Πρέσπα: το κεφάλαιο που κλείνει κι αυτό που ανοίγει Facebook Twitter

Πρέσπα: το κεφάλαιο που κλείνει κι αυτό που ανοίγει

27

Επίτευγμα

Λέω εξαρχής και απερίφραστα πως η Συμφωνία των Πρεσπών είναι ένα διττό –διπλωματικό και πολιτικό– επίτευγμα. Στο διπλωματικό πεδίο, μια χώρα αλλάζει, έναντι όλων, τη συνταγματική της ονομασία κατόπιν διαπραγματεύσεων με μια άλλη σε καιρό ειρήνης. Αυτό είναι πρωτοφανές στην ιστορία των διεθνών σχέσεων. Προφανώς, ο συσχετισμός δυνάμεων μεταξύ των δύο είναι συντριπτικός υπέρ της Ελλάδας, ωστόσο η διεθνής πλαισίωση και η εν γένει πεποίθηση των διεθνών παραγόντων ότι η Ελλάδα τελεί εν αδίκω στην υπόθεση του ονόματος καθιστά την έναντι όλων συνταγματική αλλαγή της ονομασίας, άνευ άλλου τινός, διπλωματική επιτυχία της ελληνικής πλευράς.


Το τίμημα αυτής της επιτυχίας είναι η αναγνώριση μακεδονικής ιθαγένειας και γλώσσας στην άλλη πλευρά. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Σε καιρό ειρήνης, οι διεθνείς συμφωνίες είναι η σύμπτωση των βουλήσεων των πλευρών, όχι η επιβολή της μιας στην άλλη. Το διεθνές δίκαιο, ως τέτοιο, εδράζεται στην αρχή της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών. Για το διεθνές δίκαιο –που κατά τα λοιπά η Ελλάδα το έχει ευαγγέλιο– τα κράτη πασχίζουν να βρουν ειρηνικές διευθετήσεις στις διαφορές τους, είτε προσφεύγοντας στους μηχανισμούς του, είτε διαπραγματευόμενα. Η θέση του τσαμπουκά δεν είναι σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο.

O εθνικισμός δεν σημαίνει απαραιτήτως ακροδεξιά (το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ εδώ είναι η τρανή απόδειξη), αλλά ακροδεξιά σημαίνει απαραιτήτως εθνικισμός και όσο πήζει αυτός ο χυλός, τόσο αυτό γίνεται πρόβλημα για τη δημοκρατία: διότι ο εθνικισμός βαφτίζει την διαφωνία μειοδοσία και προδοσία. Και τότε ναι! Ο εθνικισμός γίνεται άκρα δεξιά.


Το επιχείρημα της αντιπολίτευσης που λέει πως «δώσαμε εθνότητα» είναι ανόητο και αντιδημοκρατικό: το συναίσθημα του εθνικού ανήκειν δεν μπορεί, ως τέτοιο, να συνιστά αντικείμενο διεθνούς διαπραγμάτευσης: το έθνος είναι συνείδηση, δεν είναι δημόσιος θεσμός. Δεν μπορείς να παραχωρήσεις κάτι που δεν έχεις, ούτως ή άλλως. Ακούω, παρεμπιπτόντως, να λένε κάποιοι φίλοι από το Κιλκίς ή τη Δράμα:


–«Αν αυτοί είναι Μακεδόνες τότε εμείς τι είμαστε;»

–«Έλληνες είστε ρε παιδιά. Τι άλλο να είστε;».


Σε κάθε περίπτωση, η σύγχυση της εντοπιότητας με τον εθνικό προσδιορισμό, ακόμη κι αν είναι ειλικρινής σε κάποιους συμπολίτες μας, δεν είναι μια πολιτικά ανέφελη παρεξήγηση και εγκυμονεί κινδύνους. Για τον λόγο αυτό δεν τιμάει καθόλου τους διανοουμένους του συντηρητικού χώρου να την αναπαράγουν.

Πρέσπα: το κεφάλαιο που κλείνει κι αυτό που ανοίγει Facebook Twitter
Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι ένα πολιτικό επίτευγμα στο εσωτερικό. Είναι η πρώτη φορά που μια ελληνική κυβέρνηση καταφέρνει και στέκεται με σθένος ενάντια στην τοξική κρούστα του ελληνικού εθνικισμού.

Χθες

Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι ένα πολιτικό επίτευγμα στο εσωτερικό. Είναι η πρώτη φορά που μια ελληνική κυβέρνηση καταφέρνει και στέκεται με σθένος ενάντια στην τοξική κρούστα του ελληνικού εθνικισμού που απενοχοποιήθηκε καταρχάς με το Μακεδονικό στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και με την υπόθεση των ταυτοτήτων το 2000, στη συνέχεια. Ως το 1991, ο εθνικισμός ήταν ιδεολογία ταυτισμένη με τη χούντα και το μετεμφυλιακό καθεστώς, ενώ η νέα ελληνική εθνικοφροσύνη των συλλαλητηρίων του 1992 και του 2018 αποτελεί τον εξαγνισμό μιας ιστορικής ντροπής στο όνομα του νοσηρού ιδεολογήματος: «Η Μακεδονία είναι μια και ελληνική».


Έκτοτε, ο ελληνικός εθνικισμός περιφέρεται αστιγμάτιστος. Ο Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών –μηχανικός στην ειδίκευση– λέει ανενδοίαστα φορώντας τήβεννο πως «η ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα στον κόσμο» και πολλοί λίγοι αντιμιλούν, ενώ πάμπολλοι συμπολίτες πιστεύουν τέτοιες δοξασίες. Το ότι καθηγητές πανεπιστημίου –και όχι ο Κυριάκος Βελόπουλος– κραδαίνουν την πίστη τους ότι «η Ιστορία είναι η ραχοκοκαλιά του έθνους» είναι λοιπόν αναμενόμενο. Το ότι ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου –αριστερός κατά τεκμήριο τραγουδιστής– υπογράφει ζητώντας δημοψήφισμα που θα του δώσει τη δυνατότητα να αποφανθεί για το όνομα ενός άλλου κράτους, επίσης εύλογο. Κι όλα αυτά, μας φαίνονται στην Ελλάδα κανονικά. Ακόμη και η ελληνική αλληλεγγύη απέναντι στους πρόσφυγες το 2015 πήρε εθνικιστικό πρόσημο: «οι Έλληνες είναι ο πιο φιλόξενος λαός του κόσμου»: εθνικιστικός αντιρατσισμός. Ελλάδα!


Οι ευθύνες για τη διάχυση της εθνικιστικής ιδεολογίας στον ελληνικό δημόσιο χώρο είναι βαριές και διάχυτες σε όσους κυβέρνησαν τη χώρα. Στο πεδίο της πολιτικής κουλτούρας, τούτο είναι το πιο κρίσιμο ζήτημα με το οποίο πρέπει να καταπιαστούν οι κυβερνήσεις του μέλλοντος. Διότι, ναι μεν εθνικισμός δεν σημαίνει απαραιτήτως ακροδεξιά (το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ εδώ είναι η τρανή απόδειξη), αλλά ακροδεξιά σημαίνει απαραιτήτως εθνικισμός και όσο πήζει αυτός ο χυλός, τόσο αυτό γίνεται πρόβλημα για τη δημοκρατία: διότι ο εθνικισμός βαφτίζει την διαφωνία μειοδοσία και προδοσία. Και τότε ναι! Ο εθνικισμός γίνεται άκρα δεξιά. Έτσι εκφασίζονται οι άνθρωποι και η ευρωπαϊκή ιστορία του 20ου αιώνα είναι η πιο αδιάψευστη μαρτυρία. Το ότι σήμερα κάποιοι κάνουν ότι δεν το βλέπουν επίσης δεν είναι καινοφανές. Είναι το ίδιο πρόβλημα που αντιμετώπισε η Ευρώπη του Μεσοπολέμου εωσότου παραδοθεί στον φασισμό και τον εθνικοσοσιαλισμό. Δεν τόβλεπε, διότι ήταν μπροστά στα μάτια της και την τύφλωσε.

«Οι αστοί πολιτικοί έχουν καρδιά καρδερίνας, δεν αντέχουν στα δύσκολα», έγραψε ωραία, πριν λίγες μέρες, ο Νίκος Μαραντζίδης («Εθνικοφροσύνη: ο ελάχιστος δεξιός παρανομαστής», Protagon, 22.1.2019) – κι αυτό από μόνο του είχε παγώσει για 25 χρόνια τη διαφορά περί του ονόματος. Πεδίο δόξης λαμπρό για την πολιτική επιστήμη να αναδείξει αναλυτικά τις παραμέτρους της συμπεριφοράς των πολιτικών ελίτ, κυρίως αυτών που αυτοπροσδιορίστηκαν ως εκσυγχρονιστικές. Η υπόθεση των ταυτοτήτων το 2000 υπήρξε η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα της «καρδιάς της καρδερίνας».


Δέκα χρόνια αργότερα, ενώ στο οικονομικό και δημοσιονομικό πεδίο τα μέτρα πλέον λαμβάνονται σωρηδόν παρά το πολιτικό κόστος, στο πεδίο της ιδεολογικής αντιπαράθεσης με τον ελληνικό εθνικισμό, ο τρόμος των ελίτ απέναντι στον Φρανκεστάιν τους είναι παροιμιώδης. Αυτό κατεξοχήν συμβαίνει σήμερα στη Νέα Δημοκρατία και σιγοντάρει απερίσκεπτα τον αλυτρωτικό εθνικισμό των συλλαλητηρίων.

Αύριο

Ωστόσο, το ότι η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί επίτευγμα δεν σημαίνει ότι το όλον ζήτημα λήγει με την κύρωσή της. Πλέον, ένα νέο κεφάλαιο ανοίγει, κι αυτό δεν είναι άλλο από την οικοδόμηση εμπιστοσύνης με τη Βόρεια Μακεδονία σε όλα τα πεδία που δηλητηριάστηκαν τόσα χρόνια εξαιτίας του εθνικισμού ένθεν κακείθεν των συνόρων. Το πεδίο της ιδεολογικής διαμάχης ανοίγει πια διάπλατο μπροστά μας.


Εφεξής, μια δημοκρατική συστράτευση από τη φιλελεύθερη δεξιά (ή ό,τι έμεινε ως δείγμα από δαύτην) ως την ριζοσπαστική αριστερά προς υπεράσπιση του κεκτημένου των Πρεσπών μπορεί να δείξει προς κάθε κατεύθυνση ότι η Πρέσπα είναι νίκη. Δεν είναι απλώς συμβιβασμός. Είναι νίκη της ειρήνης και της δημοκρατίας. Εξάλλου, ευθύς όταν η ελληνική πολιτική αποδέχθηκε την σύνθετη ονομασία μετά την Ενδιάμεση Συμφωνία, στην πράξη ήταν σα να ομολογούσε ότι η αρχική θέση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών το 1992 ήταν λάθος. Αυτό δεν μπορεί να κρύβεται, όσο κι αν πονάει.

Η μείζων πολιτική διακύβευση σήμερα δεν είναι οι ατέλειες της Συμφωνίας των Πρεσπών και οι διαφωνίες περί των διατάξεών της. Το επίδικο είναι αν θέλουμε λύση στο Μακεδονικό και αν πιστεύουμε ότι η ελληνική πολιτική της αδιαλλαξίας όλα αυτά τα χρόνια ήταν η ορθή. Αυτό μας πολώνει. Αυτό μας χωρίζει.


Ο λόγος για τον οποίο είμαστε υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών δεν είναι μόνο ότι σπαταλήσαμε αλόγιστο διπλωματικό κεφάλαιο για ένα ψευδοπρόβλημα, δεν είναι διότι η Ελλάδα ανακτά ηγεμονικό ρόλο στα Βαλκάνια κλπ. Είναι διότι η αξίωση της χώρας μας να αρνείται το δικαίωμα αυτοκαθορισμού σε μια γειτονική πολιτική κοινότητα δεν είχε –δεν έχει και δεν θα έχει– κανένα ηθικό και νομικό έρεισμα. Γι' αυτό κανείς δεν ήταν διατεθειμένος να το δεχθεί, διεθνώς. Ναι λοιπόν, ας γνωρίζουμε –κι ας μην το παραδεχόμαστε– πως η Ελλάδα είχε άδικο στο Μακεδονικό και η Συμφωνία των Πρεσπών επιχειρεί να το διορθώσει.

Φυσικά, η πολιτική δεν είναι χριστιανική θεολογία. Τα λάθη στην πολιτική δεν χρειάζονται πανηγυρική μετάνοια και εξομολόγηση. Χρειάζονται κυρίως έμπρακτη αναγνώριση. Ακόμη κι αν δεν χρειάζεται να το πολυφωνάζουμε, γνωρίζουμε πως η Συμφωνία των Πρεσπών είναι η αναγνώριση ενός ελληνικού mea culpa, το οποίο άρρητα είναι σαφές ήδη με την παραδοχή συνομολόγησης σύνθετης ονομασίας από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και την Ενδιάμεση Συμφωνία.

Σε αυτό το mea culpa σύντομα θα αναγκαστεί να συρθεί και η συντηρητική παράταξη της Ελλάδας, η οποία σήμερα εξανίσταται σήμερα λόγω της αναγνώρισης «μακεδονικής ταυτότητας». Λες και οι άλλοι θα άλλαζαν το όνομα της χώρας τους για την ψυχή της μάνας τους.... Για τους κεντροαριστερούς συνοδοιπόρους της συντηρητικής παράταξης, ούτε καν μπαίνω στον κόπο να αναφερθώ. Κρίθηκαν.


Ας παραδεχθούμε, καταλήγοντας, το αυτονόητο. Η μείζων πολιτική διακύβευση σήμερα δεν είναι οι ατέλειες της Συμφωνίας των Πρεσπών και οι διαφωνίες περί των διατάξεών της. Το επίδικο είναι αν θέλουμε λύση στο Μακεδονικό και αν πιστεύουμε ότι η ελληνική πολιτική της αδιαλλαξίας όλα αυτά τα χρόνια ήταν η ορθή. Αυτό μας πολώνει. Αυτό μας χωρίζει.


Το πολιτικό υποκείμενο των μαζών που συγκροτήθηκε ενάντια στη Συμφωνία αδιαφορεί για τους όρους της Συμφωνίας ούτε που νοιάζεται, ούτε που θέλει να ξέρει για ιθαγένεια, γλώσσα και εμπορικά σήματα: αυτό που ξέρει είναι πως «η Μακεδονία είναι μία και ελληνική». Γύρω από αυτό συγκροτήθηκε. Γι' αυτό υπάρχει. Η Κι όποτε η συντηρητική παράταξη κυβερνήσει τον τόπο αυτό (διαφωνώντας πιθανώς σε κάποια σημεία αλλά υπηρετώντας το πνεύμα και το γράμμα της Συμφωνίας) τότε θα πληρώσει διπλά την κουτοπονηριά να χαϊδεύει ανεπίγνωστα το κεφάλι του τέρατος που δημιούργησε.


Κοινώς, μπροστά μας θα τα βρούμε.

Ο Δημήτρης Χριστόπουλος είναι Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης & Ιστορίας, Πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

 

Στήλες
27

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

11 σχόλια
Διαβαστε προσεκτικα τα παρακάτω, απο επισημανσεις του Μάζη. Νομιζω πως ολα τα λογια ειναι περιττα:Στο πλαισιο της "αναθεωρησης του συνταγματος" των σκοπίων, προκειμενου να κυρωθει η συμφωνια από την ελληνικη βουλή, εκ του Προοιμίου του Συντάγματος αποσύρεται η φράσις «αποφάσεις της ASNOM» και αντικαθίσταται από την φράσιν «Διακήρυξη της Πρώτης Συνεδρίασης της ASNOM προς τον μακεδονικό λαό για την πραγματοποιηθείσα συνεδρίαση της ASNOM».Εδώ λοιπόν γίνεται μνεία και για την διατήρηση των «νομικών αποτελεσμάτων» της Διακηρύξεως της «Αντιφασιστικής Συνέλευσης για την Λαϊκή Απελευθέρωση της Μακεδονίας», με τα αρχικά ΑΣΝΟΜ (στο βουλγαρικό ιδίωμα της FYROM). Aς εξετάσομε όμως ένα σημαντικό απόσπασμα από το κείμενο της Διακηρύξεως της «Αντιφασιστικής Συνέλευσης για την Λαϊκή Απελευθέρωση της Μακεδονίας» του οποίου τα «νομικά αποτελέσματα», όπως προαναφέραμε, κατοχυρώνει το Προοίμιον του δήθεν «τροποποιηθέντος» Σκοπιανού Συντάγματος του 1991:«Λαέ της Μακεδονίας, λόγω των προδοτών και των αποστατών, το μοιραίο έτος του 1912 σας βρήκε διχασμένους, ματωμένους και αποδιοργανωμένους και η γη σας χωρίστηκε μεταξύ των ιμπεριαλιστών εισβολέων. Αυτή η επαίσχυντη κατάτμηση της Μακεδονίας επιβεβαιώθηκε το 1919 και εσείς συνεχίσατε να είστε υπό τον ζυγό της καταπίεσης. Εν όψει των αιωνίων ιδεωδών του λαού της Μακεδονίας, το πρώτοΜακεδονικό εθνικό συμβούλιο διακηρύσσει σε όλον τον κόσμο τη δίκαιη και αποφασιστική του φιλοδοξία για την ένωση όλου του μακεδονικού λαού με βάση την αρχή της αυτοδιαθέσεως. Αυτό θα θέσει τέλος στην καταπίεση του λαού της Μακεδονίας σε όλα τα τμήματά της. Μακεδόνες υπό την Βουλγαρία και την Ελλάδα η ενοποίηση όλου του λαού της Μακεδονίας εξαρτάται από την συμμετοχή σας στο γιγαντιαίο αντιφασιστικό μέτωπο. Μόνο με την καταπολέμηση του άθλιου φασίστα κατακτητή θα αποκτήσετε το δικαίωμα για αυτοδιάθεση και ένωση ολόκληρου του μακεδονικού λαού. Είθε η συμμετοχή σας στον γενικό αντιφασιστικό αγώνα να δώσει ζωή στις αρχές που διακυρήχθηκαν στο πρώτο εθνικό Συμβούλιο της Μακεδονίας και να σβήσει τα σύνορα που σηκώθηκαν διαιρώντας αδελφό από αδελφό, Μακεδόνα από Μακεδόνα.»
Ακουω τωρα τον κο Χριστοπουλο, να λεει λιγο πολυ οτι ΕΜΕΙΣ (οι πολιτικοι αρχηγοι) ζητουσαμε συνθετη ονομασια, πραγμα που εγινε με τη συμφωνια, αρα γιατι διαμαρτυρομαστε, αφου Βορεια Μακεδονια τους ειπαμε!Για το οτι τους δεχθηκαμε ως ΤΟΥΣ μακεδονες (κατ αποκλειστικοτητα χρηση της λεξης), για το οτι στη ρηματικη τους μιλανε για μακεδονικο λαο, ο κος χριστοπουλος συνιστα ΝΑ ΜΗ ΔΙΥΛΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΩΝΩΠΑ! "Νομιζει" οτι οι λεξεις εχουν άλλη σημασια γιαυτους (δηλ εθνικοτητα) και άλλη για εμας (δλδ ιθαγενεια). ΔΗΛΑΔΗ για το μειζον θεμα, της αποκλειστικης χρησης της λεξης ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ, κατι ασχετα λέει. Κριμα!
Θα πρεπει να μπουμε στην ψυχοσυνθεση αυτών των ανθρώπων (των ανθρωπων της ακρα αριστερας):δεν ικανοποιουνται αν ξαφνικα ολος ο κοσμος ή η χωρα τους εστω μετατραπει σε Ελβετια ή Σουηδια με ισοτητα δικαιωματα οικονομικη ανεση για ολους.Δεν τους απασχολει καθολου. Αυτο που θα ηθελαν, για να διαιωνιζουν την υποτιθεμενη υπεροχη τους εναντι της μαζας, ειναι αν μπορουσε η μιση χωρα να μεταβληθει σε λωριδα της Γαζας, και η αλλη μιση σε Ισραηλ, με αυτους στο ρολο των φωτισμενων διανοουμενων που αντιστεκτονται και αντιμαχονται (φυσικα ουτε εχουν μαθει να αντιστεκονται ουτε να αντιμαχονται - εχουν μαθει να χειροκροτουντι μεταξυ τους)Με λιγα λογια ακομα και αν η συμφωνια περασει ο επομενος στοχος ειναι η εφευρεση διαφορων μειονοτικων προβληματων ωστε να μην μεινουν χωρις στοχο ζωης (και δουλεια ορισμένοι). Δεν το ειπε τοσο ξεκαθαρα ο Τσιπραςς με τους δηθεν 70.000 πολιτικους προσφυγες του ΣΝΟΦ που δεν επεστρεψαν;;;Ποσο ποιο ξεκαθαρα να το πει ο ανθρωπος;;;
Το "πολιτικό υποκείμενο των μαζών που συγκροτήθηκε ενάντια στη Συμφωνία" και "αδιαφορεί για τους όρους της Συμφωνίας" θα πρέπει να αποκαλεί τους γείτονες Μακεδόνες και τη γλώσσα μακεδονική.Η ιστορία δεν ξερω αν είναι η "ραχοκοκαλιά ενός έθνους" αλλά είναι κομμάτι του ορισμού του, του αυτοπροσδιορισμού του και της ταυτότητάς του.Αυτό δεν το λέω εγώ αλλά το συνταγματικό δίκαιο.Τα λέει κι ο ανιθαγενής Σβορώνος: "Το έθνος είναι κι αυτό μια ιστορική κατηγορία, η κατακλείδα μιας σειράς σχηματισμών που βγαίνει ο ένας από τον άλλον σε μια συνεχή εξελικτική διαλεκτική πορεία με τη συνεργία πολλών παραγόντων."Το έθνος είναι ένα και το αυτό με τη ιστορία του.Η μνήμη της ιστορίας δεν είναι εθνικισμός. Είναι κομμάτι του δικαιώματος ενός εκάστου στον αυτοπροσδιορισμό. Και όταν θυμόμαστε ποιοι φαγώθηκαν από το 1934 κι εντεύθεν για τη δημιουργία μακεδονικού έθνους δεν είναι ντροπή ούτε εθνικισμός.Ντροπή είναι να ξεχνάμε.ΥΓ Ο Καργάκος έλεγε ότι περισσότεροι Έλληνες ήταν με τον μέρος του Δαρείου παρά με του Αλεξάνδρου. Δίκιο έχει. Σε ενεστώτα χρόνο.
Αλήθεια το δικαίωμα των κατοίκων της βόρειας Ελλάδας να προσδιορίζονται ως Μακεδόνες και να το υποστηρίζουν απεναντι σε κάθε κλέφτη της ιστορίας τους γιατί ειναι φασισμός ενώ η άποψη του γείτονα είναι δικαίωμα;Θα μπορούσε πχ το Λουξεμβούργο να ονομάζεται Βαλλονια; (περιοχή του Βελγίου που συνορεύει) Δεν προβληματίζει το γεγονός της στενής σχέσης του κρατιδίου με την Τουρκία; (Εκδηλώθηκε ανοιχτά και χωρίς προσχήματα Βόρειας Νότιας κλπ από τους ηγέτες τους τη στιγμή που η τραγική σύνθεση της ελληνικής βουλής ψηφίζει ναι.)Ας μην αγνοούμε τις ιστορικές συγκυρίες που οδήγησαν στη δημιουργία του μακεδονισμου ως ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗΣ ιδεολογίας αλυτρωτισμού απέναντι σε Ελλάδα και Βουλγαρία ,μιας ιδεολογίας που μετατράπηκε σε έθνος κράτος το οποίο κατα τα φαινόμενα δεν παρέχει καμία εγγύηση σταθερότητας στην περιοχή .
"Θα μπορούσε πχ το Λουξεμβούργο να ονομάζεται Βαλλονια; (περιοχή του Βελγίου που συνορεύει)"Εντελώς πληροφοριακά, υπάρχει περιφέρεια του Βελγίου που ονομάζεται Λουξεμβούργο! Συνορεύουσα με το Λεξεμβούργο, και μάλιστα πολύ μεγαλύτερη σε έκταση από το Μεγάλο Δουκάτο.Επίσης, υπάρχει στη Γαλλία Βρετάνη και Κορνουάλη, ακριβώς απέναντι από την Μεγάλη Βρετανία.
Σωστά δεν έδωσα το καλύτερο παράδειγμα..., είναι όντως περιοχή του Βελγίου που αποκόπηκε ομως από το Λουξεμβούργο και δόθηκε με συνθήκη στο Βέλγιο το 1830 . Βέβαια άλλη γειτονιά άλλα ήθη..
Οι κάτοικοι της περιοχής του Λουξεμβούργου στο Βέλγιο λένε ότι είναι υπό Βελγική κατοχή και θέλουν να ενωθούν με τη μητέρα πατρίδα;;;; Κάνουν λόγο για γενοκτονία των Λουξεμβούργων από τους Βέλγους;;;Όσο οι Βόρειοι γείτονες κάνουν λόγο για σκλάβος ένας πατρίδες κλπ κλπ κανείς δεν πρέπει να εφησυχάζει... Η συμφωνία μπορεί να επικυρώθηκε στη Βουλή τους όμως έχω σοβαρές αμφιβολίες για το αν συμφωνούν και οι πολίτες της γειτονικής χώρας...
Το ότι ο Σύριζα έχει βγάλει όλη την ιντελιγκέντσιά του να αρθρογραφεί υπέρ της συμφωνίας δείχνει ότι έχει χάσει πλήρως τη μάχη της εξέδρας και το ξέρει. Μηλιός και Δημούλης λείπουν να γράψουν ένα άρθρο.Η πολιτική δεν συμβαίνει σε κενό ιστορίας. Η ιστορία δεν μπορεί να είναι το μοναδικό κριτήριο για την παραγωγή πολιτικής αλλά δεν μπορούμε και να την αγνοούμε σαν να μην υπάρχει. Έτσι όπως δεν μπορούμε να αγνοούμε, κυρίως σε εθνικά θέματα, ούτε τα άλλα κόμματα ούτε τους εθνικισμούς των άλλων αλλά ούτε και το δικό μας δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό.
Αν παρακολουθούσες λίγο καλύτερα τα τεκταινόμενα, θα είχες μάθει ότι ο Μηλιός (με τον οποίο έχω την εντύπωση ότι έχεις ένα κάποιο κόλλημα) έχει αποστασιοποιηθεί εδώ και πολύ καιρό από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, στην τελευταία σαββατιάτικη Εφημερίδα των Συντακτών υπήρχε μια συνέντευξή του στην οποία προσέγγιζε το ΚΚΕ.Συνεπώς, το 50% των παραδειγμάτων που παρέθεσες είναι εντελώς άστοχο. Ποιός είναι τώρα ο Δημούλης που αποτελεί το υπόλοιπο 50% ;
Μπορώ τουλάχιστον να πιθανολογήσω κατά 99,90% ότι -ακόμα και για λόγους καθαρά αισθητικούς (η αισθητική είχε μεγάλη σημασία για αυτόν)- την ώρα του συλλαλητηρίου, θα φρόντιζε να βρίσκεται σε ένα σηγμείο που απέχει τουλάχιστον 15 χιλιόμετρα από το Σύνταγμα.
Του ιδιου Χατζηδακη που ηταν κολλητος με τον Καραμανλη senior και χαρακτηρισμενο απο την προοδευτικιλα ως δεξιο;;; Να ρωτησουμε και τον Ελυτη και τον Σεφερη τοτε (μαντεψε ο ενας ειχε εκφραστει πεντακαθαρα)Η θα μιλουσες για τον Χατζηδακη και την θεση που θα επαιρνε οπως μιλας τωρα για τον Θεοδωρακη;;;
Να σε ρωτήσω ρε μαυρόγατε:Σε αυτά τα συλλαλητήρια πόδι δεν πατώ διότι εν μέρει διαφωνώ με το περιεχόμενό τους αλλά ακριβώς δεν παλεύω και την μετα-cult αισθητική των που θυμίζει μεταμεσονύχτια τηλεόραση των 90s.Αυτό αλλάζει ότι η νυν ελληνική κυβέρνηση εν κρυπτώ καταστρατήγησε κάθε άγραφο κανόνα που διείπε την ελληνική πολιτική στα εθνικά θέματα από τη μεταπολίτευση και μετά;Αλλάζει ότι η νυν ελληνική κυβέρνηση δίνει το δικαίωμα στον εθνικισμό των γειτόνων να λέει ό,τι νάναι;Αλλάζει ότι η νυν ελληνική κυβέρνηση χρησιμοποίησε το θέμα του ονόματος των Σκοπίων για να πάρει προεκλογικό ΟΚ από τη Μέρκελ για τον κατώτατο μισθό ή/και άλλα θέματα; Ήτοι κυριολεκτικά πούλησε ένα εθνικό θέμα υπέρ κομματικού συμφέροντος;Πέραν της αισθητικής αλλάζει κάτι από την ουσία; Ή για λόγους αισθητικής θα συνταχθούμε με αυτούς που λένε το πιο επιζήμιο;Ή θεωρούμε ότι να έχει το δικαίωμα ένα ελεγχόμενο κρατίδιο (για να μην το πω κράτος-φερέφωνο) να λέει ότι κατοικείται από Μακεδόνες που μιλάνε μακεδονικά είναι ΟΚ;Δεν θέλω να το παίξω γεωστρατηγικός αναλυτής αλλά η εμπειρία διδάσκει ότι όσο πιο κοντά στην αλήθεια είσαι τόσο πιο κοντά στο συμφέρον είσαι.Και η αλήθεια είναι ότι από τη στιγμή που οι άνθρωποι αυτοί είναι Σλάβοι και δεν διεκδικούν, με πλάτες άλλων ή όχι, έξοδο στη θάλασσα δεν θα έπρεπε να τους χαλάει καθόλου το Σλαβομακεδονία, Σλαβομακεδόνες και σλαβομακεδονικά.
Προς Γράφοντα:Δεδομένου ότι δεν διαθέτω αρκετό ρόλο να αντικρούσω τα επιχειρήματά σου τα οποία έτσι κι αλλιώς δεν αφορούσαν ουσιαστικά το σχόλιό μου περί της πιθανολογούμενης στάσης του Χατζηδάκη, επικεντρώνομαι στο θέμα: Χωρίς να διεκδικώ δάφνες τρισμέγιστου αναλυτή του συνθέτη και μάντη των προθέσεών του, έχω συμπεράνει ότι ήταν μέγας πολέμιος του εθνικισμού (άρα σίγουρα δεν θα κατέβαινε στα συλλαλητήρια όπου επικρατεί η τόσο απεχθής γι' αυτόν αισθητική του αυριανισμού και του παπαδαριού). Το κατά πόσον θα συμφωνούσε εντελώς, θα συμφωνούσε εν μέρει ή θα διαφωνούσε εντελώς είναι αρκετά δυσκολότερο να πιθανολογηθεί, αν και θεωρώ ότι μάλλον θα συμφωνούσε με τη συμφωνία. κατά τα άλλα, να σου υπενθυμίσω και ένα παλιό σύρθηκα του ΚΚΕ Εσωτερικού: "το ύφος είναι και ήθος"
@ μαυρόγατος"Λοιπόν δεν νομίζω, πως ο σνομπισμός αυτός γύρω από [..............] είναι δυνατό να μας σταθεί εμπόδιο, για να κοιτάξουμε προσεκτικά την αξία του και ν΄αγαπήσουμε την αλήθεια και τη δύναμη που περιέχει."Από τη διάλεξη του Χατζιδάκι για το ρεμπέτικο.Δεν γούσταρε τον σνομπισμό ο άνθρωπος που έβγαλε τον Φλωρινιώτη. Τα λοιπά περί αισθητικής και ήθους άστα διότι το ΚΚΕ Εσωτερικού είναι κυβέρνηση με τον Κουράκη και την Τζάκρη.
Προς Γράφοντα: α) το να φρικάρεις με την αισθητική του αυριανισμού δεν σε καθιστά αυτομάτως σνομπ. β) Εχω τη αίσθηση (σχεδόν την βεβαιότητα) ότι η Τζάκρη ουδέποτε υπήρξε μέλος του ΚΚΕ Εσωτερικού (παρεμπιπτόντως, θα συμφωνήσεις ότι κάθε άλλο παρά συγκαταλέγεται στα ελεεινότερα άτομα που έχουν περάσει από τα έδρανα του Κοινοβουλίου, μάλλον αδιάφορο άτομο είναι που δεν θα αφήσει το παραμικρό στίγμα στην ιστορία του τόπου)
"Το τίμημα είναι πως δώσαμε μακεδονική γλώσσα και ιθαγένεια στην άλλη πλευρά"Γιατί το χαρακτηρίζετε "τίμημα" κάτι το οποίο δεν συνάδει με το υπόλοιπο πανηγυρικό κλίμα του άρθρου; Τί πιστεύετε πως χάσαμε λοιπόν ακριβώς;
Το ψευδοπροβλημα του Μακεδονικου εχει εκκολαψει και συντηρει εδω και μια τριακονταετια το Αυγο του Φιδιου!Να θυμισω οτι με τη Βουλγαρια μας χωριζαν καποτε πολυ σοβαρα προβληματα, αποτελουσε επι δεκαετιες την πιο "εχθρικη" προς εμας χωρα μετα την Τουρκια.Κι ομως εγινε δυνατο να εχουν λυθει ολα τα προβληματα και να εχουμε ειρηνικες.σχεσεις εδω και πολλα χρονια.Η χρεωκοπημενη Ελλαδα που ηδη εχει σοβαρα θεματα με την υπερδυναμη της περιοχης, την Τουρκια του Ερντογαν και πρεπει να εχει κατα νου και την απειλη δημιουργιας μιας μεγαλης Αλβανιας, δεν εχει την "πολυτελεια" να εχει εχθρικες σχεσης με ενα ακομα γειτονα για να ικανοποιει τα εθνικιστικα καπριτσια καποιων! Μια χαρα γινεται οι γειτονες μας να ειναι ΚΑΙ σλαβοι ΚΑΙ Μακεδονες, οπως οι Παλεστινιοι που ως Αραβες προερχονται απο την Αραβικη Χερσονησο αλλα εχουν παρει το ονομα της περιοχης που ζουν αιωνες τωρα.
Αν ηταν ΚΑΙ σλαβοι ΚΑΙ μακεδονες, θα λεγονταν Σλαβομακεδονες. Ομως,αφοτου ψηφιστει η συμφωνια θα ειναι ΟΙ Μακεδονες σκετο). Και ηδη μιλανε για Εθνικη Μακεδονικη μειονοτητα. Αισθανονται εθνικα μακεδονες (δικαιωμα τους), διαφορετικοι εθνικα και απο σλαβους και απο ελληνες.Εμεις θα ειμαστε οι Ελληνες (σκετο).Παρεμπιπτοντως, στο "νεο, μη αλυτρωτικο" συνταγμα (μαλιστα στο προοίμιο, που δεν αλλαζει) κανουν δεκτο το δικαιο του "αγωνα για την απελευθερωση της Μακεδονιας" που δοθηκε στον ελληνικο εμφυλιο.
Διαβαστε"Εμείς τα μέλη της εθνικής Μακεδονικής μειονότητας στη βόρεια Ελλάδα και ειδικά στο κόμμα ΕΕΣ-ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ, είμαστε ανοιχτοί και με καλή διάθεση να βοηθήσουμε τη χώρα μας την Ελλάδα να κάνει την ιδεολογική της μεταρρύθμιση σχετικά με τη σύγχρονη Ελληνική εθνική ταυτότητα. Ακόμη και τους Βορειοελλαδίτες συμπολίτες που θέλουν να επιθυμούν να δηλώνουν Έλληνες και Μακεδόνες με ελληνική εθνική συνείδηση, είμαστε ικανοί και αυτούς να τους βοηθήσουμε να προβληματιστούν για το εθνικό τους (μας) αφήγημα-Ευαγγέλιο που χρόνια ακούνε...Αυτοί Έλληνες-Μακεδόνες αν το επιθυμούν, (στο εξωτερικό είναι απλά Έλληνες), εμείς Μακεδόνες-Μακεδόνες ως μέλη της εθνικής Μακεδονικής μειονότητας στη βόρεια Ελλάδα. Όλοι βέβαια Έλληνες πολίτες. Όπως λέμε Καρέτα-Καρέτα, επίσης ως τελευταίοι των Μοϊκανών και "Τοξότες" ταυτόχρονα, ενεργά βοηθάμε την Ελλάδα να απαλλαγεί από τα εθνικά της κόμπλεξ μεταξύ αυτών το Μακεδονικό. Со здравје...Με τις υγείας σας”.Σημερινη 23/1 αναρτηση, του βοσκοπουλου φιλιπωφ, εκπροσωπου της"εθνικης μακεδονικης μειονοτητας". Εμεις ειμαστε εθνικα ελληνες (τι άλλο ρε παιδια?, όπως λέει και ο αρθρογραφος) και ουδεμια σχέση έχουμε με τους μακεδονες, περα απ το οτι ζουμε διπλα διπλα στο κομματι της μακεδονιας που κατεχει η ελλάδα