Ανοιχτή επιστολή της Άννας Κοκκίνου στον Αλέξη Τσίπρα για τη σωτηρία του Θεάτρου Σφενδόνη - Συλλογή υπογραφών

Ανοιχτή επιστολή της Άννας Κοκκίνου στον Αλέξη Τσίπρα για τη σωτηρία του Θεάτρου Σφενδόνη - Συλλογή υπογραφών Facebook Twitter
THΣ ΚΑΝΟΥΝ ΕΞΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΥ ΕΧΤΙΣΕ: Οι πρώτες εργασίες στο ερείπιο του Ιδρύματος Κουτλίδη
6

Με μια δραματική επιστολή προς τον πρωθυπουργό, μια από τις εκλεκτότερες παρουσίες της ελληνικής θεατρικής σκηνής, δημιουργός του Θεάτρου Σφενδόνη, ζητά την παρέμβασή του, ώστε να βρεθεί μια λύση στο σκάνδαλο που πάει να δημιουργηθεί.

Ενώ αυτή έχει χτίσει το θέατρο, σπαταλώντας ό,τι είχε και δεν είχε, πάνω σε ένα χωράφι που της παραχώρησε το Ίδρυμα Κουτλίδη, τώρα το ίδρυμα την πηγαίνει στα δικαστήρια ζητώντας την έξωσή της, για οφειλή ενοικίων!

Στο AVAAZ, με λινκ στη βάση αυτής της σελίδας, μπορείτε κι εσείς να υπογράψετε για το  δίκαιο αίτημά της.

Ολόκληρη η επιστολή έχει ως εξής:

 


Aξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ, 

 

Σας γράφω αυτή την ανοιχτή επιστολή ως έσχατο μέσο, για να αποφευχθεί μια τεράστια αδικία κι ένα σκάνδαλο.

Ίσως έχετε ακουστά το Θέατρο Σφενδόνη – το μικρό, πανέμορφο θέατρο στου Μακρυγιάννη. Ανέβηκαν εκεί σπουδαίες παραστάσεις, που ορισμένες άλλαξαν την ιστορία του ελληνικού θεάτρου, με κορυφαία τον Βιζυηνό.

Αυτό το θέατρο ήταν μια γκρεμισμένη αποθήκη χωρίς στέγη. Ήταν ένα ξεχασμένο γκρέμι που ανήκε στο ίδρυμα Κουτλίδη – ένα χωράφι με τσουκνίδες. 
Το είδα τυχαία, σχεδόν τριάντα χρόνια πριν, ένα χειμώνα του 1990.

Προς μεγάλη τους έκπληξη, τούς πρότεινα να μου το νοικιάσουν, για να φτιάξω ένα θέατρο. 

Για το σκοπό αυτό, πούλησα το μοναδικό μου σπίτι και κινητοποίησα όλη την πνευματική Αθήνα. Συστάθηκε μια μη κερδοσκοπική εταιρεία και συνέδραμαν όλοι, με δουλειά και χρήματα, για να συγκεντρωθεί το υπέρογκο ποσό που χρειαζόταν.

Φτιάχτηκε αυτό το θέατρο: ένα κόσμημα. Και φροντίσαμε να το τιμήσουμε με παραστάσεις ανάλογες. 

Ήμασταν ακόμα τότε ιδεαλιστές και η εποχή μάς ευνοούσε. Έδωσα ό,τι είχα και δεν είχα – κυριολεκτικά. Και στον ενθουσιασμό μου ή στην άγνοιά μου, υπέγραψα ιδιαιτέρως επαχθείς όρους (προσάυξηση 20% ανά διετία), που έγιναν επαχθέστεροι όταν ήρθε η κρίση. 

Αν και υπήρχε ήδη εδώ και 3 χρόνια μελέτη από εκτιμητή του Υπουργείου Οικονομικών για μείωση του ενοικίου, αυτή η μείωση δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Συσσωρεύτηκαν μισθοί, έξοδα – μιαν εποχή έφτασα να κοιμάμαι μέσα στο θέατρο.

Και τώρα, μου κάνουν έξωση από το θέατρο που έχτισα, επειδή χρωστάω συσσωρευμένα ενοίκια! Την ερχόμενη Τρίτη, στις 19 του μηνός, κρίνεται στα δικαστήρια η τύχη του – και η δική μου.

Φυσικά ξέρω ότι αυτός είναι ο νόμος της αγοράς. Αλλά ξέρω επίσης ότι αυτό είναι ΑΔΙΚΟ. Και ξέρω ότι τα πνευματικά Ιδρύματα, και κυρίως το Κράτος, υπάρχουν για να προάγουν το Καλό και το Δίκαιο. Ιδίως σε περιπτώσεις σαν τη δική μου, που ούτε πλούτισα ούτε εκμεταλλεύτηκα το θέατρο αυτό και την Τέχνη μου φτηνά και υπολογιστικά. Δεν έχω μετά από δεκαετίες στο θέατρο το παραμικρό περιουσιακό στοιχείο.

 

Ανοιχτή επιστολή της Άννας Κοκκίνου στον Αλέξη Τσίπρα για τη σωτηρία του Θεάτρου Σφενδόνη - Συλλογή υπογραφών Facebook Twitter
Μορφές από το έργο του Βιζυηνού: Η Άννα Κοκκίνου στην πρώτη παράσταση της «Σφενδόνης»


Κύριε Πρωθυπουργέ, φροντίσατε ώστε οι άνθρωποι να μη χάσουν την πρώτη τους κατοικία. Εγώ σε ποιό σπίτι να πάω; Εγώ, αυτό το σπίτι έχτισα — βρήκα την κατάλληλη λιθοδομή, τα τέλεια δοκάρια, τα γερά μπετά, την κυρτή στέγη – πέτρα, πέτρα.

Δεν θέλουν να μου πάρουν το χωράφι με τις τσουκνίδες που είδα ένα απόγευμα κάτω από βροχή. Θέλουν το πλήρες, πανέμορφο θέατρο που το έχτισα με άπειρο κόπο, πολύ χρήμα και αυτοθυσία. 

Αυτή η κατάφωρη αδικία που στηρίζεται στη σκληρότητα της αγοράς, αλλά σε κανένα πνευματικό δίκαιο, είναι στο χέρι σας να σταματήσει, ώστε να βρούμε μια λύση βιώσιμη, να πάμε παρακάτω – κι όχι να στέκομαι στα δικαστήρια, λες κι είμαι μια περαστική που είδε τη Σφενδόνη και τη νοίκιασε, σαν ένας πανούργος επιχειρηματίας.

Αυτό το θέατρο το έχτισα εγώ! Και νομίζω προσέφερα κάτι καλό στην πόλη.

Δεν είναι όλα εμπόριο στην Τέχνη. Είμαι σίγουρη ότι κατά βάθος όλοι το ξέρουν.
Το ξέρετε κι εσείς.

Και σας ζητώ να μου συμπαρασταθείτε, μαζί με τους ανθρώπους της καλλιτεχνικής και πνευματικής Αθήνας, που προσυπογράφουν αυτή την ανοιχτή επιστολή ώστε να μη σιωπήσει για πάντα το Θέατρο Σφενδόνη.

Μετά τιμής
Άννα Κοκκίνου

  

Μετά τιμής

Άννα Κοκκίνου

 

YΠΟΓΡΑΨΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΤΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ

 

OI ΠΡΩΤΕΣ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ

 

Βίκτωρ Αρδίττης - σκηνοθέτης
Ισμήνη Ασημάκη – ζωγράφος
Θανάσης Βαλτινός – συγγραφέας
Νίκος Βελιώτης – μουσικός
Νανά Βέττα – ζωγράφος
Φρέντι Βιανέλλης – σκηνοθέτης
Μιχάλης Βιρβιδάκης – ηθοποιός - σκηνοθέτης
Παντελής Βούλγαρης – σκηνοθέτης
Δήμητρα Γαλάνη – τραγουδίστρια
Σαββίνα Γιαννάτου – τραγουδίστρια - συνθέτης
Μιχάλης Γκανάς – ποιητής
Θοδωρής Γκόνης – σκηνοθέτης
Μίμης Γρηγόρης – αρχιτέκτονας
Γιώργος Δεπάστας – μεταφραστής
Δημήτρης Δημητριάδης - συγγραφέας – μεταφραστής
Γεωργαντρέας Ζάννος – διευθυντής του ΟΣΔΕΛ
Ζυράννα Ζατέλη – συγγραφέας
Έφη Θεοδώρου – σκηνοθέτης
Μάκης Θεοφυλακτόπουλος – ζωγράφος
Σεσίλ Ιγγλέση-Μαργέλλου – συγγραφέας – μεταφράστρια
Δηώ Καγγελάρη - θεατρολόγος
Σίμος Κακάλας – σκηνοθέτης
Δημήτρης Καλακίδης – θεατρολόγος
Λίζη Καλλιγά – εικαστικός
Αλεξία Καλτσίκη – ηθοποιός
Νίκος Καραθάνος – ηθοποιός-σκηνοθέτης
Καρυοφυλλιά Καραμπέτη – ηθοποιός
Δημήτρης Καραντζάς – σκηνοθέτης
Ιωάννα Καρυστιάνη – συγγραφέας
Δημήτρης Καταλειφός – ηθοποιός
Γιώργος Κορδομενίδης – διευθυντής περιοδικού «Εντευκτήριο»
Θωμάς Κοροβίνης – συγγραφέας-τραγουδοποιός
Μαρία Κουγιουμτζή – συγγραφέας
Ρηνιώ Κυριαζή – ηθοποιός
Ευάγγελος Κώνστας – management πολιτισμού – θεατρικός παραγωγός
Όλια Λαζαρίδου – ηθοποιός
Σύλβια Λιούλιου – σκηνοθέτης
Ρίτα Λυτού – ηθοποιός
Εύα Μανιδάκη – σκηνογράφος
Μιχαήλ Μαρμαρινός – σκηνοθέτης
Σωτηρία Ματζίρη – κριτικός θεάτρου
Κατερίνα Μάτσα - ψυχίατρος
Γιάννης Μπασκόζος – διευθυντής του περιοδικού Ο Αναγνώστης
Έλενα Μαυρίδου – ηθοποιός-σκηνοθέτης
Άγγελος Μέντης - σκηνογράφος
Νίκος Μπακουνάκης – δημοσιογράφος
Αμαλία Μουτούση – ηθοποιός
Γιώργος Νανούρης – ηθοποιός-σκηνοθέτης
Ανθή Νικηφοράκη – αρχιτέκτονας
Λίνα Νικολακοπούλου – στιχουργός-παραγωγός
Νίκος Νίκας - ηθοποιός
Νίκος Παναγιωτόπουλος – ποιητής-μεταφραστής
Αλεξάνδρα Παντελάκη – ηθοποιός
Βασίλης Παπαβασιλείου – ηθοποιός-σκηνοθέτης
Άγγελος Παπαδημητρίου – εικαστικός–ηθοποιός

Δημήτρης Παπαϊωάννου - σκηνοθέτης, χορογράφος

Μαρία Πατακιά – ποιήτρια

Γιάννος Περλέγκας – ηθοποιός-σκηνοθέτης
Σταύρος Πετσόπουλος - εκδότης
Ρένη Πιττακή – ηθοποιός
Λένα Πλάτωνος - συνθέτρια
Κώστας Ρεσβάνης – δημοσιογράφος
Μιχαήλ Σάββας - συγγραφέας
Εύη Σαουλίδου – ηθοποιός
Μελίνα Τανάγρη - τραγουδίστρια
Θόδωρος Τερζόπουλος – σκηνοθέτης
Γιάννης Τσολακίδης – διευθύνων ραδιοφωνικού σταθμού ΕΡΤ3
Θεόδωρος Στεφανόπουλος – καθηγητής του Αρχαίου θεάτρου-μεταφραστής
Μισέλ Φάις – συγγραφέας
Σταμάτης Φασουλής – ηθοποιός-σκηνοθέτης
Σοφία Φιλιππίδου – ηθοποιός
Μάρθα Φωκά – σκηνογράφος
Χρήστος Χατζηπαναγιώτης - ηθοποιός
Γιάννης Χουβαρδάς – σκηνοθέτης
Τάσος Ψιμάρας – ψυχίατρος

Λήδα Πρωτοψάλτη - ηθοποιός
Στέλλα Γαδέδη - μουσικός
Γιώργος Χατζημιχάλης - ζωγράφος
Μυρτώ Ρήγου - καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών
Γιώργος Βέλτσος - ποιητής
Νίκος Ξυδάκης - μουσικός
Γιώργος - Ίκαρος Μπαμπασάκης - συγγραφέας
Μαρίλη Ζάρκου - φωτογράφος
Δημήτρης Τάρλοου - ηθοποιός
Ξένια Καλογεροπούλου - ηθοποιός - συγγραφέας
Σεβαστάκης Νικόλας - συγγραφέας

 

YΠΟΓΡΑΨΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΤΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ

 

 

Θέατρο
6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ