Κάθε Πέμπτη διαβάζουμε την Τετάρτη των Τεφρών
Όλα είναι παιχνίδι, ακόμα και ο Θάνατος, ακόμα και ο Χρόνος. Όλα είναι παιχνίδι, ακόμα και το τι μάρκα τσιγάρα καπνίζεις, ακόμα και τι ουίσκι πίνεις. Όλα είναι παιχνίδι, εκεί στον Ένοικο, εκεί στην Καλλιδρομίου, ακόμα και το ότι πάμε και κατοικοεδρεύουμε εκεί στον Ένοικο, εκεί στην Καλλιδρομίου. Όλα είναι παιχνίδι, ακόμα και ο Θάνατος, ακόμα και ο Χρόνος.
Οι Τρεις Σωματοφύλακες (του Δουμά, φυσικά), η Συμμορία των Τεσσάρων (όχι της Κίνας και της Χήρας, αλλά των Σημειώσεων: Μαρκίδης/ Ροζάνης/ Λεοντάρης/ Λυκιαρδόπουλος), οι Διάσημοι Πέντε (της Enid Blyton), οι Magnificent Seven (του Ακίρα Κουροσάβα και του Τζον Στάρτζες και των Clash), και οι Μια Εφτά και Μια Οχτώ Ντρόγκατεκ (του Συγκροτήματος Κρότου και Λάμψης drog_A_tek / Μάκης, Γιώργος, und die Anderen). Ομοίως και οι Έξι της Καλλιδρομίου, και η Βίκυ των Έξι.
Όλα είναι παιχνίδι, ακόμα και το Παιχνίδι, εκεί στον Ένοικο, στην Καλλιδρομίου εκεί. Γι’ αυτό και έλεγαν: «Κάθε Παρασκευή θάβει μια Πέμπτη».
Όλα είναι παιχνίδι, ακόμα και το να μεταφράζεις τριάντα πέντε χρόνια μετά το ίδιο βιβλίο ο ίδιος (εν προκειμένω η ίδια), όπως έκανε εκθαμβωτικά με το Catcher in theRye η Τζένη Μαστοράκη. Γι’ αυτό και πήγε η άλλη και βάρεσε τατουάζ τη φράση από τη σελίδα 269: «Πω ρε Θεούλη μου, και να σας είχα από μια μεριά».
Όλα είναι παιχνίδι, ακόμα και ο Χρόνος, ακόμα και η Ποίηση, εκεί στην Καλλιδρομίου, εκεί στον Ένοικο. Γι’ αυτό και έπαιζαν όλοι με τον Χρόνο και με την Ποίηση. Γι’ αυτό δεν φορούσαν ρολόγια (ναι, το είχα προσέξει, εγώ ο Οδυσσέας Γεωργίου, δεν φορούσαν ρολόγια). Και μπέρδευαν τις μέρες. Και τις ώρες. Ακόμα και τα δευτερόλεπτα. Γι’ αυτό και κάθε Τετάρτη έφερναν και διάβαζαν ή έλεγαν απέξω την Τετάρτη των Τεφρών του Τι Ες, και ενίοτε κορόιδευαν, τέτοιοι που ήσαν, και μάλιστα θύμιζαν και έλεγαν, ξανά και ξανά πώς κορόιδεψε και ο Ναμπόκοφ τον Τι Ες στη Λολίτα. Αλλά, προτρέχω. Ας ακούσουμε ολίγη από την Τετάρτη των Τεφρών, Πέμπτη αφού είναι:
Because I do not hope to turn again/ Because I do not hope/ Because I do not hope to turn
Desiring this man's gift and that man's scope/ I no longer strive to strive towards such things/ (Why should the aged eagle stretch its wings?)/ Why should I mourn/ The vanished power of the usual reign?
Και ας ακούσουμε, στο καπάκι, πώς ο Μέγας Βλαντιμίρ παίζει με τον Τι Ες, καθότι τα πάντα παιχνίδι είναι ακόμη, εδώ στον Ένοικο, στην Καλλιδρομίου εδώ:
Because you took advantage of a sinner/
because you took advantage/
because you took because you took advantage of my disadvantage/
when I stood Adam-naked/
before a federal law and all its stinging stars//
Because you took advantage of a sin/
when I was helpless moulting moist and tender/
hoping for the best/
dreaming of marriage in a mountain state/
aye of a litter of Lolitas//
Because you took advantage of my inner
essential innocence/ because you cheated me.
Συνεχίζεται. Αύριο: Η Τέχνη μετά τον Μαρσέλ
σχόλια