Τέσσερις νέες παραστάσεις που θέλουμε να δούμε

Τέσσερις νέες παραστάσεις που θέλουμε να δούμε Facebook Twitter
Το Καινούργιο Σπίτι. Φωτο:Πάτροκλος Σκαφίδας
0

Το Καινούργιο Σπίτι

Για πρώτη φορά ανεβαίνει στο Εθνικό Θέατρο η διαχρονική, εξαιρετικά επίκαιρη κωμωδία του Κάρλο Γκολντόνι Το καινούργιο σπίτι, σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη. Η κυριαρχία του χρήματος, τα ταξικά απωθημένα και η παγίδα του φαίνεσθαι είναι τα βασικά θέματα που αναδύονται μέσα από την εύστοχη κριτική του καινοτόμου Ιταλού συγγραφέα. Όπως σημειώνει ο σκηνοθέτης: «To Καινούργιο Σπίτι φτιάχνεται για να κατοικηθεί, αλλά δεν θα κατοικηθεί ποτέ. Σ' αυτό το σπίτι-ουτοπία η επιθυμία του εγώ είναι δυνατότερη από την επιθυμία του μαζί. Οι ήρωες του Γκολντόνι, νάρκισσοι και υποκριτές έως εσχάτων, θα περιφέρουν τις άστεγες σκιές τους στην πιο τραγική κωμωδία μοναξιάς».


Οι φρεσκοπαντρεμένοι Αντζολέτο και Καικίλια ετοιμάζουν το καινούργιο τους σπίτι. Η Καικίλια είναι ιδιότροπη, αγαπά την πολυτέλεια και την κομψότητα. Ο Αντζολέτο είναι ερωτευμένος και άφραγκος, ανίκανος να αντισταθεί στις απαιτήσεις της. Μια φρενήρης κινητικότητα ζωντανεύει τον μικρόκοσμό τους, αποκαλύπτοντας τα φλέγοντα ζητήματα της εποχής του Γκολντόνι.

Παίζουν: Χάρης Ανδριανός, Αντώνης Αντωνόπουλος, Άγγελος Αποστολίδης, Στέλλα Βογιατζάκη, Πολύδωρος Βογιατζής, Αντώνης Γκρίτσης, Θανάσης Δήμου, Τάσος Καραχάλιος, Ιωάννα Κολλιοπούλου, Ντένης Μακρής, Βασίλης Μίχας, Μαρία Πανουργιά, Εύη Σαουλίδου, Πηνελόπη Τσιλίκα.

Εθνικό Θέατρο - Θέατρο Rex, Σκηνή Μαρίκα Κοτοπούλη

Από 22/11

Αίας του Σοφοκλή

Τέσσερις νέες παραστάσεις που θέλουμε να δούμε Facebook Twitter
Αίας του Σοφοκλή

O Γιώργος Νανούρης, στην πρώτη του επαφή με το αρχαίο δράμα, σκηνοθετεί τον βραβευμένο με βραβείο Χορν Μιχάλη Σαράντη και τον ζωγράφο Απόστολο Χαντζαρά σε μια παράσταση όπου καταργούνται τα όρια ανάμεσα στα εικαστικά και το θέατρο. Δίπλα στον πρωταγωνιστή θα υπάρχει άλλο ένα πρόσωπο, εκτός της σοφόκλειας δραματουργίας: ο ζωγράφος Απόστολος Χαντζαράς, που, στη διάρκεια της παράστασης, θα φτιάχνει, με τη μέθοδο της μονοτυπίας, έργα που θα συμμετέχουν δραματουργικά στην πλοκή του έργου. Ο Μιχάλης Σαράντης θα ερμηνεύει όλους τους ρόλους, ο ζωγράφος θα δημιουργεί εικόνες του έργου και οι θεατές θα παρακολουθούν, πάνω στη σκηνή του θεάτρου, να αποκαλύπτεται η ιστορία του Αίαντα.


Ο Αίας, ο μεγαλύτερος πολεμιστής στο στρατόπεδο των Ελλήνων, δικαιούται τα όπλα του Αχιλλέα μετά τον θάνατό του. Όταν αυτά με δολοπλοκία καταλήγουν στον Οδυσσέα, αποφασίζει να εκδικηθεί. Γίνεται όμως έρμαιο της θεάς Αθηνάς και περίγελος του στρατεύματος των Αργείων. Ατιμασμένος και απεγνωσμένος, αυτοκτονεί. Τη μετάφραση έχει κάνει ο ποιητής Νίκος Παναγιωτόπουλος.

Παίζουν: Μιχάλης Σαράντης

Ζωγραφική: Απόστολος Χαντζαράς

Θέατρο Βεάκη

Από 21/10

Άμλετ

Τέσσερις νέες παραστάσεις που θέλουμε να δούμε Facebook Twitter
Άμλετ

Η Κατερίνα Ευαγγελάτου, νέα διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών, ανεβάζει το εμβληματικό έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ σε μια φιλόδοξη παραγωγή που θα ανοίξει το κλειστό εδώ και οκτώ χρόνια Αμφι-Θέατρο του πατέρα της, Σπύρου Α. Ευαγγελάτου.


Πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες σκηνές της χώρας, η οποία σφράγισε τη θεατρική ιστορία του τόπου από τη Μεταπολίτευση και για τριάντα έξι συναπτά έτη. Ιδρύθηκε το 1975 και ανέστειλε τη λειτουργία του το 2011. Στην οδό Αδριανού 111, στην Πλάκα, στεγάστηκε από το 1985 έως το 2011 και αποτέλεσε σταθερό σημείο αναφοράς για το θεατρόφιλο κοινό.


Η Κατερίνα Ευαγγελάτου με τους συνεργάτες της κατάφεραν να εξασφαλίσουν την επαναλειτουργία της ιστορικής σκηνής, μόνο για την παραγωγή του Άμλετ και μόνο για μία σεζόν. Η παράσταση θα αποτελέσει μια site-specific πρόταση, ενώ θα διατηρηθεί η φυσική φθορά του χώρου.


Παίζουν: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος (Άμλετ), Νίκος Ψαρράς (Κλαύδιος), Άννα Μάσχα (Γερτρούδη), Δημήτρης Παπανικολάου (Πολώνιος), Αμαλία Νίνου (Οφηλία), Γιώργος Ζυγούρης, Μιχάλης Μιχαλακίδης κ.ά.

Αμφι-Θέατρο

Από 7/12

Ρινόκερος

Τέσσερις νέες παραστάσεις που θέλουμε να δούμε Facebook Twitter
Ρινόκερος. Φωτο: Κωστας Γκιόκας

Eχει ειπωθεί ότι ο Ρινόκερος αντικατοπτρίζει τα συναισθήματα του Ιονέσκο, όταν ο τελευταίος έφυγε το 1938 από τη γενέτειρά του Ρουμανία, όπου όλο και περισσότεροι από τους γνωστούς του εισχωρούσαν στο φασιστικό κίνημα της Σιδηράς Φρουράς. «Οι άνθρωποι επιτρέπουν ξαφνικά στον εαυτό τους να δεχτεί την εισβολή μιας νέας θρησκείας, ενός δόγματος, ενός φανατισμού... Κάτι τέτοιες στιγμές γινόμαστε μάρτυρες μιας πραγματικής πνευματικής μετάλλαξης. Δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει, αλλά όταν οι άνθρωποι σταματούν να συμμερίζονται τις απόψεις σου, όταν δεν μπορείς πλέον να συνεννοηθείς μαζί τους, έχεις την εντύπωση ότι βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τέρατα – ρινόκερους, για παράδειγμα. Έχουν αυτό το μείγμα ευθύτητας και αγριάδας. Θα σε σκότωναν με τη συνείδηση καθαρή» δήλωνε ο συγγραφέας σε συνέντευξή του το 1960, έναν χρόνο μετά τη συγγραφή του Ρινόκερου.


Όταν όλοι οι κάτοικοι μιας μικρής επαρχιακής πόλης μεταλλάσσονται σταδιακά σε ρινόκερους, ο μοναδικός που αντιστέκεται, ο Μπερανζέ, καθίσταται αυτομάτως «ήρωας»: ένας μέσος άνθρωπος που δεν ασπάζεται καμία συγκεκριμένη ιδεολογία, αλλά καταλήγει ο τελευταίος υπερασπιστής της ανθρωπότητας μέσα σε έναν κόσμο εχθρικό, αλλοιωμένο από την κτηνώδη συμπεριφορά του πλήθους.

Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας

Παίζουν: Άρης Σερβετάλης, Έλλη Τρίγγου, Στέλιος Ιακωβίδης κ.ά.

Θέατρο Κιβωτός

Από 23/10

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Κατερίνα Ευαγγελάτου θα έχει πολλή δουλειά φέτος

Αποκλειστική συνέντευξη / Η Κατερίνα Ευαγγελάτου θα έχει πολλή δουλειά φέτος

«Άμλετ» στο θέατρο του πατέρα της (που επαναλειτουργεί μόνο για τη συγκεκριμένη παράσταση), «Ριγκολέτο» στην Εθνική Λυρική Σκηνή και καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών. Η ταλαντούχα σκηνοθέτις έχει πάρα πολλά να κάνει φέτος.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Νίκος Μαστοράκης: «Αν δεν είχα το θέατρο, θα ήμουν ερημίτης»

Θέατρο / Νίκος Μαστοράκης: «Αν δεν είχα το θέατρο, θα ήμουν ερημίτης»

Μια συζήτηση με έναν από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του ελληνικού θεάτρου για τον Μπέρνχαρντ, το σκληρό πρόσωπο και τις αντιφάσεις της Αυστρίας, και τις δυσκολίες του θεάτρου σήμερα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αργύρης Ξάφης: «Η φράση “πάμε κι ό,τι γίνει” είναι ενδεικτική μιας νοοτροπίας που μας έχει γαμήσει σε αυτή τη χώρα σε κάθε επίπεδο»

Θέατρο / Αργύρης Ξάφης: «Να μου προτείνουν τι; Να αναλάβω το Εθνικό; Δεν με ενδιαφέρει»

Το «Πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος» είναι από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις της σεζόν και με την ευκαιρία βρεθήκαμε με τον Αργύρη Ξάφη στο θέατρο Θησείο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Θέατρο / Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, μιλά για τις εργασίες μεταστέγασής του στην οικία Αλεξάνδρου Σούτσου, για την πολύτιμη αρχειακή συλλογή αλλά και για το τι αναμένεται να γίνει με τα καμαρίνια σπουδαίων ηθοποιών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Περιμένοντας τον Γκοντό του Θεόδωρου Τερζόπουλου

Θέατρο / «Περιμένοντας τον Γκοντό»: Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος ανατρέπει όσα γνωρίζαμε για το αριστούργημα του Μπέκετ

Ένα ταξίδι, μια παράσταση, μια συνάντηση με τον σημαντικότερο εν ζωή Έλληνα σκηνοθέτη: από το Μιλάνο στην Αθήνα, από το Piccolo Teatro στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Θεόδωρου Τερζόπουλου προσφέρει μια ριζοσπαστική ανάγνωση του έργου του Μπέκετ.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Σαν πλοίο που ναυάγησε, σα νούφαρο που μάδησε

Κριτική Θεάτρου / Σαν πλοίο που ναυάγησε, σαν νούφαρο που μάδησε

Επιχειρώντας να αποδώσει τη «φαινομενικά ασύνδετη μορφή ενός ονείρου που υπακούει στη δική του λογική», όπως αναφέρει ο Στρίνμπεργκ στο «Ονειρόδραμα», η Γεωργία Μαυραγάνη επέλεξε να μιλήσει για το ίδιο το θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
42' με τον Βασίλη Βηλαρά

Θέατρο / Βασίλης Βηλαράς: «Το θέατρο είναι ένα ομοφοβικό και χοντροφοβικό επάγγελμα»

Στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και στον «Καταποντισμό» ο ηθοποιός και σκηνοθέτης φέρνει στο φως μαρτυρίες από την γκέι Ελλάδα της Μεταπολίτευσης μέσα από επιστολές που στάλθηκαν στο περιοδικό ΑΜΦΙ, το πρώτο μέσο που άρθρωσε δημόσια λόγο στην Ελλάδα για την εμπειρία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καύσωνας: Το όνειρο και ο εφιάλτης του ελληνικού καλοκαιριού σε μια παράσταση

Θέατρο / Καύσωνας: Το όνειρο και ο εφιάλτης του ελληνικού καλοκαιριού σε μια παράσταση

Βασισμένος σε διηγήματα της Βίβιαν Στεργίου, μέσα από αποσπασματικές αφηγήσεις χαρακτηριστικών συμπεριφορών ντόπιων, τουριστών και expats, ο σκηνοθέτης Γιάννης Παναγόπουλος διερευνά τη μεταβατική φάση από τα ’90s μέχρι το 2020, μιλώντας για την πραγματικότητα της γενιά του -των millennials- στην παράσταση που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», μάγισσες και μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας

Θέατρο / «Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», οι μάγισσες και οι μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας σε μια παράσταση

Με έμπνευση από τη θεσσαλική λαογραφία και σε σύγχρονη σκηνική φόρμα, ο Κωνσταντίνος Ντέλλας σκηνοθετεί μια παράσταση για τις αόρατες γυναίκες της παράδοσης, αποκαλύπτοντας την κοινωνική απομόνωση, τον παραγκωνισμό τους, ακόμα και την απόκρυψη του γυναικείου σώματος.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Θέατρο / Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Μια ηθοποιός με λεπτές ποιότητες, εξαιρετικές συνεργασίες, επιμονή και πάθος μιλά για την επιλογή της να δώσει προτεραιότητα στην οικογένειά της σε πολλές φάσεις της καριέρας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας λυκάνθρωπος πρωταγωνιστεί στη νέα, απίστευτη παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη

Θέατρο / Ένας λυκάνθρωπος πρωταγωνιστεί στη νέα, απίστευτη παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη

Ο τρόμος στο θέατρο και τον κινηματογράφο, η περίοδος γύρω από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ο γερμανικός εξπρεσιονισμός, οι εικαστικές τέχνες, τα αμερικανικά μιούζικαλ και οι μεταμορφώσεις χωράνε στο «Lapis Lazuli» που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
M. HULOT