;; Μία γνωστή μου - νηπιαγωγός βέβαια και στον δημόσιο τομέα, αν δεν κάνω λάθος - έχει να λέει τα καλύτερα... αυστηρό 8ωρο, αυστηρά θα κάνεις διάλειμμα και δεν επιτρέπεται να σε ενοχλήσει κανείς για θέματα δουλειάς στο διάλειμμα. Ένας άλλος γνωστός μου γιατρός στη Γερμανία ξεσκίζεται στη δουλειά - βέβαια και στην Ελλάδα πάνω κάτω ήταν - αλλά μέχρι εκεί. Δεν αμφιβάλλω ότι παντού υπάρχει ρατσισμός και φυσικά υπάρχουν πολλοί Γερμανοί που δεν γουστάρουν τους Έλληνες. Γενικά, έχω την εντύπωση - μία εντύπωση είναι - ότι αν ένας Γερμανός είναι cool είναι cool, αν είναι σωβινιστής, ρατσιστής και τέτοια είναι ναζί σκέτο και μη σε πιάσει στο στόμα του. Αλλά δεν έχω έρθει σε επαφή με Γερμανούς στην Γερμανία, μόνο σε άλλες χώρες και στα social media. Τώρα όλο το τρίτο ράιχ της Γερμανίας, επάνω σου έπεσε; Είναι και το άλλο π με βάζει σε σκέψεις: Οι Έλληνες σε πρόδωσαν, οι Γερμανοί σε μισούν... μπάστα λίγο
Άλλαξε χώρα βρε πουλάκι μου. Πωπω, τι τραβάς. Πάνε πουθενά αλλού που θα εκτιμήσουν τον κόπο σου και την αξία σου. Δες για καμιά Αμερική καμιά Αυστραλία. Πουθενά δεν είναι τέλεια αλλά δεν νομίζω ότι θα σε υποτιμάνε τόσο.
Ζω στη Γερμανία απο την γέννηση μου. Αυτά που περιγράφεις είναι κάτι παραπάνω απο υπερβολικά και γελοία. Νταξ, είπες τις μαλακίες και τα ψεματάκια σου. Τώρα πέσε για ύπνο.
ειμαι 3 μηνες στην Σκωτια.πιο πολυ κατηγορω εγω την Ελλαδα παρα εκεινοι εμας.Ισα-ισα μου την λενε που περιγραφω το ποσο ασχημα ηταν τα τελευταια χρονια στην πατριδα μου.Δεν ξερω που τα εχεις δει αυτα,φιλε μου,αλλα..πραγματικα ουτε στιγμη δεν εχω νιωσει τα μισα απο αυτα που περιγραφεις και σε πολυ "κατωτερης ποιοτητας" αλλα και σπουδω δουλειας..και οπως βλεπω συμφωνουν κι αλλοι μαζι μου..Η' γυρνα στην Ελλαδα να "ξυνεσαι",να δηλωνεις μεγαλογιατρος και να τα παιρνεις απο τα φακελακια(γιατι τετοιον σε κοβω) ή γυρνα το στην ποιηση και στην λογοτεχνια,αφου το'χεις..
"τον άκρατο μιμητισμό απέναντι στη Δύση (η οποία έγινε ό,τι έγινε δανειζόμενη άπειρα στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού"κάποια στιγμή πρέπει να ξεπεράσουμε αυτές τις σοβινιστικές αυτάρεσκες μ@λακίες μπας και βελτιωθεί κάτι σε αυτή τη χώρα. Αλλά ειλικρινά δεν το βλέπω για τη συντριπτική πλειοψηφία όσων είναι από 20 και πάνω. Είναι μόνιμη η βλάβη.
Φίλε μου... Τί να πω τώρα...Εχω μπερδευτεί. Η εξομολόγηση σου έχει διπλό αντίκτυπο για εμένα.Ενώ εργάζομαι στην Ελλάδα (όχι στον τομέα σου), είμαι από τα άτομα που κοιτάνε να βρουν μια ευκαιρία να την κάνουν για εξωτερικό, αν είναι δυνατόν ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, όπου το μέλλον φαίνεται να είναι πιο στρωμένο και με λιγότερο Ελληναράδικα άγχη (λαμογιές, ασυνέπεια του κράτους, εξευτελισμός του πολίτη κλπ...). Φανταζόμουν ότι θα ήταν δύσκολα "έξω", λόγω καταγωγής μας και όσα αυτή σημαίνει πλέον στο παγκόσμιο χωριό, αλλά όχι αυτή η αισχρή κατάσταση που περιγράφεις.Αλλά από την άλλη...Ναι. Το πράγμα εδώ δεν φαίνεται να στρώνει. Και εκεί είναι που έρχεσαι και φορτώνεις. Αλλά είναι και η στιγμή που κάνεις τις επιλογές σου. Τι θες να έχεις; Ωμή αντιμετώπιση κατώτερου όντως αλλά με μια σταθερή μισθοδοσία (με τις όποιες αδικίες), ή κοινωνική αποδοχή σε μια κοινωνία που φαίνεται να μην σταματά η ηθική-οικονομική-πολιτική της κατρακύλα?Αν βέβαια το δεις και αντίστροφα, χτυπάει πιο άσχημα: θες να την παλέψεις και να σωθείς κάπου στο εξωτερικό (όταν λέω σωθείς, εννοώ ακόμη και απλή επιβίωση), ή θες να είσαι εδώ και να θυσιάσεις τα παραγωγικά σου χρόνια αγωνιζόμενος για τις επόμενες γενιές (θεωρώντας την δική μας τελειωμένη υπόθεση);Δύσκολο δίλημμα. Προσωπικά αν είχα κάνει το βήμα για εξωτερικό θα έκανα την καρδιά μου πέτρα και θα ήλπιζα και θα πάλευα για καλύτερες μέρες εκεί. Γιατί στην τελική εκεί παίζει και να έρθουν για κάποιο άτομο της γενιάς μας. Εδώ παλι...Καλό σου βράδυ και καλά κουράγια. Σε όλους μας!