ΦΩΤΙΕΣ ΤΩΡΑ

Σαββατόβραδο στην πόλη των άλλων

Σαββατόβραδο στην πόλη των άλλων Facebook Twitter
To Ro-mania Club στην πλατεία Αττικής δεν είναι απλώς το μόνο ρουμανικό κλαμπ της Αθήνας, είναι ίσως και το μόνο κλαμπ μεταναστών. Φωτ.: Νίκος Κατσαρός/LIFO
0

Λένε πως του Γκάτσου του άρεσε πολύ να συχνάζει στο GB Corner του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρετανία» για να βρίσκεται σε κοσμοπολίτικο περιβάλλον, ν’ ακούει ξένες γλώσσες, να νιώθει εκτός Αθήνας, εκτός Ελλάδας. Τότε η Αθήνα υποδεχόταν ακόμα σωρηδόν εσωτερικούς μετανάστες από τα ελληνικά χωριά.

Σήμερα, όμως, που η πόλη μεγαλώνει ήδη τη δεύτερη γενιά μεταναστών από τα Βαλκάνια, τη Μέση και την Άπω Ανατολή, και από τις χώρες της Αφρικής, κάθε Αθηναίος έχει πολύ περισσότερες επιλογές αν θέλει να βρεθεί σε κάποιο ανάλογο εξωτικό περιβάλλον.

Πολλά μαγαζιά μεταναστών με φαγητό, καφέ και ποτό υπάρχουν στις γειτονιές και το κέντρο. Τα περισσότερα ανοίγονται σιγά σιγά σε ευρύτερη πελατεία. Κι αν η κουζίνα των ξένων μπορεί εύκολα να γίνει αποδεκτή ως έθνικ, στη διασκέδαση τα πράγματα είναι διαφορετικά. Πιο εύκολα πας σ’ ένα κινέζικο εστιατόριο παρά σ’ ένα κινέζικο μπαρ, που ίσως και να μην υπάρχει καν.

Η βόλτα μας ξεκινάει από την Αχαρνών, για απογευματινό καφέ και ναργιλέ. Ο δρόμος αυτός είναι ένας από τους πιο ζωντανούς της Αθήνας. Ναργιλετζίδικα, κουρεία, ψιλικατζίδικα και πάρα πολλά μανάβικα, μια διαρκής λαϊκή αγορά. Η λεωφόρος με τα πλατιά πεζοδρόμια και τα εγκαταλελειμμένα αρχοντικά ζει νέες δόξες. Τα μαγαζιά είναι συνέχεια ανοιχτά, δεν φαίνεται να λογαριάζουν ούτε ωράρια ούτε αργίες. 

Η Αθήνα μπορεί να μην είναι Παρίσι ή Βερολίνο, όπου υπάρχουν πολλές επιλογές για έθνικ διασκέδαση, αλλά αυτήν τη στιγμή υπάρχουν αρκετοί χώροι όπου μπορείς να γνωρίσεις τον τρόπο που διασκεδάζουν οι άνθρωποι που ήρθαν από διάφορα μέρη του κόσμου και σήμερα αποτελούν τους νέους κατοίκους της.

Στο νούμερο 52 βρίσκεται το Ελ Μπάσα που θα πει «το αφεντικό» στα αιγυπτιακά. Εδώ και οκτώ μήνες το έχει ο Ιμάντ με τον ξάδελφό του. Ο Ιμάντ είναι 37 χρονών και ήρθε από την Αίγυπτο πριν από δεκαεννιά χρόνια. Το μαγαζί όμως έχει ιστορία σαράντα χρόνων και ίσως είναι το πρώτο ή από τα πρώτα ναργιλετζίδικα που άνοιξαν στην Αθήνα.

Σε μια γωνιά, μάλιστα, υπάρχουν κορνιζαρισμένες φωτογραφίες διασήμων που το έχουν επισκεφθεί: του Αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου, του Γιώργου Παπανδρέου, του Γιώργου Καμίνη. Σφίγγες και καμήλες διακοσμούν τους τοίχους και ακούγεται συνήθως αραβική μουσική. 

Σαββατόβραδο στην πόλη των άλλων Facebook Twitter
Eλ μπασά, ναργιλετζίδικο, Αχαρνών 52. Φωτ.: Νίκος Κατσαρός/LIFO

Το Ελ Μπάσα ανοίγει στις οκτώ το πρωί και κλείνει στη μία μετά τα μεσάνυχτα. Ρωτάω τον Ιμάντ αν ξενυχτάει, ιδίως τα Παρασκευοσάββατα, και μου λέει: «Όχι, ο κόσμος δεν έχει να φάει. Αχαρνών λέμε, δεν λέμε Γλυφάδα». Πάντως, εκτός από ναργιλέ με ποικιλία γεύσεων, προσφέρει και αραβικό καφέ, αραβικό τσάι, εξωτικούς χυμούς, ενώ διαθέτει και πλούσια κάβα με αλκοόλ, κάτι που δεν συνηθίζεται στα ναργιλετζίδικα.

Η βόλτα μας συνεχίζεται σε ένα καινούργιο φιλιππινέζικο μαγαζί που άνοιξε πριν από τρεις μήνες στο κέντρο, το Sentro Otso. Είναι ένα cocktail bar που βρίσκεται στην Κλειτίου 8, στο Σύνταγμα. Μόλις είκοσι πέντε τετραγωνικά, διαθέτει μπάρα με ψηλά σκαμπό, τραπεζάκια έξω στον πεζόδρομο και λειτουργεί καθημερινά έξι με δύο. Το άνοιξαν πέντε νέα παιδιά: ο Αλτζόν, ο Τζέι, ο Χούλιο, ο Λευτέρης και η Αθηνά. «Made and born in Greece», λένε χαριτολογώντας.

«Γεννηθήκαμε Ελλάδα, γνωριζόμαστε από πολύ μικρή ηλικία και τώρα που μεγαλώσαμε θέλαμε να εντάξουμε την κουλτούρα, το χαμόγελο, τη συμπεριφορά και τον χαβαλέ μας στην Αθήνα. Μεγαλώσαμε σε Αμπελόκηπους, Ψυχικό, Φιλοθέη, γιατί εκεί ήταν οι δουλειές των γονιών μας. Είναι σαράντα χρόνια εδώ».

Τους ρωτάω πώς και δεν άνοιξαν το μαγαζί κάπου στην Πανόρμου, όπου θα είχαν και έτοιμη πελατεία. «Αν το ανοίγαμε Αμπελοκήπους, θα ’χαμε πολλή δουλειά. Αλλά θέλαμε να βγούμε out of the box, να μας γνωρίσουν και οι άλλοι. Αυτό το μαγαζί το φτιάξαμε για να κάνουμε lift up στους Φιλιππινέζους, όχι μόνο για να βγάλουμε λεφτά». 

Υπερηφανεύονται ότι το Sentro Otso είναι το πρώτο φιλιππινέζικο μπαρ όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη και το χαρακτηρίζουν «καθαρά influence bar». Το design το επιμελήθηκαν μαζί με τους γονείς τους και τους φίλους τους, παίζουν φιλιππινέζικη μουσική, ενώ σύντομα θα ξεκινήσουν και βραδιές καραόκε.

Δουλεύουν οι ίδιοι, χωρίς υπαλλήλους και οι στολές τους είναι εμπνευσμένες από παραδοσιακές φορεσιές των Φιλιππίνων. «Έχουμε πάρει προϊόντα που χρησιμοποιούμε σε φαγητά και γλυκά και τα ’χουμε παντρέψει στα κοκτέιλ μας. Ας πούμε το ούμπε, που είναι σαν μοβ γλυκοπατάτα και το χρησιμοποιούμε σε γλυκά, εμείς το εντάξαμε και σε ένα κοκτέιλ». 

Σαββατόβραδο στην πόλη των άλλων Facebook Twitter
Το Sentro Otso είναι το πρώτο φιλιππινέζικο μπαρ όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη και το χαρακτηρίζουν «καθαρά influence bar». Φωτ.: Νίκος Κατσαρός/LIFO

Το Sentro Otso το έχει αγκαλιάσει ήδη η φιλιππινέζικη κοινότητα, αλλά λόγω και της θέσης του προσελκύει ένα ετερόκλητο κοινό, μεταξύ άλλων και τουρίστες. Τους ρωτάω τι σημαίνει το όνομα του μαγαζιού. «Όταν ήμασταν μικρότεροι λέγαμε “πάμε κέντρο”, δηλαδή “sentro”. Και “otso” είναι στα φιλιππινέζικα το οκτώ, το νούμερο του δρόμου στον οποίο βρισκόμαστε».

764
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Η ώρα πέρασε και είναι ευκαιρία να πεταχτούμε για after στο Ro-mania Club, στην Αδμήτου 10, στην πλατεία Αττικής. Το μαγαζί μετράει σχεδόν είκοσι χρόνια, προσελκύοντας Ρουμάνους και λοιπούς Βαλκάνιους.

Δεν είναι απλώς το μόνο ρουμανικό κλαμπ της Αθήνας, είναι ίσως και το μόνο κλαμπ μεταναστών – παλιά υπήρχε και το βουλγαρικό Varvari Club, στην πλατεία Βάθη.

Όλα εδώ θυμίζουν ελληνικά eighties: η ταπετσαρία στους τοίχους, η μουσική, η διάθεση και η συμπεριφορά των πελατών. Οι γυναίκες, πιο εκδηλωτικές, λικνίζονται και χορεύουν με τις επιλογές του DJ, ενώ οι άντρες, πιο βαρείς, με το τσιγάρο στο χέρι, φέρνουν σε παλιούς Έλληνες.

Το κλαμπ ανοίγει Παρασκευοσάββατα στις έντεκα το βράδυ και κλείνει στις επτά τα ξημερώματα. Ρουμάνοι και Ρουμάνες που δουλεύουν σε άλλα μαγαζιά καταλήγουν εδώ όταν σχολάνε. Ο ταξιτζής που μας έφερε όχι μόνο ήξερε το μαγαζί αλλά μας έδωσε κι αυτές τις πληροφορίες.

Πάντως, εγώ το θυμάμαι πριν από χρόνια με περισσότερο κόσμο. Ίσως με τον καιρό οι Ρουμάνοι να ενσωματώθηκαν και να μη νιώθουν πια την ανάγκη να βγαίνουν στο «δικό» τους μαγαζί. 

Σαββατόβραδο στην πόλη των άλλων Facebook Twitter
Το Sentro Otso το έχει αγκαλιάσει ήδη η φιλιππινέζικη κοινότητα, αλλά λόγω και της θέσης του προσελκύει ένα ετερόκλητο κοινό, μεταξύ άλλων και τουρίστες. Φωτ.: Νίκος Κατσαρός/LIFO

Η Αθήνα μπορεί να μην είναι Παρίσι ή Βερολίνο, όπου υπάρχουν πολλές επιλογές για έθνικ διασκέδαση, αλλά αυτήν τη στιγμή υπάρχουν αρκετοί χώροι όπου μπορείς να γνωρίσεις τον τρόπο που διασκεδάζουν οι άνθρωποι που ήρθαν από διάφορα μέρη του κόσμου και σήμερα αποτελούν τους νέους κατοίκους της: το ασιατικό μπιλιάρδο της Λαγουμιτζή στον Νέο Κόσμο, το κινέζικο καραόκε στην πλατεία Ελευθερίας, το Red Sea, το ρέγκε κλαμπ στην οδό Ποταμιανού στα Ιλίσια, το συριακό καφενείο στην πλατεία Βάθη, όπου γίνονται συχνά γλέντια τα μεσημέρια της Κυριακής, τα αφρικανικά γλέντια στα μαγαζιά της Κυψέλης, ακόμα και στα φαγάδικα, τα RnB πάρτι με πιτσιρικαρία Αφροελλήνων σε διάφορα μέρη, τα οποία δεν τα πετυχαίνεις όμως σταθερά – και αρκετά δεν έχουν πάντα κόσμο. 

Η αλήθεια είναι πως στα περισσότερα στέκια μεταναστών λιγόστεψε η πελατεία μετά τις καραντίνες κι αυτό μάλλον δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της ενσωμάτωσής τους στην αθηναϊκή κοινωνία. Σίγουρα το οικονομικό πλήγμα που δέχτηκαν ήταν πολύ μεγάλο. Οι δουλειές τους είναι τέτοιες που δεν μπορούν να τις κάνουν «απ’ το σπίτι». Και με τόσο μεγάλα διαστήματα που η καφεστίαση ήταν κλειστή ή υπολειτουργούσε, πολλοί μετανάστες εργαζόμενοι σ’ αυτόν τον τομέα είδαν το εισόδημά τους να κατακρημνίζεται, αν ληφθεί υπόψη ότι και λόγω της ανασφάλιστης εργασίας που σε αρκετές περιπτώσεις παρέχουν δεν μπορούσαν να λάβουν τα προσφερόμενα επιδόματα. 

Σαββατόβραδο στην πόλη των άλλων Facebook Twitter
Όλα εδώ θυμίζουν ελληνικά eighties: η ταπετσαρία στους τοίχους, η μουσική, η διάθεση και η συμπεριφορά των πελατών. Φωτ.: Νίκος Κατσαρός/LIFO

Πριν ενσκήψει ο ιός, τα μαγαζιά ήταν περισσότερα και με πολύ μεγαλύτερη πελατεία. Όσοι περνούσαν Κυριακές από τη Μάρνη και την Καρόλου, θα θυμούνται τα αυτοσχέδια βαλκανικά γλέντια που στήνονταν σε κάθε μαγαζί, ακόμα και σε σουβλατζίδικα. Κόσμος, κέφι, μουσική, χορός, πανηγύρι.

Και φυσικά άφησαν εποχή τα κυριακάτικα γλέντια με ζωντανή ορχήστρα στο Χαλκιάς Παλλάς της πλατείας Καραϊσκάκη, όπου οι Βουλγάρες οικιακές βοηθοί, στο μοναδικό ρεπό της εβδομάδας, συναντιούνταν εκεί και ξέδιναν, μπουχτισμένες απ’ την κλεισούρα έξι ημερών.

Βέβαια η κλεισούρα και το ξόδεμα στις οθόνες ίσως έγινε πια τρόπος ζωής στη μετά-Covid εποχή. «Η επιδημία και η τεχνολογία συμπλέκονται αδιαχώριστα», είχε παρατηρήσει έγκαιρα και εύστοχα ο Αγκάμπεν.

Δεν θα ξεχάσω μία απ’ τις πρώτες μου εξόδους σε ναργιλετζίδικο μετά την πρώτη, σκληρή καραντίνα του ’20. Οι πελάτες ρουφάνε αμίλητοι το ναργιλέ τους, χαζεύοντας τα smartphones τους, ώσπου ακούγεται μια φωνή, σαν κορυφαίου Χορού: «Δυο μήνες γκρινιάζαμε που μας είχαν κλεισμένους, και τώρα που βγήκαμε δεν λέμε κουβέντα».

Μα έχει ο καιρός και ο χορός γυρίσματα.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Θέματα
0

ΦΩΤΙΕΣ ΤΩΡΑ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Gen Z και ψυχική υγεία: Η ζωή στην εποχή της διαρκούς σύνδεσης

Άκου την επιστήμη / Gen Z : Τι έχουν στο μυαλό τους όταν είναι διαρκώς με ένα κινητό στο χέρι;

Πώς επηρεάζουν τα social media την αυτοεικόνα των νέων σήμερα; Ποιον ρόλο παίζει η ανάγκη για αποδοχή και η εργασιακή αβεβαιότητα στη διαμόρφωση της ψυχικής τους ανθεκτικότητας; Ο ψυχολόγος-ψυχοθεραπευτής Βασίλης Κιοσσές μιλά στον Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μου έλεγαν “ωραία φωνή, αλλά δεν το έχεις καθόλου, ρε φίλε”»

Lifo Videos / «Μου έλεγαν “ωραία φωνή, αλλά δεν το έχεις καθόλου, ρε φίλε”»

Ο Ορέστης Μήλιος είναι voice artist, συγγραφέας του βιβλίου «Άσε κάτω το ρημάδι, μιλάω» και απόφοιτος του Πολυτεχνείου. Με μια φωνή που την αμφισβήτησαν αλλά δεν ξέχασε ποτέ, χτίζει μια πορεία σε στούντιο, βιβλία και σκηνές, κόντρα στις κρίσεις πανικού και το χρόνιο άγχος.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Διακοπές χωρίς εμπόδια: Χρήσιμες συμβουλές για ΑμεΑ

Ζούμε, ρε! / Διακοπές χωρίς εμπόδια: Χρήσιμες συμβουλές για ΑμεΑ

Από την επιβίβαση στο πλοίο και την αναζήτηση προσβάσιμου καταλύματος μέχρι την είσοδο στη θάλασσα και τη βραδινή έξοδο για ένα ποτό, τα αυτονόητα για τους περισσότερους μπορεί να κρύβουν απρόβλεπτες δυσκολίες για τα άτομα με αναπηρία. Πώς μπορούν, λοιπόν, να οργανώσουν τις διακοπές τους με μεγαλύτερη αυτονομία και ασφάλεια;
THE LIFO TEAM
Δεν τη φώναζαν «Κλουροκέρατη» τη γίδα χωρίς λόγο

Ηχητικά Άρθρα / Δεν τη φώναζαν «Κλουροκέρατη» τη γίδα χωρίς λόγο

Τα «Τετράδια ενός βοσκού» είναι ένα βιβλίο που καταγράφει, σε μορφή ημερολογίου, τον βιολογικό κύκλο ενός κοπαδιού στην περιοχή της Τσαπουρνιάς. Ο τρόπος με τον οποίο δίνονταν ονόματα στις γίδες και τις προβατίνες αποτελεί μέρος της προφορικής παράδοσης των Ελλήνων κτηνοτρόφων — μιας παράδοσης που πλέον έχει χαθεί.
M. HULOT
Λειψυδρία στα νησιά: Μια δυστοπική και πανάκριβη πραγματικότητα

Radio Lifo / Λειψυδρία στα νησιά: Μια δυστοπική και πανάκριβη πραγματικότητα

Η Ντίνα Καράτζιου συνομιλεί με τον Νάσο Στασινάκη, καθηγητή Περιβαλλοντικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, γι’ αυτό το φαινόμενο της νησιωτικής χώρας, που πλέον δεν είναι εποχικό αλλά παγιώνεται χρόνο με τον χρόνο.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Κάποιες αγροτικές επιδοτήσεις έγιναν Porsche Cayenne στο Κολωνάκι»

LiFO politics / «Κάποιες αγροτικές επιδοτήσεις έγιναν Porsche Cayenne στο Κολωνάκι»

Ο Βάιος Γκανής, ένας από τους πιο γνωστούς προέδρους αγροτικών συλλόγων της χώρας, εξηγεί στο Lifo Politics και στη Βασιλική Σιούτη το πώς στήθηκε η απάτη του ΟΠΕΚΕΠΕ και περιγράφει το πελατειακό σύστημα που τροφοδοτείται από τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις του αγροτικού τομέα και τα ευτράπελα της ελληνικής αγροτικής πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Το νέο νομοσχέδιο και η 13ωρη εργασία: Θα εργαζόμαστε μέχρι εξαντλήσεως;

Radio Lifo / Το νέο νομοσχέδιο και η 13ωρη εργασία: Θα εργαζόμαστε μέχρι εξαντλήσεως;

Τι ακριβώς αλλάζει στην καθημερινότητα των εργαζομένων με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο που παρουσίασε πρόσφατα το υπουργείο Εργασίας; Η Ντίνα Καράτζιου συζητά με τον αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια και Υγεία στην Εργασία, Ανδρέα Στοϊμενίδη, τις βασικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, το οποίο προβάλλεται από την πολιτική ηγεσία ως μια προσπάθεια εκσυγχρονισμού, ενίσχυσης των εργαζομένων και απλοποίησης των διαδικασιών.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Τι οδηγεί τους ανθρώπους στον ρατσισμό»

Άκου την επιστήμη / «Ο ρατσισμός γεννιέται από την ανάγκη να νιώθουμε ανώτεροι» 

Πώς διαμορφώνεται η λογική «εμείς και οι άλλοι»; Πού οφείλεται η ανάγκη του ανθρώπου να ανήκει; Γιατί ακόμη κυριαρχούν οι εθνοτικές διακρίσεις; Και πόσο ελεύθερο είναι τελικά το άτομο όταν ψηφίζει; Η καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, Βίκυ Φούκα, μιλά στον Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η μεταπολεμική τάξη καταρρέει και το διεθνές σύστημα θυμίζει ζούγκλα»

LiFO politics / «Η μεταπολεμική τάξη καταρρέει και το διεθνές σύστημα θυμίζει ζούγκλα»

«Ο κύριος ωφελημένος από τον πόλεμο στην Ουκρανία είναι η Κίνα και ο κύριος χαμένος είναι η Ευρώπη». Ο καθηγητής Στρατηγικής, Αθανάσιος Πλατιάς, συζητά με τη Βασιλική Σιούτη για «τη συμμαχία του Δράκου και της Αρκούδας», για το χάσμα με την Τουρκία, για την ελληνική στάση και το κεντρικό πρόβλημα της χώρας.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Η σκληρή αλήθεια για την εφηβική μπάντα Protest March

Μικροπράγματα / Η σκληρή αλήθεια για την εφηβική μπάντα Protest March

Ένα ηχητικό ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη για την απίστευτα feel-good ιστορία τριών εφήβων στη δεκαετία του '80, που σήμερα, 40 χρόνια μετά, ανακάλυψαν ότι τα παιδικά όνειρά μπορεί να πραγματοποιηθούν με τον πιο ανέλπιστο τρόπο
ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ
Γιώργος Λιάνης: «Έβγαλα χρήματα που δεν φαντάζεστε, όμως είμαι φτωχός»

Lifo Videos / Γιώργος Λιάνης: «Έβγαλα χρήματα που δεν φαντάζεστε, όμως είμαι φτωχός»

Ο δημοσιογράφος, συγγραφέας και πολιτικός μετρά εξήντα χρόνια πορείας και αποκαλύπτει, για πρώτη φορά, άγνωστες πτυχές της ζωής του, από τον Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι τον Στέλιο Καζαντζίδη και από τα παρασκήνια της εξουσίας μέχρι τις πιο προσωπικές του ήττες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μπορούν άτομα με αναπηρία να εκπαιδεύσουν την τεχνητή νοημοσύνη;

Ζούμε, ρε! / Μπορούν άτομα με αναπηρία να εκπαιδεύσουν την τεχνητή νοημοσύνη;

Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος φιλοξενούν τον Βασίλη Γιαννακόπουλο, Chief Marketing Officer του μη κερδοσκοπικού οργανισμού SciFY, σε μια συζήτηση για ένα φιλόδοξο ερευνητικό πρόγραμμα που  ανοίγει νέους ορίζοντες.
THE LIFO TEAM
«Νιώθω δικαιωμένος που έφυγα από το σπίτι μου»

Lifo Videos / «Νιώθω δικαιωμένος που έφυγα στα 15 από το σπίτι μου»

Όταν μιλά για τη μουσική του, τον ενοχλεί που πολλοί στέκονται μόνο στην αναπηρία του ή στην ταυτότητά του ως Ρομά. Ο Βαλάντης Σταμούλης, όμως, θέλει με την ιστορία του να δώσει ελπίδα σε όσους αισθάνονται πως όλα είναι εναντίον τους.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ