Ουρανία Κάππου: Μια ξεχωριστή δασκάλα στην άκρη του Αιγαίου

Ουρανία Κάππου: Μια ξεχωριστή δασκάλα στην άκρη του Αιγαίου Facebook Twitter
Όσον αφορά στην εμπειρία μου ως εκπαιδευτικός, δεν θα ξεχάσω ποτέ τα μάτια των τριών μαθητριών μου στη Θύμαινα που άστραφταν κάθε φορά που κάναμε κάτι καινούργιο.
0

Η Θύμαινα είναι ένα ακριτικό νησί του ανατολικού Αιγαίου. Ανήκει στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Φούρνων, το οποίο βρίσκεται στο τρίγωνο μεταξύ Σάμου, Ικαρίας και Πάτμου. Η έκταση της είναι μόλις 10,07 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Σήμερα, η Θύμαινα μετρά περίπου 135 μόνιμους κατοίκους με κύρια ασχολία την αλιεία. Διαθέτει δύο παραδοσιακά καφενεία, ένα εστιατόριο, δύο παντοπωλεία και μια καντίνα. Στο νησί λειτουργεί και ένα μικρό σχολείο, νηπιαγωγείο και δημοτικό, στο οποίο πηγαίνουν πέντε παιδιά. Όπως είναι φυσικό, η ζωή στη Θύμαινα δεν είναι εύκολή ούτε για τους μόνιμους κατοίκους ούτε για τους εκπαιδευτικούς. Φέτος, η Ουρανία Κάππου βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών «για τον ζήλο και τον εθνωφελή τρόπο με τον οποίο εκτέλεσε τα καθήκοντά της» στο ακριτικό νησάκι του Αιγαίου. Η ίδια επέλεξε συνειδητά να αφήσει πίσω της την ασφάλεια ενός σχολείου της πόλης και να ταξιδέψει πολλά χιλιόμετρα μακριά για να διδάξει τα παιδιά ενός ξεχασμένου ακριτικού νησιού του Αιγαίου. «Η Θύμαινα είναι ένα νησί φιλόξενο, που σε αγκαλιάζει και δεν θέλεις να φύγεις. Κι αν φύγεις, πάντοτε θα θέλεις να επιστρέψεις», λέει στη LiFO, ενώ στη συνέχεια αφηγείται τη δική της προσωπική μάχη σ’ αυτόν τον παρθένο τόπο.  

Κάθε λεπτό με τα παιδιά είναι ένα πολύτιμο μάθημα. Τα παιδιά με έναν μαγικό τρόπο τα κάνουν όλα να φαίνονται δυνατά, σε κάνουν να αισθάνεσαι πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Στις πιο δύσκολες στιγμές μου, τα παιδιά ήταν εκείνα που με έκαναν να μπορώ να σηκώνομαι το πρωί από το κρεβάτι και να συνεχίζω.

— Τι σημαίνει για σας το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών;
Είναι τιμή να βραβεύομαι ανάμεσα σε τόσους σπουδαίους ανθρώπους και επιστήμονες, από το έργο των οποίων έχω πολλά να μάθω, και γι’ αυτό το βραβείο αυτό δεν είναι για εμένα τερματικός σταθμός αλλά αφετηρία. Η χρονιά που πέρασε ήταν ιδιαίτερη. Βρέθηκα στην ακριτική Θύμαινα κι έδωσα τη δική μου μικρή μάχη για να προσφέρω όσο μπορώ σε αυτό το μικρό σχολείο αλλά και γενικότερα σε αυτόν τον όμορφο τόπο με τους υπέροχους ανθρώπους. Την ίδια χρονιά, όσο βρισκόμουν εκεί, έχασα τον μπαμπά μου. Για εμένα, το βραβείο αυτό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με εκείνον, που μου έμαθε τη σημασία της σκληρής δουλειάς, της προσφοράς, της αφοσίωσης στις ιδέες και τα ιδανικά. Το βραβείο είναι σαν να το πήραμε μαζί και λίγο περισσότερο εκείνος. 

Ουρανία Κάππου: Μια ξεχωριστή δασκάλα στην άκρη του Αιγαίου Facebook Twitter
Είναι τιμή να βραβεύομαι ανάμεσα σε τόσους σπουδαίους ανθρώπους και επιστήμονες, από το έργο των οποίων έχω πολλά να μάθω και γι’ αυτό το βραβείο αυτό δεν είναι για εμένα τερματικός σταθμός αλλά αφετηρία.

— Γιατί επιλέξατε να διδάξετε σε ένα ακριτικό νησί όπως η Θύμαινα;
Το να υπηρετήσω ως εκπαιδευτικός σε ακριτικό νησί ήταν μια εμπειρία που ήθελα οπωσδήποτε να αποκτήσω. Ήταν μια ευκαιρία να ζήσω για ένα διάστημα με άλλους ρυθμούς, εντελώς διαφορετικούς από αυτούς της πρωτεύουσας, να δοκιμάσω τον εαυτό μου σε συνθήκες που δεν είχα συνηθίσει και να έχω την ευκαιρία για μια βαθύτερη επικοινωνία με τον εαυτό μου. Πάνω απ’ όλα, όμως, με οδήγησε εκεί η ανάγκη μου για προσφορά, καθώς πάντοτε είχα στο μυαλό μου πως μέσα από τη δουλειά μου θέλω να μπορέσω να αφήσω κάτι πίσω μου.

— Ποιες είναι οι δυσκολίες που συναντήσατε ως δασκάλα σε αυτό το μικρό νησί;
Υπήρξαν κάποιες δυσκολίες που ίσως δεν οφείλονται αποκλειστικά στο μέγεθος και στην τοποθεσία του νησιού, αλλά μάλλον προκύπτουν από γενικότερες παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Για παράδειγμα, η υγρασία στη σχολική αίθουσα, η ελλιπής θέρμανση, το απαρχαιωμένο εποπτικό υλικό, τα ανύπαρκτα λογοτεχνικά βιβλία στη βιβλιοθήκη, η ενόχληση και η ειρωνεία εκπαιδευτικών γειτονικών νησιών –και όχι μόνο εκπαιδευτικών– σχετικά με την ανάδειξη των ζητημάτων αυτών και με την επιθυμία να επιλυθούν. Για κάποιον λόγο, το να προσπαθείς να αλλάξεις κάποια πράγματα ενοχλεί, ξεβολεύει, αποκαλύπτει όλους όσοι ίσως είχαν την αρμοδιότητα και τη δυνατότητα να τα αλλάξουν και απλώς δεν το έκαναν ποτέ. 

Ουρανία Κάππου: Μια ξεχωριστή δασκάλα στην άκρη του Αιγαίου Facebook Twitter
Ο καλός εκπαιδευτικός πρέπει να επιμορφώνεται συνεχώς, να έχει μάτια και αυτιά ανοιχτά, επιμονή, υπομονή και φυσικά να μη λειτουργεί ως αυθεντία. Να δίνει χώρο και χρόνο στα παιδιά και να τα βοηθά να οδηγηθούν μόνα τους στη γνώση.

— Πώς θα περιγράφατε τη ζωή στη Θύμαινα;
Η ζωή στη Θύμαινα ακολουθεί τις διακυμάνσεις της θάλασσας. Άλλοτε μπουνάτσα και άλλοτε φουρτούνα. Υπάρχουν μέρες ήρεμες, γεμάτες ζεστασιά και λιακάδα, με τους ανθρώπους έτοιμους να σε αγκαλιάσουν και να σε βοηθήσουν. Υπάρχουν και μέρες δύσκολες, που το νησί το δέρνει η κακοκαιρία και οι άνθρωποι φοβούνται και σκληραίνουν. Δεν είναι εύκολο να ξέρεις πως σε μια έντονη κακοκαιρία δεν μπορεί να προσεγγίσει ούτε πλοίο ούτε ελικόπτερο ούτε τίποτα. Αν προκύψει ένα σοβαρό περιστατικό, ένα θέμα υγείας, μπορεί ένας αγροτικός ιατρός να το διαχειριστεί; Κι αν, όταν συμβεί το περιστατικό, ο γιατρός δεν είναι στο νησί; Τον τελευταίο χρόνο υπήρξε σοβαρό ζήτημα με τη θέση του γιατρού. Τον περισσότερο καιρό η θέση καλύφθηκε από φαντάρους γιατρούς και υπήρξαν και μέρες που στο νησί δεν βρισκόταν κανένας γιατρός. 

— Ποια χαρακτηριστικά χρειάζεται να έχει ένας καλός εκπαιδευτικός; 
Συχνά ακούμε ως απάντηση σε αυτή την ερώτηση πως ο καλός εκπαιδευτικός πρέπει να αγαπά τη δουλειά του και τα παιδιά. Αυτό είναι η βάση για να γίνει κάποιος εκπαιδευτικός, αλλά δεν αρκεί για να γίνει καλός εκπαιδευτικός. Ο καλός εκπαιδευτικός πρέπει να επιμορφώνεται συνεχώς, να έχει μάτια και αυτιά ανοιχτά, επιμονή, υπομονή και φυσικά να μη λειτουργεί ως αυθεντία. Να δίνει χώρο και χρόνο στα παιδιά και να τα βοηθά να οδηγηθούν μόνα τους στη γνώση. Ο εκπαιδευτικός είναι εκεί για να τα προβληματίσει, να τα ξεκλειδώσει, να τους δώσει ώθηση. Και όλα αυτά θέλουν χρόνο, κόπο και πολλή δουλειά. Κάνεις δεν βγαίνει από μια σχολή και είναι έτοιμος. Εάν κάποιος ή κάποια επέλεξε να γίνει εκπαιδευτικός για να κάθεται, καλύτερα να αλλάξει επάγγελμα.  

— Εσείς, προσωπικά, τι έχετε μάθει από τα παιδιά; 
Κάθε λεπτό με τα παιδιά είναι ένα πολύτιμο μάθημα. Τα παιδιά με έναν μαγικό τρόπο τα κάνουν όλα να φαίνονται δυνατά, σε κάνουν να αισθάνεσαι πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Στις πιο δύσκολες στιγμές μου, τα παιδιά ήταν εκείνα που με έκαναν να μπορώ να σηκώνομαι το πρωί από το κρεβάτι και να συνεχίζω.

Ουρανία Κάππου: Μια ξεχωριστή δασκάλα στην άκρη του Αιγαίου Facebook Twitter
Δράσεις για τον πόλεμο στην Ουκρανία.

— Υπάρχει μια ιστορία που δεν θα ξεχάσετε; 
Όσον αφορά στην εμπειρία μου ως εκπαιδευτικού, δεν θα ξεχάσω ποτέ τα μάτια των τριών μαθητριών μου στη Θύμαινα που άστραφταν κάθε φορά που κάναμε κάτι καινούργιο. Είτε αυτό ήταν ρομποτική είτε ένα πείραμα είτε συμμετοχή σε θεατρικό εργαστήρι είτε απλώς να μαζέψουμε σκουπίδια από τη γύρω περιοχή. 

— Τι σημαίνει για σας η λέξη «σχολείο»;
Το σχολείο ήταν πάντοτε το δεύτερο σπίτι μου. Και ως παιδί και ως ενήλικη. Κι έτσι πρέπει να είναι, σαν ένα δεύτερο σπίτι, να αποπνέει ασφάλεια και ζεστασιά. Να ξέρεις πως εκεί θα σε αγκαλιάσουν, δεν θα σε κρίνουν, θα σταθούν δίπλα σου και θα σε βοηθήσουν να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου. 

— Τι σας δίνει ελπίδα;
Η μουσική, η ποίηση, η λογοτεχνία, η ζωγραφική, το θέατρο, ο κινηματογράφος και, φυσικά, τα παιδιά. 

— Τι θεωρείτε σημαντικό στη ζωή;
Να είσαι και να νιώθεις ελεύθερος. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται, μιας και καθημερινά εγκλωβιζόμαστε σε μικρές «φυλακές» που είτε μας ρίχνουν μέσα είτε βάζουμε εμείς τον εαυτό μας – το μυαλό μας για την ακρίβεια. Σημασία έχει να καταφέρνουμε τελικά να δραπετεύουμε

Θέματα
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πόσο φιλική είναι η γειτονιά της Κυψέλης για τα άτομα με αναπηρία;

Ζούμε, ρε! / Πόσο φιλική είναι η γειτονιά της Κυψέλης για τα άτομα με αναπηρία;

Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συζητούν με τη σκηνοθέτιδα και σεναριογράφο Νάνσυ Σπετσιώτη, κάτοικο της περιοχής, η οποία καταγράφει την προσβασιμότητα της Φωκίωνος Νέγρη και άλλων γειτονικών δρόμων για τα άτομα με αναπηρία.
THE LIFO TEAM
Σκληρές Αλήθειες

Άρης Δημοκίδης / 10 Σκληρές Αλήθειες που σοκάρουν μέχρι σήμερα

Αδυσώπητοι εγκληματίες και αμφιλεγόμενες προσωπικότητες, δολοφόνοι που παρίσταναν τους αθώους, παράξενες εξαφανίσεις και σοκαριστικές αποκαλύψεις σε 10 ηχητικά ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη που φωτίζουν ξανά πολύκροτες υποθέσεις.
THE LIFO TEAM
O παιδοκτόνος της Αιτωλοακαρνανίας: Η άγνωστη ιστορία του προτελευταίου θανατοποινίτη

Αληθινά εγκλήματα / O παιδοκτόνος της Αιτωλοακαρνανίας: Η άγνωστη ιστορία του προτελευταίου θανατοποινίτη

Ο Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται την ξεχασμένη ιστορία του προτελευταίου θανατοποινίτη στην Ελλάδα, που στήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα δύο μήνες πριν από τον Βασίλη Λυμπέρη, το 1972.
Υπάρχουν μυστικά για να πετύχεις στις Πανελλήνιες;

Ζωή στα καλύτερά της / Υπάρχουν μυστικά για να πετύχεις στις Πανελλήνιες;

Mια συζήτηση με την παιδοψυχολόγο Αλεξάνδρα Καππάτου για το πώς μπορούν οι έφηβοι να διαχειριστούν καλύτερα το άγχος τους και να αναπτύξουν στρατηγικές μελέτης την περίοδο των Πανελληνίων, στο πλαίσιο της σειράς podcast «Ζωή στα καλύτερά της», με την υποστήριξη των συμπληρωμάτων διατροφής EVIOL.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
«Το να λες “σε φτάνω στα όριά σου για το καλό σου” είναι κακοποιητικό»

Lifo Videos / «Το να λες “σε φτάνω στα όριά σου για το καλό σου” είναι κακοποιητικό»

Η ηθοποιός Ελεάνα Στραβοδήμου μιλά για την πορεία της από τη θεατρική ομάδα του πανεπιστημίου μέχρι την τηλεόραση, για τα όρια που χρειάστηκε να θέσει, τις κακοποιητικές συμπεριφορές που αντιμετώπισε και την ανάγκη για αυτοπροστασία που καλλιέργησε.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Ο Αναγνώστης Καβάφης (Μέρος Β’)

Ο Καβάφης ανάμεσά μας / Ο αναγνώστης Καβάφης (Μέρος Β’)

Πώς το αρχείο υποδεικνύει τα αναγνώσματα του ποιητή. Η προσωπική του βιβλιοθήκη, τα ενδιαφέροντά του, η ανάγνωση στην ποίηση του Καβάφη και η θέση του στην «Ιστορία της Ανάγνωσης». Μια συζήτηση με τον Γιάννη Παπαθεοδώρου, Αναπληρωτή Καθηγητή Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, στο πλαίσιο της σειράς podcasts «Ο Καβάφης ανάμεσά μας» που πραγματοποιείται σε συνεργασία με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το Αρχείο Καβάφη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ο δαίμονας του τραυλισμού δεν φεύγει ποτέ – αλλά στη σκηνή σωπαίνει»

Lifo Videos / «Ο δαίμονας του τραυλισμού δεν φεύγει ποτέ – αλλά στη σκηνή σωπαίνει»

Ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και θεατρικός συγγραφέας Στέφανος Κακαβούλης μιλά για το τραύλισμα που τον σημάδεψε από παιδί, το bullying και την απομόνωση που βίωσε, και για το πώς η υποκριτική τον απελευθέρωσε, βοηθώντας τον να το ξεπεράσει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Υπόθεση Γερωνυμάκη: Ο δικηγόρος από την Κρήτη που κατηγορήθηκε για τη δολοφονία της γυναίκας του και της πεθεράς του

Αληθινά εγκλήματα / Υπόθεση Γερωνυμάκη: Ποιος σκότωσε τη γυναίκα και την πεθερά του δικηγόρου από την Κρήτη;

O Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται το θρίλερ της διπλής δολοφονίας της συζύγου και της πεθεράς γνωστού δικηγόρου, που συγκλόνισε και δίχασε την τοπική κοινωνία του Ηρακλείου το φθινόπωρο του 1996.
Η σκληρή αλήθεια για τον Στράτο Διονυσίου

Μικροπράγματα / Η σκληρή αλήθεια για τον Στράτο Διονυσίου

Ένα ηχητικό ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη για την συναρπαστική, κινηματογραφική ζωή του αμφιλεγόμενου τραγουδιστή και την προσπάθειά του, μέσα από συνεχείς περιπέτειες, να παραμείνει στην κορυφή
ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ
Μπορεί η Αθήνα να λύσει το κυκλοφοριακό;

Αθήνα / Μπορεί η Αθήνα να λύσει το κυκλοφοριακό;

Ποιοι είναι οι μύθοι και οι αλήθειες γύρω από το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Αθήνας και πόσο σωτήριο μπορεί να είναι το όριο των 30 χιλιομέτρων; Η Ντίνα Καράτζιου συζητά με τον συγκοινωνιολόγο, καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Γιώργο Γιαννή για ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι Αθηναίοι.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Παίζουν video games τα τυφλά άτομα;

Ζούμε, ρε! / Παίζουν video games τα τυφλά άτομα;

Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συνομιλούν με τον τυφλό gamer Μιχάλη Αλεξίου, ο οποίος μοιράζεται την εμπειρία του και ρίχνει φως στις προκλήσεις και τις προοπτικές που υπάρχουν για μια κοινότητα παικτών που μέχρι πρόσφατα έμενε στο περιθώριο.
THE LIFO TEAM
«Αν έχω αληθινούς φίλους; Ρώτα με ένα λεπτό πριν πεθάνω»

Lifo Videos / «Αν έχω αληθινούς φίλους; Ρώτα με ένα λεπτό πριν πεθάνω»

Ο Monozim, κατά κόσμον Ορέστης Μπαρσάκης, μιλά για τους δύο άξονες της δημιουργίας του –τη μουσική και το animation– και τη μοναχική πορεία που ακολουθεί, για τη δυσπιστία του απέναντι στις δισκογραφικές, καθώς και για τη δυσκολία βαθιάς σύνδεσης με τους ανθρώπους γύρω του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Ο «δράκος της Θράκης»: Mια υπόθεση που έμεινε στο σκοτάδι

Αληθινά εγκλήματα / Ο «δράκος της Θράκης»: Mια υπόθεση που έμεινε για πάντα στο σκοτάδι

Ο Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται την ιστορία του ανθρώπου που για τουλάχιστον δύο χρόνια, στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και αρχές του ’90, σκόρπιζε τον τρόμο και τον θάνατο στη βόρεια Ελλάδα, κατά μήκος του οδικού άξονα Καβάλα–Έβρος. Του ψυχρού δολοφόνου που, παρά το ανθρωποκυνηγητό από όλες τις αστυνομικές υπηρεσίες, παρέμεινε ασύλληπτος.
«Αν δεν υπήρχε η Σελίν Ντιόν, κανείς δεν θα είχε καταλάβει την πάθησή μου»

Lifo Videos / «Αν δεν υπήρχε η Σελίν Ντιόν, κανείς δεν θα είχε καταλάβει την πάθησή μου»

Υιοθετήθηκε στα 5 της χρόνια, διαγνώστηκε με το σπάνιο σύνδρομο stiff person και κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο. Η Αλεξάνδρα Σταματοπούλου, χρυσή παραολυμπιονίκης στο Παρίσι, μιλά για την έλλειψη αναγνώρισης και την απογοητευτική υποδοχή μετά το μετάλλιο: «Κανείς δεν ήταν εκεί να με χειροκροτήσει».
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ